goedenavond allemaal!
ik ben 3 jaar geleden bevallen van een geweldige zoon!
maar wij willen nu een 2de erbij,maar.....ik heb in die tijd van de zwangerschap van mijn zoon niet zijn geweldige zwangerschap en kraamtijd gehad!
had veel angstaanvallen durfde niet alleen te zijn enz.enz.
toen is mijn zoon geboren het ging even goed en toen raakte ik van de roze wolk(zo ze dat zeggen)ik zat tegen een posnatale depressie aan en heb daar medicijnen voor gekregen en ging weer de goede kant op ik ben al een hele tijd van de medicijnen af maar ik ben bang als ik weer zwanger zal raken dat ik hetzelfde weer krijg!Ik wil het wel heel graag maar ik wil er niets voor op het spel zetten!!
heeft iemand dit meegemaakt en toch weer zwanger geworden?
wat raden jullie mij aan.....
groetjes van meike
Als ik je goed begrijp is je vorige zwangerschap niet gemakkelijk verlopen. Daarbij lag het niet zozeer aan de fysieke ongemakken van de zwangerschap, of aan lichamelijk ziektes en aandoeningen van moeder en kind.
De klachten waren zoals jij ze beschrijft geestelijk; zorgen, angstig, somberheid en misschien nog andere klachten als spanning, stress, slapeloosheid, piekeren.
Gelukkig is de eerste keer uiteindelijk goed verlopen en heb je een prachtig kind gekregen en gaat het nu goed met jou en je kind. Blijkbaar waren je zorgen en angsten dus niet gegrond tijdens de zwangerschap. Dat zou je kunnen ondersteunen voor een volgende keer, je kunt er dus vertrouwen uit putten.
Maar twijfel je toch sterk aan je vermogen om jezelf goed op de rails te houden, en zie je er eigenlijk erg tegenop om zwanger te worden, en wil je perse wel zwanger worden, misschien is het dan een idee om eens met een psycholoog te spreken.
Het kan zijn dat er meer op de achtergrond, of zelfs onbewust onbekende gedachten en gevoelens spelen die je onbewust een bepaalde kant op sturen waarvan als je ze beter zou begrijpen zelf meer aan kunt doen.
Natuurlijk kun je altijd aan pillen beginnen, maar daar ben ik niet zo`n voorstander van. Pillen zetten je eigenlijk op een laag pitje waardoor je ook de leuke dingen van een zwangerschap gaat missen, en dat zou jammer zijn, lijkt mij.
Dat is wat ik ervan denk.
hoi esther
bedankt voor je reactie op mijn bericht!
ik weet nu wat ik heb meegemaakt in mijn zwangerschap,en dat dat eigenlijk nu bekeken daar helemaal niet naar over hoefde te maken!
maar het is je eerste kind en je weet van niets of het allemaal goed gaat?en hoe de bevalling is?
en als je zwanger bent hoor je de naarste dingen en dat trok mijn ook veel aan!
als ik weer zwanger zal worden, dan kan het heel goed gaan maar ik kan ook zo weer omdraaien en das echt geen pretje om zo 9 maanden te lopen heb echt niet genoten van mijn zwangerschap en das wel jammer!
heb met een psygoloog gepraat en daardoor ben ik erg sterk geworden maar de angst blijft er toch!
ik kon toen via de huisarts geen medicijnen ervoor krijgen daar was hij geen tegenstander voor begrijpelijk natuurlijk!
maar zijn er wel medicijnen die je mag gebruiken daarvoor tijdens je zwangerscap?
hoop dat ik nog wat van je hoor
groetjes meike
Er zijn zeker medicijnen voor jouw angst maar heirvoor lijkt geen indicatie te zijn want de angst is zo gering dat de afname van de klacht niet opweegt tegen de bijverschijnselen van het medicament. Ik ben het eens met de huisarts. Verstandig zou zijn de frequentie van de controles door de verloskundige of het huisartsbezoek tijdens je zwangerschap wat te verhogen zodat je je geruster kunt voelen omdat er professionals aan de zijlijn staan om je in de gaten te houden.
Erg goed trouwens van je dat je al bij een psych was geweest. Beviel het? was hij of zij prettig? Heb je er iets aan gehad? Waarom niet nog een keertje erheen gaan en dit thema bespreken?