Met veel belangstelling alle verhalen gelezen! Ik heb zelf nu een jaar of 9 last van nachtangsten en in de verhalen herken ik veel terug van mijn eigen klachten. Ik vond het prettig om de verhalen te lezen omdat ik net als zoveel anderen hier opzoek ben naar antwoorden. Vandaar dat ik hieronder ook mijn verhaal beschrijf, misschien dat mensen zich erin herkennen.
Ongeveer 10 jaar geleden begonnen de nachtangsten in een periode dat ik in de nacht veel geluidsoverlast van mijn directe buren ervaarde. Dit veroorzaakte een hoop nachtelijke stress en deze stress begon zich in de loop der tijd te uiten in nachtelijk paniekaanvallen. Ik heb jarenlang last gehad van een stikkend gevoel; kort voordat de paniek begon zag ik dan een beeld voor me van een object dat vastzat in mijn keel. De objecten varieerde van een schaar, tot een grote knikker maar ook een pastic zak. Tijdens het wakker schikken ben ik dan altijd aan het vechten voor mijn leven. Hevig gillen, bonkend hart en weg lopen uit bed. Meestal werd ik dan in de buurt van de badkamer wakker. Na de aanval ervaar ik een 'shock' gevoel en wil ik met niemand praten, ik val meestal ook snel weer in slaap. In de ochtend weet ik niet altijd meer van de aanval af en kan ik nog wat aangeslagen of verdrietig zijn.
Ook ik heb vaak geprobeerd te achterhalen waar de oorzaak ligt. Ik heb regelmatig in boekjes mijn eet en drink patronen bij gehouden, tot nu toe zonder resultaat. Wel heb ik het idee dat koffie en alcohol een negatieve invloed hebben, met koffie ben ik helemaal gestopt. Ik kan overdag op wat moeheid in de ochtend na goed functioneren.
Ik heb een historie in angsten overdag, met name in het openbaar vervoer en tijdens het vliegen heb ik last gehad van paniek aanvallen. De nachtelijke aanvallen namen soms ook s nachts toe in de aanloop van een vliegvakantie, maar soms ook weer helemaal niet. Ik ben al een geruime tijd over de paniek aanvallen (overdag) heen maar de nachtelijke paniek die blijft aanwezig. Wel is de laatste tijd het stikken minder en zijn de beelden (objecten in keel) die hieraan vooraf gaan verdwenen. Tegenwoordig ervaar ik na de paniek veel speeksel in mijn keel en mond. Ik spuug dit dan in bed of op de grond uit (las dit ook al eerder bij iemand). Ook het lopen is gebleven. Wonder boven wonder heb ik mezelf of mijn partner nog nooit verwond.
Afgelopen week ben ik voor het eerst bij mijn huisarts geweest om het probleem te bespreken. Hij had nog nooit van nachtangst gehoord maar was erg begripvol. Ik heb met hem de opties besproken om Rivotril of clonazepam te gebruiken (op aanraden van andere op dit forum). Hij vond dit geen goed idee omdat dit zware medicijnen zijn en ik waarschijnlijk een week of 5 oververmoeid zou zijn overdag. Ik ga me de komende tijd verdiepen in meer natuurlijke mogelijkheden, de acupuncturist en een neurologische chiropractor staan op mn lijstje. Ook wil ik de mogelijkheden van reflux onderzoeken aangezien mijn klachten vaak gepaard gaan met een stikkend gevoel. Mochten er resultaten zijn dan zal ik die ook delen. Goeie nacht iedereen!
Zou denken om advies te vragen aan een orthomoleculair therapeut of bijvoorbeeld een kinesioloog. Iemand die kijkt naar je voedingspatroon, tekorten aan voedingsstoffen en andere factoren. Alcohol zorgt, door de snelle suikers, voor schommelingen in je bloedsuikerspiegel, wat je hormonen en neurotransmitters kan ontregelen. Belangrijk is altijd om te zorgen voor een combinatie van complexe koolhydraten, eiwitten, vetten en vezels bij elk eetmoment, zodat je bloedsuikerspiegel stabiel blijft. Gebruik zelf 5htp om beter te ontspannen en te slapen. Kan wel persoonlijk zijn welk middel bij iemand past.
Voor ons was de oplossing na een slapeloze jaar een sensor lamp in de gang plaatsen.
onze zoon 14 rende gillend z’n kamer uit en als ik m in de gang tegen kwam om m gerust te stellen ,zag hij mij ook als gevaar en duwde hij mij weg .
uiteindelijk hebben we een lamp met sensor in de gang geplaatst. Zodra hij de gang op rent, gaat de lamp branden en is hij gelijk wakker en loopt hij gelijk terug naar z’n kamer.
Een mogelijke relatie tussen het eten van chocolade in de avond en een angstaanval zou kunnen worden gevonden in het feit dat chocolade het niveau van histamine, een hormoon, sterk verhoogt. En een hoog niveau van histamine verlaagt het niveau van serotonine, een ander hormoon. En serotonine is een stof die we nodig hebben om in slaap te vallen, om lekker door te slapen, om ons prettig te voelen en ook om prettig te dromen. Voilà.
@Pepello 88
Volgens mij klopt jou stelling niet helemaal.
Wat mij als chocola verslaafde altijd is verteld, is dat chocola,en dan met name pure chocola, juist serotine en tryptofaan bevat. Serotonine is het "geluks hormoon " wat maakt dat je je prettig voelt. Tryptofaan zorgt ook voor ontspanning.
Melatonine is de stof die je nodig hebt om in slaap te vallen en de aanmaak en afbraak daarvan gaat volgens mij onder invloed van licht en niet van chocola.
Wat mij wel logisch lijkt, is dat de suikers die de chocola, en dan dus vooral witte en melk chocola,waar geen of minder cacao in zit, zorgen dat je moeilijk in slaap valt of slecht slaapt.
Pavor nocturnes, night terrors, nachtangst!
Onze zoon heeft het ook gehad toen hij 8 jaar was. Heel naar voor ons om te zien hij heeft er helemaal geen weet van gehad. Onze ervaring is dat het optreedt op een vast tijdstip na het inslapen en een slaapstoornis is. Tip: Gewoon even kort van te voren wakker maken en dan weer doorslapen. Bij hem trad het altijd na 20 minuten slapen op. Wij maakte hem altijd na 15 minuten slapen wakker en hij heeft er nooit meer last van gehad. Wel een poos volhouden. Geen medicijnen nodig! Het is nu een gezonde jonge kerel!