Lees allemaal alsjeblieft mijn tekst op de andere pagina.
Rivotril werkt echt ,je zal er een ander mens van worden!

Ik heb heb ook rivotril gebruikt, maar de ellende ging gewoon door, en daarbij werd ik er ook nog agressief van in mij slaap. Herkent iemand dit met rivotril?
ferdinand

Zoals meerdere van jullie al aangaven is het een verademing te lezen dat ik niet de enige volwassene ben met pavor nocturnus!

Ik ben een jonge vrouw van 32 jaar en al jaren heb ik last die pure angstmomenten binnen ongeveer een uur na het in slaap vallen.
Variërend van objecten die op me afkomen, spinnen of ander ongedierte in mijn kamer, mensen naast of in mijn bed, brand of instorten van het plafond...en vervolgens die pure angst, met hartkloppingen en roepen, soms het bed uit rennen, meestal het licht aandoen en na enkele minuten me weer realiseren dat er helemaal niets is.

Tot 2 jaar geleden bedacht ik zelf de meest rare verklaringen, totdat ik maar eens op internet ging kijken en er achter kwam dat er mensen zijn die PRECIES hetzelfde hebben als ik!
Dit is het eerste forum dat ik tegen kom waar recente posts op staan, wat mij gelegenheid biedt met mede-volwassenen te communiceren over dit zo vervelende probleem.

Mijn huisarts maakte zich er zoals ik bij jullie ook lees vanaf met de conclusie dat ik een angst-issue zou hebben, onverwerkte emoties en stress en raadde me aan met een psycholoog te gaan praten. Na contact met de slaapkliniek in Den Haag (Westeinde ziekenhuis) op een doorverwijzing aangedrongen en deze gekregen.
Ik heb toen een nacht aan registratie-apparatuur gelegen en natuurlijk gebeurde er die nacht niets (het was al moeilijk uberhaupt in slaap te vallen met al die draadjes om me heen).
Wel werd opgemerkt dat ik in mijn slaap mijn ogen spontaan open (kan een verklaring zijn naar mijn idee; in een diepe fase 4 slaap je ogen openen kan mogelijk een conflict opleveren in je hersenen?
Door alle besproken informatie met de neuroloog werd ik gelukkig wel serieus genomen en heb ik officieel pavor nocturnus (dat wist ik natuurlijk al lang!).
De medicijnen die ik kreeg voorgeschreven heten Clonazepam (is gelijk aan Rivotril).
Helaas werken ze bij mij niet goed. Ik neem af en toe een half pilletje, maar heb dan soms toch een nightterror.
Misschien zou een hele pil wel helpen, maar ik heb er moeite mee veel van dit soort zware medicatie te nemen.
@Ferdinand; ik word niet agressief van dit medicijn.

Wat mij stoort is dat zelfs (huis)artsen cynisch tegenover pavor nocturnus staan en dat er zo weinig over te vinden is. Echte oplossingen ben ik ook nog niet tegengekomen (afgezien van de persoonlijke oplossingen van sommige mensen, misschien is er ook wel geen definitieve oplossing voor iedereen...).
Ook zouden alleen kinderen het hebben (maar als je goed zoekt zie je dat zo'n 1% van de volwassenen het heeft).
Wat er vaak genoemd wordt als kenmerk is dat je niet wakker zou worden tijdens/na een nightterror, maar bij mij (en bij velen van jullie volgens mij) is dat toch regelmatig wél het geval.

Ik heb er nog steeds veel last van en ben soms erg moe. Ook ben ik het zat me zo vaak rot te schrikken! Ik dacht een aantal jaren terug ook dat ik wel eens een hartaanval kon krijgen tijdens een nightterror. Ik denk nog steeds dat het niet goed voor je hart kan zijn.
Maar informatie hierover vind ik niet. Volgens de neuroloog viel dit mee.

Graag zou ik meer aandacht zien voor dit probleem, is het een idee naar buiten te treden? Wie heeft hier ideeën over of suggesties?

Voor nu; een hele fijne dag allemaal en hoop wat terug te lezen!
Groetjes, Marjolein

PS: nog even wat betreft de medicatie; ik heb zoals ik zei weinig baat bij de halve pillen Clonazepam. Ik heb voordat ik de pillen halveerde ook hele pillen genomen, maar toen werd ik erg moeilijk en lichamelijk zwaar wakker. Dit was erg onprettig. Het is een beetje het kip of het ei verhaal... Hierbij komt natuurlijk de realisatie dat deze medicijnen vrij zwaar zijn, wil je hier afhankelijk van worden.
In periodes van veel nightterrors neig ik ernaar de medicijnen vaker te nemen, maar omdat ik dan ook gewoon wel eens een nightterror had, ben ik de logica en draad (en het vertrouwen) een beetje kwijt.
Lastig dus!

Marjolein,

Jij hebt dus echt, echt exact hetzelfde als ik.
Vreselijk vervelend he ?
Ik ben ook bang dat, als ik hiermee naar de huisarts / slaapkliniek ga, .. dat je een soort van medicatie voorgeschreven krijgt waar ik niet geheel achter sta.
Natuurlijk wil ik van die rotaanvallen af in de nacht, maar overdag functioneer ik prima en daarom slik ik toch liever niet van die zware medicatie. Het werkt toch in op je "gezonde" lichaam en daar ben ik het dus niet zo mee eens.
Maar wat dan he ? ... Er lijkt geen oplossing.

Vannacht had ik het ook weer, het erge is dat ik de laatste tijd soms ineens mijn vriend "aanval" Te bizar echt... eerst rende ik steeds mijn kamer uit en deed het licht dan aan in de badkamer en werd daar wakker (of beneden) (ik word overigens ook ALTIJD wakker !maar het duurt wel even)...
Maar vannacht gaf ik dus mijn vriend een soort van mep, ... daarna werd ik wakker van hem (hij boos) .. en toen zat ik dus weer met die mega hoge hartslag (lijkt mij echt zo ongezond voor je hart inderdaad).

Ik ben erg blij dat er mensen zijn die hetzelfde meemaken, .. mensen om mij heen vinden het maar vreemd allemaal en snappen het volgens mij ook niet zo goed.

Dus als iemand ooit ontdekt waardoor het veroorzaakt wordt, dan hoor ik het graag !
Het is bij mij namelijk echt in fases...

misschien is het handig om elkaar te helpen?
ik probeer bij te houden wat ik die avond ervoor gedaan/gedronken/gegeten heb .. want wie weet veroorzaakt dat wel de night terror.

Gister heb ik ve-tsin (smaakversterker in chinees eten) gegeten, wat ook hoge hartslag van veroorzaken. Wie weet lokt dat iets uit? Ik heb namelijk wel eens ontdekt dat ik erg op ice tea / thee (theïne) reageer met een hoge hartslag en dat ik vaak snachts dan ook weer zo'n terror heb na het drinken van icea tea savonds (kan toeval zijn).
Ook denk ik dat het bij mij uitgelokt wordt door onregelmatige werktijden, dus onregelmatige bedtijden.

Hoi Kim,

Super dat je zo snel reageert!
In jouw verhaal had ik ook heel veel herkenning. Het wakker worden terwijl je met bonkend hart in de badkamer of op de gang staat bijvoorbeeld. Ik heb ook het idee dat ik altijd wakker word, maar toen ik nog een relatie had hoorde ik ook wel eens 's ochtends dat ik weer had lopen spoken... dat kon ik me dan heel vaag herinneren maar niet helemaal. Dus misschien heb je het nog wel vaker dan je denkt!

Ik vind het een goed idee te proberen elkaar te helpen met ervaringen.
Wat jij zegt over voeding vind ik interessant. Ook wordt het woord stress/drukte vaak gebruikt. Ook heb ik ideeën over bijvoorbeeld het verduisteren van je slaapkamer of een ooglapje (zo'n ding dat je in het vliegtuig wel eens krijgt... :).
Want kan het zo zijn dat we bepaalde vormen of schaduwen in onze slaapkamer onbewust tot ons nemen en die vervolgens "gebruiken" tijdens een nightterror? Mijn kledingstoel heb ik wel eens voor een gorilla aangezien bijvoorbeeld...
Wel heb ik het in verduisterde kamers ook nightterrors gehad, maar het is het proberen waard, vooral als je het nog niet hebt geprobeerd.

Jij zegt theïne, ik zal ook eens een week alleen groene thee gaan drinken. Drink jij koffie? Ik niet.
Deze week heb ik iedere nacht nightterrors gehad. Maar kan nu geen concrete aanleiding bedenken... Ik heb het wat druk, maar dat heb ik het meestal wel (misschien toch een reden?;)) Ik ben gewoon een actief en sociaal mens, dus heb niet perse behoefte aan rust. Al ben ik wel vaak moe door slaapgebrek.
Zou alcohol kunnen bijdragen? Ik drink meestal wel een glas wijn bij het eten.

Groetjes, Marjolein

PS heel vervelend dat je je vriend een mep hebt verkocht..... Helaas hoort het er een beetje bij, als hij toevallig door jou wordt aangezien voor iets anders of zich gewoon op die plek bevindt... Maar dat haalt het nare aspect niet weg.
Je vriend weet wel dat hij je heel rustig en zachtjes dient te benaderen op zo'n moment denk ik?

Beste mensen,

Ik zie dat er nog steeds mensen zijn met nachtangst/pavor nocturnus.

Heb al 3 blogs geplaatst over het middel Rivoril(maar je moet het maar net niet gelezen hebben,daarom blijf ik bloggen)

Rivotril is volgens het medicatiecentrum(wat medicijnen onderzoekt op bijwerkingen) de meest vriendelijke voor nachtangst patienten

Deze week ben ik op bezoek geweest om daarover te praten.

Ik had geprobeerd af te bouwen naar een halve pil maar dit
ging de 1e nacht al mis terwijl ik sinds feb misschien 5 aanvallen gehad heb.
Voor feb gemiddeld 3 in de week.

Ik snap dat jullie liever geen medicatie slikken ,dat wilde ik ook niet,maar begrijp nu dat het niet slikken van medicatie ook heel slecht is voor je gezondheid

ZONDER RIVOTRIL:

*HOGE HARTSLAG(DIT IS HEEL SLECHT VOOR JE GEZONDHEID JE HART MAAKT ONGEZONDE BEWEGINGEN)
*SLECHT SLAPEN
*OVERDAG MOE(door de dingen die je s nachts beleefd)
*JEZELF BEZEREN(als je bijv uit bed valt)

MET RIVOTRIL:

*LEKKER SLAPEN
*FIT WAKKER WORDEN
*NIET MEER PIEKEREN OFDAT JE HET WEER KRIJGT
*EN HET BELANGRIJKSTE EEN NORMALE HARTSLAG(wat als je straks 60 bent
met zo'n hoge hartslag?)

Rivoril heeft 6 weken nodig om op te bouwen,je gaat door een dal en bent overdag heel duf en moe.
Maar dit verdwijnt echt als je het maar consequent inneemt.

Dames en heren succes!!!
Ik kijk weer uit naar een heerlijke nachtrust en wens jullie hetzelfde toe

liefs

Heej mlein,

Tjah ik heb mijn vriend al verteld dat hij mij op zo'n moment rustig moet benaderen...maar hij schrikt behoorlijk snachts als dit gebeurd en wordt dan ook een soort van boos (wat hij dan weer niet expres doet..) lastig dus.

Wijn zal het niet zijn, denk ik, want ik drink geen wijn en heb er toch last van.
Thee is dan misschien wel een oorzaak.
Inderdaad, ... ik zie snachts een stoel in de slaapkamer ook heel vaak aan voor een mens/beest etc dus verduissteren is idd een goede optie. Maar dat is bij mij nu al geregeld.

Stress? tjah ik weet het niet, soms heb ik heel veel stress .. en dan gebeurd er snachts helemaal niks. Soms is er juist een rustige periode en heb ik wel weer night terrors. Dus ik kan er geen vast patroon in vinden helaas.
Heb jij onregelmatige werktijden? ga jij altijd rond dezelfde tijd naar bed? (zo ongeveer)?

Is die slaapkliniek een aanrader?

groetjes van Kim

Hoi Kim (en degene van het bericht ervoor),

Ik heb geen onregelmatige werktijden, wel gehad maar sinds een aantal jaren niet meer.

Meer en meer begin ik er toch in te geloven dat het probleem puur lichamelijk = neurologisch is.
Een soort van kortsluitinkje in die eerste fase 4 slaap, waarbij het onderbewustzijn (slaap) en bewustzijn (wakker) met elkaar conlicteren.

Ik vraag me af of dit echt minder wordt met de jaren.... Het verhaal dat alleen kinderen het zouden hebben en dat het vanzelf over gaat stelt mij niet gerust.
Ik heb er nu zo'n 12 jaar last van.

Wat betreft die medicijnen; ik heb het nog even beter bekeken en heb ook Rivotril (is een vorm van Clonazepam).
Deze heb ik na mijn bezoek aan de slaapkliniek door de neuroloog voorgeschreven gekregen met het advies ze af en toe en niet in grote hoeveelheid (een halve = 0,25 gram) te gebruiken.
Ben benieuwd of het meisje dat het over deze medicijnen had in het bericht voor Kim, Rivotril dagelijks neemt (en volgens mij 0,5 gram, dus een hele pil)?

Dat je baat hebt bij de medicijnen is geweldig en je argumenten klinken zeer aannemelijk. Het lekker slapen klinkt ook zeer aanlokkelijk.... Hoe vaak heb je nog nightterors?

Ieder individu kijkt anders aan tegen medicijnen. Ik beb iemand die liever geen medicijnen gebruikt en mijn "zijn" beïnvloedt met iets onderdrukkends... welke effecten heeft het eigenlijk uiteindelijk op me?

Rivotril is een medicijn dat meestal tegen epileptische aanvallen wordt voorgeschreven (is ook een kortsluitinkje in de hersenen).
Na mijn overnachting in de slaapkliniek moest ik nog een keer terug komen om mezelf op epilepsie te laten testen. Dit omdat er "ongewone golven" in mijn hersenactiviteit waren gemeten. Bij epilepsie zijn dit geen golven maar pieken, maar om het uit te sluiten werd dit getest.
Ik heb geen epilepsie (dit wist ik natuurlijk al, maar toch).
Er zit mogelijk wel een overeenkomst neurologisch gezien.

Het medicijn Rivotril:

[i]De werkzame stof in Rivotril is clonazepam.

Clonazepam behoort tot de benzodiazepinen. Het werkt rustgevend, spierontspannend, vermindert angstgevoelens en beïnvloedt de overdracht van elektrische prikkels in de hersenen.

Artsen schrijven het voor bij epilepsie, rusteloze benen of slaapschokken, paniekstoornissen, sociale fobie, bepaalde vormen van zenuwpijn, spierkrampen en bij ernstig zieke mensen om te slapen.[/i]

Kim, jij vraagt of ik baat heb gehad bij mijn bezoek aan de slaapkliniek. Ik vind eigenlijk, afgezien van het feit dat ik medicijnen voorgeschreven heb gekregen, van niet.
Ik wilde verklaringen, bewijzen, uitleg; en die heb ik nog steeds niet.
Als ik misschien een aanval had gehad tijdens mijn overnachting daar was ik ietsje dichterbij een bewijs en daarmee mogelijke verklaring gekomen, maar feit is dat ik niet de enige ben met deze stoornis en dat zij mij toch niets hebben kunnen zeggen, zegt mij dat ze er echt bar weinig van af weten.
Want de diagnose pavor nocturnus hebben ze in de slaapkliniek (de neuroloog) wel gewoon bevestigd.
Voor mij was het een teleurstelling.

Een tip toch voor de vriend van jou Kim; het is wel belangrijk dat hij je heel rustig benaderd op zo'n moment voor jouw toestand op dat moment. Hij zal toch moeten accepteren dat dit bij jou hoort (hopelijk niet voor altijd!) en dat het een serieuze stoornis is waarin hij een verschil kan maken in het eventuele snellere kalmeren of weer in slaap vallen. Het voelt ook prettiger voor jou als hij hierin op het moment zelf een steun kan zijn.
Maar ik begrijp dat hij impulsief reageert doordat hij schrikt...

Tot zover weer, voor andere ideeën sta ik absoluut open!

Groetjes,
Marjolein

PS Kim; wat ik heel interessant vond, is dat je aangaf dat je tijdens je zwangerschap nergens last van hebt gehad! Hormonen..? Maar er zijn ook mannen die pavor nocturnus hebben. Mannen hebben natuurlijk ook een hormoonhuishouding, maar die is weer heel anders. Interessant iig.

Excuses, nog een PS!

Er zijn verschillende websites met uitleg over het medicijn Rivotril. Deze is vrij uitgebreid: http://www.apotheek.nl/Medische_informatie/Medicijnen/Medicijnen/clonazepam.aspx?mId=10698&rId=544 De volgende zin viel mijn o.a. op: Clonazepam (= bijv. Rivotril) wordt geprobeerd als andere middelen onvoldoende effect hebben. Vergeleken met andere middelen tegen epilepsie heeft het namelijk vrij veel bijwerkingen.

Tot zover!

Hallo allemaal,

Dit is ons verhaal:
Mijn man heeft ook Pavor Nocturnus en daar maken we heel wat in mee. Ik ken mijn man nu elf jaar en zolang weet ik ook dat hij heel onrustig slaapt. Varieert van angstig zijn tot iemand achterna zitten. Wat hij zelf weet is dat het begonnen is na het overlijden van zijn eerste vrouw op zeer jonge leeftijd. Tot ongeveer 2 en een half jaar geleden bleef het binnen de perken. Toen kreeg mijn man in 3 maanden tijd 2 operaties, dus ook 2 keer narcose. Toen was het dat de Pavor Nocturnus verergerde, vooral naar het agressieve toe. Ik werd een keer wakker omdat hij iemand in zijn slaap in elkaar aan het meppen was en toen ik hem wakker wilde maken richtte hij zich naar mij, in zijn slaap dus de belager. De keer daarop lag hij met zijn gezicht naar me toe toen hij weer iemand in elkaar wilde slaan, greep mijn schouder vast en begon er op los te stompen, ik rolde mezelf uit bed waar hij weer wakker van werd en schrok van wat er zich afspeelde. Dit ging zo een maand of 4door, hij schopte zelfs door een gipsplaat schijn boven zijn hoofd, totdat mijn man in de krant las dat iemand met Pavor Nocturnus zijn vrouw gewurgd had in zijn slaap. Wij zijn toen direct naar onze huisarts gegaan die gelukkig de ernst inzag en deze verwees ons naar een psychiater, een omweg om uiteindelijk via een neuroloog voor een slaaponderzoek te gaan. ( intussen sliepen we ook apart, voor de veiligheid) Deze nam het wat minder op en voldeed met 1 onderzoek waarin natuurlijk niets gebeurde, dat mijn man maar aan de medicatie moest welke voorgeschreven door de psych. Deze medicatie zorgde voor een diepe slaap maar de bijwerking was dat hij niet voor 1 uur smiddags helder zag dus ook niet meer normaal kon functioneren. Intussen kwam hij een enkele keer ook uit bed, liep dan keihard tegen de kast of dergelijke. De huisarts begon over hypnose en na lang zoeken en vragen vonden we een psychologe die dat ook deed.Intussen waren we een jaar verder. Heeft natuurlijk ook tijd nodig maar we kregen de indruk dat het wel hielp. Begin juni heeft mijn man een herniaoperatie ondergaan, weer een narcose en weer een zeer ernstige verheviging van de PN. De derde dag na de operatie lag hij al naast zijn bed in het ziekenhuis, gelukkig zonder gevolgen. Tot 3 weken na de operatie. Mijn man was al naar bed en ik zat nog beneden tv te kijken toen ik een enorm lawaai boven hoorden. We kunnen niet precies na vertellen wat er is gebeurd maar hij lag naast het bed met enorm veel rugpijn. Nadat er foto,s waren gemaakt bleek hij een gebroken in geplette ruggewervel te hebben. En dat alles door PN. Hij ligt nu al 11 weken met een vast gipscorste van de liezen tot aan de schouders in de huiskamer op bed, moet verzorgd worden en de artsen kunnen niet garanderen dat het goed komt. Ondertussen gaat de PN door en zelf slaap ik heel slecht, weinig of niet, omdat ik het risico niet durf te lopen dat er weer iets gebeurt. Ook weet ik dat je NOOIT diegene wakker moet schudden want dan richt de agressie zich op jou, maar gewoon hard zijn naam roepen dan wordt hij ook wakker. Ook kan ik vermelden dat het bij mijn man soms pas vroeg in de morgen begint maar het kan ook na tien minuten beginnen en dan de hele nacht door. Intussen hebben we ook een homeopaat gevonden die er bekend mee is en die wat middeltjes kan voorschrijven, maar dat doen we pas als de rug goed is verklaard, het gips eraf is, en de morfine gestopt is. Wij zijn blij dat dit forum er is want volgens ons zit dit fenomeen in een behoorlijke taboesfeer, heel begrijpelijk want hier praat je niet zomaar met iemand over. Toch lijkt meer bekendheid ons voor velen een uitkomst maar ja, hoe pak je dat aan. Dan zullen eerst artsen, specialisten etc meer mee moeten werken en de ernst ervan inzien. Het kan dus ernstige gevolgen hebben en de impact in huis en de relatie is enorm. Wij wensen iedereen veel sterkte en we staan open voor ideeën en ook zullen wij zelf ieder weetje wat we tegen komen hier laten weten.

Groetjes JohnRia

heej

marjolein: ja ik denk ook dat het lichamelijk is (neurologisch) maar ik denk zeker dat het wel getriggerd kan worden. Dus dat er uitlokkende factoren bestaan die ervoor zorgen dat je lichamelijk snachts een soort van kleine kortsluiting krijgt.
Ik ben (ivm andere lichamelijke klachten) ook op epilepsie getest, heb ik niet. Wel had ik een bepaald "golfpatroon" , maar die zag je vaker bij jonge vrouwen, aldus neuroloog.

Johnria: wow wat een verhaal zeg, jeetje wat heftig. Hier schrik ik persoonlijk toch wel weer van, ik denk dan gelijk: hopelijk wordt het bij mij nooit zo heftig.... maar je kan er echt niks aan doen, en hebt het dus ook niet voor het zeggen.
Heel veel sterkte iig, en idd: als jullie tot een oplossing komen horen we het graag hier.. al is het over jaaaaaren !

Hallo,

Kim, ben het met je eens!

En inderdaad, wat een verhaal van (John en) Ria.
Het geweld lijkt me ontzettend moeilijk om mee om te gaan, gelukkig heb ik naast overeind komen, uit bed rennen (en me wel stoten) zelf nog geen echte agressie gebruikt. Wat jij ook al zegt; het is heel belangrijk iemand die een nigtterror heeft niet te abrupt te waken of terug het bed in te trekken bijvoorbeeld. Dit heeft bij mij ook weerstand opgeroepen om me tegen degene die me terugtrok te verzetten, ik had toen kunnen slaan ipv van me afduwen.

Wat betreft de medicatie; het lijkt mij niet onverstandig om met een arts naar de juiste dosering te kijken om de pavor nocturnus zo goed mogelijk te onderdrukken en niet de dag erna niet goed meer te kunnen functioneren.
Dit is natuurlijk heel persoonlijk en ik heb er al wat over geschreven. Maar gezien de agressie lijken medicijnen me noodzakelijk, dus praat eens met een arts om de dosering proberen te perfectioneren.
Kan het ook zijn dat je man aan een andere slaapstoornis lijdt naast de pavor nocturnus? Want naar mijn weten is het ongebruikelijk de aanvallen in de slaapfase te hebben waarin men hersenactiviteit heeft (dromen), wat in de laatste slaapfase voor het waken plaatsvindt.
Een idee misschien om dieper te zoeken naar slaapstoornissen met dat kenmerk erbij.

Als laatste zou ik naar de effecten van narcose willen vragen waar je het over hebt.
Hebben jullie hier uitleg over gekregen, verklaringen? Is het daarna weer gezakt?
Ik zal in december namelijk geopereerd worden onder gehele narcose en schrok erg toen ik dit las.

Dank!

Heel veel sterkte en ik hoor graag als er verbeteringen zijn bijvoorbeeld...

Marjolein