Ik ben er van de week achter gekomen dat ik herpes heb mijn nieuwe vriend van drie weken heeft het en ik dacht dat ik een vaginale schimmel had. Had een soa thuis test gedaan maar had geen herpes een week er voor. Mijn vriend heeft 11 jaar een relatie gehad en ik 9 maar mijn ex ging vreemd nu denkt mijn vriend dat het van mij komt en wil hij tijd en dat ik geen contact zoek ben zo bang dat hij mij nu niet meer wilt. Wat denken jullie

Hallo anoniem,

Ik weet nog maar net dat ik een genitale herpes simplex 1 heb. Twee maanden geleden geconstateerd. Maar twee kleine plekjes en ze waren zo weg. Als ik niet zo voorzichtig en paranoia was voor een soa, zou ik het niet eens geweten hebben. De angst voor recidive, stress, schaamte en 'het vies voelen' zijn misschien nog wel erger dan de klachten. Ik vrees ook dat ik het zelf in stand houd door de stress die ik heb. Let echt constant op of ik niet iets voel.
Ik voel heel veel voor een contactgroep, of meerdere groepen van bijv. verschillende leeftijdsklassen. Datingsite kan ook. Er zijn zoveel mensen die dit hebben, dat daar toch vraag naar moet zijn. Via Facebook een groep samenstellen is wellicht niet zo 'n lekker plan omdat big brother wel erg graag gegevens gebruikt.. Nu gaat het er wel om hoe je contact krijgt met elkaar. Ik ben hier iig volledig nieuw en weet nog niet hoe alles werkt.

Ik zou iig zelf graag contact hebben met personen in de leeftijd van 42-55 jaar. Het is gewoon slecht voor je eigenwaarde dit virus, terwijl we allemaal gewone mensen met pech zijn.

Grtz en vooral reageren!!
Angel67

Hallo,

Ik heb in 2011 herpes type 1 opgelopen bij mijn genitale streek via oraal contact. Deze man, waar ik daarna nog 3,5 jaar mee samen ben geweest, had een blaasje op zijn lip. Hij zei dat hij zn lip gebrand had. Waaraan weet ik niet. Maar dit was uiteraard niet waar.

Ik heb eerst in 7 maanden tijd 2 heftige aanvallen gehad. Nu heb ik het ongeveer 1x per 1,5 jaar heel mild. Onlangs heb ik mijn relatie beëindigt met deze man. De enige reden dat ik zo lang bij hem ben gebleven is omdat ik bang ben voor een nieuwe relatie vanwege de herpes.

Ik was 20 toen ik het opliep, nu word ik 24 in december. Ik voel me heel onzeker door het virus. Er zijn wel mannen die ook het type 1 hebben en die openstaan voor een serieuze relatie, maar deze mannen passen niet goed bij mij. Het zijn voor mij gewone vrienden.

Ik date af en toe wel eens met mannen, sinds ik vrijgezel ben maar ik ben bang voor intimiteit! Ook weet ik van mezelf dat ik mezelf te snel verlies in verliefdheid. En dan stop ik het contact omdat ik verwacht dat het toch weer niks word. Ik heb 1 keer meegemaakt dat ik het heb gezegd, en deze man was in eerste instantie positief. Later kwam hij er op terug, had er met een vriendin over gesproken, en die had hem op het hart gedrukt om verder te zoeken omdat ik 'een risicofactor' ben.

Ik weet absoluut niet wat ik moet doen. En ik zeg eerlijk, af en toe ga ik nog wel eens naar mijn ex-vriend om te vrijen en voor wat intimiteit. Maar ik zou niet weten wat mijn andere opties zijn. Wie kan mij een goed passend advies geven??

Alvast heel erg bedankt!

Hoi,

Ook ik wil even mijn verhaal kwijt en tips hoe te vertellen.
Ik heb genitale herpes sinds een paar jaar. Mijn ex wist niet dat hij het had, totdat ik last kreeg van symptomen. Ik had het meteen verteld en had hier geen problemen van.

Nu heb ik sinds een jaar een vriend. De eerste keer dat we sex hadden, hadden we beiden gedronken en dus geen condoom gebruikt. Sindsdien hebben we een relatie maar na die ene domme fout heb ik het hem niet durven vertellen. Volgens mij heb ik hem ook een keer besmet. Ik kreeg door stress steeds vaker aanvallen ook.

Naarmate de tijd verstreek werd het steeds moeilijker. Ik was bang dat hij het uit zou maken en heel boos zou worden.

Ik ben steeds allerlei smoesjes aan het bedenken hoe ik het hem ga vertellen. Bijvoorbeeld dat ik er nu pas achter kom wat ik heb. Maar hij zal dan misschien bij de huisarts info gaan halen of alsnog mee willen om een test te doen.
Wie kan me helpen? De waarheid zeggen kan ik nu echt niet meer. Het is mijn grootste leugen ooit, dan ben ik hem kwijt.

Zeker interesse, sowieso om contacten te hebben met anderen. Het is denk ik al bevrijdend om met lotgenoten te kunnen delen. Maarrrr.... Hoe bereiken we elkaar? Alles hier is anoniem. Speciaal eenmalig emailadres aanmaken en hier delen?

Hoi,
Ook ik heb ook echt behoefte aan mensen die met hetzelfde probleem zitten.
Twee maanden geleden ben ik ontzettend dom geweest en te snel met iemand (onveilig) naar bed geweest. Dit doe ik nooit zo snel! Eigenlijk had ik meteen de dag erna al last ervan, ik dacht aan een schimmelinfectie vanwege de jeuk en een blaasontsteking omdat plassen zo pijn deed. Ik heb toen een soa test laten doen en mijn urine laten controleren bij de huisarts. Was geen blaasontsteking en naarmate de dagen verstreken werd de pijn zo erg dat ik bijna niet meer kon plassen en de pijn was er constant. Ik zag zelf een smetplekje in de schede. Langs de huisarts geweest en die heeft opnieuw een kweekje afgenomen maar constateerde al herpes, ik had meerdere wondjes en gaf me medicijnen mee.
De man met wie ik sex had gehad haakte de ochtend na die avond al af met smoesjes, voor hem was het echt maar een avontuurtje. Ik heb bij hem niks vreemds gezien en ik denk dat hij ook geen klachten had. Wat een spijt heb ik dat ik dit gedaan heb. Kan mezelf wel voor me kop slaan.
De blaasjes en de pijn gingen na ruim een week over. Daarna had ik weer schimmelinfectie en nu heb ik sinds enkele dagen weer een blaasje. Ik heb denk ik de jackpot aangezien ik ook heel vaak last heb van schimmelinfectie, misschien dat de weerstand daar plaatselijk waardeloos is.
Ik had ook nog een andere soa erbij gekregen, eentje waarvan ik nog nooit gehoord had, daarvoor kreeg ik nadat de medicatie vd herpes afgelopen was antibiotica. Misschien dat ik daardoor nu weer een uitbraak heb.
Nu heb ik sinds 2 weken heel onverwachts leuk contact met een man, die bij mij in de buurt woont. Ik weet dat het nu een mega slecht moment is maar ik vind hem echt leuk en dit is wederzijds.
Ik moet het hem gaan vertellen, ik wil absoluut geen sex met hem voordat hij het weet. In deze situatie ben je zo afhankelijk van wat iemand weet over herpes. Ik schaam me ontzettend en ben zo bang voor een afwijzing. Het is ook zo tegenstrijdig, aan de ene kant denk ik ik moet het meteen vertellen want straks raakt hij besmet door mij. En aan de andere kant denk ik herpes is niet mijn middle name ik ben meer dan dat en heb ook recht op geluk en een liefdevolle relatie.

N paar maanden terug heb ik onveilige sex gehad, iets dat ik niet zo snel doe maar toch te zwak geweest. Uit de heftigheid van de symptomen opgemaakt dat ik besmet ben door die persoon. Na zoveel jaar veilige sex nu dan toch n SOA en eentje waar ik de rest van mn leven aan vast zit. De man in kwestie geeft mij de schuld en wil ook niet meer met me praten. Mn huisarts zegt vette pech, gaat wel weer over. Ik ben diep verdrietig ervan, vanwege de terugkerende verschijnselen en pijn. Ook weet ik niet hoe ik t n nieuwe partner moet vertellen. Wat ik probeer is natuurlijke manieren te zoeken om aanvallen te voorkomen. Ben echt kapot ervan en praat er met niemand over. Advies voor anderen, vertel t n nieuwe partner. Niet gaan rommelen met de waarheid want dat geeft alleen maar stress. Ik vind t echt zwaar om hiermee om te gaan en zou dat n ander niet aan willen doen.

Is er inmiddels al iets opgestart zodat we erover kunnen praten?

Ook weer zo'n zelfde verhaal. Mijn huidige bedpartner heeft twee jaar geleden herpes gehad (als in uitslag) en dacht dat het niet besmettelijk was als er geen blaasjes waren. Na ongeveer twee weken onveilig bezig te zijn geweest kwamen bij mij de blaasjes opzetten. De eerste keer was heel licht, maar ik heb het nu na twee maanden al weer, en heftiger. Het is lastig om maar gewoon van hem aan te nemen dat hij er destijds zo weinig notie van heeft genomen en er niet meer informatie over heeft opgezocht. Een paar dagen geleden is hem werk aangeboden voor een jaar in Verweggistan, wat mij onder andere te denken zet over hoe een nieuwe partner te vinden die of al HG heeft, of willing is te accepteren dat ik HG heb, en hem dus ook HG kan geven. En ja, wanneer vertel je het, wat al eerder gezegd is hier, ik had het willen weten van hem. Wat hij mij heeft ''aangedaan'' wil ik niet ook een ander aandoen.

ik had twee jaar een vaste relatie wanneer dat ik een herpesvirus op had gelopen. Dit is nu zes maanden geleden en ik voel me er echt niet goed bij. We waren beiden maagd en hij beweerde geen koortslip etc,.. te hebben. Wat ik dus vreemd vond. In ieder geval, nu zit ik hier wel mee... De rest van m'n leven en ik ben nog zo jong! Ik ben zo bang om een nieuwe relatie te starten... Ik lig hier weeral een nacht door wakker..

Ik ben er vandaag achter gekomen dat ik Herpes Genitalis heb. Sinds februari dezelfde sexpartner en vrijdag hebben we voor het laatst sex gehad, dinsdag begonnen de klachten. Weten jullie of ik er nu dan vanuit kan gaan dat ik het van hem heb gekregen? Hij heeft 3 jaar geleden een besmetting in zijn mond gehad door een koortslip van zijn toenmalige vriendin maar verder nooit meer last gehad.

Ik dacht net als vele van jullie ook eerst dat ik een schimmelinfectie en een blaasontsteking had. Blaasontsteking heb ik ook daadwerkelijk. Ik heb echt vreselijk pijn bij het plassen en fietsen is helemaal pijnlijk. Daarnaast voel ik ook een soort van spierspanning tussen mijn benen. Herkennen jullie dat?

Dat zijn wel klachten die bij een herpes infectie passen.
Voor de blaasjes/wondjes zelf zou je zinkzalf kunnen gebruiken. dan heb je er minder last van en ze gaan iets sneller weg.
Voor het overige kan ik je vraag niet beantwoorden. Als jij geen andere contacten hebt gehad is dat wel voor de hand liggend dat je het van je partner hebt.

Sinds 3,5 jaar ben ikzelf drager van het virus, gekregen van mijn expartner die zei er niets van te weten. Ik herken me in ieders verhaal. Ik breng het onderwerp in tijdens een tweede ontmoeting met een man. Sommige mannen zijn relaxed en anderen gaan met een grote boog om je heen. Iedere keer voelt het als een soort herbeleving van de eerste keer en alsof je je moet verdedigen dat het je overkomen is. Maar helaas is het gewoon zo dat niet iedereen eerlijk en integer is en het de ander gunt om volledige duidelijkheid te hebben alvorens ergens in te stappen met iemand. Enerzijds is het zo dat herpes wordt afgedaan als een simpel virusje, naar mijn idee is de belangrijkste reden dat een voorzichtige schatting is dat 70% van de mensen drager is. Het langer vrijen dan 3 maanden met iemand die drager is verhoogt t het risico op besmetting gigantisch want ook zonder blaasjes is het aannemelijk dat gedurende deze periode het virus vast ergens in je lichaam actief is geweest. Mijn ervaring is ook dat er n enorme taboe heerst op herpes. Ik kan dat begrijpen en wie ben ik om een potentiële nieuwe partner te zeggen dat het een tikje overdreven is om meteen met gierende banden weg te scheuren. Omdat er zo eenvoudig over gegaan wordt lopen er waarschijnlijk dus zoveel mensen rond die drager zijn. Anderzijds blijft het van belang om enigszins te relativeren, dit is niet heel anders dat iemand met een koortslip die een ander zoent of oraal bevredigd terwijl het blaasje nog niet zichtbaar is. Ook in zo'n geval is kans op besmetting enorm. Ik ga nu met iemand om die besloten heeft zelf bloed te laten prikken om te zien of hij drager is, vandaag bleek de uitslag negatief. Dat zorgt voor een dubbel gevoel want wil ik degene zijn die hem eventueel besmet? Heeft hij hier wel zin in? Anderzijds is het zoals eerder genoemd, 70% is drager, als hij beslist onze omgang te beëindigen, vraagt hij dan aan iedere vrouw of zij drager is van het herpesvirus of zou hij ook weg rennen als het antwoord op het hebben van een koortslip positief is. Vroeger zou ik me helemaal rot hebben gelachen, als ik gehoord zou hebben dat een relatie beëindigd zou zijn om een koortslip maar eenmaal zelf belast met het virus en het feit dat ik vind dat ik het iemand vooraf moet vertellen is het wat mij betreft veel gewichtiger geworden. Behoor je tot de 30% die geen drager is dat zou het kunnen betekenen dat je dus jezelf beperkt omdat je geen interesse hebt in de 70% die wel drager is. Maar niet iedereen is gelukkig zo. Mijn idee is: vertel het altijd, iedereen heeft recht op de waarheid, ga zo zorgvuldig met de ander om zoals jij dat ook voor jezelf zou wensen. De een rent weg na het horen van je nieuws en de ander blijft. Dat is meteen een natuurlijke selectie van mogelijke partners en je weet of iemand samen met jou zijn best wil doen om samen te kijken naar de mogelijkheden om om te gaan met elkaar. Ik wens eenieder wijsheid toe en mijn advies is om ook enigszins te relativeren maar verwar dit niet met bagatelliseren.

Hallo allemaal! Op 27 mei heb ik mijn verhaal hier geplaatst. Inmiddels heb ik een hele lieve jongen ontmoet via Tinder. Na talloze whatsapp gesprekken tot drie uur 's nachts besloten we af te spreken. Onze eerste date duurde 48 uur en was geweldig. Ik heb hem verteld dat ik HG had toen onze date ongeveer achttien uur duurde, een paar uur na onze eerste zoen. Ik zat er zeer erg mee op mijn maag, het idee dat ik hem wellicht gevoelens liet ontwikkelen zonder dat hij wist dat ik HG had. Zijn enige reactie was ''wat een klootzak''. Nu heeft hij aangegeven erover te willen praten, en de angst voor zijn afwijzing leidde er toe dat ik ook mijn moeder over HG heb verteld. Zij pakte er direct een medisch handboek bij. Nu blijkt dat er grote kans is dat je je kinderen besmet met het virus bij geboorte, an sich wist ik dat wel, maar niet wat dat betekende. Het betekend dat je kind dood kan gaan aan een hersenvliesontsteking, of ongemerkt hersenletsel oploopt. Ik heb het idee dat dat betekent dat ik nooit kinderen zal kunnen baren op de reguliere manier, maar altijd via een keizersnede. In ieder geval, dit deel van herpes was hier nog niet genoemd. En dan kom ik ook weer terug op de lieve jongen die ik net voor het eerst heb gedate. Mocht hij toch met me verder willen, dat hoor ik vanavond, dan denk ik dat herpes nu betekent dat seks gigantisch uitgesteld gaat worden. Daar kan ik prima mee leven, echter, wat als het er dan toch van komt, uiteindelijk? Dan is er een grote kans dat ik hem besmet. En als wij dan weer uit elkaar gaan, en hij komt later weer een vrouw tegen waarmee hij kinderen wil, dan zit die vrouw met hetzelfde probleem als waar ik nu mee zit. En dat vind ik heel erg. Daarom des te meer denk ik dat een herpes dating site echt absoluut geen slecht idee is. Dan kun je tenminste nog die moeite doen om het virus binnen een groep te houden, en het niet verspreiden.
Ja, ik denk dat ik ook recht heb op een liefdevolle relatie. Maar als ik daardoor HG verder verspreid..

Ook ik wil mijn verhaal met jullie delen. Ik heb anderhalf jaar geleden genitale herpes opgelopen door mijn ex. Aan het begin van onze relatie, viel het mij op dat hij erg roekeloos omging met "veilige" seks. Aangezien ik zelf een medische richting doe (en genoeg gezien heb), schrok ik hier van, en heb hem gevraagd een SOA test te laten doen. Deze SOA test heeft hij bij de huisarts laten doen en daaruit bleek dat hij een chlamydia infectie had. Persoonlijk was ik erg blij dat ik hem gevraagd had om deze test te doen. Aangezien ikzelf voorzichtig ben en totaal niet zwanger wil raken, ben ik wel veilig met hem blijven vrijen. Nadat we twee maanden een relatie hadden, dacht ik dat ik een hele vervelende blaasontsteking had, die na drie dagen uitliep tot mijn grootste nachtmerrie. Mijn huisarts constateerde dat ik een heftige herpes infectie had opgelopen. Het angstaanjagende is dat er uit de SOA test niet was gekomen dat hij Herpes had, en ik het opliep met 'veilige' seks. Uiteindelijk zijn we verhaal gaan halen bij zijn huisarts die vertelde dat de 'herpes test' niet standaard in het SOA pakket zat, en pas bepaald werd als die specifiek aangevraagd werd. Ook kreeg ik te horen dat een condoom niet 100% beschermd omdat de blaasjes ook op de zones voor kunnen komen die niet door het condoom bedekt zijn. Gedurende mijn relatie heb ik geprobeerd niet te veel stil te staan bij het feit dat je "levenslang" hebt gekregen. Echter vond ik het heel erg moeilijk om het mijn ex niet kwalijk te nemen. Hij beweerde overigens dat hij niet wist dat hij het virus bij zich droeg, en dat hij dacht dat het zweertje een scheerbultje was. Ook ik heb verschillende punten in de relatie gehad waarbij ik het uit wilde maken, en twijfelde omdat ik dacht nooit meer een andere jongen te kunnen krijgen. Uiteindelijk heb ik het wel uitgemaakt, omdat het altijd belangrijk is dat je je goed voelt in een relatie. Na de eerste uitbraak heb ik overigens geen last meer gehad van een herpes uitbraak.

Inmiddels date ik met een andere jongen, waar ik graag mee verder zou willen. Op het moment lijkt de relatie 'serieus' te worden, ook van zijn kant. Maar ik ben nog niet intiem met hem geweest, ik wil hem namelijk eerst vertellen dat ik herpes heb. Ik ben van plan dit komend weekend te gaan vertellen, maar ben natuurlijk heel erg bang hoe hij gaat reageren. Ik ben vooral bang dat hij me vies gaat vinden, en niks meer met me te maken wilt hebben. Wel vind ik dat ik hem die keuze moet geven, want ik had hem ook graag gehad.