Dag iedereen

Ik ben de hele dag moe, ik heb dit vaak de laatste weken.

Ik denk daarom dat ik één of andere kanker zou hebben, maar als ik symptomen ga opzoeken dan komen niet niet altijd overeen met wat ik denk te hebben: leukemie of hersentumor of...

Ik weet dat het geweldig belachelijk is - maar toch maar ik me zorgen.

Gisteren ging ik slapen voor 23u, en stond vandaag op om 8u, dus ruim voldoende slaap voor een kerel van 18jaar. Ik voel me opnieuw de hele dag enorm moe. Moet ik me zorgen maken?

Groeten,
Christophe

moeheid is bij de huisarts een veel gehoorde klacht.
het kan allerlei oorzaken hebben, een (bloed)onderzoek kan uitwijzen of het lichamelijk is.
vaak is het geestelijk, zeker aan het einde van de winter hebben mensen er vaak extra last van.
als je gezond leeft, dus voldoende slaapt, gezonde voeding, voldoende drinkt, weinig alcohol, niet rookt, voldoende beweegt en je bent dan nog moe, ga dan even naar de huisarts.
als je zelf merkt dat je somber bent (je schrijft dat je piekert), dan kan het zijn dat je gewoon niet zo lekker in je vel zit momenteel, het wordt ook tijd voor het voorjaar.

groetjes, Brenda

Vermoeidheid op zich is geen zorgwekkend symptoom. Pas als er ook andere symptomen zijn die op een ziekte kunnen wijzen, kan het zorgelijk zijn. Heb je nog last van andere dingen misschien? Zo ja, wat dan?

Vermoeidheid (of moeheid) is een staat van lichaam en geest waarbij een persoon zich verminderd in staat voelt activiteiten te ondernemen en zich slaperig voelt. Vermoeidheid is over het algemeen een gevolg van een zware lichamelijke of geestelijke inspanning of een lange periode zonder slaap. Vermoeidheid kan echter ook een symptoom zijn van een lichamelijke of geestelijke aandoening, zoals hartzwakte, diabetes, hersenletsel (bijvoorbeeld een beroerte), of klinische depressie.

Omdat bij vermoeidheid het concentratie- en reactievermogen afneemt, is een moe persoon niet optimaal in staat activiteiten uit te voeren die constante concentratie en/of reactievermogen vereisen, zoals het besturen van een voertuig.

Als er sprake is van snelle vermoeibaarheid in combinatie met andere klachten, zoals malaise, spierzwakte en duizeligheid, kan dit duiden op het chronischevermoeidheidssyndroom.

Ik heb volgens mij geen andere klachten.

Ik zit momenteel in de blok, en ik krijg me niet gezet achter de boeken, ik heb geen enkele motivatie, en heb het gevoel dat ik te moe ben om de taak te vervullen.

En als het me toch lukt, dan verlies de concentratie al na enkele minuten. Het gevolg is dat ik uiteindelijk niets heb gestudeerd.

Wat ik heel raar vind, normaal gezien als ik niks heb gestudeerd dan heb ik last van stress, en dat heb ik nu absoluut niet, ik ben de gerustheid zelves.

Op dit moment heb ik last van koorts + moeheid, ik heb vandaag opnieuw van 23-8 u geslapen. En velen zouden kunnen denken dat ik mijn vermoeidheid heb opgestapeld doorheen de blok, dat is echter niet waar volgens mij, ik slaap namelijk elke dag zeker 9u.

Langs andere kant denk ik dat ik me dit alles inbeeld, en dat stress (schrik om ziek te zijn) er voor zorgt dat ik ingebeelde symptomen heb.

Als ik 'smorgens opsta heb ik het gevoel dat ik niet zoo moe ben,
ik lees de krant en eet terwijl enkele boterhammen + ikdrink dan ook ongeveer 2 tassen koffie. Nu denk ik dat ik me vermoeid voel omdat ik lees en eet tegelijkertijd, en dat ik cafeïne in mijn bloed heb.

Zou dat kunnen? Ik heb een wazig gevoel eigenlijk, zo'n gevoel dat je niet letterlijk meer in de realiteit staat - dat alles wat je doet van op een afstand gebeurt.

Ik heb dit allemaal al eens gezegd tegen mijn ouders, maar die zeggen dat het komt omdat ik niet buiten kom (wat ook zo is), in combinatie met stres. Zij zijn echter geen dokters - en daarom geloof ik hen niet altijd.

Groetjes,

Ik kan dus nog zeggen dat ik niet sport, en maar sporadisch fruit eet.

Ik heb wel geen overgewicht, en ben ook niet afgevallen ofzo.

Van eten en lezen tegelijkertijd wordt je niet ziek. Wel van te weinig naar buiten gaan. Als er iemand gelijk heeft, dan zijn het jouw ouders. Ik lees verder niet zoveel bijzonders in jouw verhaal waar je je zorgen over zou kunnen maken. Wat is nu eigenlijk jouw kernprobleem? Kun je dat in een zin of een paar woorden zeggen?