We leven in een digitaal tijdperk, een tijdperk waarin er ook veel wordt gegamed. Dat gamen kan vandaag de dag op een spelcomputer, maar ook gewoon op een smartphone en tablet. Daarmee is gamen niet meer tijd- of plaatsgebonden. Vaak is dat leuk en voor de ontspanning, maar sommige mensen ontwikkelen een gameverslaving. Hoe ontstaat zo’n verslaving en wat zijn de gevolgen?
Oorzaak van een gameverslaving
Voor de meeste gamers is gamen een hobby en is het geen probleem. Maar een bepaalde groep komt erdoor in de problemen. Nederlandse onderzoekers van Universiteit van Utrecht concluderen dat waarschijnlijk 1 op de 10 gamende jongens tussen de 12 en 15 jaar gameverslaafd is. Bij meisjes blijkt dit veel minder te spelen.
Waardoor kan een gameverslaving ontstaan?
Vluchten voor problemen
Bij verslavingen is een veelvoorkomende oorzaak het willen ontlopen of ontvluchten van problemen. Dat kan ook de oorzaak van een gameverslaving zijn. De problemen kunnen te maken hebben met duidelijke problemen thuis of op het werk, maar kunnen ook te maken hebben met een laag zelfbeeld of een depressie. Door te gamen heeft iemand de mogelijkheid om even te vluchten naar een wereld, een wereld waarin er even niet over de echte problemen hoeft worden nagedacht.
Ontspanning
Een andere oorzaak kan zijn het vinden van ontspanning en tijdverdrijf die uit de hand loopt. Zo uit de hand loopt dat het uiteindelijk een verslaving wordt. Uit onderzoek is gebleken dat de mens tijdens het gamen 3 stoffen aanmaakt, te weten: adrenaline, endorfine en dopamine. Deze stoffen hebben een verslavende en aantrekkende werking. Overmatig gamen kan dus lijden tot een gameverslaving, waarbij iemand afhankelijk wordt van het spelen. Na het stoppen zakken de hoeveelheid van deze stoffen tot de normale waardes. In sommige gevallen kan iemand daardoor last krijgen van wat lijkt op afkickverschijnselen. Vervolgens wil iemand dat gevoel weer terugkrijgen en begint weer met gamen.
Wanneer is iemand gameverslaafd?
Het aantal uren dat iemand games speelt, is niet de grootste en belangrijkste indicatie. Het is verstandiger om te kijken of iemand zijn of haar afspraken omtrent het gamen nakomt. Wanneer dat niet of bijna niet lukt, dan kan dat een indicatie zijn dat er sprake is van een verslaving. Daarnaast is een gameverslaafde het grootste deel van de dag in zijn hoofd bezig met gamen. Hierdoor kunnen de resultaten op school verminderen, maar dat kan ook direct effect hebben op de sociale contacten die iemand heeft. Vaak heeft een verslaafde een klein sociaal netwerk en heeft hij of zij meer vrienden online dan offline. Ook kan er door het vele gamen een verstoord dag- en nachtritme ontstaan, met vermoeidheid als gevolg. Een ander kenmerk van een verslaafde is dat er minder op verzorging wordt gelet. Wanneer er gelogen wordt over het gamegedrag dan kan dat ook een indicatie zijn.
Mogelijke gevolgen van een gameverslaving
Net als bij iedere andere verslaving, kan ook een gameverslaving ontwrichtend werken. Het kan effect hebben op de gamer zelf, maar ook op zijn of haar omgeving. Een gameverslaving kan leiden tot lichamelijke en psychische klachten zoals (chronische) hoofdpijn, eenzaamheid, depressie, slapeloosheid, agressie, opstandigheid en/of problemen met het onderhouden van persoonlijke relaties.
Daarnaast zijn er gamers die oppeppende middelen nodig hebben om het gamen vol te kunnen houden. Ze kunnen dat zoeken in gewone koffie, energiedrankjes of zelfs overgaan tot erg zware middelen, zoals amfetamine of cocaïne. Het is gebleken dat sommige verslaafden hebben naast hun gameverslaving, ook een drugsverslaving hebben.
Net als andere verslaafden, kan ook een gameverslaafde in een vicieuze cirkel terechtkomen. Vaak wordt er een parallel getrokken tussen een gameverslaving en een gokverslaving. Bij beide denkt de persoon dat het de volgende keer wel gaat lukken om te winnen. Het gevolg is dat iemand in een vicieuze cirkel kan belanden.
Behandeling van een gameverslaving
Een gameverslaving kan op verschillende manieren behandeld worden. Iedere instantie die een behandeling voor een gameverslaving aanbiedt, doet dit op zijn eigen manier en met een eigen behandelmethode. Er bestaan korte trajecten en langdurige hulptrajecten, waarbij de doelen allemaal gelijk zijn: het kunnen stoppen met gamen of verstandig om kunnen gaan met gamen.
Wat kunnen ouders doen?
Er zijn zeker wel dingen die ouders kunnen doen om ervoor te zorgen dat het gamen leuk blijft. Kijk mee met het gamen en verdiep je er wat in. Zo blijf je op de hoogte en verdiep je je in iets wat de ander heel erg leuk vindt en bezighoudt. Hiernaast is het wel erg verstandig om grenzen te stellen. Maak duidelijke afspraken over het gamen. Maak afspraken over hoelang er gegamed mag worden en wanneer er absoluut niet gegamed wordt. Wanneer de afspraken gezamenlijk worden gemaakt, is de kans dat ze nagekomen worden veel groter. Bespreek vooraf ook, wat de consequenties zijn, wanneer de afspraken niet worden nagekomen. Zorg ervoor dat het gamen in evenwicht blijft met andere activiteiten zoals schoolwerk, buitenspelen, sporten, sociale contacten.
Uiteindelijk is het ook verstandig om de gevolgen van het gamen te bespreken. Wanneer er signalen zijn dat iemand chagrijnig of somber wordt op de momenten dat er niet gegamed kan of mag worden, dan is het tijd om deze signalen te benoemen.
Bronnen: npofocus.nl en uwkindengamen.nl
Delen: gepubliceerd door C. van Etten. onderschreven door P.M. Mulder (arts)