Abortus of niet?

  • #1

    Hallo,

    Ik ben cindy bijna 19 jaar(me vriend is ook 19) en heb een relatie van 1jaar.

    Ik ben onverwachts zwanger geraakt en weet niet meer wat ik moet doen!

    Ben nu 8 weken zwanger ,enne kant erg blij alleen toen ik de reactie van me vriend hoorde niet.
    Hy wilt dat ik abortus laat doen en de dokter leek dat ook de beste oplossing.
    Omdat we alleby nog jong zijn hij zijn school nog moet afmaken en ik ook aan nieuwe studie/werk wil gaan beginnen waren de argementen.

    Ik heb het ondanks gelijk tegen mij moeder vertelt die was opzich niet boos die was best wel blij ermee.
    De moeder van me vriend daarin tegen wou dat ik gelijk abortus zou doen omdat het anders een schande van hun cultuur is.(me vriend is turks) Die kwam ook gelijk de volgende dag met een briefje van abortus cliniek.
    Hy zegt zelf ook dat hy er nog niet klaar voor is en het nu gewoon niet wilt.
    hy staat erop dat ik abortus doe.

    Ik ben bang als ik geen abortus doe dat ik me vriend dan kwijt raak ik hou ziels veel van hem. Alleen abortus vind ik ook gewoon niks. Mijn hard kan dat gewoon niet aan ik zie het gewoon als een moord.
    Ja me leven gaat erg veranderen en ik zal minder vrij heid enzo hebben maarja je krijgt er een wonder voor terug. Ik wou ook dat me vriend zo dacht en mij gewoon steunde:( de enne zegt dit de ander dat ik ben zelf gewoon helemaal in de war van alles het liefste laat ik het komen als het gezond is. Alleen ben ik bang dat ik er dan alleen voor sta en dat me vriend er dan vandoor is of verstoten word door ze familie.

    Kan iemand me misschien verder helpen.

    Reageer
    #2

    Kan je vanaf hier niet helpen, alleen heel veel sterkte wensen.
    Als ik jouw verhaal lees, is het antwoord NIET!
    Van abortus waar je geen 100% achter staat krijg je altijd spijt, het blijft altijd in je gedachten, je leven lang! Zelfs als je erachter staat is het al moeilijk!
    Vraag hulp van je ouders, je vrienden en dan komt dat kindje ook wel weer groot.
    Bel een verloskundige en ga voor controle.
    Wens je een mooie zwangerschap en een gezond kindje.
    Ik heb het hier even niet over jouw vriend gehad, want dat is een ander probleem, misschien draait hij bij, misschien ook niet, je staat misschien voor een keus je vriendje of je kindje.
    Heel veel sterkte, wat je ook besluit, Sta erachter!!! Spijt is vreselijk!
    Brenda

    Reageer
    #3

    Hoi, als ik jou was zou ik gewoon houden, je moet doen wat je gevoel zegt. En je kan inderdaad spijt krijgen als je abortus doet, dat kan je nooit meer terugdraaien .Is een kindje vermoorden dan geen schande in zijn familie? Ik neem aan dat ze gelovig zijn.
    Sterkte ermee

    Reageer
    #4

    denk niet aan je vriend, niet aan zijn moeder maaraan jezelf en je kindje.
    dat is het allerbelangrijkste. Als ik zo je verhaal lees weet ik gewoon dat je ontzettend spijt krijgt als je het weg laten halen. Omdat je het zelf ook ziet als moord! dat laat je toch niet door een ander bepalen?!! JIJ beslist over wat je wilt! en al verlies je iedereen om je heen waar je van houdt omdat ze het niet met je eens zijn, ik verzeker je: De liefde die je van een kind krijgt is onvoorwaardelijk en voor altijd!! Dat is veel meer waard dan de zogenaamde liefde van mensen die je bijna dwingen tot iets wat je niet wilt, alleen omdat het schande is!!!

    veel succes met je beslissing, ik hoop dat je je hart volgt!

    Reageer
    #5

    ik kan natuurlijk geen beslissing voor jou maken, maar mijn keus zou zijn om het WEL weg te laten halen.
    ik ben 4 jaar geleden gewenst zwanger geraakt. maar sinds de komst van ons kindje is onze relatie zover acheruit gegaan dat we uit elkaar zijn gegaan. mijn hele toekomst ligt nu overhoop! ik moet een huis zoeken, ik heb geen geld, ik ben bezig met een studie en werk............... 1 en al ellende.
    begrijp me niet verkeerd ik zou mijn kind nooit kwijt willen nu ze er is!!!!!!!!!! maar als ik het over had mogen doen, was ik toen nooit aan een kind begonnen.
    sterkte xxx M-K

    Reageer
    #6

    oke wat diegene schrijft: de liefde voor je kind is onvoorwaardelijk! dat klopt natuurlijk helemaal.
    maar dat neemt niet weg dat je zelf heel ongelukkig kan zijn. je hele toekomst en je leven is enigzins weggegooid, je hebt geen vader voor je kind wat je graag zou willen hebben. je kan het niet alles geven wat je wilt. ik zie het bij mezelf, het doet me veel pijn. had ik maar een lieve vader voor mijn kind. was ik maar gelukkig. kon ik mijn kind maar alles geven en had ik maar een goede toekomst voor ogen. ik weet niet of mijn kind kan gaan studeren. ik heb er het geld niet voor. dat doet pijn.
    nee ik zou nooit meer op die manier een kind ter wereld willen brengen. eerst jezelf op orde stellen: school, financieel, psychisch,volwassenworden enz. dan kan je gaan denken aan een kind.
    Groetjes

    Reageer
    #7

    ik denk dat je nu genoeg meningen hebt, een paar positieve en helaas ook uit ervaring 2 negatieve.
    Je moet zelf beslissen, maar nogmaals, alleen doen wat goed voelt, niet wat een ander wil, anders word je echt ongelukkig.
    Je hart volgen maar met verstand.
    En tegen de alleenstaande moeders zou ik willen zeggen, maak je geen zorgen over een eventuele studie, dat is niet het allerbelangrijkste, hou van je kindje en zorg dat het een goed en gelukkig mens wordt.En probeer ondanks je moeilijkheden te genieten, ze zijn zo groot.
    Het moeilijk hebben is anders dan een verdriet om gemis van wat je kindje had kunnen zijn.
    .Dat gemis voel je je hele leven.

    Brenda.

    Reageer
    #8

    Aller eerst heel erg bedankt voor alle reacties!
    En mij excuus dat ik pas zolaat reageer had veel aan me hoofd even niet aan me computer gedacht.

    Ik weet nu zeker dat ik geen abortus wil doen omdat ik het gewoon niet kan.
    Mij vriend heeft mij een keuze opgesteld als je het houd ben ik by je weg als je het weghaal doe ik alles voor je en maak ik ons gelukkig.

    Enja paar dagen later zij die weer tegen mij dat die me nooit zou verlaten en voor me zou zijn en by mij bleef .

    Alleen hy wil gewoon niks met het kindje te maken hebben als het er is wilt die die verantwoordelijk heid niet hebben dat kan die nog niet aan zegt die en hy zegt ook ik verander niks in mij leven ik blijf doen wat ik doe en hoe ik ben ik pas me niet aan.

    Ik kan ook niet de vader rol op me nemen jij staat er alleen voor k ben der voor jou maar dat kindje hoef ik gewoon niet.

    Dat komt gewoon erg hard aan en doet me ook ontzettend veel verdriet.

    Hy wil nu ook week afstand van mij nemen dat die even met ze vrienden kan zijn en hy wilt dat ik deze week goed nadenk en een vast besluit neem alleen ja die heb ik al genomen en dat weet die maar toch zeg die elke keer weer denk er goed overna stel me alsjeblieft niet teleur.

    Enja zijn ouders die snappen niet waarom ik moeilijk doe en niet gewoon abortus laat doen hun zeggen is normaal veel vrouwen doen dat er is niks moeilijks aan en niemand heeft er spijt van of voelt zich er slecht door.
    Ik snap niet dat mensen zo kunnen reageren die dingen laten mij alleenmaal erg stressen.
    En mij vader heeft gezegt dat ik niet met een kind by hem thuis kan wonen dus dat kreeg ik ook nog over me heen voel me wel alleen en eenzaam en erg kapot van binnen.
    Hopelijk komen er betere tijden dinsdag heb ik een echo om te kijken hoelang ik precies zwanger ben enzo. Ik zelf denk dat ik 10 weken ben maar dat weet ik niet helemaal zeker hopelijk is alles goed en ziet alles er goed uit.

    Reageer
    Bereken hier je BMI

    De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies

    cm
    KG
    #9

    Aller eerst heel erg bedankt voor alle reacties!
    En mij excuus dat ik pas zolaat reageer had veel aan me hoofd even niet aan me computer gedacht.

    Ik weet nu zeker dat ik geen abortus wil doen omdat ik het gewoon niet kan.
    Mij vriend heeft mij een keuze opgesteld als je het houd ben ik by je weg als je het weghaal doe ik alles voor je en maak ik ons gelukkig.

    Enja paar dagen later zij die weer tegen mij dat die me nooit zou verlaten en voor me zou zijn en by mij bleef .

    Alleen hy wil gewoon niks met het kindje te maken hebben als het er is wilt die die verantwoordelijk heid niet hebben dat kan die nog niet aan zegt die en hy zegt ook ik verander niks in mij leven ik blijf doen wat ik doe en hoe ik ben ik pas me niet aan.

    Ik kan ook niet de vader rol op me nemen jij staat er alleen voor k ben der voor jou maar dat kindje hoef ik gewoon niet.

    Dat komt gewoon erg hard aan en doet me ook ontzettend veel verdriet.

    Hy wil nu ook week afstand van mij nemen dat die even met ze vrienden kan zijn en hy wilt dat ik deze week goed nadenk en een vast besluit neem alleen ja die heb ik al genomen en dat weet die maar toch zeg die elke keer weer denk er goed overna stel me alsjeblieft niet teleur.

    Enja zijn ouders die snappen niet waarom ik moeilijk doe en niet gewoon abortus laat doen hun zeggen is normaal veel vrouwen doen dat er is niks moeilijks aan en niemand heeft er spijt van of voelt zich er slecht door.
    Ik snap niet dat mensen zo kunnen reageren die dingen laten mij alleenmaal erg stressen.
    En mij vader heeft gezegt dat ik niet met een kind by hem thuis kan wonen dus dat kreeg ik ook nog over me heen voel me wel alleen en eenzaam en erg kapot van binnen.
    Hopelijk komen er betere tijden dinsdag heb ik een echo om te kijken hoelang ik precies zwanger ben enzo. Ik zelf denk dat ik 10 weken ben maar dat weet ik niet helemaal zeker hopelijk is alles goed en ziet alles er goed uit.

    Reageer
    #10

    Hoi Cindy,
    Ik denk dat je een goed besluit hebt genomen.
    Wat je vriend ook zegt.Maar ik vraag me wel af hoe hij er mee om wil gaan.Hij blijft dus wel bij jou maar niet bij het kind.Het kindje hoord toch bij jou (jullie)en hij kan het toch niet negeren?
    Ik vind het heel goed van je dat je je eigen keus hebt gemaakt.Het lijkt me erg moeilijk,omdat zijn familie en hij zelf het niet willen.
    Maar een abortus laten doen waar je niet achter kan staan,nooit doen!!
    Er zijn genoeg mensen die je wel willen en kunnen helpen hoor.

    Het beste!

    Groetjesssssss Debby!

    Reageer
    #11

    sorry hoor,
    maar ik wordt hiervan gewoon misselijk, wij zijn 3,5 jaar bezig om zwanger te worden uiteindelijk via iui en waarschijnlijk wordt dit ook een miskraam, dus wij zijn er helemaal kapot van en jij wordt per ongeluk zwanger mens heb je nooit van een condoom gehoord of de pil, en ik vind dit ook geen gepast onderwerp op deze site met mensen die er zoveel moeite voor moeten doen en ook waar zoveel miskramen op staan, zoek het lekker uit ,maar wees blij dat je zwanger kan raken zonder hulp, en ga iemand anders hier mee lastig vallen.

    Reageer
    #12

    jeetje deze vorige reactie is eeen beetje overdreven vind ik. ik ben ook van mening dat de onderwerp bij abortus thuis hoort maar goed. het is iemand die hulp nodig heeft. het is ook super erg als je niet normaal zwanger kunt raken maar reageer je frustraties niet op iemand af die een fout heeft gemaakt... we zijn mensen en maken allemaal fouten, daar leren we weer van. en ik ben er ook zo een, ik zit ook nog op school maar ben gewenst en bewust zwanger geraakt. en ik heb veel familie leden die ook niet of moeilijk zwanger kunnen raken en die reageren ook niet zo op mij maar proberen ons te helpen. met zo'n reactie help je iemand niet!!!

    Reageer
    #13

    Cindy, ik denk dat je voor jou de juiste beslissing hebt genomen.
    Dinsdag de echo, spannend hoor! als je vriend niet mee wil neem dan je moeder of je beste vriendin mee, dit is 'n speciaal moment.
    tik eens op Google: 10 weken zwanger in, moet je zien wat je te zien krijgt!
    Veel sterkte, geniet zoveel mogelijk van je zwangerschap en hou ons op de hoogte!
    liefs, Brenda

    Reageer
    #14

    Het is moeilijk, zo ontzettend moeilijk, dat je een kindje krijgt dat niet gewenst, niet geaccepteerd en zo mogelijk dood gewenst wordt door de vader en de beide families.
    Je voelt je zo eenzaam, je bent zelf blij met de zwangerschap en kunt en mag dat met niemand delen. Ik weet het uit eigen ervaring.
    Voor Cindy: bij mij is het zo gelopen na de geboorte van mijn kind: de vader werd vader, mijn vader werd opa, mijn moeder werd oma, ook van de kant van de vader, de broers en zussen werden omes en tantes. Het was wel een lange en moeizame weg!
    Ik hoop dat dat jou ook mag overkomen!!

    Heel veel sterkte en ga ervoor!!
    Je kunt eventueel hulp en bijstand vragen bij het fiom, kijk maar eens voor adressen op het internet.
    Jouw kind is uniek en is het waard om van gehouden te worden!!!

    Reageer
    #15

    Hey Cindy....

    Nou ik vind dat je n goeie besslising hebt genomen om het kindje niet weg te laten halen want ik denk zelf dat je er spijt van zou krijgen..
    Enals die turkse jonge echt van jou houdt zolas die zegt zou die ook blij moeten zijn met het kind ook al is het niet gepland maar nee hij wil later zeker met n turkse trouwen en daarom wil die nu geen kind met jou...

    Reageer
Reageer op: Abortus of niet?


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief