Hallo,
Ik heb de laatste tijd nogal wat fysieke ongemakkelijkheden. Nu zit ik niet gelijk aan hiv te denken, maar om de 1 of andere reden blijf ik toch bang voor hiv. Als ik al mijn klachten van de laatste tijd bekijk. Last van vermoeidheid, tijdje al puntbloedinkjes op de bovenarmen, verkoudheid waar ik maar niet van afkom, zere keel af en toe, wat oorpijn, duizelig. Bijtende pijn in de hand bij bepaalde bewegingen. Last van rug en nekpijn wegens een slechte houding, hier loop ik mee bij de fysio. Nu heb ik onlangs wel wat promotie op het werk gemaakt, waar ik tot nu toe niet helemaal gelukkig mee ben en van 40 naar 50+ uur ben gegaan. Veel computerwerk. Heb bloed laten prikken 2 keer over bij de HA. 1 Keer algemeen bloedonderzoek dat er keurig uitzag en onlangs nog een keer op bloedarmoede/witte bloedcellen/ bloedplaatjes wat ook allemaal goed was. Slaap slecht en weinig door situatie op het werk en door deze angst. Ben met beide dingen behoorlijk bezig.
Ik heb al 8-9 jaar dezelfde vriendin. We hebben ons nooit laten testen en zijn langzaam over gegaan tot onveilig. Als ik op mijn klachten google kom ik ook wat sites tegen met vergelijkbare hiv symptomen.
IS dit nu iets om heel erg veel zorgen om te maken of duidt dit eerder op stress klachten.
De kans op een HIV besmetting is toch uiterst klein, tenzij een van jullie contacten zou hebben gehad met mensen uit de risico groep.
Ik denk eerder dat de klachten door stressen spanningen worden veroorzaakt.
Je zou natuurlijk bij de huisarts kunnen vragen om een HIV test om helemaal zekerheid te krijgen.
Ja hoor. Dat kan heel goed.
Als je ook nog gaat hyperventileren door de stress al helemaal.
Die oor en keelpijn zint me niet zo en die pijn in mijn hand is ook onverklaarbaar. Linkerhand maar ben rechtshandig. Stekende bijtende pijn is nu weg, voelt nu als doffe pijn. Oorpijn lijk ik steeds te krijgen als ik het schoonmaak of eraan zit. Keelpijn zet niet echt door maar blijft terugkomen.
Heb wel een stressvolle tijd op het moment. Maar met die duizeligheid erbij ga je al snel aan iets ernstigs denken.
Dat is het meest vervelende aan stress en hyperventilatie. Het maakt je angstig en onrustig. Misschien toch goed om nog eens bij de huisarts langs te gaan en over je klachten te praten.