Ik heb 7 jaar geleden Herpes Genitalis opgelopen van mn leugenachtige ex. Dit heeft heel veel inpackt op mij gehad. Ik ben zelfs nog lange tijd bij hem gebleven omdat ik dacht dat ik toch nooit meer een ander zou kunnen krijgen. Toen het uitging bloeide er iets moois tussen mij en een goede vriend van mij die ik toen een jaar kende. Ik besloot mijn grote geheim aan hem te vertellen op het moment dat we ook daadwerkelijk besloten samen verder te gaan (op dat moment hadden we nog geen seks gehad) Hij accepteerde het meteen, maar vond het na een paar weken toch wel moeilijk om met het idee om te gaan maar daar kwam hij uiteindelijk wel overheen. nu, na 5 jaar samen te zijn geweest, hebben we besloten uit elkaar te gaan en hij zei tegen me dat het misschien beter is voor mij om in een volgende relatie niet meteen te zeggen dat ik Herpes heb, maar daar even mee te wachten of het helemaal niet te zeggen (als de relatie niet serieus is) omdat het een te zware belasting is voor een prille relatie. Dit verbaasde me wel omdat ik vind dat je de ander geen risico's moet laten lopen. Hij zei daarop dat (onbeschermde) seks altijd een risico is. Ik heb hem trouwens nooit besmet in die jaren dat we samen waren. Ik heb er gelukkig niet zo heel veel last van, in het begin 2x per jaar en nu duurt het soms 2 jaar voordat ik er last van heb. Wat kan ik nu het beste doen als ik ooit weer een nieuwe relatie krijg? Meteen eerlijk zijn of even wachten? Wat zijn jullie ervaringen ermee? Ik heb het alleen aan mn man hoeven te vertellen en ik schaam me er nog steeds echt dood voor (ik neem het mn ex ook nog steeds kwalijk dat hij me bewust heeft besmet) Dit is ook voor het eerst dat ik hier een bericht over plaats Graag jullie ervaringen hierover!!

Herpes is wel heel vervelend, maar niet heel ernstig gelukkig. Zoals je het nu beschrijft lijkt het of het een ernstige chronische ziekte is. Maar dat is het echt niet! De kans dat het weer terugkomt blijft, maar wordt wel minder over de jaren. Ik zou het niet zo zwaar aankleden. Als je misschien een wondje hebt zou je het kunnen zeggen. Maar eigenlijk laat ik dat meer aan jou over. Iedereen heeft zijn eigen stijl van dingen aanpakken. Maak het alleen niet te zwaar, dat is mijn tip.

Lees ook:

Herpes Genitalis/Relatie hoe pak ik dat aan
http://www.dokter.nl/forum/Herpes-genitalis/285647-Herpes-genitalis-nieuwe-relatie/datingsite.html

Ik wil graag weten hoe anderen het aanpakte bij nieuwe relaties. Omdat ik daar alleen ervaring mee heb met mn man en hij zei dus dat ik het anders aan moest pakken. Het lijkt me dat, wanneer je het pas zegt als je een wondje hebt, je partner kwaad kan worden dat je het niet eerder hebt gezegt.

@dokterK, herpes genitalis moet je niet bagatelliseren want als de klachten van de eerste infectie verdwenen zijn, lijkt het of het herpesvirus uit het lichaam is verdwenen. Dat is helaas niet zo. Het virus heeft zich namelijk uit de huid teruggetrokken in een zenuwknoop. Daar blijft het in sluimerende toestand aanwezig. Het virus kan zich echter opnieuw vermenigvuldigen en weer blaasjes op huid of slijmvliezen veroorzaken. Denk maar aan een koortslip die ook regelmatig kan terugkeren. Hoe vaak een aanval terugkomt, is niet te zeggen. De ene persoon heeft bijna iedere maand een aanval van herpes genitalis, anderen zelden of nooit meer. Dat is dus voor iedereen anders.

Terugkerende aanvallen verlopen in het algemeen minder ernstig dan de eerste aanval. Het is onbekend waarom de aanvallen bij de ene persoon vaak terugkomen en bij de ander maar af en toe of zelfs nooit.

Wel is bekend dat een goede algemene conditie belangrijk is. Aanvallen treden voornamelijk op in situaties waarin het afweersysteem minder goed werkt. Bijvoorbeeld vlak voor de menstruatie of tijdens een griepaanval. Maar ook stress geeft een verhoogde kans op aanvallen.

Om antwoord te geven op de eerste vraag of je hete moet vertellen aan je partner kan ik heel duidelijk zijn.

Natuurlijk moet je het vertellen. Stel je verzwijgt het en vervolgens heb je partner geinfecteerd. Wat denk je dat je partner dan gaat denken? Wat zou je zelf denken? Is hij of zij vreemd gegaan? Probeer het dan maar eens uit te leggen. Voor mij zou dat in ieder geval een reden kunnen zijn de relatie meteen te beindigen. SOA´s MAG JE NIET VERZWIJGEN.

Bedankt voor je reactie Tandor. Het gaat me er niet om of ik het moet vertellen, maar in welk stadium ik het moet vertellen. Mijn ex heeft het mij ook niet verteld (hij had het 5 jaar daarvoor opgelopen en er nooit meer last van gehad dus dacht hij dat het wel niet meer terug zou komen en vond het dus niet nodig om mij in te lichten) Ik heb dus geen keuze gehad en dat zit mij nog steeds dwars. Ik zou dus nooit iemand hetzelfde aandoen. Het gaat erom dat mijn huidige man mij heeft gezegd dat het misschien beter is om even te wachten met het zeggen, als ik een nieuwe relatie krijg. Omdat hij het toch als een last ervoer in het begin en het toch onze 'wittebroodsweken' beinvloedde. Nou ja, ik was toch wel verbaasd over zijn insteek dus wil ik graag hierover advies. DUs niet OF ik het vertel, maar WANNEER ik het vertel in een nieuwe relatie.

Beste Anoniem,

Je hebt het antwoord eigenlijk zelf al gegeven. Ik citeer:
"Mijn ex heeft het mij ook niet verteld (hij had het 5 jaar daarvoor opgelopen en er nooit meer last van gehad dus dacht hij dat het wel niet meer terug zou komen en vond het dus niet nodig om mij in te lichten) Ik heb dus geen keuze gehad en dat zit mij nog steeds dwars".

Had je zelf niet ook liever gehad dat je ex het meteen verteld zou hebben zodat jij een keuze zou hebben gehad?
Je hebt aan den lijve ondervonden welke impact het heeft gehad dat je ex de SOA heeft verzwegen. Herpes Genitalis IS BEHEERSBAAR als je je er beiden van bewust bent. Vertel het in ieder geval voordat er enig sexueel contact is.

Ikzelf denk er ook zo over. Maar omdat mijn man er dus anders over denkt vroeg ik mij af hoe andere 'dragers' het aanpakte. Hij bekijkt het natuurlijk vanuit onze situatie: Ik heb hem in al die jaren nooit besmet. Ik heb er maar 1x in de 2 jaar last van en stress en ziekte en menstruatie hebben geen invloed bij mij. Ook weet ik precies hoe een 'aanval' begint, dus is de angst dat hij het ooit zou krijgen weggeebt. Hij denkt dus dat ik eerst een relatie op kan bouwen voordat ik het vertel (omdat ik de volgende persoon dan toch niet besmet)Ik zei hem dat als ik dat zou doen, dat ik dan natuurlijk in de 2de week van mn nieuwe relatie meteen een aanval zou krijgen 🙂

Hallo,

Ik heb een tijdje contact met iemand en merk aan hem dat hij langzaam verder wilt en ik ook wel maar ben zo onzeker omdat ik herpes heb.
Ik wil niet verder met dit geheim en maar heb ook geen idee hoe ik dit nou moet brengen of zeggen ik bedoel hoe zeg je dat nou.
Vind het zo moeilijk is er iemand met ervaring of tips.

Romy

Zo te zien moet ik gewoon recht door zee zijn pfff dit word nog wat 🙁 mja mij is het ook niet verteld ik weet hoe het voeld en zit er nu ook nog eens mee nou bedankt in iedere geval

Genitale wratten is een seksueel overdraagbare aandoening (soa).
Een virus is de oorzaak.
Er ontstaan groepjes rozerode tot grijswitte wratten rond de penis / vagina of de anus.
Genitale wratten kunnen geen kwaad en gaan vanzelf over.
Als ze storen kunt u ze aanstippen met een crème of vloeistof (podofylline).
Waarschuw uw seksuele partner(s) en vrij veilig.

Bron:
http://www.thuisarts.nl/genitale-wratten

Ik heb het opgelopen dankzij mn 1e vriendje zn koortslip die niet zochtbaar was op dat moment. Ik wist dat het besmettelijk kon zijn, maar niet als het niet aanwezig was.
Gelijk afspraak bij de dokter gemaakt maar kon pas 3 dgn later terecht. Toen was het al minder en zei de dokter dus dat ik me zorgen maakte om niks, het was geen herpes. 7 jaar later (na 6 jr nieuwe relatie) kwam het weer op, ik heb gehuild als een baby want hoopte destijds dat de dokter gelijk had. Huidige dokter stelde vast dat t wel degelijk herpes was. Ik moest het dus na 6 jaar aan mn partner uitleggen. Die stelde veel vragen, maar accepteerde het. Ik zou niet weten hoe ik het bij een nieuwe relatie zou moeten aanpakken. Maar denk dat ik het in eerste instantie altijd veilig zou doen en zodra je overweegt voor onveilige sex te gaan, zou ik het voor dat moment vertellen. Dan heb je al wel wat liefde voor elkaar "opgebouwd" en kan hij zelf de keuze maken, zonder dat hij een risico heeft gelopen. Je kunt dan met veilige sex verder of hij kan de keuze maken voor onveilige sex.

Even ter aanvulling:

Bij Herpes genitalis en genitale wratten biedt een condoom onvoldoende bescherming! Ook met condoom kun je dus makkelijk besmet raken omdat het virus ook in de omliggende huid aanwezig is. Dus beter maar gelijk in het begin vertellen.

Helemaal mee eens. Ik heb herpes G gekregen MET condoom van iemand die het zelf niet wist en geen klachten had. Condoom geeft iets meer bescherming dan geen condoom maar niet zoveel als de meeste mensen (net als ik vroeger) denken! Anti virale middelen slikken (bv Zelitrex) geeft ook bescherming voor je partner. Maar helemaal veilig is het nooit. En je bent ook besmettelijk als je geen klachten/blaasjes hebt.

Denk echter ook aan jezelf: als je herpes hebt, heb je meer kans om HIV geïnfecteerd te raken.

Wat betreft het vertellen: mijn ervaring is dat reacties heel verschillend zijn. Ik vertel het voordat we aan seks beginnen op een rustig moment en de meesten reageren tijdens het gesprek goed... En verliezen vervolgens helaas interesse. Tenzij je het vertelt vlak voor de daadwerkelijke seks en iemand zo opgewonden is dat het hem niet meer kan schelen. Maar ja, of dat nou de manier is... (Heb ik 1x gedaan).

Ik kan dus helaas geen positief nieuws geven en heb wel degelijk overwogen het niet te vertellen. Heb ik ook een keer gedaan en toen gleed het condoom af. Moet je het achteraf vertellen en dat is erger.

Ik ben eerlijk tegenover de ander maar soms vraag ik me af hoe eerlijk dat is voor mij (mijn kans op een relatie)?

Iemand interesse om samen een herpes dating site op te zetten?

Ik heb hetzelfde gevoel als jij. Dat eerlijkheid alles behalve loont. Ik ken (los van mijn ex) nog twee vrouwen die het hebben, allebei (inclusief ik) besmet zonder inlichting vd partner, hij leeft lekker verder en als ik het in mijn eerlijkheid aan iemand vertel, hoor ik vervolgens niks meer. Het taboe zou er vanaf moeten, het wordt enorm opgeblazen. Natuurlijk is het vervelend, maar het is meer de reactie van de buitenwereld die het vervelend maakt. Een gewone koortslip is ook geen reden om te zeggen, ojee, eh, nou dan zie ik het toch niet zo zitten hoor. Dan kan ik je nooit meer zoenen! En de kans op besmetting daarvan is vele malen groter! Het is de locatie die het een probleem maakt. Iedereen brengt weleens een virus over, het ov is ook een goede virus oploopplek en zie je 1 iemand minder de trein nemen, omdat er net een griepgolf heerst? Ook vervelend, maar het gaat wel weer over. Het is geen terminale ziekte en ik voel me of ik zo behandeld word. Daar word ik erg onzeker en verdrietig van.
dus, mensen alsjebliefd, relativeer een beetje!