Hallo allemaal
Ik was mei 2007 zwanger toen ik in juli 2007 op controle ging was er geen hartslag te zien en het vrucht was niet gegroeit dus moest ik gecurreteerd worden. maar nu ben ik weer zwanger. 29 november was mijn laatste menstruatie dus ik ben nu 13 weken zwanger natuurlijk ben ik blij maar aan de andere kant ontzettend bang dat er iets gebeurt. Heb ik nog een grote kans op een miskraam ofzoiets of ben ik al een beetje uit de gevarenzone?? Ik hoop dat iemand mij antwoorden kan geven en meschien ook iemand die ervaring heeft met een zwangerschap na een miskraam en de evt. angsten en verloop van de zwangerschap.
Alvast bedankt

wanneer ben je bij de verloskundige geweest?

Wanneer is de echo gemaakt? Heb je het hartje zien kloppen?

Miskramen komen voornamelijk de 1e 3 maanden voor, dus je bent er zo'n beetje uit de risicovolle periode nu.

Fijne zwangerschap verder, niet zo stressen! Brenda.

Jah ik ben vandaag nog op controle geweest en alles zag er goed uit en ik heb ook het hartje gehoord en zien kloppen

Gefeliciteerd met je zwangerschap!!

Juli vorig jaar heb ik ook een miskraam gehad,en daarna was ik gelijk weer zwanger.
De eerste 12 weken waren erg zwaar,en telkens ging ik naar het toilet om te kijken of er toch echt geen bloed bij het plassen was.Ik ben inmiddels 30 weken en 4 dagen zwanger,heb heel de zwangerschap geen kwaaltjes gehad.En dus mag ik eigenlijk niet klagen.omdat ik geen kwaaltjes had voelde ik me wel erg onzeker,dus het is ook niet snel goed :)Met 14 weken zwangerschap hebben we het iedereen pas verteld,zelfs mijn ouders en schoonouders durfde ik het niet te vertellen,want met mijn miskraam heb ik aan hen ook geen steun gehad.
Toen we het eindelijk verteld hadden vroeg ik me af of we daar wel goed aan gedaan hadden,want tja... het zou nog mis kunnen gaan.Toen idereen het wist en ik al een aardig buikje begon te krijgen,kon ik beetje bij beetje gaan genieten.Op het moment dat ikde eerste schopjes voelde wist ik niet goed of het het kindje was of mijn darmen,mijn darmen deden nooit zo raar,dus achteraf denk ik natuurlijk was het mijn kindje.Nu voel ik mijn kindje al weken erg weinig,dus alweer ben ik onzeker af en toe.3 weken geleden hebben we een pretecho laten maken en dat verklaarde waarom ik de kleine zo weinig voel bewegen,madam ligt met haar handjes en voetjes bovenop der gezichtje,dus echt hard schoppen of slaan zal ze niet gaan doen.
Ondanks dat ik zo nu en dan toch wat onzeker ben geniet ik volop,en dat moet jij nu ook gaan doen.De eerste 12 weken kan er vanalles fout gaan,maar die weken ben jij nu voorbij.En natuurlijk kan er verder in je zwangerschap nog wat fout gaan,maar die kans is ontzettend klein.

GENIET!!!!!

hallo meiden,

ook ik ben opnieuw zwanger nadat wij vorig ons meisje hebben verloren bij een zwangerschap van 26 weken. 3 uurtjes heeft ze maar geleeft.

op dit moment ben ik bijna 20 weken zwanger maar die angst blijft,
ik krijg het niet weg, maar we proberen ondanks alles toch te genieten van dit nieuwe wonderdje in mijn buik

we staan onder goede controle bij de gynecoloog en met haar kan ik goed over deze angst en onzekerheid praten. sta jij ook goed onder begeleiding bij de verloskundige??
praat er eens over, misschien mag je een keertje extra op controle komen en kan ze je zo gerust stellen.

geniet van je zwangerschap
liefs marjolein, mama van Tess*

ja dat gellukig wel ik kan elke week of elke 2 weken op controle bij mijn gyneakoloog zodat ik gerust gestelt kan worden mijn arts weet dat ik die angst heb. maar hoe is het gebeurt dat je je baby met 26 weken hebt verloren. wat is er gebeurt.

hoi mina,

door een accutte infectie binnen in mijn baarmoeder heb ik dus heel snel volledige ontsluiting gekregen. omdat onze verloskundige mijn klachten niet serieus nam die nacht bevielen we binnen een half uur zoder medische hulp in de badkamer. ons dochtertje heeft daardoor geen enkele kans gehad om te overleven, ze overleed 3 uurtjes na haar geboorte.

liefs marjolein

Ik heb ook 2 keer een miskraam gehad, heb nu twee gezonde dochters. De eerste tijd was inderdaad een rot periode, ik was vreselijk bang op weer een teleurstelling, pas wanneer mijn buik begon te groeien had ik wat rust gevonden, maar de spanning blijft wel, en de kans op een miskraam na de 12e week is stukken kleiner dan in de eerste 3 maanden.

Wens je veel sterkte toe bij deze zwangerschap.

OP HOEVEEL WETEN HAD JE MISKRAMEN. MAAR GELUKIG HEB JE NU EZONDE DOCHTERS

WEKEN BEDOEL IK

Hoi, de eerste keer met 8 week, dat begon met bloedverlies, gelijk een echo gehad, het was mis en de dag erna had ik al een miskraam. Daarna kwam mijn dochter. En daarna had ik een miskraam met 11 week, met 9 week een echo gehad en toen was het dus al mis en 2 week later had ik pas de miskraam en daarna nog een dochter, met 8 week kreeg ik al een echo en ik zag gelijk een mensje in wording was echt een enorme opluchting, maar de spanning bleef toch wel zeker de eerste 3 maand. Maar je bent nu toch 13 week, dat betekend dat de kans toch veel kleiner is om nu een miskraam te krijgen, maar ik snap de onzekerheid wel hoor!

ik blijf positief denken, en bedankt voor jullie antwoord

Hoi hoi,

Mina, gefeliciteerd hoor!
Hoop dat alles tot nu toe goed gaat?

Ik heb vorig jaar juni een miskraam gehad. Het kindje/vruchtje is maar 6,5e week oud geworden en daarna heb ik nog 3-4 weken hiermee rondgelopen omdat m'n lichaam het nog niet had afgestoten (missed abortion). 3 dagen voordat ik opgenomen zou worden voor een currettage is het alsnog via de natuurlijke weg afgestoten, waar ik eigenlijk wel heel blij om was. Volgens mij was het een minibevalling want het deed echt ongelofelijk zeer, echt iets wat ik niet kan beschrijven.

In ieder geval hebben is er daarna een hoop gebeurd en heb ik eerst nog een lange reis gemaakt zonder mijn partner. En wat wil nu het geval... ik ben net 2 weken terug en blijk zwanger te zijn! Blijkbaar meteen zwanger geraakt toen ik thuis kwam....(officieel nu dus 4 weken zwanger, ik weet het sinds vanochtend).
Ik ben er helemaal beduusd van, en net als jij heb ik nog wel zoiets van: oh jee.. als het nu maar goed gaat... Ik ben er wel een stuk nuchterder onder i.v.t. de vorige keer, maar toch kan ik niet wachten totdat we een echo krijgen en we ons kleine ding levend en wel zien bewegen op het scherm!! En ik ben enorm dankbaar dat we een kindje krijgen. Vanuit mijn omgeving weet ik dat het niet vanzelfsprekend is.

Groetjes,
Petra