Hoi,

Ik hoop dat iemand me kan helpen, ik heb sinds vorige week continu maag/buikpijn ook ben ik meerdere keren per dag duizelig en misselijk. Die misselijkheid komt vooral voor wanneer ik met meerdere mensen ben bijvoorbeeld afgelopen maandag zat ik bij de kapper en dan word ik oppeens duizelig en misselijk, de maagpijn is dan ook continu. Ik ben bij de dokter geweest en ik had iets te hoge bloeddruk en heb maagtabletten gekregen(die niet werken). De dokter zegt dat ik virale buik ontsteking heb.
Ik ben bang dat het iets anders is en ben daar ook bang voor.
Kunt u mij helpen?

Is het niet logischer dat de dokter zou zeggen dat je symptomen van een angststoornis vertoont? Herken je jezelf in de eigenschappen van een sociale fobie?

Het DSM-IV geeft de volgende criteria voor de sociale fobie:

A. Een duidelijke en aanhoudende angst voor een of meer sociale omstandigheden waarin de persoon te maken heeft met onbekende mensen of mogelijke kritiek. De persoon is bang dat hij/zij zich zal gedragen op een manier (of angstsymptomen vertoont) die vernederend of gênant is. N.B.: Bij kinderen moet er bewijs bestaan dat ze voor hun leeftijd normale relaties met bekenden onderhouden en de angst moet zich voordoen als het kind zich onder leeftijdgenoten bevindt, niet alleen in contacten met volwassenen.

B. Blootstelling aan een gevreesde sociale situatie roept bijna altijd angst op, die vorm kan krijgen als een situatiegebonden paniekaanval. N.B.: Bij kinderen kan de angst zich uiten als huilen, woede-uitbarstingen, verstijving en zich terugtrekken uit een sociale situatie met onbekende mensen.

C. De persoon is zich ervan bewust dat de angst overdreven of onredelijk is. N.B.: Bij kinderen kan dit criterium ontbreken.

D. De persoon vermijdt de gevreesde sociale situatie of neemt deel met intense angst of spanning.

E. De vermijding, de angstige verwachting of de spanningen voor de gevreesde sociale situatie belemmeren in ernstige mate de dagelijkse handelingen, het beroepsmatig functioneren (of studie of school), sociale activiteiten of relaties met anderen of er bestaat een duidelijk lijden door de fobie.

F. Bij personen die jonger zijn dan achttien, duurt de stoornis minimaal zes maanden.
G. De angst of vermijding is niet het gevolg van het innemen van een substantie (bijvoorbeeld drugs of geneesmiddelen) of een somatische aandoening. Wel kunnen ontwenningsverschijnselen van alcohol, drugs, benzodiazepinen en andere stoffen de angst versterken. Er is geen sprake van een andere psychische aandoening (bijvoorbeeld de paniekstoornis met of zonder agorafobie, separatieangst, stoornis van de lichaamsbeleving, een pervasieve ontwikkelingsstoornis of de schizoïde persoonlijkheidsstoornis).

H. Als er een somatische aandoening of een andere psychische aandoening is gediagnosticeerd, houdt de angst uit criterium A hiermee geen verband, bijvoorbeeld de angst om te stotteren, het beven bij ziekte van Parkinson of abnormaal eetgedrag (anorexia nervosa of boulimia nervosa).

Hoi, bedankt voor je bericht.
Nou ik vind het moeilijk om dit thuis te plaatsen, mijn vader is 4 jaar geleden overleden en ben 2 maanden na zijn dood meteen aan de anti-depressiva gegaan. Dat heeft me toen enorm goed geholpen, maar ik denk dat ik nog niet aan het verwerkinksproces ben begonnen. Hoe is deze psychosomatische aandoeing te verhelpen?

Blijkbaar heb je nogal wat "tranen in je buik". Het kan dus zijn dat de boel daar aan het "overstromen" is. Praat je wel eens over het verlies van je vader? Weet jullie huisarts van jouw verwerkings problemen? Heb je wel voldoende vrienden (-innen) om erover te praten?

Je vader verliezen lijkt mij wel een beetje het ersgte dat er kan zijn. En dat heb jij meegemaakt. Vind je het gek dat je pijn hebt?! En dat moet natuurlijk ergens gaan zitten, bijvoorbeeld in je buik.

En ik zou ook geen zin hebben om in groepen over koetjes en kalfjes te praten terwijl ik met zoiets belangrijks eenzaam rondloop...

Je zult zelf een stap moeten zetten. Is er iemand die je kan helpen? Vraag je wel om hulp?

Hoi,

Ja ik heb voor aankomende dinsdag een afspraak staan bij een psycholoog. Ik heb wel gesprekstherapieen gehad maar ben(omdat ik me goed voelde waarschijnlijk door de anti-depressiva) daarmee gestopt. Maar waarom komt dat verdriet dan pas nu?
En denk je echt dat daar die buikpijn misselijkheid en duizeligheid mee te maken kan hebben?