Hallo,

Heel recent heeft mijn partner een eerste epilepsie aanval gehad in haar slaap, dit was direct een zware aanval. Ik lag naast haar te slapen toen dit gebeurde en ben tot op heden nog altijd erg aangedaan van wat er gebeurd was (geluiden, het zicht, 112 oproep, ambulance en de ziekenhuisbezoeken).

Vanaf dat moment slaap ik bijna niet meer, elke keer als ik mijn ogen wil sluiten zie ik het opnieuw gebeuren of voelt het alsof ik geen zuurstof krijg. Het lijkt alsof wanneer ik bijna in slaap val heel duizelig wordt, val en geen lucht meer krijg. Ik snak dan naar adem en probeer opnieuw te slapen, dit houdt soms twee tot drie uur aan voordat ik mijn eerste uren slaap pak.

Elk geluid dat mijn partner maakt naast mij maakt mij wakker en dan begint de moeilijkheden om in slaap te komen opnieuw. Ik praat er veel met mijn partner over maar ondanks het bijna een week geleden is blijven de moeilijkheden bij mij om te slapen aan houden.

Ik weet niet wat ik moet doen, het voelt alsof ik aandacht naar mij toe trek en laat weten dat ik het moeilijk heb terwijl zij de persoon is die moet herstellen met haar lichaam van de aanval. Ik ben door de dag heen niet heel helder door slaapgebrek en wil haar ook niet te kort doen.

Dit is waarschijnlijk ook allemaal normaal maar ik kan mijn weg er even niet meer in vinden.

Heeft iemand tips?

Ik zou het even met je huisarts bespreken.
Want als er iets beangstigends met je partner is gebeurd, kan dat bij jou een vorm van ptss veroorzaakt hebben.
Je staat constant "aan" voor het geval dat er weer iets zou gebeuren.
Daarbij kan bijvoorbeeld erover praten met de praktijkondersteuner helpend zijn.
Of misschien tijdelijk voor jou iets om te helpen slapen.
Ik zou het in ieder geval met je huisarts bespreken, voordat het jou opbreekt.
Want dan kun je er in elk geval niet voor je partner zijn.

ge zien de gebeurtenissen is het niet raar dat je er nog last van hebt. Maar ik zou toch met de huisarts bespreken.