Lieve allemaal...

Ik ben Yasmijn. Ik ben een meisje van 20 jaartjes jong. Ik heb al jaren last van slaapproblemen. Ik weet wat ze vandaan komen, van mijn verleden waarin ik jaren lang seksueel misbruikt werd.

Ik durf niet te gaan slapen. Ik ben er keer op keer weer van overtuigd, dat als ik in bed lig, er ineens zomaar iemand in mijn huis staat en mij pijn komt doen of zelfs mee zal nemen!

Ik ben zo vreselijk bang!
Stiekem durf ik niet eens mijn ogen te sluiten!

Hebben jullie tips?

Liefs, Yasmijn

Hai yasmijn, wat een vreselijk bericht. Ik adviseer je een goede psycholoog te raadplegen, niet omdat je gek bent maar omdat je last hebt van een angststoornis waar je goed aan zou kunnen werken.

De keuze welke begeleiding of behandeling noodzakelijk is, is afhankelijk van diverse omstandigheden waaronder: de aard, duur en ernst van het misbruik en de gevolgen die het misbruik voor deze specifieke persoon heeft. Dit moet per situatie worden bekeken.
Er is een belangrijk verschil tussen begeleiding en behandeling. Begeleiding zal bijna altijd aan de orde zijn omdat die is gericht op de dagelijkse omgang met het slachtoffer. Begeleiding is een taak van de opvoeders / begeleiders.
Behandeling is gericht op de aanpak van de gevolgen van seksueel misbruik en gebeurt door gespecialiseerde deskundigen.
Een diagnostisch onderzoek is belangrijk om te bepalen of begeleiding voldoende is, of dat specifieke behandeling nodig is. Behandeling is niet altijd noodzakelijk. Vaker zal het mogelijk zijn om via begeleiding binnen de dagelijkse situatie het slachtoffer te helpen het gebeuren te verwerken, al dan niet met ondersteuning van deskundigen.

De proef met digitale hulpverlening aan jongeren met negatieve seksuele ervaringen is geëvalueerd. De resultaten van dit pilotproject van de Rutgers Nisso Groep en Interapy zijn veelbelovend. Voor jongeren met seksueel geweldservaringen heeft Interapy samen met de Rutgers Nisso Groep een traumabehandeling via internet ontwikkeld. De behandeling is gebaseerd op de traumabehandeling die Interapy samen met de Universiteit van Amsterdam al bijna 10 jaar succesvol bij volwassenen toepast.

De digitale hulpverlening voor slachtoffers van seksueel geweld, afgekort 'digihulp', is een geprotocolleerde schrijftherapie waarbij gebruik wordt gemaakt van psycho-educatie, exposure en cognitieve herstructurering. De behandeling richt zich op aanrandings- en verkrachtingsslachtoffers tussen de 14 en 18 jaar waarbij de dader geen gezinslid is. Digihulp beoogt onder anderen jongeren te bereiken die niet met anderen over hun ervaringen willen of kunnen praten. Door middel van een screening wordt zorgvuldig gekeken dat alleen jongeren deelnemen waarvoor deze behandelvorm geen risico zou kunnen inhouden. Wanneer er bijvoorbeeld psychotische of dissociatieve symptomen worden vastgesteld of als er sprake is van suïciderisico, wordt een jongere doorverwezen voor face-to-face behandeling.

Uit de pilotstudie blijkt dat digihulp helpt: uit de genormeerde psychologische vragenlijsten die voor en na de behandeling werden afgenomen, blijkt dat de klachten van cliënten afnamen. De jongeren voelen zich na de behandeling krachtiger dan ervoor. Ze geven de behandeling voor de verschillende onderdelen een ‘rapportcijfer’ tussen de 7,1 en de 7,8. Ook de behandelaars zijn tevreden over het protocol en over het verloop van de afgesloten behandelingen.

Belangrijk onderwerp in dit onderzoek is of internet de drempel om hulp te zoeken kan verlagen. Uit deze pilot blijkt dat dit het geval is: binnen relatief korte tijd meldden zich 117 jongeren voor behandeling aan. Om jongeren daadwerkelijk in behandeling te krijgen blijkt lastiger te zijn: uiteindelijk zijn acht cliënten behandeld van wie zeven de behandeling afgerond hebben. Er zijn verschillende redenen naar voren gekomen waardoor jongeren na aanmelding niet in behandeling komen. Voor een aantal jongeren is het opgeven van persoonlijke gegevens als naam, adres en leeftijd een reden om niet verder te gaan met de aanmelding. De uitgebreide vragenlijsten die de jongeren ten behoeve van de screening moeten invullen, is een tweede reden waarom jongeren afhaken. Ook het verzoek om aan het eind van de intakeprocedure telefonisch contact op te nemen met de behandelcoördinatie zorgt voor afhakers. Tenslotte dienen volgens de Wet Medisch Onderzoek (WMO) jongeren jonger dan 18 jaar schriftelijke toestemming van beide ouders te hebben voordat ze aan de behandeling mogen beginnen. Deze 'drempel' is voor 24% van de jongeren voor wie de behandeling geschikt was een reden om van behandeling af te zien.

In de verdere ontwikkeling van de behandeling wordt uitgebreid aandacht besteed aan het beter bereiken van de doelgroep. Een onderzoek naar de effecten van de behandeling, dat in het najaar van 2008 zal starten, moet uitwijzen of de positieve resultaten ook worden gevonden bij een grotere groep en op langere termijn. Cliënten kunnen zich vanaf september 2008 aanmelden voor de behandeling op de website van Interapy (www.interapy.nl).

Hoi meissie,

Ik heb dezelfde angst als jij en ook precies het zelfde verleden meegemaakt. Ik probeer hulp te zoeken, die me daarbij kan helpen.Maar de hulp is ver te zoeken.Het probleem komt wel vaker voor ,maar niet zo veel als anderen problemen.Ik heb veel praattherapieen gehad, maar daar is mijn probleem niet door verbetert.Nu ben ik op zoek naar een praktische oplossing.Dat er iemand bij mijn thuis in de avond kan helpen met oefenen.Misschien een tip voor jou.

Groet van Sylver