Ik wilde nog 1 ding toevoegen, n.a.v. mijn genoemde oplossingen hierboven.
Het lijkt erop dat veel mensen worstelen met een trauma of trauma's uit het verleden.
Het probleem zit in ons oerbrein denk ik. En de angsten in ons oerbrein zijn extreem aangewakkerd t.o.v. andere mensen. Dit is met het cognitieve brein niet op te lossen.

Zoek goede lichaamsgerichte therapie!

De huidige gezondheidszorg (ziekenhuizen, huisartsen, psychologen) kunnen niet zoveel met de klachten die ik hierboven lees. Ik heb ook erg veel gehad aan Kiloby Inquiries, regressietherapie, haptonomie en traumatherapie, Somatic experience (allemaal lichaamsgericht, dus niet gericht op praten over je gevoelens, maar lichamelijk doorvoelen). Ik heb uit interesse veel dingen uitgeprobeerd. En deze methodes gaan dieper het lichaam en het onderbewuste in.

Heel veel sterkte iedereen!!!

Ik hoop dat er snel een oplossing komt!!

Ik heb al zo'n 12 jaar last van hevig schrikken bij het inslapen, gepaard met hartkloppingen, denken dat je stikt, steken/flitsen in je hoofd. Sinds vorig jaar volledig in de rust, hypnotherapie gecombineerd met EMDR, van de 30 schrikmomenten zit ik nu tussen de 5 tot 10 schrikmomenten. Zij zijn ook veel minder heftig dan voorheen. Sinds kort neem ik wat druppels CBD olie (jacob Hooy 5%) voor het slapen gaan en heb het idee dat dit ook wat helpt om eerder in die diepe slaap te komen. Ik geloof er in dat het ooit over gaat en blijf zoeken naar oplossingen zonder medicatie. Sterkte voor iedereen, ik weet hoe afschuwelijk het is!!

Beste Cindy,
Hoe gaat het ondertussen met jou? Ik heb jouw verhaal gelezen en ik kamp met gelijkaardige symptomen.
Alvast dank voor meer info.

Ik heb dit al 22 jaar. Een stuk minder, nu ik bijna geen alcohol meer drink. Ik moet ook geen slaaptekort opbouwen . Het lijkt wel op wakker worden tijdens een ademstilstand of tijdens een hartblok. Ik ben volledig in paniek en denk echt dat ik aan het doodgaan ben. Ik vlieg overeind en roep nee, nee! Dan langzaam kom ik bij zinnen en daarna slaap ik weer in. Ik heb het weer overleefd.

Hoi allemaal,

Sinds kort heb ik dit dus ook.
Gisteravond ook weer, ik ben dan ook helemaal in paniek, want ik denk dat ik dan echt dood ga.
Meestal heb ik dit als ik een superdrukke en lange dag heb gehad.
Beetje stom gezegd maar ik ben “blij” dat ik niet de enige ben en ik lees graag mee op dit forum, mss kunnen we steun vinden bij elkaar hierover want het is lastig om hier met iemand over te praten..

Voor andere die hier komen deel ik dit even eerst, voor ik mijn verhaal doe:
- Wat mij deels helpt: Oordoppen en mijn partner of ik op de bank om geluid- en bewegingstriggers te verminderen. Stoppen met caffeine, het maakt het niet perse beter, maar merkt wel dat het probleem erger is als ik caffeine drink.
- Wat goed helpt: Zolpidem. Maar kan alleen sporadisch gebruikt worden. Gebruik van Droomsap, het is duur, maar je gebruikt per keer erg weinig en het is erg goed spul. Er zit een hele kleine hoeveelheid werkende stof in. Maar je kan dit krijgen zonder recept, en die kleine hoeveelheid werkt erg goed. Hier zitten, als je het volgens gebruiksaanwijzing gebruikt, ook minder nadelen aan bij langduriger gebruik.
Dit zijn geen (langdurige) oplossingen, of dingen die het probleem zelf wegnemen. Het is meer verlichting, maar het is iets.

Ik voeg toch ook even mijn verhaal toe.
Vorig jaar had ik dit voor het eerst. Net op het moment voor ik overga van doezelen en dagdromen naar slaap schrik ik wakker met een soort adrenalinerush. Ik ben opeens volledig alert, hartslag gaat omhoog, en het duurt daarna weer even voor ik weer goed ben ontspannen en opnieuw kan proberen te gaan slapen, maar dan krijg ik weer een aanval op het moment dat ik weer bijna in slaap val. Het is inderdaad dat gevoel alsof mijn lijf/brein me niet wil laten slapen, want moe ben ik zeker. (Ik heb geen last van schokken, alleen mijn ogen vliegen open.)
Maar hoe vaker het gebeurt op een nacht, hoe minder ik na een aanval nog kan ontspannen. Als het 5/6 keer gebeurd is dan gaat mijn hartslag de rest van de nacht niet mee omlaag, blijf ik snel ademhalen, en houdt ik een warm nerveus gevoel in mijn nek en maag. Geen enkele ademhalings- of ontspanningsoefening die op dat moment mijn hartslag weer naar beneden kan halen of mijn lijf in rust kan brengen.
Soms slaap ik toch in na twee of drie keer die adrenaline rush. Dan heb ik en iets onrustige nacht, maar slaap ik wel. Als het blijft doorgaan, kan het wel 5 uur duren voor ik in slaap val. Soms val ik wel sneller in slaap maar begint het hele verhaal opnieuw na één slaap cyclus.

Vorig jaar duurde het drie/vier maanden voor het weer verminderde en uiteindelijk weg ging. Toendertijd ging het ook gepaard met aanhoudende hartkloppingen waarvoor ik toen een paar weken bètablokkers heb moeten slikken. Mijn partner sliep op de bank, want iedere keer als ie maar een beetje naast me bewoog kreeg ik en aanval. (Ik krijg ze ook als ik alleen lig, maar beweging en geluid is sowieso een trigger). Oordoppen hielpen dus ook met triggers verminderen. Ik gebruikte af en toe Zolpidem, dat had ik al voor rusteloze benen en mijn huisarts gaf me het oke om het iets vaker te gebruiken. Maar ben erg bang om afhankelijk te worden, dus weiger het vaker dan één keer per week te slikken. Dat helpt wel enorm, de Zolpidem. Dan val ik gewoon in slaap. Op andere momenten heb ik ook Droomsap gebruikt, daar zit een hele lage hoeveelheid werkend 'slaapmiddel' in, maar het helpt vrij goed met ontspannen en inslapen. Moet alleen voorzichtig zijn niet per ongeluk te veel te nemen, en ook goed op tijd in te nemen, anders ben ik toch een beetje sloom de ochtend erna.
Ben volledig doorgenomen in die tijd, al mijn bloedwaarden waren goed incl cortisol. En de cardioloog heeft me zo ongeveer de grond ingeboord omdat hij vond dat ik zijn tijd zat te verdoen, omdat er helemaal niks mis was. Ik was een jonge gezonde vrouw van 29 dus ik moest maar stoppen met me aanstellen.

Uiteindelijk is het dus toen vanzelf weer afgenomen, de hartkloppingen na een paar weken, de adrenaline rushes na drie/vier maanden. Daarna ongeveer 7 maanden geen last van gehad en prima geslapen, maar deze week is het weer raak. Eerst een paar nachten onrustig geslapen, één à twee keer een schrik momentje aan het begin van de nacht, daarna onrustig slapen en veel wakker. Maar niet heel vervelend. Maar nu vannacht dus 5 uur lang adrenaline aanvallen gehad voor ik sliep, ik denk dat ik wel 20 keer ben opgeschrokken. En uiteindelijk aan het eind van de nacht nadat ik toch nog drie uur heb kunnen slapen werd ik wakker met nog steeds de spanning in mijn lijf en een snelle hartslag, kon ook niet meer verder slapen of ontspannen want de aanvallen gingen weer rustig verder.
En dat was met mijn partner op de bank want toen hij drie uur na mij naar bed kwam en ik nog steeds bezig was, heb ik hem gevraagd of ie op de bank wilde slapen. Ook met oordoppen, want die heb ik sinds de vorige keer nooit meer uitgedaan. Het duurde net een uur nadat ik rechtop ben gaan zitten voor mijn hartslag om weer ietsjes omlaag te gaan.

Zelf denk ik toch dat het een stress factor is. Ookal zit ik al een paar weken in hetzelfde niveau van lichte stress en het begint nu pas weer. Vorig jaar begon het juist nadat ik alle stressfactoren had uitgezet en besloten had een paar weken vrij te nemen. Toen weigerde ik ook te accepteren dat het simpel stress was, maar ik denk nu toch dat achterblijvende spanning er iets mee te maken had. Ookal is het heel moeilijk voorstellen, omdat ik de stress niet bewust ervaarde.
Wellicht zijn hormonen ook een factor voor mij, die zijn de afgelopen 1,5 jaar all over the place.

Ik ga in ieder geval even kijken naar de serotonine onbalans die genoemd wordt. Ik heb in het verleden een SSRI gebruikt waar ik ook nog jaren later andere bijwerkingen van heb. Wie weet is dat een factor.
Daarnaast sport ik op dit moment niet, maar zou dat een goede manier kunnen zijn om mijn lijf te helpen ontspannen. Ook ga ik kijken naar magnesium en multivitamine.
Ik weet iig dat er niks mis is met mijn hart, dus dat mijn hartslag slecht zakt en hoog blijft geeft me nu geen zorgen terwijl het dat vorig jaar wel deed.

Kom misschien later nog eens terug om mijn bevindingen te delen.

Tja, slaapstuipen of hypnic jerks zijn super vervelend.
Stress, angst, slaaptekort, nicotine en cafeïne wakkeren ze aan.
Ik heb ze cadeau gekregen na medicatie gebruik.
In mijn situatie als mijn gedachten afdrijven schrik ik wakker, mijn ademhaling wordt dan al gereguleerd door m’n lichaam waardoor ik het gevoel dat ik stik, eerder volgde daar ook de nodige hartkloppingen bij. Herkenbaar denk ik voor de meesten!

De oplossing is voor een groot gedeelte acceptatie. Ja, je schrikt nog steeds als het gebeurt, maar probeer er zo kalm mogelijk onder te blijven. Hoe meer je in de paniekstand terecht komt, hoe erger je het maakt voor jezelf. Je stikt echt niet! Dit lijkt alleen maar zo omdat je ademhaling rustiger is als je slaapt.

Magnesium citaat en 5htp zouden iets kunnen helpen. Matig je caffeine inname en stop met roken als dit lukt. Probeer niet oververmoeid te raken, dit maakt het ook erger.

Sommige mensen gebruiken ook baclofen(spierverslapper) en zeggen dat dit helpt. Ook wordt er gesproken over inositol op de Engelse forums, dit is een supplement wat de neurotransmitters ondersteund. Zelf nog niet geprobeerd.

Succes lotgenoten!

Hii,

Ik ervaar precies hetzelfde. Het inslapen lukt niet door hevig schrikken. Lichaam maakt ongecontroleerde beweging, waarbij ik dan meteen alert ben. Ik merk dat ik me dan heel de tijd opgejaagd voel wat weer resulteert in hevige schokken.

Ik had er een langere periode last van. Toen ging het wat beter en sinds een aantal maanden is het weer terug. Ik betrap mijzelf meestal op piekeren/overthinken. Mijn hoofd is constant aan het werk, ook wanneer het uit moet staan om in te slapen.

Ik weet zelf niet hoe ik hier vanaf kan komen. Niets helpt.

Groetjes

Als ik savonds in de zetel zit en ik dreig in slaap te vallen,sla ik met mijn hoofd zoals bij een Whiplash,deze heb ik gehad bij een auto ongeval in 1993 ,heb nekklachten tot een ontstoken zenuw vanuit nek naar rechter schouder,wat kan ik doen om dit slaan met mijn nek wat te beschermen ????

Zorgen dat je hoofd steun heeft als het achterover valt... En je zithouding veranderen zodat je hoofd niet naar voren kan klappen. Of zorgen dat je niet in slaap valt in de zetel. Als je dreigt in slaap te vallen ga dan op de bank liggen of op bed