Hoe gezond is een rijstwafel eigenlijk?

De rijstwafel, de één is er weg van de ander vindt het raar ruiken en een derde vindt dat er weinig smaak aan zit. Hoe je er ook over denkt veel mensen zijn in de veronderstelling dat een rijstwafel gezond is. Maar is dat eigenlijk wel zo?

Wat zijn rijstwafels?

Een rijstwafel is gemaakt van gepofte rijst en daar zit soms een beetje zeezout bij. Per wafel zitten er nog geen eens 30 calorieën in en dat maakt de rijstwafel voor velen het ideale tussendoortje. Daarnaast zit er 0,1 gram vet in, 0,4 gram eiwit, 4,1 gram aan koolhydraten en 0,2 gram vezels in een rijstwafel.

Varianten in rijstwafels

Tegenwoordig kun je ook allerlei rijstwafels met een smaakje kopen. Zowel zoet als hartig. Zo is de rijstwafel gegaan van de rijstwafel naturel naar een rijstwafel met een laagje karamel, chocolade, yoghurt of zelfs met een kaassmaakje. Echter, deze varianten kunnen vol kleur- en smaakstoffen zitten. Daarnaast bevatten ze vaak ook nog eens behoorlijk wat zout en in sommige zoete rijstwafels zitten zelfs enkele klontjes suiker in een verpakking van 100 gram. Neem een yoghurtrijstwafel die kan gerust 80 kcal per stuk bevatten met bijna een dubbele hoeveelheid aan koolhydraten.

Een vervanger voor brood?

Een rijstwafel bevat relatief weinig voedingsstoffen en heel weinig vezels. Wanneer je een rijstwafel vergelijkt met een volkoren boterham dan bevat de rijstwafel 0,2 gram vezels en een volkoren boterham bevat 2 gram aan vezels. Rijstwafels zijn daarom vooral geschikt als tussendoortje waarmee je een koekje of snack vervangt, maar ze zijn geen vervanger van brood. Door het eten van een rijstwafel raak je ook minder snel verzadigd dan van een boterham. Het nadeel hiervan kan zijn dat je snel weer trek krijgt.

Wanneer je de keuze laat vallen op een rijstwafel kies dan voor een naturel- of meergranenwafel, want de rijstwafels met een smaakje of een zoet laagje bevatten erg veel suiker.

Is een rijstwafel verder wel gezond?

Rijstwafels blijken een hoge glycemische index hebben. De glycemische index (GI) geeft een inschatting van de snelheid waarmee de bloedsuikerspiegel stijgt als iemand koolhydraten heeft gegeten. Koolhydraten die snel worden afgebroken tijdens de spijsvertering en hun glucose snel afgeven in de bloedbaan hebben een hoge glycemische index. Koolhydraten die langzaam afbreken en hun glucose langzaam aan het bloed afgeven hebben een lage glycemische index.

Een rijstwafel zorgt dus voor een snelle stijging van ons bloedsuikerniveau. Vandaag de dag is er wat onduidelijkheid over de exacte rol van de glycemische index, men denkt dat je door de bloedsuikerschommelingen eerder trek krijgt. Het kan zo zijn dat een verlaging van de glycemische index bij mensen met diabetes type 1 en type 2 kan helpen in de behandeling. Zij kunnen dan beter geen rijstwafels eten.

Arsenicum in je rijstwafel?

Arsenicum (of arseen) is een metaal dat van nature in de aardbodem voorkomt, zoals in het gesteente, de grond en in het grondwater. Arsenicum kan bij een langdurige hoge inname zich ophopen in ons lichaam en op de lange termijn schade aanrichten. Een langdurig hoge inname kan de kans op huidaandoeningen, hartziekten en bepaalde vormen van kanker verhogen.

Arsenicum is echter ook van cruciaal belang voor ons lichaam. Het speelt namelijk een rol in heel wat chemische reacties, onder meer in ons beendergestel en onze tanden. Maar we hebben er maar heel weinig van nodig.

Arsenicum komt van nature in heel kleine hoeveelheden voor in onze voeding. Het komt het meeste voor in granen, rijst, zuivelproducten en drinkwater. Rijst is het product dat van nature de hoogste hoeveelheid arsenicum bevat (maar dan nog gaat het om kleine hoeveelheden). Zo ook in rijstwafels. Daarnaast is het ook zo dat in zilvervliesrijst meer arsenicum zit dan in witte rijst. Volgens de EFSA (de Europese organisatie die de kwaliteit van voedsel bewaakt) kan het goed wassen van rijst al wat van het arsenicum wegspoelen. Vanwege deze kleine hoeveelheden geeft de EFSA dan ook geen speciale adviezen om het eten van rijst, of rijst gerelateerde producten, te beperken. Er zijn echter mensen die vinden dat je op moet passen met kinderen en dan vooral wanneer de kinderen echte liefhebbers zijn. Jonge kinderen krijgen volgens hen door hun lage lichaamsgewicht al snel te veel binnen. Het gaat dan om kinderen die niet alleen vaak rijst bij het avondmaal eten, maar dus ook vaak rijstwafels als tussendoortje eten. Voor volwassenen is de kans op een overmatige blootstelling aan arsenicum relatief klein.

Conclusie

Een rijstwafel op zijn tijd daar is dus helemaal niets mis mee, net zo min als het eten van rijst. Maar ook hier geldt dat het gezond is om gevarieerd te eten. Er zijn bijvoorbeeld ook wafels die gemaakt zijn van maïs, gerst of spelt. Rijst bij de maaltijd kun je ook afwisselen met aardappelen, pasta, couscous, gierst of quinoa.

Bronnen: voedingscentrum.nl, drogespieren.nl en nu.nl