Ik vind dit een bizar verhaal en ik begrijp niet dat jouw vriend niet naar de huisarts gaat, en van zichzelf blijft accepteren dat hij jou in de nacht zo terroriseert. De huisarts kan jouw partner onderzoeken en eventueel doorverwijzen naar een psycholoog.

Tam,

Lees nou eens wat badeendje schrijft! Lees wat hiervoor al is geschreven. Lees eens waar die jongen allemaal al geweest is, psychologen, slaapcentra etc. En dat geldt voor zoveel mensen die last hebben night terrors. Als je niet iemand treft die hierin gespecialiseerd is, dan sta je er gewoon alleen voor.
Ik stop met reageren. Ik wens alle medelotgenoten veel sterkte en een goede nachtrust toe.

Hi Basilicuim,

Wat vervelend dat je nu al zo lang op zoek bent.
Iedereen preekt voor zijn eigen parogie, en iedereen denkt de beste oplossing te hebben, dat is natuurlijk vervelend en kan verwarrend werken.
De een gelooft wel in iets spiritueels, de ander niet. De een heeft baat bij medicatie en de ander weer bij psychologie.
Waar het om gaat is dat jij iets vind waar jij je prettig bij voelt.
Dat betekend dat je wel eens op onderzoek moet uitgaan, en buiten de kaders moet denken om te vinden wat prettig voelt.

Ikzelf heb geen last gehad van echte night terrors. Maar wel van slaapproblemen. Ik kwam slecht in slaap.
In mijn slaap sloeg ik dan op de muur, en werd ook wel eens gillend wakker. Tijdens het slapen praatte ik veel en transpireerde veel. Dit kostte vreselijk veel energie.

Ikzelf geloof wel in het paranormale maar daar zal ik je niet mee vermoeien.

Mijn probleem van slecht slapen, zat hem in trauma verwerking vanuit mijn jeugd. Door hier mee aan de slag te gaan werd mijn nachtrust beter.

Wat ook geholpen heeft is een natuurgeneeskundige. Zij heeft gekeken welke stoffen te veel of te weinig in mijn lichaam aanwezig waren. Zoals serotonine, of eiwitten, enzovoorts. Door de juiste supplementen te nemen, werden mijn klachten minder.
Dit is geen oplossing, maar het haalt wel de scherpe randjes er van af, waardoor je iets meer rust vind.
Ik vond dat prettig omdat ik combineerde met andere dingen om zo het totaal te verhelpen.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat er voor iedereen een oplossing is. Soms kunnen de reguliere artsen je niet verder helpen (omdat die toch erg in hun eigen straatje denken) waardoor je wel een gedwongen word buiten de kaders te kijken.
Ik hoop van harte dat je wat meer rust vind.

Groeten,

Serge

Beste Serge, dank je voor jouw uitgebreide reactie en jouw ervaringsdeskundigheid. Ik hoop dat anderen weer iets van jouw ervaringen kunnen leren. Ik vind jouw inzicht respectvol t.o.v. andere meningen, dat is prettig om te lezen.

Hallo, na een poosje kom ik hier weer even kijken. We hebben uitslag gekregen van de psycholoog ( zij zou overleggen met de psychiater) en we moeten naar de slaapkliniek in Zwolle. Maar goed, hoe lang dat nu weer gaat gebeuren.. heb mijn arm nu weer onder de krassen, blauwe plekken en er staan tanden in... Mijn vriend zit er ook vreselijk mee dat hij mij dit aan doet. Ik hoop dat we snel iets horen..

groetjes,

Fijn dat je dit wilt delen, ter informatie en voor het delen van jouw ervaringen. Dank je.

Hallo, ik ben 24 (m) en heb hier ook verschikkelijk last van. Zojuist ben ik weer eens gillend wakker geworden. Dit keer wat het geen mens figuur wat met wakker hield maar een soort van grote rat die me leek aan te vallen, wat resulteerde in het feit dat ik uit mijn bed ben gesprongen en om me heen heb lopen schoppen daarna ben ik in de vensterbank gaan staan.
Ik heb zo hard lopen staan schreeuwen dan de onderburen 30 minuten op straat hebben gestaan en onderzoek gingen doen waar het vandaan kwam. Ik schaam me diep!!
Uiterraad is dit niet de eerste keer, heb het nu al zo'n 6 jaar en het lijkt alleen maar erger en heftiger te worden. Ik hou mensen wakker en doe mijzelf fysiek pijn.
radeloos maakt het me!
Ik heb het altijd de eerste 2 uur als ik slaap.
Hoop maar dat er snel een oplossing voor is.

Ben je wel eens bij een psycholoog geweest? Het lijkt me dat dat geen slecht idee is.

Hier word ik er zo bang van!

Mijn vriend heeft dus bijna het zelfde als wat ik hier lees.

Min. 1 keer per maand doet het volgende zich voor..

Hij ligt naast me:

Ik voel dat hij schrikt, hij draait zich met een ruk om, hij gooit zijn dekens van zich af, hij loopt naar de deur en begint als een bezetene te gillen en roepen! Zo hard! Dat het gewoon echt angstaanjagend is voor mij. Ik probeer zo snel mogelijk het licht aan te doen en roep in paniek zijn naam. Als het licht aan gaat, draait hij zich om, gaat terug liggen, en slaapt. Hij is zeiknat van het zweet. Maar verder slaapt hij gewoon door.
Ik vind het zo eng.

En dit zijn de normale keren.

1 keer, ongeveer een jaar geleden. Schrok hij weer, stond op, liep naar het raam, trok ( terwijl het licht al aan was) de lammelle kapot, gooide alles van zijn vensterbank, trok de tv van zijn standaard aan de muur, die viel op de grond. Hij draaide zich om, liep naar de deur, en trok de (vastgelijmde) spiegel van de deur. De spiegel brak in 1000 stukken, hij liep er gewoon doorheen en bleef schreeuwen. Opeens stopte hij, ging terug in bed liggen... en sliep...
Ik ben toen zo in paniek geraakt, en was zo kwaad, Dat ik hem gillend wakker heb gemaakt, met flink veel gevloek, want ik ben het zo beu! Dan word hij wakker, en kijkt in het rond, en vraagt mij wat ik gedaan heb!? En dan slaapt hij weer.
De volgende dag lacht hij het weg, en zegt dat hij er niets aan kan doen..

IK BEN HET ZO BEU! Iedere nacht lig ik te slapen en hoor bij wijze van spreken iedere beweging, ademhaling of zweetdruppel vallen, omdat ik zo bang ben dat hij weer opstaat. Vooral ook omdat onze zoon van bijna 3 een kamer naast ons slaapt. GOd weet wat hij allemaal zal doen de volgende keer.

Een paar maanden geleden, heb ik hem mee naar de dokter gesleurd, en die schreef antidepresiva voor. Maar die slikt hij niet, omdat hij dat niet vertrouwd. Hij wil niet naar een slaapkliniek omdat hij claustorfobie heeft, en niet vast wil liggen aan allerlei draden.

Ik denk dan ook, dat de claustrofobie een trigger is. Ook heeft hij ongelofelijk veel last van zijn darmen..

Maar hoe dan ook. Hij vertikt het om op onderzoek uit te gaan. Wil niet met iemand gaan praten want 'hij is niet gek'.

Ik denk dat hij het voor zichzelf ontkent, omdat hij er bang voor is..

Maar hoe kom ik tot een oplossing.

Danny ziet trouwens geen mensen of beesten, hij voelt ook geen aanwezigen en is zich van niets bewust. Ik geloof dan ook niet in iets paranormaals.

[i]Hoi Kim!
Jeetje, bij jou vriend is het inderdaad ook ernstig ! Antidepressiva klinkt alsof het is omdat mensen gek zijn, maar dat is absoluut niet altijd zo. Het werkt ook rustgevend, je hoeft niet per se ''gek'' of depressief te zijn.
Hebben jullie ook een slot op de deur?? Klinkt misschien niet best, maar wie weet helpt het.
En je zegt hij lacht het weg, waarschijnlijk omdat hij zich er ontzettend onzeker over voelt. En jij zegt dat je het beu bent, maar in wat voor zin. Neem je het hem kwalijk? Of ben je er gewoon flauw van? Mijn vriend heeft het namelijk ook, maar ik ben er niet beu van. Ik lig er ook op wakker 's nachts, ik hoor alles en slaap heel licht maar ik weet donders goed dat mijn vriend er niks aan kan doen !
En je zegt dat hij claustrofobisch is, maar als hij in een grote ruimte is, samen met jou en een bed, tv etc. en krijgt dan wat slangetjes of computers op hem aangesloten, is ie dan ook bang? Wij hopen dat bij ons de slaaptest gauw komt, maar we kunnen in september pas terecht voor het eerste kennismakings gesprek. Afgelopen 2 nachten heeft mijn vriend alleen, in een ruimte met anderen geslapen zonder mij .. Ik vind het maar niks, want ik wil bij hem zijn als hij een aanval krijgt, zodat ik hem kan kalmeren.. Ik ben benieuwd hoe dit is afgelopen..

Groetjes[/i]

Lees:

Onverklaarbare klachten
http://www.dokter.nl/index.php/Huisarts/onverklaarbare-klachten.html

Ik ben Ferdinand 38 jaar.

Dit gedrag in de slaap heb ik helaas ook al jaren.

Schrikkend wakker worden van iets of zogenaamd iemand .. voel mij of mijn partner aangevallen op dat moment.
Schreeuwend uit mijn bed springen en vluchten naar de gang of badkamer alwaar ik langzaam maar wel angstig weer bij kom.

Ook heb ik op dat moment een beschermende factor naar mijn partner.. die schreeuw ik dan om weg te gaan omdat er een "gevaar"is volgend mij.

Ook komt het voor dat er dingen zoals een container bijvoorbeeld naar beneden valt waardoor ik ook paniekerig en schreeuwend vlucht.

Deze aanvallen komen bij mij een tot meerdere malen per nacht voor...
Er zijn periodes dat het iets rustiger is maar daarna gaat het weer mis en heb ik weken/maanden
erg last ervan.

Overdag ben ik vooral in de middag erg moe en heb geen puf en kracht meer om dingen te ondernemen.. val dan ook vaak in slaap op de bank voor het avondeten .. merk erg goed dat mijn lichaam rust nodig heeft.

Bezeren van mijn lichaam gebeurd regelmatig..meestal niet ernstig maar laatst mijn schouder uit de kom gevallen met een aanval..geen pretje geweest.

Het is een groot probleem en neemt veel dingen van je af omdat je gewoonweg slaaptekort hebt.

Heb vanalles geprobeerd .. medicatie..psychiater..accupentuur..wel koffie geen koffie..regelmaat .. alcohol.. noem maar op..maar mocht steeds niet baten.

Graag hoor ik hoe jullie medepatienten hier mee omgaan zoals in de nacht maar ook overdag met werken enzo...

Groetjes ,

Ferdinand

Als de verkregen inzichten voor uw angsten hierboven beschreven staan dan lijkt een nieuwe behandeling bij een goede psychiater op zijn plaats. Ik lees namelijk helemaal niet over zelfkennis en inzicht in het ontstaan en de aard van de klachten.

Aard van de klachten staan beschreven,inzicht in het onstaan .. wisten we dat maar dan was er al een hoop meer duidelijk ...zelfkennis...weten niet meer dan artsen,psychiaters en neurologen..niet veel helaas..die melden er niets aan te kunnen doen en dat je er maar mee moet leren leven.

Het is en blijft een raadsel voor iedereen.

Ooit bij een slaapcentrum de slaap laten analyseren?