He marjolein,

Ik ben 2x in 2 weken (jaja) onder narcose geweest in jan 2010 en ik heb totaal geen last gehad van het vermeerderen van pavor nocturnus... Dus het hoeft niet zo te zijn....

Hallo lieve mensen,

Het is niet de bedoeling om mensen bang te maken maar wel om te waarschuwen. Onze excuses daarvoor. Een feit blijft dat zolang er niet gericht onderzoek wordt gedaan naar PN, het heel ongrijpbaar blijft en er ook heel heel veel kan gebeuren. Ja, als partner moet je telkens het hoofd koel houden en wat er ook gebeurt, die gene niet aanraken, maar wakker roepen, desnoods schreeuwen.
Wat de narcose betreft: weten wij ook niet zeker alleen dat na de narcoses het verergerde en agressiever werd. Ons advies, bespreek dit met je huisarts ën narcotiseur. Zelf vragen wij altijd om een eenpersoonskamer bij een ziekenhuisopname en (ja dan moet je wel naar buitentreden met de PN) dat het personeel ook weet hoe ze je wakker moeten maken.
De een is de ander niet dus kan zijn dat het bij de een wel zo werkt en bij de ander niet, zoals Kim al aangaf.
Vanmorgen thuisconsult gehad van psychologe die de hypnose uitvoert. Haar hebben we enkele filmpjes laten zien die ik opgenomen heb. We hebben ook gevraagd of zij verder voor ons wil zoeken naar iemand, waar dan ook< die zich daarmee bezig houd. Op dit moment staan we voor alles open, want nu is het een gebroken wervel, wonder boven wonder geen dwarslaisy, maar we zijn wel bang voor wat nog meer kan gebeuren. Van de laatste elf weken is zijn er ongeveer 7 nachten geweest waarin er amper iets was.
Als we nieuws hebben delen we dit met jullie.
Succes en sterkte en misschien hebben jullie nu al wat aan onze adviezen.

Groetjes ria

Hallo,

Dank Kim voor je berichtje, dit is in die zin een geruststelling dat dit toch ook weer heel persoonlijk blijkt en mijn zorgen zijn weer wat gedaald.

Ria, als jullie via via bij iemand terecht komen die meer weet van pavor nocturnus, zou je dit dan ajb met ons willen delen?

Voor nu, sterkte allen en liefs,
Marjolein

graag gedaan marjolein, sterkte met je operatie.

ff vraagje: wat mij bij mezelf wel opvalt is dat als ik snachts wakker wordt (let wel, gewoon wakker wordt 🙂 dat ik eigenlijk heel erg helder ben en direct ook klaarwakker. Hebben jullie dat ook?
Andere mensen zijn altijd nog een soort van suffig ... ik kan echt a la minute reageren/ handelen / antwoorden etc. Dat vind ik wel apart, zal ik dan toch lichter slapen dan anderen of ?

johnria: phoe heeeej 7 nachten van de 11 weken GEEN klachen? dat is echt wel heeel veel zeg. Ik mag dan in mijn handen knijpen dat ik het maar zo weinig heb. Bij mij is het echt soms 3x in de week ofzo en dan 3 weken niet. Misschien toch iets met hormonen bij mij?

Marjolein; heb jij veel heftige dingen meegemaakt vroeger? of ?
ik had vorig jaar tijdens mijn zwangerschap juist hele heftige dingen meegemaakt, maar de PN verergerde niet... dus dat betreft zou het niet aan stress gekoppeld zijn?

Hallo Marjolein,

Zoals gezegd, het hoeft niet voor iedereen zo te zijn wat de narcose aangaat. Ons is het wel opgevallen en willen daar ook tzt proberen iets helder te krijgen. Misschien wel belangrijk de PN te bespreken bij narcose en/of opname. En natuurlijk hopen wij voor jou dat het goed gaat. Wij houden jullie hier echt op de hoogte als wij iets wijzer worden, mijn man heeft al een voorkeur om een langdurig slaaponderzoek te krijgen maar dan wel waar iemand zit die PN als specialisme heeft of onderzoek naar doet.
Succes met alles Marjolein

Hallo Kim,

Dat slaapgebrek komt er idd ook nog bij, sterker nog vandaag is toch vastgesteld dat ik op de rand zit. Te vermoeid met veel lichamelijke klachten, zodat er toch ook daarmee iets gebeuren moet. Maar dat kan pas als John weer helemaal mobiel is en de rug genezen is verklaard. hoe we dat dan aanpakken zien we wel weer. Er wordt iig met ons mee gedacht.

Kim ook jij succes met alles

Hallo allemaal,

Ikzelf had last van PN zo'n 4-5 x per week. Alle angstige gevoelens en het niet wakker worden incluis zoals in al jullie reacties.

Ik heb een verbetering gehad na het slikken van nachtrust(homeopatisch),maar ben daar inmiddels mee gestopt omdat ik naar de acupunctuur ben gegaan.
Ik zal niet liegen. Het gaat er niet volledig van over, maar heb het idee dat ik dieper of minder diep slaap. Ik word nog steeds weleens wakker, maar de enorme angst is weg !

Ik ben nu inmiddels 2 maanden gestopt na 5 behandelingen en ben erg tevreden met het resultaat.
Het is niet opgelost, maar 50x beter dan dat het was.

Succes ermee & bij vragen...

Dank Kees voor de tip, alles is de moeite waard te delen en te proberen!

Kim, je vroeg me of ik vroeger veel meegemaakt heb. Ik heb in mijn tienerjaren de scheiding van mijn ouders doorgemaakt waaruit een wat instabiele gezinssituatie voortvloeide met de nodige conflicten.
Maar ik kom uit een heel liefdevol gezin en verder zijn alle relaties heel goed.
Zelf denk ik niet dat de negatieve ervaringen uit mijn jeugd direct invloed hebben gehad op pavor nocturnus en inmiddels zijn we 16 jaar verder en ben ik een vrolijk, levendig mens, met natuurlijk menselijke zorgen af en toe, maar geen extreme stress.
Ik weet wel van mezelf dat ik wat nerveuzig kan zijn, me wel snel zorgen kan maken... maar ja, of dit gelinkt is aan pavor nocturnus... ik weet het niet. Nogmaals, ik lees hier dat de meest verschillende soorten mensen er last van hebben.

Ik ben zoals jij ook zegt 's nachts (en ook 's ochtends) direct wakker, ben altijd meteen helder. Dus ja, een lichte slaper ben ik zeker.

Wat ik zelf vervelend vind is dat ik merk dat de pavor nocturnus effect heeft op mijn "echte" leven, gewoon overdags of 's avonds, waarmee ik doel op het feit dat ik inmiddels ook als ik gewoon wakker ben sneller bang kan zijn voor een ingebeelde angst; iemand die voor de deur zou staan, inbreker bijvoorbeeld, of dat ik in mijn ooghoek iets denk te zien.
Dit komt puur door het 's nachts herhaaldelijk geconfronteerd worden met dit soort beelden en impressies en ik merk dat dit effect heeft op me en zich dus vertaalt naar soms wat irreële angsten.
Hebben jullie dit ook?

Fijne zondag!
Liefs, Marjolein

mlein:

Ik herken wat je schrijft... overdag ben ik ook schrikkerig, idd ineens denken dat er een inbreker is, extra alert op geluiden, iets in mijn ooghoek zien.. maar gelukkig heb ik er niet heel vaak last van.
Jij dus ook een lichte slaper, nou hebben we dat ook weer overeen.

Ik ook een scheiding (zeg gerust div. scheidingen) meegemaakt vroeger, maar heb zelf niet het idee dat het daar iets mee te maken heeft.
Probeer overeenkomsten te vinden tussen mensen die PN hebben...

Ik heb er al ene hele tijd geen last van, gelukkig ! Hopelijk blijft het nog een lange tijd weg... zodra ik het weer heb, schrijf ik hier wel op wat ik die dag ervoor gedaan heb. Wie weet herkennen mensen zich erin...

Hoi Kim!

Ja, veel overeenkomsten. 🙂

Blij om te horen dat je er al een tijdje geen last van hebt! Ik hoop ook voor je dat dat zo blijft, wie weet... Hou je ons op de hoogte?
Zal ik ook doen!

Hoi allemaal, zat op internet naar dit fenomeen te zoeken en helaas heeft mijn vrouw ook last hiervan.

Gelukkig is het zeer af en toe (ik denk minder dan 1x per maand).

Het probleem bij mij is ik slaap erg licht en door dit soort dingen word ik zeer angstig, gister had mijn vrouw een aanval van 10 seconden, uit het niets schreeuwen en daarna opeens naast het bed gaan staan en naar mij schreeuwen... Ik had gelijk het licht aangezet maar zelfs dan ging het geschreeuw door... Gevolg is dat ze een schorre stem heeft nu... (trouwens het licht in de woonkamer staat aan maar daarover straks meer). Ik ging op de bank slapen omdat ik gewoon niet durfde te slapen...

Tijdje terug had mijn vrouw een aanval dat was de ergste tot nu toe bij ons, gewoon midden in de nacht harder dan een luchtalarm schreeuwen (constant zonder te stoppen!!!!!!!) en mij wegduwen en daarna op de grond vallen... Daarna besloot ik om het licht aan te laten in de woonkamer. De gehele flatgebouw was wakker geworden :/

De grap is dit had ze vroeger absoluut niet, ik denk dat dit pas een jaar aan de gang is... Eerder nooit zoeits gehad. Vroeger was ze ook druk, nu ook... Ik heb het VERMOEDEN dat het erger word als ze een hele drukke dag heeft gehad met veel haast (als ze laat in de avond thuis is). Je moet gewoon in de avond lekker rusten. En geen thee oid drinken (denk ik).

Het probleem is IK zit met het probleem, mijn vrouw krijgt een aanval, en ik sta daar te beven en zij slaapt daarna als een roos door. Ze kan zowiezo makkelijk in slaap vallen als ze dat wilt. Iets wat ik zelf absoluut niet kan, en mensen die zoals mij zijn weten hoe moeilijk het is om eenmaal wakker te worden (helemaal na zo een aanval!) om weer terug in slaap te vallen.

Wat ik wel merk is dat mijn vrouw een schrikachtig persoon is, ze kan heel erg snel schrikken. Bijv. je loopt rustig naar haar toe en ze kijkt opeens een schrikreactie terwijl dat totaal niet nodig is... Zo ben ik zelf absoluut niet. Bijv. ze slaapt op de bank (moe) ik loop binnen soms schrikt ze zich behoorlijk terwijl ik alleen binnen loop.

Ze slikt trouwens verschillende medicijnen tegen allergieen, ik ga maar eens navragen wat voor bijwerkingen die zooi heeft.

Trouwens ik raad jullie allemaal aan om met het licht aan te slapen, ik had eens ergens gelezen dat iemand zelfs helemaal geen aanvallen meer kreeg met licht... De naam zegt het al: NACHTangst... Overdag heeft ze absoluut niet van zulke aanvallen. Ik heb zelf de woonkamer verlichting aan en ik heb het idee dat het echt helpt. Maar gister was dat niet zo helaas. Dus ik ga krachtiger geschut gebruiken, gewoon nachtlamp of lamp in de slaapkamer aan. Kijken of dat helpt.

Mijn vrouw heeft het geluk dat ze niks merkt van haar angst, maar voor mij is het nu een hel om te slapen 🙁

Beste E,

Het is duidelijk dat je veel last hebt van de nachtelijke perikelen van je vrouw, dit kan ik me voorstellen en ik vind het heel vervelend voor je.

In het geval van je vrouw, geef je aan dat je vrouw er zelf niets van mee krijgt. Ik moet zeggen dat, als je de vorige berichten hebt gelezen van mensen die zelf last van pavor nocturnus hebben, dit meestal niet het geval is; we krijgen er wel degelijk iets van mee en het is zelfs een hele storende, vermoeiende en moeilijke slaapstoornis waar mensen 's nachts zelf erg veel last van hebben en waarvoor mensen onderzoeken ondergaan en medicijnen voorgeschreven krijgen.
Wordt je vrouw wel eens wakker na een aanval, of kan ze zich er iets van herinneren in de ochtend? Heeft ze wel eens gezocht naar hulp of oplossingen (niet dat deze vooralsnog makkelijk te vinden zijn...)?

Met betrekken tot het woord Nachtangst en de link met licht moet ik je teleurstellen; het speelt zich 's nachts af omdat de hersenen dan in een andere (slaap)staat zijn en er in dit slaapproces op een bepaald moment een kortsluitinkje plaatsvindt... dus niet omdat het gewoon donker is in de kamer.
Voor sommige mensen is het juist prettiger een ooglapje voor te doen omdat tijdens aan pavor nocturnus aanval meestal de ogen open gaan en bepaalde objecten/schimmen/contouren in de slaapkamer voor iets worden aangezien wat verwerkt wordt in het angstbeeld.

De enige tip die ik je kan meegeven is: blijf lief en rustig voor je vrouw tijdens een aanval, denk samen na over eventuele oplossingen, probeer ze uit. En succes met je eigen schrik op de momenten zelf!

Groetjes,
Marjolein

Ik sluit mij helemaal aan bij Mlein !

En tis idd voor beide partijen niet prettig, zo'n nachtangst ... veel sterkte.

Ik heb gelukkig alweer ff geen aanvallen gehad, hoera...
jij mlein?

Hoi Marjolein,

Ik voel me vandaag al heel wat beter eerlijk gezegd, het is meestal de dag erna waar ik me zo ellendig voel (als mijn vrouw zo een aanval heeft gehad). De grap is in het begin werd ik boos (niet op mijn vrouw hoor!!), "ik slaap al moeilijk, en na zo een gil aanval helemaal niet meer". En dat is ook zo, maar later is dit omgeslagen in een soort van angst, ik slaap heel gespannen omdat ik verwacht dat het weer gaat gebeuren. En als je zo gespannen slaapt dan hoor je dus echt elke geluidje, alles. Het is geen angst zoals kinderen het hebben, maar het angst dat het weer gaat gebeuren. Ik ben niet bang in de nacht ofzo. Het zou veel minder erg zijn als ik juist snel weer kon verder slapen...

Over dat licht: dat is de grap juist, we hebben een best donkere kamer met donkere kasten en donkere muurverf (donker paars)... Het is gewoon ze ziet iets in haar droom / onderbewuste en schrikt zich gewoon lam. Ik heb dit ook eerder gelezen: met licht aan zijn de aanvallen juist minder intens omdat iemand dan juist na zo een aanval gelijk ziet "oh ik ben op bekend terrein, er zit daar niks". Dat is mijn ervaring wel in ieder geval... Mijn vrouw herinnert wel wat ze heeft gezien (ongeveer). Meestal is het "iets" of "iemand" in de kamer...

Trouwens, ik krijg steeds sterkere vermoedens dat al deze dingen veroorzaakt word door de allergie medicijnen die ze krijgt. Ze krijgt wekelijks ook een prik, en ze gebruikt Aerius 5mg... En ga maar eens raden wat de bijwerkingen kunnen zijn van die laatste: hallucinaties en aanvallen... Er staat dat dit zeer zelden gebeurt, maar ik heb gelezen dat er wel concrete gevallen zijn waarbij die bijwerkingen wel zijn opgetreden.

Maar goed ik ga proberen het beste hiervan te maken, concrete stappen die ik wil nemen is als eerst naar de allergie specialist (waar ze die prik krijgt), effe navragen of er ook andere patienten zijn met deze bijwerkingen.

mvg

Hoi.

Ik ben 25 jaar en slaapwandel al sinds ik 5 jaar ben.
De laatste maanden is daar dus ook PN bijgekomen...

Ik slaapwandel, praat en doe dingen in mijn slaap, zo goed als elke nacht.
's ochtends herinner ik mij niets... Niet wat ik gezegd heb of gedaan heb.
Vroeger vond mijn vriend het schattig dat ik 's nachts opstond om dan aan zijn zijde van het bed te vragen of ik er terug bij mocht...
Nu de nachtangsten toch wel 2 keer per week de kop op steken, vind die het allemaal minder leuk. Vroeger vertelde hij de wildste verhalen over mijn nachtelijke avontuurtjes tegen iedereen, nu durft hij tegen niemand iets zeggen omdat ze denken dat ik gek aant worden ben.
Ik schreeuw en sla (totnu toe) niet, maar zit wel als een razende alle dekens naar me toe te trekken, te transpireren, snel te ademen en met een veel te hoge hartslag.

Als ik medicatie moet innemen, heb ik er vaker last van.
Ik ben altijd moe en heb altijd hoofdpijn ( heb al testen laten doen voor epilepsie en andere hersenkwalen, maar er is niets te vinden)

Ik ben vooral het moe en mijn vriend ook. Hij was al verplicht om met stopjes in oren te slapen om niet de hele nacht naar me te hoeven luisteren. Nu word hij wakker bij elke beweging die ik maak.

We gaan nu een camera in de slaapkamer plaatsen, zodoende dat ik genoeg bewijs heb voor de slaapkliniek dat dit echt een probleem is. Mijn dokter neemt me gelukkig serieus. Hij heeft ook al veel dingen geprobeerd om me te helpen, maar nu is het tijd voor de grote middelen.

Ik wens iedereen hier succes met zijn zoektocht naar wat voor hem of haar de beste oplossing is.
Ben alvast blij te weten dat ik niet alleen ben.

Grtn
Fie

heej Fie

Ik heb ook vanaf jongs af aan geslaapwandeld, vooral als kind deed ik dit veel.
En nu heb ik dus ook Pavor nocturnus.
Ook ik heb wel eens bedacht om een camera in de slaapkamer te hangen...
maar omdat het nu soms maar 1x per maand is .. wacht ik daar nog even mee.
Jij ook heel veel sterkte ... en ook voor je vriend !