Dag,

Ik heb al wat rondgekeken op dit forum en ook wat posts gezien die ergens wel iets met mijn probleem te maken zouden kunnen hebben maar de meeste reacties zijn al van weer een tijdje geleden. Dus in plaats van mijn vraag onder aan die lijst te zetten met het risico nooit gelezen te worden maak ik maar een nieuw topic aan.

Mijn probleem is heel simpel, maar ook heel vervelend: mijn lichaam kijkt mij niet toe te staan te gaan slapen, al ben ik nog zo moe.

Als ik naar bed ga en uiteindelijk weg zak lijk ik plots onder stroom gezet te worden en vlieg ik met een hoop geweld, fysiek en verbaal, overeind. Vroeger, toen ik dit net had, was ik ook bang en bezorg om mijn gezondheid maar nu, na een jaar of twintig, is het alleen maar heel erg frustrerend voor mij en mijn partner.

Als ik pillen, alcohol of soft drugs gebruik voor ik naar bed ga heb ik over het algemeen nergens last van. Ik slaap gewoon in en door. Jammer dat ik hier liever niet de rest van mijn leven afhankelijk van wil zijn.

Artsen, psychiaters en psychologen houden het op stress, en blijven therapieën voorschrijven. Probleem is dat ik dit immer en altijd heb, al voel ik me de gelukkigste mens op aarde. Stress, nee. Depressie, nee. Iets van vroeger? Misschien. Zelf denk ik dat het iets neurologisch is, dat een van de processen tijdens het inslapen me weer wakker doen schrikken. Ander iets waaraan ik gedacht heb is een soort van oerangst om niet te mogen gaan slapen omdat dat potentieel gevaarlijk kan zijn. Denk aan een aap op een boomtak met onder hem een of ander groot beest dat rustig wacht tot het diertje inslaapt en van die tak af sukkelt.

Mijn vraag is: heeft iemand dezelfde symptomen en ervaringen? Wat hebben jullie geprobeerd om eraf te komen en is dat ook gelukt? Wat zou je advies zijn?

Noot: in andere topics heb ik mensen zien schrijven over uittredingen en andere paranormale zaken en daar hoef je bij mij niet mee aan te komen, ik geloof daar niet in. Hetzelfde geldt voor adviezen op het homeopathische vlak, bespaar u de moeite.

Bedankt alvast voor alle serieuze antwoorden.

Als alcohol en drugs de problemen verhelpen, dan lijkt de oorzaak inderdaad psychisch te zijn.

Dag Lieke,

Alcohol en drugs verminderen de symptomen van veel aandoeningen, waaronder de psychische inderdaad. Maar kort door de bocht te stellen dat ze dus dan maar psychisch zijn gaat mij iets te snel. Dit is niet letterlijk wat jij schrijft, maar wat ik wel veel gehoord heb. En al zouden de problemen een psychische oorsprong hebben, dan heb ik daar geen probleem mee, zolang ze maar opgelost worden. Op dit moment voel ik echter geen spanningen van die aard dat die die symptomen logisch of aanneembaar maken. Dus ik wil ook nog even verder zoeken in het neurologische. Zo heb ik onlangs gelezen dat een arts in een dergelijk forum de opmerking maakte dat het goed mogelijk is dat de ontspanning van de spieren bij het inslapen en het verlies van bewustzijn niet op het juiste moment plaatsvinden. Eerst zou men moeten zijn gaan slapen, waarnaar de spieren zich gaan ontspannen, waar nog al eens een schokje bij optreedt maar waar je je in de normale toestand niet van bewust bent. Het geval waar die neuroloog over sprak was een omkering van die gebeurtenissen. Eerst gaan de spieren zich ontspannen, met schokjes en dien, en de geest is nog alert, wakker, en ervaart die schokjes als een trigger om weer volledig alert te moeten zijn en reageert daarnaar, met alle geweld van dien. Dit voelt ook het meest als wat er bij mij gebeurt. En hoewel ik me er totaal niet voor zou schamen als dit allemaal psychisch zou zijn zou ik toch graag willen weten of er een kans is dat het het andere geval is. Probleem is dat mijn artsen mij te snel bestempelen als een persoon met 'issues' die door middel van therapieën van allerhande aard wel geholpen zou worden. De meeste van die dingen heb ik geprobeerd (zolang het me niet te esotherisch werd) maar hebben niet geholpen. Dus nogmaals, als je me kunt wijzen op een artikel, arts, praktijk, kliniek die me een mogelijkheid kan bieden hier van af te komen zonder de rest van mijn leven dingen te moeten slikken zou ik daar erg blij mee zijn.

In ieder geval bedankt voor je reactie!

Hiertoe wendt u zich tot de huisarts die u waarschijnlijk zal adviseren uw alcohol en drugsgebruik te stoppen. Indien de klachten dan na de ontwenningsperiode aanhouden is een slaapcentrum wellicht een optie uw slaappatroon te onderzoeken.

Beste Anoniem,

Ik geloof niet dat ik ergens heb aangegeven dat ik fulltime alcohol en pillen gebruik om van deze klachten af te komen. Ik heb alleen gezegd dat ik gemerkt heb dat kalmerende middelen zoals alcohol en pillen de symptomen verminderen, maar dat is bij heel veel aandoeningen zo. Als u met gebroken been langs de kant van de weg lag zou u zich waarschijnlijk ook minder onprettig voelen wanneer u de nodige symptoombestrijdende middelen kreeg toegediend.

Ik heb lange periodes zonder rustgevende middelen geleefd, en dat heeft niets beter gemaakt. En de her en der aangeboden alternatieven hebben ook niet geholpen.

Ik vraag in dit forum dan ook naar ervaringen en eventuele tips van mensen die dit fenomeen kennen (bij voorkeur die het overwonnen hebben) en niet naar loze uitroepen die enkel gebaseerd zijn op intuïtieve vermoedens en ongefundeerde veronderstellingen.

En om nog even toe te voegen, naar dat slaapcentrum ben ik tot nu toe drie keer geweest. Probleem is dat ik normaal al niet kan slapen, laat staan als er 36 kabels, sensoren en weet ik wat aan mijn lichaam geplakt zitten in een vreemde omgeving waar je geacht wordt om 8 uur 's avonds aanwezig te zijn en op commando te gaan slapen.

Ik heb grotendeels dezelfde klachten als jij. Helaas heb ik ook nog geen oplossing. Graag zou ik ervaringen uitwisselen.

Ik zou ook graag ervaringen willen uitwisselen over dit probleem, gezien de huisarts & ontspanningsoefeningen niet werken. Zelf heb ik dit probleem pas een aantal maanden en is waarschijnlijk gekomen door xtc gebruik & stress. Het heeft namelijk met je serotonineregelaar te maken. Het gaat hier alleen om een onverwachts "kraak"geluid, zoals stoel, computer, telefoon die afgaat, etc. Vooral als je net bijna in slaapt valt en je hoort ineens een kraakgeluid is dit erg vervelend, want dan ben je klaarwakker. Het weekend voordat ik dit verschijnsel kreeg had ik een goed geteste xtcpil gehad(alleen MDMA). Op die paar keer dat ik een xtcpil heb gehad gebruik ik verder nooit harddrugs, leef ik heel gezond en heb geen psychische klachten. De 2x hiervoor waren ook geen probleem geweest. Enige verschil was nu wel dat ik enorme spanning in mijn hoofd had van mijn nieuwe werk, omdat ik nu echt het serieuze leven in zou gaan na mijn studie. Na veel forumbezoekjes kwam ik er achter dat 5HTP wellicht een goede genezer zou kunnen zijn, maar na 2 weken gebruik, voel ik nog steeds geen verschil.

@ genieter83

Ik herken mij minder in jouw sypmtomen dan in die van NoSleep. Ik heb ook nog nooit XTC gedaan.

Het lijkt bij mij soms uit mijn nek te komen, die zogenoemde electrische schok. Ik heb vroeger een nektrauma gehad en heb daar nog wel last van. De afgelopen 2 maanden had ik eigenlijk nergens last van tot ik een onverwachte beweging maakte die ik in mijn nek voelde, en toen begon de ellende weer met moeilijk inslapen.

Nu zou het heel toevallig zijn als een van jullie ook wat aan de wervelkolom heeft gehad, maar je weet het maar nooit. Laat het dan weten svp.

Grt.

Is de wervelkolom destijds door een arts onderzocht. Nektrauma kan lange tijd doorwerken. Ga aan sport doen en zorg voor goede gezonde beweging van de nek zodat deze weer fit en gezond wordt.

Na wat onderzoek heb ik iets gevonden dat erg lijkt op waar ik last van heb. De Engelstalige term is Hypnic Jerk. Als je hierop googelt kom je een en ander aan informatie tegen. Het lijkt niet ernstig te zijn, alleen irritant en kan angsten veroorzaken, zoals ik in het verleden heb gehad. Omdat ik dit nu al meer dan twintig jaar ervaar ben ik eraan gaan wennen en leg ik me er bij neer dat er niets aan te doen is. Als ik een reden heb waardoor ik me een halve nacht overeind schrikken niet kan veroorloven, zoals een belangrijke afspraak, neem ik een slaappil of drink ik een paar borrels en merk ik er minder van of slaap ik er doorheen.

Heb het sinds een jaar of 15 ook bij vlagen.
Soms een poosje niet, soms maar 1x alleen bij de eerste x in slaap vallen,
soms tijden achter elkaar en oneindig vaak achter elkaar op een nacht.
Als ik (erg )veel spanning heb hoeft niet te zeggen dat het gebeurt.
Het kan denk ik wel een rol spelen.
Ik gebruik nooit alcohol, drugs, slaapmiddelen, ik rook niet.
Wel kan ik mij voorstellen dat dit helpt omdat ik vermoed dat je spieren daadoor al
ontspannen zijn en niet in een klap ontspannen zodra je in slaap valt waar we waarschijnlijk zo van schrikken. In tijden van (vaak mischien ongemerkte)
spanning kan dit extra hard aankomen, het verschil van spierspanning naar ontspanning. ik heb vaak het gevoel dat ik nergens meer houvast heb, probeer die dan letterlijk om mij heen te grijpen (leuk voor partner die zich dood schrikt ) en gil vaak. Bij mij vallen ook vaak adem en soms voor mijn gevoel hart weg. Dit geeft enorm veel angst, het gevoel dat je even dood was en door jezelf uit alle macht te verzetten dus je lichaam een slinger, een knal terug het leven in te moeten geven, een soort zelf reanimatie. Klinkt heftig is het ook, maar dat is maar af en toe zo erg. Niet dat het normaal niet erg is... Okee ik heb ook het idee dat het zoals die oerangst kan zijn , alleen bij mij zou dat uit meer actueel trauma kunnen voortkomen ; je bent onbewust zo allert dat als je in slaap dreigt te vallen dat je weer jezelf gauw wakker schrikt uit angst voor "het beest" of b.v. Het welzijn van je kinderen of partner waar je over waakt. Ook werkt de angst voor het brute in slaap vallen natuurlijk angst voor het inslaap vallen in de hand. Het is dus zeer belangrijk om het te accepteren, jezelf voor te houden dat het nou eenmaal gebeurt en je het kennelijk toch wel overleeft. Dan wordt de angst ervoor en de spanning die het extra in fe hand kan werken dus minder.en kan de
ergste freqentie wat afnemen in heftiger
periodes. Ook heb ik mij na het eerst enkel als onbegrijpelijke plotselinge paniek aanvallen bestempeld te hebben afgevraagd of ik die overdag in slaap val ziekte had ; narcolepsie omdat ik hetzelfde vaak overdag voelde plotseling verslappen van de spieren en daardoor heftige paniek /paniekaanval. Omdat je om dus
overdag niet in slaap te vallen gauw heel heftig je spieren moet aanspannen doe
je mischien hetzelfde automatisch als je echt gaat slapen. Als reflex van
zelfbehoud. Nu kan het ook een gevolg zijn van het of / een slaapgebrek. Dat je
dus overdag bijna in slaap valt. Hoe dan ook is zo regelmatig mogelijk proberen te slapen van belang. Al is dit nog zo moeilijk. Het scheelt mij als dat lukt ook veel duizeligheid en bijna flauwval en paniekmomenten overdag.
Ook heb ik mij vaak afgevraagd of ik mischien te bewust meemaak dat ik in slaap val. Wellicht dus door het over alert zijn door trauma's en / of de angst voor het in slaap vallen.Wel veelal wat was er eerder de kip of het ei...
Ikzelf heb ook nog last gehad een aantal keer van slaapverlamming, zeer beangstigend dat je dan niet kan bewegen terwijl je geestelijk wakker bent. (of wellicht zeer realistisch droomt dat je wakker bent) wat mij hielp was mezelf voorhouden ga maar weer slapen, en als ik dan weer wakker wordt kan ik wel weer bewegen. Wederom belangrijk dus het te accepteren.
Het lijktmij ook geen sinecure om in slaap te moeten vallen in een slaapcentrum.
Ik kan er zelf niet heen want ik heb straatvrees. Maar lijkt me wel intressant wat de uitslag is mocht het lukken. Ik dacht natuurlijk weer dat ik de enigste was, tot ik las over sleepterror en nu gelukkig dit bericht. Verder heb ik nog af en toe last van hele heftige visioenen, hele intense droombeelden op het moment dat ik slaap val. Kan erg eng zijn maar ook onvoorstelbaar mooi. Het inspireert me soms tot m.i. mooie beschrijvingen en schilderijen.
Dan nog over het letsel ; ik ben ooit door een wat al te heftig vriendje uit bed geslagen waarbij ik ook nog ongelukkig ten val kwam dat ik een week verlamd was vanaf die plek onderin mijn rug naar beneden toe maar wel extreme pijn scheuten voelde waardoor ik al helemaal niets meer kon. (nooit een arts geraadpleegt) Later af en toe vlahen van erge stijve en pijnlijke rugpijn. Heb ook erg gauw een heftig verekte
nek, bij kou of een beweging. Spanning
gaat daar ook wel zitten maar ook in mijn rug. dan voel ik gewoon de stress stoffen erheen stromen en het zwak en op het pijnlijke af gevoelig maken.
Let er wel op om het te ontspannen. Nou folks blijf hier schrijven mischien komen we tot een gemene deler en kunnen we elkaar verdere tips geven.

Ook

Nosleep,

ik heb een oplossing die wellichy jou ook van de problemen afhelpt.
elf neem ik 1 borreltje voor het slapengaan
( half uurtje van te voren ).
Dit helpt tegen de ' plotse bewegingen ' van de
spieren ( neuronen vuren zo minder tot niet ).
Zo ben je niet afhankelijk van drank en slaapt toch heerlijk in ( én dóór )en zo heb je je 8 uur slaap per nacht weer terug, zoals het hoort te zijn.
Deze methode is de ouderwetse ' nightcap '.

Succes, groet van Arno

Ik ben geen voorstander van adviezen drank te gebruiken bij medische problemen.

Hoi,
Ik heb exact hetzelfde, voor alle duidelijkheid om de discussie helder te houden;
1) Het gaat om zoals het onderwerp al zegt:"Hevig schrikken bij INSLAPEN" waarbij het schrikken meestal als een soort "doodsangst" ervaren wordt.
2) Dit is absoluut GEEN slaap apneu (gelukkig niet, want dan ben je verder van huis, slaap apneu doet zich voor tijdens de slaap en vrijwel altijd weet de patient zich er niets van te herinneren, het is een andere aandoening, gepaard gaande met heftig snurken, fysieke factoren etc etc.. )
3) Dit is ook GEEN "hypnic jerk", hypnic jerks heb ik zelf ook wel eens maar zijn lang niet zo "heftig" als bovengenoemd onderwerp. Hierbij gaat het om het gevoel van vallen of andere plotselinge onwillekeurige spierbewegingen, meestal gepaard gaande met een korte voorafgaande droom die de overeenkomstige beweging inleidt; bv ik droom dat ik tennis en maak en voel een slagbeweging met mijn arm, word daar vervolgens even "licht wakker" van om vervolgens weer verder te slapen.
4) Het is GEEN "sleep choking syndrome" maar lijkt er wel op. Sleep choking is m.i. een apneu variant.

Mijn ervaringen;
Het treedt vooral op als ik s'middags in het weekend of een vrije dag even ga liggen, ik voel het kort van te voren soms al aan komen op het moment van inslapen, hevig (wakker)schrikken met die vreemde angst dat je niet meer ademt of je hart niet klopt, een korte hevige paniek dus. Daarna heb ik nog enige keren een "snikkende" ademhaling, alsof je even bij moet komen van de hevige emotie.
Wanneer me dat overkomt kan ik maar beter weer opstaan want ik weet dan zeker dat het blijft terugkomen die middag, soms wel tien vijftien keer, geen doen dus.
S'avonds heb ik er soms last van en dan ook meerdere keren achter elkaar, uiteindelijk val ik dan wel in slaap.

Ik heb er ondermeer met een psycholoog en een bevriende arts etc etc over gesproken.
Wat ik hieruit kon concluderen;
Fysiek gaat het over de fysieke overgang van waken naar slaap, hierbij zijn het centrale perifere en autonome zenuwstelsel alsmede de hersenen betrokken.
Psychisch gaat het over psychische overgang van waakbewustzijn naar slaapbewustzijn (Onderbewustzijn)
Voor zover ik weet is er een algemene consensus dat het een plotselinge ontlading is van stress maar juist van stressfactoren in het onderbewuste domein, dus niet de alledaagse stress/ergernissen zoals van een bezoek aan de tandarts, in de file staan etc..
Het is stress die te maken kan hebben met rouwverwerking, geen plezier hebben in je werk, ergens langdurig tegen opzien, niet lekker in je vel zitten, overmatig piekeren...

Wat ik weet wat het probleem absoluut verergert (UIT ERVARING);
Gebruik van teveel alcohol en drugs, vooral zog. uppers als cocaine maar ook caffeine.
Langdurig en regelmatig gebruik van (teveel) alcohol hebben een funeste uitwerking, een "slaapmutje" lijkt prima maar alcohol verslecht je slaap altijd en zeker als je al slaapproblemen hebt.
Een slaapmutsje kan in eerste instantie verlichting geven maar de problemen komen absoluut terug.
XTC moet je al helemaal niet gebruiken want je hele serotonine/dopamine huishouding in je hersenen is een paar weken naar de klote.
De zogenaamde "diepe ontspanning" van MDMA leidt alleen maar tot extra spanningen daarna wanneer je hersenen moeten herstellen van het verstoorde evenwicht.

Wat wel helpt;
Zoek uit wat je "onderhuidse" stress is, dit is vrijwel altijd een achterstallig onderhoud aan een probleem waar je al langere tijd mee worstelt. Aan de buitenkant/oppervlakte kun je een perfect happy leven leiden maar dit kan een verborgen sluimerend probleem ook perfect verbloemen. Dit leidt tot die onderhuidse stress die zich moet gaan ontladen wanneer het zich teveel heeft opgehoopt.
Zorg dat de overgang van waken naar slapen niet te abrupt is (zoals dat "middagdutje" bij mij); Wat bij mij helpt is een stukje lopen s'avonds in de buitenlucht en wat simpele ademhalings ontspannings oefeningen doen of een natuurfilm ofzo kijken voor het slapen.
Probeer de dingen af te ronden die je die dag had willen doen maar leg de lat vooral niet te hoog.

Ik hoop hierbij iets nuttigs te hebben bijgedragen.
Groetjes van een ervarings "deskundige"