Ik heb ook deze klachten en ik word er hopeloos van. Het is er vaker geweest, en dan ging het weer weg. Nu is het er al weer een tijdje en ik weet niet meer wat ik moet doen.

Ook hier sinds 8 weken last, nu iets onderdrukt met amitriptyline en oxazepam... Maar blijvend vervelend! Zijn er mensen bij wie het is overgegaan?

Hoe gaat het met jullie nu? Al iets kunnen vinden wat verlichting geeft?

Hoi, ik heb hier sinds vorig jaar zomer last van gekregen. Het begon onwijs heftig en intens met sensaties in mijn vagina en rusteloze benen. Neuroloog, gynaecoloog, bekkenfysio, acupunctuur, pijnarts van alles geprobeerd maar helaas is er niks dat werkt. Ik begin morgen met clonazepam in de hoop dat dit gaat helpen…. Als er meer info is hoor ik dit graag. Groetjes

Hoi Cloe

Wat naar om te horen dat jij er ook last van hebt. Raak jij er soms ook van in paniek. En wat helpt jou toch te kunnen ontspannen?

Hoi Anomama,

onwijze paniek soms, jij ook? Ontspannen is vaak moeilijk hoor, maar een warme kruik doet wonderen. Wordt jij behandeld ervoor? Of is er iets wat voor jou goed werkt?

Groetjes!

Ik heb al zeker 10 jaar PSAS - het lukt me niet meer om normaal leven te lijden en ben vandaar op een eiland beland. Ik heb nu euthanasie aangevraagd, doch moet van mijn psychiater dan eerst in opname - dit kan ik echt niet aan. Er zijn de groepsgesprekken, de gesprekken met psychologen - ik kan dit mentaal niet aan.

Jeetje wat heftig Anna.. is het nooit weg gegaan? Hoe uit het zich bij jou?

Anomama is het bij jou weggegaan? Ik heb er ook last van maar ik denk dat dit uit angst komt alleen het voelt zo echt en heftig

Dokter Waldinger heeft jaren onderzoek gedaan naar PSAS. Hij is helaas in 2019 overleden. Ik zocht naar profs of psychiaters die als specialitatie neuroseksuologie hadden gestudeerd, maar heb nog niemand gevonden... .

Ik ben altijd een alleenstaande jongen- man van nu al 52 jaar oud en heb al iedere dag PSAS sinds mijn 11-de jaar en weet er alles van hoe het enorm verschrikkelijk afzien is van PSAS in de hel !!
Huisdokters, pijnkliniek, urologen, seksuoloog, psychiaters, professoren, onderzoeken in bekend ziekenhuis kunnen mij niet helpen.
Ik heb over 4 jaren eindelijk na hard zoeken op internet onder PSAS de medicatie Pregabaline (Lyrica) tegengekomen.
Ik ben dan iedere dag 150 mg Pregabaline gaan innemen met water, maar werking was echt onvoldoende.
Ik neem nu 's morgens 225mg en 'avonds 225mg = samen 450mg Lyrica (= Pregabaline) in en nu voel ik geen PSAS meer, behalve's morgens om 7 uur alleen in mijn bed tot ik opsta heb ik nog een beetje PSAS, maar het is dan wel menselijk en ik kan en wil dus verder leven want als ik er niet bewust aan denk of niet bewust over lees of niet bewust over praat heb ik nu overdag en 's nachts 0?00% PSAS dankzij dagelijks 450mg Lyrica.

Ik ben sinds vorige week zondag ook deze klachten. Het is soms zo heftig dat ik niet weet waar ik het zoeken moet. Oxazepam kan het dan verlichten tot soms niet meer voelen. Ik heb een vermoeden dat het bij mij komt door een overactieve bekkenbodem. Het is echt gekmakend. De huidarts had er nog nooit van gehoord. Ik geen nu pregabaline gehad. 75mg maar ik vind het best eng om in te nemen. Bang dat het niet gaat helpen. En het is best een heftig spul.

Na 60 jaar ontdekt dat er een naam voor bestond en dus niet de enige was.
Als nogal gespannen jongetje van 8 jaar wegens nogal huiselijke stress, eindelijk om 21:00 uur ontspannen te gaan slapen, na anderhalf tot 2 uur wakker werd met een 7-8uur durende erectie die mij wakker hield tot een half uur voor doodmoe weer opstaan en altijd moest rennen naar school om niet te laat te komen. Ik kreeg mijn eerste gedachten aan zelfmoord omat ik met mijn gevoelens nergens heen kon en de huiselijke stress. Na een mastermerings-demo van een vriendje op mijn 13de ik dat ging copieren, kwam er voor het eerst was rust in mijn lichaam. 1x om in slaap te komen, 1x als ik 's nachts wakker werd en 1x tijdens de ochtend-erectie. Op zondag tijdens uitslapen 2x in totaal 22x per week dus en dat jaren lang. Mijn huwelijk bracht in het begin uitkomst, maar werd ik uiteindelijk jaren getergd door afwijzingen hetgeen eindigde gedurende de laatste jaren in 3x per week een zware migraine aanval. Met vreemd gaan kon ik het nog volhouden maar verspeelde ik mijn relatie en na de scheiding was de migraine voorbij, ik denk omdat het verwachtingspatroon zonder pertner ook voorbij was. Wel ging ik heel wild met ruim 4 vriendinnen waarvan ik er vaak 2 op 1 dag me kon uitleven tot dat ik een vaste relatie kreeg die geen belemmeringen had of het nu 2 of 5x per dag was. Maar na 15 jaar was dat ook afgelopen en resteerde nog 10 zeer ongelukkige jaren niet alleen met onthoudingen, maar op vele andere vlakken werd getergd. Beide relaties hebben mijn zeer succesvolle leven volledig verpest door 2x op zeer geraffineerde manieren mij te ruineren. Na een jaar alleen mijn huidige droomrelatie ontmoet, waar ik vele malen zowel per nacht en dag seks mee kon bedrijven, hetgeen veelal langdurig was wegens haar zeer actieve multi orgasemen die mij extra opwonden, maar vooral meer bevredigde. Een jaar later kreeg ik prostaat-kanker en de inwendige bestraling van 2x per dag gedurende 2 dagen ruïneerde mijn hele onderlichaam inclusief mijn libido, maar weerhield mij er niet van, zelfs tijden een katheter deze ahterover te buigen en nog seks had. Echter met de jaren begon mijn libido te overlijden om met pilletjes overeind te houden. Waarom zou je denken? Omdat ik vanaf onder mijn navel mijn hele onderlichaam niets meer voelde als zou ik een dwarslesie of ruggeprik hebben: een gevoel dat ik voor de helft dood was. Echter mijn drang tussen de oren was gebleven en dat was tegenovergesteld frustrerend met wat ik in mijn jeugd had doorgemaakt. Aan de ene kant gaf het veel rust in mijn lichaam om voor het eerst zonder aandrang te leven hetgeen mij bijna altijd in de weg stond, maar aan de andere kant ook een soort leegte zoals zojuist beschreven. Ik voel me niet meer compleet zoals ik gewend was. Met een overdosis aan pillen als Sildanofil/Viagra en slechts een moeizame penetratie met een beetje gezwollen maar veel te zachte vleespenis geeft mij nog een gevoel van behagen, maar als ie na een kugje van mijn vrouw er wordt uitgeblazen, is het afgelopen. Ik ben nu 3 jaar aan het opteren voor een implantatie en hoop dat dit jaar te realiseren. Niet eens zozeer voor de seks, maar meer om me weer als man compleet te voelen. Want ik durf zelfs niet eens meer te fleurten met de wetenschap dat ik geen complete man meer ben. Omdat ik toch gewend ben om nachten grotendeels wakker te zijn, droom ik alleen nog van een implantatie en een psas partner waar ik hem de hele nacht in kan parkeren om er allebij ongeremd plezier aan te beleven totdat we doodop zijn.

Hoe is het nu met Anomama en Lisa?

Hoe gaat het nu met iedereen?
Ik zou zo graag met lotgenoten willen praten.
Ik heb het nog niet zo lang, 2 weken, maar wel 24 uur per dag aanwezig. Het gaat ook gepaard met continu drang tot plassen en blaaspijn. Het is bij mij ontstaan na een blaasontsteking.
Ik voel me zo wanhopig, alsof ik in een nachtmerrie ben beland waar ik niet uit kan komen. Paar weken geleden kon ik nog alles doen, nu heb ik bijna geen leven meer. Voor mijn gezin is het ook zwaar, ik kan bijna niet meer voor de kinderen zorgen.
Ik leef nu op lorazepam (hartstikke verslavend..) de Lidocaine crème van de huisarts werkt maar een klein beetje. Ik ben begonnen met acupunctuur, osteopathie en moet door de huisarts nog verder doorverwezen worden. Ik weet wel dat ik allles uit de kast ga trekken om hiier van te komen, in ieder geval draaglijk te maken. Ik hoor graag andere ervaringen!