Huisarts doet te weinig en neemt me niet serieus

  • #1

    Al sinds december 2014 loop ik met veel rare klachten en op dit moment heb ik zelfs elke dag pijn. Huisarts doet het af met 'spanning/stress' terwijl ik voor mijn gevoel dat niet heb, maar ik wil gewoon meewerken dus ik belde een paar dage later voor een verwijzing naar de psycholoog, hierop is geantwoord dat ik de volgende afspraak met de huisarts moet afwachten, dat duurt nog een week! Ik kan ondertussen weinig doen, zit alleen maar thuis, boodschappen doe is al te veel. Ik heb nu geprobeerd een nieuwe huisarts te zoeken, maar omdat ik al een huisarts heb hier nemen ze me niet aan als patient. Wat kan ik nu doen? Ik krijg zelfs geen andere pijnstillers, terwijl die ik nu heb totaal niet werken..

    Reageer
    #2

    He enige wat je dan kunt doen is kijken dat je eerder een afspraak bij je huisarts kunt krijgen. Dat moet mogelijk zijn.

    Reageer
    #3

    Ten eerste is het altijd al een veelgehoorde klacht geweest, huisartsen die patienten niet serieus nemen. Maar het is vaak genoeg een miscommunicatie of manier van bejegenen, dus ik adviseer je het eens duidelijk aan je huisarts aan te geven zonder omwegen en gewoon straight to the point, vaak is er wel bereidheid erover te praten want voor huisartsen staat het algemeen hoog in het vaandel dat patienten zich kwaliteitszorg geleverd voelen.

    Echter, als dat stadium al gepasseerd is kunnen ze het al makkelijk af gaan stempelen als gezondheidsparanoia of hoe noemen ze dat ookal weer, waar men zich allerlei aandoeningen inbeeldt.. er is een term voor, en dan kan het zijn dat als je opmerkt dat je serieus genomen wilt worden (ookal is dat oprecht) dat ze je vragen of je doorverwezen wilt worden, of geholpen door psychiaters of geestelijke gezondheidszorg. Als dat mij zou overkomen dan zou ik dat zien als een door de huisarts ingezet middel om eigen handelen (niet serieus nemen) op te dekken met een klaarblijkereke oorzaak vanuit hun visie (de persoon heeft allerlei 'onverklaarbare' klachten en moet mentaal eens nagegaan worden), maar ik denk dat het eerder het verbergen en dus omswitchen van het eigen falen is, want er zijn zoveel ziektebeelden mogelijk en onverklaarbare klachten diagnosticeren is voor de huisarts soms geen beginnen aan, zelfs al niet qua welke in te zetten onderzoeken want je hebt per symptoom vaak talloze aandoeningen die erbij passen en dus ook talloze onderzoekstrajecten, die arts/zorgverlener krijgt op zijn lazerus van de verzekeraar als hij een lijstje aandoeningen afgaat tot in de oneindigheid met alle onderzoeken om het vast te stellen van dien, dit is dan ook waar zgn. ''rare/onverklaarbare'' klachten en ons zorgstelsel het pad kruizen: een arts kan in beginsel blijkelijke rare of onbeschrijfbare/onverklaarbare klachten, zoals de naam het al zegt, minder goed relateren aan een aandoening en dus minder potentiele oorzaken zien, dus valt er minder in te zetten om te diagnosticeren uiteindelijk. Dat verklaart ook waarom een huisarts alle symptomen vraagt, hoe ongerelateerd de vragen ook overkomen in de hoop een link te leggen ergens. Indien dat niet gemakkelijk is omdat de symptomen hooggegrepen lijken, wordt vaak al de 'psychische hulp' kaart getrokken en krijg je een welgemeend advies voor mentale hulp of als je in je verzoek om serieusnemen vraagt of hij je nou eens kan doorverwijzen, dan kun je als antwoord een bereidheid tot doorverwijzing naar een psycholoog of psychiater krijgen; of anders de vraag 'wat verwacht je van mij als huisarts' of 'wat wil je heel concreet dat ik nu voor je doe?' of 'wat denk je zelf dat je hebt?' (ik zou antwoorden: wie is hier nou de arts, niet ik toch)

    Maar hoe dan ook: Ik zou al vroegtijdig in dit keten van bejegening door een huisarts bij mezelf denken, van dit gaat niet werken, als je al zo ver bent dan raad ik je inderdaad aan een andere huisarts te zoeken of op te komen voor je eigen belang als patient, of het in eerste instantie gewoon bespreekbaar maakt. Persoonlijk heb ik wel eens iets vergelijkbaars gehad, heb me genoodzaakt gevoeld te verhuizen uit een regio omdat zodra ik overstapte van huisarts (zonder het zorgdossier over te dragen overigens of juist wel doet er niks aan af).. die huisartsen kennen elkaar allemaal in de buurt, of komen op de koffie bij elkaar en hebben het dan over die ene ''lastige patient en een hypochonder'' en dan verval je met de nieuwe arts mogelijk in hetzelfde patroon en bejegening/hebben meteen al een leuk beeld van je.

    In jouw geval zou ik inderdaad zoals tandor zegt afwachten die week, maar hierna werk maken van 1. het bespreken met de huisarts mbt idee serieus genomen te willen worden (altijd goede 1ste stap) en heeft dat geen gewenste uitkomst echt werk maken van een nieuwe huisarts die jouw zorg belangen wel serieus neemt, het kan een formaliteit zijn dat ze je niet ergens anders aannemen als je nog patient bent bij je huidige huisarts. Dus schrijf je uit bij je huidige huisarts (indien je enige zekerheid hebt, bijvoorbeeld dat de nieuwe gewenste praktijk/huisarts nieuwe patienten accepteert, of je dorp/stad meerdere artsen met die gelegenheid zonder patientenstop heeft dus dat je niet meer dan paar dagen zonder huisarts zit)

    En schrijf je daarna meteen in bij je gewenste nieuwe huisarts.
    Ik zeg trouwens helemaal niet dat het psychiatrische deel bij jouw geval onterecht is of een resultaat van het bovenstaande stelsel, maar als je zelf ook dat gevoel hebt raad ik je wel aan om buiten dat 'regio' artsen verhaal je medisch dossier niet over te brengen naar de nieuwe huisarts en erop te staan met een 'schone lei' te beginnen om dezelfde bejegening te voorkomen.

    Reageer
    #4

    3 weken een darminfectie, darmkolieken ,daarna buikwandmatje ontstoken, toen nierkolieken, de 3 buikbreuken deden helse pijn,  en de vervangende huisarts deed niks !  Ze is niet bij me thuis geweest heeft me niet doorverwezen naar wie dan ook niks voorgeschreven NIKS    . Ze belde op en zei ; t is me allemaal wat he    ik kan niks voor U doen       tot 4 x toe verspreid over paar weken  toen ik steeds huilend en buiten adem met hartritmestoornissen van de pijn belde. Had Godzijdank nog een a b  kuur van n jaar geleden van t ziekenhuis.    Mijn huisarts is goed, maar dit onmens heeft ervoor gezorgd dat ik daar zo snel mogelijk weg ben. Zoiets mag zich geen dokter noemen .  Ik kan t navertellen maar dacht echt dat ik erin zou blijven.  Dank zij God.

    Reageer
    #5

    Ik héb hetzelfde probleem.

    Loop al ff met slokdarm, maag, buikklachten.

    Wat lijd tot rug en been klachten

    Mijn ontlasting is geel.

    Heb daarnaast vaak hartkloppingen en pijn op mij borst. Ze heeft me bloed laten prikken dat was in orde dus weten ze het niet.

    Bel afspraken komen ze niet na en ze laten je gewoon rollend door het huis van de pijn.

    Na mijn idee weten huisartsen niks meer tegenwoordig als de computer het niet aangeeft. Ik vind dit een kwalijke zaak.

    Het kost mensen hun baan en zorgt ervoor dat mensen psychische klachten krijgen.

    Waarom zouden ze jou probleem oplossen of uitbesteden aan bijv. Een mdl arts als ze er zelf nog aan kunnen verdienen.

    Ze misbruiken gewoon hun machts positie

    Reageer
    #6

    Ik heb het zelfde probleem    ben dood moe  van een blaasverzakking   zegt mij huisarts   ga maar naar een psycholoog   Ik zeg tegen hem  sorrie  ik lig niet voor me lol op me bed wandt dan voel ik niks   ongelooflijk zeg dit  je hebt een verleden  gehad dus gooi het daar maar op nu nog steeds  niet geholpen   kom me huis niet meer uit   dan vindt een huisarts  het gek dat je er door heen zit

    Reageer
    #7

    Mijn huisarts heeft me niet serieus genomen,terwijl ik vaker geklaagd heb over exstreme vermoeiheid en pijn op de borst. In september 2019 weer geweest over pijn op de borst en benauwdheid.  Het bloed heeft ie na laten kijken of de nieren goed werken.

    Verder niet op ingegaan. In december weer geweest voor pijn in de handen. Gevraagd om me door te sturen naar reumatoloog en dat soort dingen doet ie wel. Ook gezegd dat ik een half uur last had van een stoornis van mn hart dat begon met stofzuigen en bij rustig zitten niet overging. Ook benauwdheid en pijn op de borst en wat misselijk. Jaaaaaaa zegt ie dan moet je met zo´n kastje lopen en dat wil je ook niet. Ik dacht het zal dan wel niet gevaarlijk zijn. 20 april kwam ik bij de andere huisarts met dezelfde problemen en die stuurde me naar het ziekenhuis waar ik direct moest blijven. Ze hadden enzymen gezien in het bloed en de volgende dag met een naald door de aderen en de kransslagader zat voor meer dan 90 procent dicht. Godzijdank was die andere huisarts aanwezig, want de mijne had me zo weer naar huis gezonden en ik weer denken gaat wel over die misselijkheid en benauwdheid als die huisarts je het gevoel geeft het is niet zo erg wat je hebt. Een vriend zei: jou kennende had je zelfs bij een hartinfarct de dokter niet gebeld omdat je door zijn idiote vage communicatie dacht dat het wel weer over zou gaan. Was je in je huis gestorven. Ik wil een andere huisarts van dezelfde praktijk. Hij gaat toch over 2 jaar met pensioen. Maar hij staat het niet toe. Ga maar een andere praktijk zoeken zo zegt hij. En ging mij ook nog zeggen welke ik dan moest nemen. Hele rare enge vent. Hij geeft me ook hget gevoel dat ik bij een andere huisarts hetzelfde ga beleven. Hij zegt het niet met woorden, maar ik voel wat er achter die woorden zit. Waarom? Geen idee.

    Reageer
    #8

    Helaas ervaar ik dit ook..

    Allerlei klachten waaronder vermoeidheid en benauwdheid, m’n hart functioneert anders naar mijn gevoel en heb het idee dat er iets niet goed zit en natuurlijk zelf niet een idee wat precies.

    Al een paar keer bij de huisarts geweest en die komt steeds terug op spanning en stress en is mijn thuissituatie ook te begrijpen, maar wordt altijd daarop gegooid, terwijl ik mij helemaal niet goed voel. En gedetailleerd mijn klachten uitleg.
    Verwijzing gekregen naar de POH-GGZ en een afspraak hier gehad. Afspraak daarna ging niet door, kan gebeuren. Blijkt dat er een eerst volgende afspraak pas eind augustus gemaakt kan worden? En in die tussen tijd gaan de klachten uiteraard gewoon door.
    Geen idee wat ik hiermee aan moet. Voel mij alles behalve serieus genomen!

     

    Reageer
    Bereken hier je BMI

    De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies

    cm
    KG
    #9

    die van ons zegt gewoon het zit tussen je oren

    Reageer
    #10

     

    Het is een oud topic. Maar ik wil toch even kwijt dat ik een huisarts had die alles op hyperventilatie gooide. En als later bleek dat het wat anders was excuses ho maar. Nou hebben de meeste huisartsen het erg druk maar mensen met de diagnose hyperventilatie naar huis sturen terwijl het iets veel ergers kan zijn kan gewoon niet. De arrogantie die ik bij meerdere huisartsen heb bespeurd vind ik ontoelaatbaar

     

    Reageer
    #11

    Bij mij ook hetzelfde, gooit het op hyperventilatie en doen er lijkt wel alles aan om mij naar een psycholoog te sturen.

    Mijn klachten zijn dat er proteïne in mijn urine is gevonden en daar sturen ze mij ook wel door naar de uroloog over 2 weken. Maar ik heb ook hele heftige aanvallen dat ik mij enorm suf voel en niet een goed kan lopen of een kopje op kan pakken, dat samen met extreme spierverzwakking en spierspasms. Na een bloedonderzoek niks te hebben gevonden heb ik nu opeens gewoon angst en ben nerveus volgens hun.

    Ik voel mij helemaal niet serieus genomen voelen. Ze zegt zelfs dat er wel iets moet zijn want ik heb proteïne in mijn urine ( no shit) en word nu erger, ben ook al naar de huisartsenpost gegaan maar konden ook niks vinden. Durf amper meer te bellen terwijl ik nu ook echt heel veel pijn ben gaan ervaren in mijn rug....

     

    Reageer
    #12

    Hoi Jeroen,

    hoe gaat het nu met je? Al duidelijk wat er is?

    Mijn man loopt tegen hetzelfde aan, dokter zegt dat ze alles doen wat hij vraagt. Maar nergens komt wat uit en zelf komen ze niet met advies of ondersteuning om uit te zoeken wat er nou is.

    Wordt als een klein kind op zijn nummer gezet, serieus, alsof hij alles verzint.

     

    Reageer
    #13

    Precies dit wat ik hier lees is identiek bij mij gebeurd, sterker nog, ik kan er nog aan vast plakken dat ik op " het" moment dat ik een hartinfarct had zelfs niet serieus genomen werd.

    De dag ervoor geweest op aanraden schoonouders, potje mee om in te schijten...stront opvangen en beginnen met tabletten.

    Op de bewuste dag, dat ik dus een infarct had huisarts gebeld, ik mocht langskomen....bij binnenkomst...ga even zitten meneer, terwijl ik kon niks meer van uitbrengen de pijn!

    Dokter komt zo, ze is nog even aan het bellen....duurde 3 minuten, ondertussen een hartfilmpje waar niets op te zien valt....gaat u maar liggen is het daarna in haar spreekkamer, beetje voelen...voelt u dit...doet het pijn ,ik zeg "wat is pijn!!!" Ja maag/ slokdarm....voelt u het hier of hier...werkelijk waar 2 plekken 3/4 cm bij elkaar vandaan...waarop ik zeg ik voel het over de hele streek...

    Om niet te ver door te zwammen, onder mijn tong een goedje gespoten, en de pijn trok weg......

    Ambulance, ziekenhuis, cateriseren,dotteren want voor 99% dicht ( is wat ze mij gezegd hebben!!) Stent gezet en nu mag ik het doen met hart schade en hopen dat ik weer de oude wordt. Is afgelopen week gebeurd ( nu 24-7-2021)

    Ik ga in ieder geval mijn gesprek voorbereiden zodat ik even duidelijk kan maken wat ik van hetgeen gebeurd is vindt. Ze heeft me meer dan 1 jaar met een kl.te gevoel laten lopen.

    Dank voor het lezen, groet Patrick

    Reageer
    #14

    Beste,

    Hier ook idemdito.

    Heb mega hoofdpijn al 14 dagen aan 1 stuk. Niks helpt ertegen.
    2x bij de post midden in de nacht geweest. Kreeg morfine aangeboden. Heb dat geweigerd. Daarna kreeg ik 2 opties. Tramadol 50mg 2 paracetamols 2x500mg ibuprofen 400mg als cocktail naar achter werken of terug naar huis met helse pijn. Ik heb de eerste genomen. Sliep die nacht lekker maar werd weer wakker en de helse pijn begon weer.

    Huisarts gebeld en zei dat ik een bijholteontsteking had (telefonisch) en ik moest 3x per dag stomen voor 10 dagen lang. Nou...ik heb geen bijholteontsteking dat weet ik wel zeker!!!

    Op naar de opticien. Mijn ogen en oog druk waren goed.

    Toen besloten naar belgie te gaan bij een huisarts. Deze vertelde mij dat ik migraine had.
    Whoppa pillen gekregen ingenomen maar niks gebeurde er. Pijn was er nog steeds.

    Ik ben radeloos en weet niet wat ik moet doen.
    Huisarts had ik nog een keer gebeld en moest doorgaan met de tramadol 50mg. maar het helpt niet.

    Normaal zit ik op een temp van 36 graden nu al 14 dagen 37. 37.5.

    Mijn hoofd en mijn nek doen mega pijn. Ik weet niet wat ik nu kan doen sinds de huisarts mij duidelijk heeft verteld dat ik pas over 10 dagen terug mag bellen als het niet over is....

    HELP!!!

    Reageer
    #15

    Goedemiddag

     

    Ik lees net je verhaal en vroeg me af hoe het nu gaat en of ze wat gevonden hebben. Ik ervaar namelijk al een tijd dezelfde klachten.

    Reageer
Reageer op: Huisarts doet te weinig en neemt me niet serieus


<a href="" title="" rel="" target=""> <blockquote cite=""> <code> <pre class=""> <em> <strong> <del datetime="" cite=""> <ins datetime="" cite=""> <ul> <ol start=""> <li> <img src="" border="" alt="" height="" width="">

Upload bijlagen

Maximaal toegestane bestandsgrootte is 1 MB



Voeg nog een bestand toe

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief