Tussen de 30 en 50 procent van alle vrouwen heeft één of meerdere vleesbomen. Een aanzienlijk deel daarvan is jonger dan vijftig. Welke klachten kunnen wijzen op een vleesboom?
Wat is een vleesboom?
Een vleesboom is een goedaardige verdikking in de spierlaag van je baarmoeder. Vleesbomen, ook wel myomen genoemd, kunnen zowel heel klein als heel groot zijn. Een myoom kan aan de buitenkant van de baarmoeder groeien, in de baarmoederwand zelf of in de baarmoederholte. Er bestaat een kans dat een vleesboom kwaadaardig wordt, echter de kans daarop is heel erg klein.
Symptomen vleesbomen
Op het moment dat een vleesboom klein is, dan geeft dit meestal geen klachten. Echter, wanneer je meerdere vleesbomen hebt of grotere, dan kun je vervelende klachten hebben. Symptomen die vaak voorkomen zijn:
- Veel bloedverlies tijdens de menstruatie;
- Drukkend gevoel in je onderbuik;
- Lage rugpijn;
- Hevige buikpijn;
- Klachten bij plassen;
- Pijn en/of bloedverlies tijdens het vrijen.
Hoe ontstaan vleesbomen?
Vleesbomen ontstaan onder invloed van de hormonen oestrogeen en progesteron. Dat is de reden dat vooral vrouwen jonger dan vijftig vleesbomen hebben. Erfelijkheid speelt een belangrijke rol in de ontwikkeling van myomen. Ze komen vaak binnen één familie voor.
Na de overgang, verkleinen vleesbomen meestal als gevolg van een afnemende hoeveelheid vrouwelijke hormonen. De andere kant is dat vleesbomen kunnen groeien, wanneer je zwanger bent of op het moment dat je een behandeling ondergaat met hormonen. Het ontstaan en groeien van vleesbomen staat of valt dus met hormonen.
Complicaties bij een vleesboom
Zoals gezegd is een vleesboom een goedaardige verdikking en is het geen kanker. De kans dat ze kwaadaardig worden bestaat, echter deze is heel klein. Daarnaast kunnen vleesbomen invloed hebben op je vruchtbaarheid dat is afhankelijk van de afmeting en de plek waar ze zitten. Ook tijdens een zwangerschap kunnen myomen complicaties geven. Voorbeelden van complicaties zijn: buikpijn, vroeggeboorte of een miskraam.
Behandeling vleesbomen
Op het moment dat je geen klachten hebt, dan is een behandeling niet nodig. Op het moment dat je wel ernstige klachten ervaart, dan wordt er eerst gekeken naar het soort klachten, hoe groot de myomen zijn en op welke plekken ze zitten. Tevens wordt je leeftijd en je eventuele wens om zwanger te meegenomen. Wanneer er besloten wordt dat het nodig is om te behandelen, dan zijn er verschillende behandelingen mogelijk.
Behandeling bij veel bloedverlies
Wanneer er sprake is van veel bloedverlies, dan kan er gekozen worden voor medicijnen. Het doel van deze medicijnen is om het bloedverlies te verminderen en de pijn te verzachten. De vleesbomen zelf zullen hierdoor niet verdwijnen. In sommige gevallen kunnen ze er wel door verkleinen.
Embolisatie
Embolisatie is een niet-operatieve ingreep waarbij de bloedtoevoer naar de myomen gestopt wordt. Hierdoor groeien ze niet meer en in sommige gevallen verkleinen ze ook. Deze behandeling is enkel geschikt wanneer er geen kinderwens meer is. Er bestaat namelijk een kans dat er schade aan de eierstokken ontstaat, waardoor de vruchtbaarheid verminderd.
MRI-HIFU
MRI-geleide High Intensity Focused Ultrasound (MR-HIFU) is een nieuwe behandelingsmogelijkheid voor het behandelen van vleesbomen. Hierbij wordt ultrageluid gebruikt om de vleesboom intern te verwarmen zodat de cellen afsterven. Ook deze behandeling wordt afgeraden wanneer er nog een kinderwens is.
Behandeling bij grote of meerdere vleesbomen
Wanneer je last hebt van veel of grote myomen dan is een operatie wellicht de beste keuze.
Therapeutische hysteroscopie
Bij myomen die in de baarmoeder uitpuilen kan gekozen worden voor een therapeutische hysteroscopie. Hierbij brengt de arts via de vagina een kijkbuisje in en verwijdert de kleine myomen.
Myoomenucleatie
Bij myomen die aan de buitenkant van de baarmoeder zitten kan via een myoomenucleatie verwijderd worden. Ook dit is een kijkoperatie. Bij zeer grote vleesbomen is het in sommige gevallen noodzakelijk om de gehele baarmoeder te verwijderen.
Bronnen: Thuisarts, Universitair Medisch Centrum Utrecht en Maxima Medisch Centrum
Delen: gepubliceerd door C. van Etten.