hoi....wat lief dat je reageert .....mijn zoon is het type:het zal allemaal wel,en komt het vandaag niet dan komt het morgen wel....en als hij antwoord geeft dan zegt zij dat het niet zo was maar zo.ze heeft tegen ons gezegt dat ze aan de prikpil was en daar doorheen zwanger is geraakt(ze certelde dat ze hem toen over 3 weken weer moest halen)...is al een raar verhaal,maar goed.dus een eerste dag van haar laatste menstruatie klopt niet.op 4 december vertelde ze aan ons dat ze zwanger was,ze was toen 6 weken zei ze.dus als ik daarvan uit ga dan is 23 oktober zwanger geraakt...ze had toen al een aardige buik voor iemand die 6 weken zwanger is.half januarie heeft ze een echo gehad,en dat is de eerst en laatste foto die we gezien hebben...ze wisten toen ook al wat het werd.vonden we ook al snel....ze vertelde toen al dat de baby snel groeide....we vonden het allemaal wel heel vreemd en hadden onder elkaar onze twijfels.het voelde niet goed aan...ik kan het niet uitleggen maar ik had er n slecht gevoel bij.ze loopt onder bhandeling van een gynacealoog....dus ze kreeg meerdere echo's,als we naar de fotoos vroegen zei ze;die zitten in het dossier die krijg ik niet mee.....is helemaal raar toch? iedereen die ik ken heeft aardig wat echo fotoos.dus toen stelde ik voor om een pretecho op onze kosten te laten doen....maar dat wou ze absoluut niet....waarom niet;omdat ze al zoveel van ons had gehad was haar antwoord.ik vroeg ook elke x wat haar uitgerekende datum was....ze zei dan 14 juli...,dan werd het een 7 maand kindje en werd met de keizersnee gehaald...dan weer op de normaale manier bevallen...en dan was het weer dat zij zelf dacht dat het eerder zou komen ,toen werd het 4 juni omdat de baby 5 weken voor groeit...nou wij snappen er niets meer van. ze had met 28 weken al voorweeen en indalingsweeen....en vrloor af en toe wat bloed(zei ze)ze kwam in het ziekenhuis te liggen en zei dat ze weeenremmer had gekregen.....en ook gestript was(de een houd het tegen en het ander is om het te laten komen) ook weer n raar verhaal....ook lag er geen dossier aan haar bed.....bij andere mensen wel,vond ik ook raar.toen ik haar vertelde in het ziekenhuis dat ik al die verhalen maar raar vond,kreeg ik geen duidelijke antwoorden....en had tegen mijn zoon gezegt;je moeder heeft me uit zitten horen......dat klopt idd.....maar als je zwanger bent van iemand die je eigelijk helemaal niet kent(ze kennen elkaar 1 week van het chatten en gelijk in die week afgesproken en sex gehad,en gelijk zwanger)en je schoonmoeder stelt vragen ...dan zeg je zelf toch al van;ik snap het allemaal ook niet meer ,begrijp dat jullie het raar vinden en jullie twijfels hebben , ga mee naar de gyneacoloog dan vragen we het zelf even.....of zeg;waaro hoor je me uit? twijfel je of je zoon de vader is....dat kan ik wel begrijpen...maar neeeeeee,helemaal nix van dit soort dingen worden er gezegt.het blijft een raar verhaal....nu hebben we onze handen vrlopig even van ze afgetrokken....vrienden komen er ook niet want die voelen zich de deur uitgeken door haar....mijn zoon komt ook nergens meer.....ojaaaaa wou nog ff zeggen ,ze heeft gezegt dat ze borderline heeft gehad en daar van genezen is maar ze heeft er nooit medicijnen voor geslikt. groetjes marie

Dat lijkt wel een aan een schakeling van leugens. Iedereen krijgt een foto mee van de echo....en zo niet dan vraag je daar toch om?!

Weet je zeker dat je zoon de waarheid niet weet?
Er zijn nog mannen die hun verantwoordelijkheden nemen die in eerste instantie niet voor hen zijn en die kun je op 1 hand tellen hoor.

Het is een moeilijke situatie en ik ken jou zoon en zijn vriendin niet, dus het is ook moeilijk te zeggen wat je het beste kunt doen. Kun je er met je zoon en zijn vriendin over praten? Dat idee heb ik niet want er wordt om de feiten heen gedraaid. Een DNA- test kun je niet afdwingen. Ondanks dat je misschien erg teleurgesteld en gefrustreerd bent, denk ik dat je de gehele zwangerschap moet afwachten en moet kijken wanneer het kindje geboren wordt. Zou het 7 weken te vroeg worden (volgens haar berekeningen) geboren dan zou het kindje in een couveuse moeten. Misschien komt de waarheid nog wel boven tafel.

Groetjes
Claudia

Hoi Marie,

wat moet je je hierover vreselijk zorgen maken.
Ik sta er niet van te kijken dat het woord Borderline nog valt. Luister naar je gevoel. Ik zeg niet dat jouw gevoel klopt en dat je zoon niet de vader is, maar dat er iets niet klopt, dat gevoel krijg ik ook.
Ze gaan niet zomaar een kind 2 maanden te vroeg halen, ook al loopt het op groei voor!
En het is idd ook tegenstrijdig dat ze eerst weeenremmers krijgt en dat ze haar vervolgens strippen..?? Strippen is idd om de bevalling op te wekken.
Dat een kind zo hard groeit, wil niet zeggen dat de organen al rijp zijn en dat het kind geboren kan worden.

Ik werk zelf in de geestelijke gezondheidszorg en Borderline is een persoonlijkheidsstoornis en die zijn niet te genezen. Wel kan iemand meer inzicht in zichzelf krijgen en herkennen wanneer hij/zij borderline gedrag vertoont en hierop anticiperen, mee leren omgaan. Maar pas op bij deze mensen. Ze denken heel zwart-wit en dan plaatsen ze iemand op een voetstuk en het volgende moment heb je het helemaal gedaan en dan stel je niets meer voor. In die zin is het denk ik verstandig om hun een beetje met rust te laten, wat je zelf ook al zei. Want straks is het kindje er, en wie weet hoe ze dan zal reageren en laat ze jullie er niet bij.

Is er iemand met wie je dit kan bespreken? Je huisarts, een maatschappelijk werker? Of een maatschappelijk werker of psycholoog van het ziekenhuis? En je zoon? Zou een DNA-test niet wat zijn na de bevalling? Zou je dit onder vier ogen met hem kunnen bespreken zonder dat zij het te weten komt?
Ik denk dat je zoon heel goed moet (gaan) beseffen wat voor situatie dit is. 'Het zal allemaal wel' zeg je over hem (dat hij zo reageert).. ja, maar als hij opdraait en straks financieel uitgekleed wordt voor een kind dat niet van hem is. Wie weet waar ze hem voor gebruikt! Als hij het kind erkent (of misschien is dat zelfs al gebeurd..), dan is hij juridisch verantwoordelijk voor dat kind (qua geld en ervoor zorgen). Als daarna blijkt dat het kind niet van hem is, dan is hij voor de Nederlandse wet wel verantwoordelijk voor het kind en mag hij alimentatie betalen als de relatie geen stand houdt. Ik wil je niet bang maken en met nog meer zorgen opzadelen, maar het is absoluut niet niks. Heeft je zoon geen zorgen over of hij de vader is? Weet waar vrouwen tot in staat kunnen zijn, vooral deze die ook nog eens psychische problemen (kunnen) hebben.

Misschien is het goed om even in de luwte te zijn en als het kindje er is, en het heeft veel haar, toch proberen via je zoon een paar haartjes te pakken te krijgen voor een DNA-test.

En ik zou toch aanraden dit met een professioneel iemand te bespreken en te bekijken hoe jullie duidelijkheid over het vaderschap kunnen krijgen.

HEEL VEEL SUCCES en houd je haaks!!

Een lieve groet vanuit hier.

ik wil even zeggen dat geen 1 baby zo groeit zoals het ''gemiddelde'' aan geeft.
Daar heb ik zelf namelijk erg veel ervaring mee.
Mijn dochtertje had met 35weken en 6 dagen de lengte van een kindje van 40 weken zwangerschap.
Ik was 22 augustus uitgerekend en ben 28 augustus bevallen, mijn dochtertje haar nagels waren heel lang en paars en heb een gehele droge bevalling gehad en op haar beentjes was haar vel al helemaal gerompeld omdat ze uiteindelijk 3 weken te lang heeft gezeten. En dat terwijl mijn mannetje toch echt 1000% zeker weten de vader is.
Zo is mijn vriendin bevallen van een zoontje van 57 cm en 6605 gram. Dus niks is onmogelijk.
OOk zeiden ze tegen mij bij de 12 weken echo dat het een groot kindje was vergeleken bij het aantal weken dat ik zwanger was.
Dus niks is onmogelijk...
Groetjes stefanie

hoi ik reageer normaal niet op zulke berichten maar bij 28 weken al zo erge weeen dat komt bijna niet voor .. ik ben zelf 33 weke zwanger en hij groeit als kool en iweegt als een baby van 35 weken ... maar nog geen weeen of iets dergelijks ... zou het even afachte en een testlasten doen ...