De informatie die Timo geeft is niet juist. De bacterie is niet bijna resistent tegen alle antibiotica die in Nederland te krijgen is. dat is klinklare onzin!

Er komt wel (vaak) resistentie voor, maar de bacterie blijft behandelbaar met het juiste antibioticum. Een anti-biogram is daarom aan te raden.

Belangrijk is ook om je zorgen te bespreken met de behandelend arts, om zo samen te kijken naar een mogelijke oplossing. Een beetje surfen op internet, en daar halve waarheden lezen, maakt je gemoedstoestand én de behandeling niet beter.

Hoi,

Ben nu klaar met mijn derde kuur.

Azi - 1x 500 / 4x 250 per dag
Moxi - 10 dagen
Azi dubbele dosis - 1x 1000 / 4x 500

De klachten zijn iets minder, maar nog steeds afscheiding. De dokter gesproken en die wilt over 3 weken een her test doen om te kijken of die weg is. Ikzelf heb er een hard hoofd in. Als
Die niet weg is, dan gelijk een biogram. Maar ook daar staan volgens de dokter vraagtekens bij. Ik denk echt, dat deze niet te behandelen is en er dus ook geen reserve medicijn is. Inmiddels best wel radeloos en ook wel ‘alleen’. Gegeven door een persoon waarvan je dacht, dat hij de ware was. Wat een grap dit hele proces.

Zijn er überhaupt menen hier, die er vanaf zijn gekomen?

Groetjes!

Geef het even de tijd. Slijmvliezen zijn van de infectie behoorlijk geirriteerd, en dat heeft enkele weken de tijd nodig voor herstel.

Ik zou verder even niet op de feiten vooruit lopen, maar afwachten wat de behandelend arts voorstelt en wat zijn/haar aanpak is.

Tot nu toen zijn de buikklachten wel minder. Wel span ik de hele tijd mijn bekken of m’n onderbuik aan. Misschien dat ik daardoor de steken in mijn onderbuik niet voel? Verder is de afscheiding doorzichtig waterachtig en niet wit. Verder kan ik mij niet goed herinneren hoe vochtig een vagina moet zijn. Blijkbaar loop ik hier al mee sinds mei dit jaar.

Je bent nog steeds van mening, dat dit te behandelen is?

Mycoplasma is zeker te behandelen. Ja er is resistentie, maar er is ook antibiotica beschikbaar die kan werken. Ik ken zo niet de details, maar er zijn meer behandelingen mogelijk dan je kan verzinnen. Het is een kwestie van samen met de arts op zoek gaan naar de juiste behandeling.

Belangrijk is dat jij er alles aan doet om de behandelingen te laten slagen. Dus: medicijnen precies zoals voorgeschreven nemen. Ook van belang: gezond leven, goed rusten, goede voeding, beweging, niet roken, matig alcohol... dat is jouw bijdrage om je lichaam helemaal klaar te maken voor het bestrijden van de bacterie.

Waarom span je je bekken of onderbuik aan?? Dat is vermoeiend en zorgt voor kramp. Ga juist eens ontspannen. B.v. door een body scan te doen (genoeg filmpjes op internet beschikbaar). Daarmee leer je waar je gespannen bent, en hoe je dat kan ontspannen. Kan je gewoon thuis doen en kost 15 a 20 minuten.

Meestal (niet altijd) zorg een bacteriële infectie voor witte/gele/groenige afscheiding. Heldere afscheiding is sowieso normaal wanneer je slijmvliezen aan het bijkomen zijn van een ontsteking. En dat kan best een tijd duren. Hoe lang houd je geen drupneus wanneer de verkoudheid al voorbij is?! Nogmaals: het is geen garantie, maar persoonlijk zie ik liever heldere afscheiding of vocht dan pusachtig van kleur.

Dus nogmaals: blijf met je arts in contact zoals afgesproken: over drie weken een hertest. Is die negatief, dan is de ellende voorbij. Mocht de test toch positief zijn, bespreek dan ook je zorgen en angst over deze infectie met je arts. Bespreek of er opties zijn zoals b.v. een (ander) medisch specialisme, aan anti-biogram, of misschien nog andere opties.

De afscheiding is toch wel wittig en waterig.
Dus ik ben bang, dat de kuur niets heeft gedaan.

Ik denk door stress dat ik mijn buik aanspan. Ik ga eens kijken naar ontspanningsoefeningen.

Ik hoop gewoon dat ik te behandelen ben en ik straks door alles goed in mijn vel komt te zitten. Moedeloos word ik ervan.

Trek niet te snel je conclusies en probeer te ontspannen.

Ik doe mijn best, maar het is echt oprecht moeilijk. De afscheiding is er dus nog steeds, wel minder, maar aanwezig dus. Verder heb ik zo nu en dan toch last van mijn eierstokken onderin mijn buik. Ik hoop oprecht, dat ik een medicijn krijg toegewezen naar aanleiding van de biogram en dat ik er ook vanaf kom. Het
Is echt een vermoeiende weg dit. Het lijkt ook wel uitzichtloos. De ene zegt dat het niet te verhelpen is en de ander wel? Wat is waar dan?

@ pien,

Ik snap er ook niks van, als je elk bericht terugleest is er letterlijk niemand genezen door antibiotica… Er zal vast een oplossing komen. Maar voor nu is er nog geen snelle weg naartoe helaas naar mijn idee..

Soms is er inderdaad geen snelle weg naar een genezing. Vaak overigens gaat de bacterie vanzelf weg. Je lichaam ruimt die dan op. Ook dat kan gebeuren.

Wat je hier terugleest is niet representatief voor de werkelijkheid: je leest hier immers geen berichten van mensen bij wie een antibioticum aangeslagen is. Simpelweg omdat zij niet op dit forum gaan surfen naar een oplossing, omdat het probleem immers al opgelost is.

Mag ik vragen hoe u dit allemaal zo weet? Dat het echt wel te behandelen is etc. ?

Ik voel mijzelf namelijk zo angstig, omdat tot nu toe niets eigenlijk heeft geholpen. Ja, de klachten zijn na de azi kuur minder, maar misschien omdat het nog in mijn lichaam zit. Dubbele kuur , zaterdag de laatste genomen.

Ik hoop er gewoon snel vanaf te komen. Mijn ex huppel rond alsof er niets is. Ik ben de laatste weken echt door de grond gegaan van de pijn in mijn eierstokken. Nu denk ik soms weer wat te voelen. Het is gewoon heel lastig dit proces. Angstig ook, omdat ik zoveel last van mijn eierstokken heb gehad en ik hierdoor ook bang ben boor de toekomst mbt het kunnen krijgen van kindjes.

Ik hoop, dat ik door die biogram een geslaagde behandeling krijg.

Ik ga er niet meer op in, want je lees niet wat ik schrijf. Ik zei namelijk: niet teveel op de feiten vooruit lopen en de behandeling afstemmen met je arts.

In plaats daarvan ben je nu al bezig met een mogelijk toekomstige situatie, namelijk een anti-biogram dat er nog niet is en een behandeling die er misschien niet gaat komen.

Ook gaf ik aan de angst en onzekerheid met je arts te bespreken i.p.v. zelf te blijven ronddraaien in een cirkeltje.

@pien

Ik heb dezelfde stappen als jou gehad. Ik heb dinsdag een her test. Als die negatief is doen ze zo’n anti biogram. Ben benieuwd of daar iets uit komt qua medicatie! Heb het nu zo’n 6 maanden waarvan ik het inmiddels 2,5 weet.

Ik heb nu minder last van buikpijn (eierstokken). De afscheiding is anders. Eerst was het echt wit en waterig. Nu is het wel taaier of eigenlijk slijmerig, maar wel wit. Denk dat het er dus nog wel zit, want het is denk nog best veel. Ik weet zelf ook niet zo goed wat veel en normale afscheiding is. Lastig hoor. Scheelt ook per persoon.

Spannend allemaal! Ik hoop, als het er nog zit, wat ik ergens toch wel denk, dat er een uitslag komt uit de anti-biogram en deze natuurlijk wel aanslaat!

Hoi,

Iemand al ervaring met een anti-biogram? Ik heb een test laten maken en daar wacht ik op. Ben alleen zo bang, door alle verhalen, dat er dus geen kuur is. Dus, is er iemand met een anti biogram genezen of sloeg zelfs die kuur niet aan?

Groetjes!

@Juul: ik ben benieuwd wat er uit het anti-biogram komt.

Normaal gezien is er eigenlijk geen bacterie waartegen geen antibioticum bestaat. Bij zeer ernstige infecties kan een antibioticum b.v. via het bloed worden toegediend. Het werkt dan anders en krachtiger dan via pillen. Voor mycoplasma zal men dat niet zo snel doen omdat de bacterie na verloop van tijd door het lichaam sowieso wordt opgeruimd.