Hallo iedereen,

Ik schrijf dit bericht omdat ik een tijdje al met dit probleem zit.

Het begon een jaar geleden, ik las in een blad over het syndroom PSAS, er was een artikel geschreven door een vrouw die met dit probleem rondliep, en dat dit syndroom haar hele leven verwoest heeft.
Psas is een syndroom waardoor je constant sexuele opwinding in je geslachtsdelen voelt zonder dat je op zn plat gezegd geil bent.

Ik was can dat artikel erg geschrokken, en ik heb mijn hele leven al ziekteangst dus dit maakte me bang.

Ongeveer een maand later begon ik zelf symptomen te ervaren, ik voelde een soort opgewonden gevoel in mijn vagina die constant bleef zonder dat ik enigszins aan seks dacht. Ik dacht toen meteen aan het artikel dat ik gelezen had en raakte in paniek. Ik kreeg toen een paniekaanval en ben toen meteen naar de dokter gegaan, die zeiden dat het aan mijn angst voor ziektes ligt en dat ik met een psycholoog moest praten.
Uiteindelijk gingen de klachten na een week ongeveer weg.

Twee maanden geleden kreeg ik het gevoel weer, het was een soort drukkend gevoel in mn vagina, en mijn clitoris is daarbij ook heel erg gevoelig. Dit duurde een week totdat ik volledig in paniek raakte, ik dacht dat mijn leven verwoest was. Ik ben toen meteen naar de dokter gegaan en die zei mij dat ik deze symptomen door mijn angsten voor ziektes kan krijgen. Maar hoe dan?? Ik snap niet hoe ik deze gevoelens die nu al 2 maanden zich voor doen vanuit mijn angsten ontstaan. het is niet dat ik er constant op focus, het is er ook als ik er niet op focus. Maar anderzijds merk ik wel dat elke keer als ik afleiding heb zoals werk of met vriendinnen afspreek dat ik nergens last van heb.
Ik ben gewoon constant bang om aan deze verschrikkelijke ziekte te lijden en geen controle meer over mijn lichaam te hebben. Mijn sexuoloog adviseerd me vaak te mastuberen maar als ik lees over psas moet je juist proberen je vagina zoveel mogelijk met rust te laten in het begin stadium en alleen mastuberen als je echt zin hebt mentaal. Ik weet gewoon nirt meer wat ik moet doen, en ik voel me gewoon zo ongelukkig hierdoor. Ik wil gewoon weten wat er met mij aan de hand is. Ik hoop dat iemand steun kan bieden..

Het zijn toch klachten die je zelf vanuit je angst veroorzaakt. Somatische klachten.
Vraag aan je huisarts een verwijzing voor een psycholoog.
Lees ook eens de columns over angst
http://www.dokter.nl/dossiers/angsten

Ik ben een man en heb kortgeleden de effecten van Psas bij een vriendin meegemaakt; 's nachts aankomen,paniek in de ogen en dringend vragen om sexcontact met de bedoeling om het vreselijk aanhoudende gevoel,dat er is zonder je libido, kwijt te raken en dat hoogstwaarschijnlijk ontstaat door stress (bij jou o.a. ziekteangst) waarbij de bekkenbodemspieren ongemerkt langdurig aangespannen blijven en de pudendalzenuw in de genitaliënstreek in het nauw komt en daar voortdurend ongewenste signalen afgeeft. Probeer zo ontspannen mogelijk te leven, geen angstgevoelens die niet nodig zijn (de mens lijdt het meest door wat hij vreest...!) ,laat je  een periode fijn masseren, en als je in de gelegenheid  bent ook lieve, strelende erotische massage die alleen ontspant en niet belast. Mijn vriendin had daar baat bij. Ook een tijdje licht ontspannende medicijnen gaven na een paar weken verbetering (dokter vragen!) Anoniem, ik hoop dat je hier wat aan hebt, laat eens weten, svp.

Vanaf mijn adoptie al last.

Benen gespannen. Voeten leren ook te verkrampen. Zodat t iets weggaat bij vagina gebied. In werkelijkheid is spanning nog hardnekkiger. Gedreven door deze ongewenste energie in mijn lijf, wordt ik soms echt totaal grazy.

Moe en soms ook zin aan de dood.

Het ergste is dat je er maar niet van afkomt. Ik sta altijd op spanning.

 

Beste Anoniem,

Ik ben erg benieuwd hoe het nu met je gaat. Ook ik heb ziekteangst en ben het meest bang voor deze vreselijke aandoening. Hierdoor heb ik regelmatig klachten die op PSAS lijken, tot nu toe zijn deze altijd weer weggegaan, maar ik ben erg bang dat het ooit "blijft hangen". Hoe is het bij jou verlopen?

Werkt het om je benen en voeten aangespannen?

Hoi, masseren van billen en dan vooral tegen het heigbeen aan levert mij heel veel verlichting op, ik ben zelf masseur en ben het uit gaan proberen en helpt mij echt, ook mijn benen worden daardoor rustiger. Succes!

Dag, ik las eens dat psas kan verholpen worden door zenuwen, en men dit via een operatie kan verhelpen, door deze door te knippen. Heeft er iemand hier meer info over, of heeft iemand zijn toevlucht al genomen en voor deze operatie heeft gekozen ?

jammer dat ik het bericht pas in 2021 zie… ik heb hier sinds een paar dagen ook last van maar ook nog is met een plas gevoel erbij. Zelf heb ik ook hele erge angst om dit nu PSAS te hebben. Zoals ik hier lees kan het dus komen door de angst en de gedachte?

Hallo
Fijn dat je dit deelt. Ik heb hetzelfde probleem nadat mijn baamoeder verwijderd was en het werd steeds erger met die gevoelens en niemand kon mij helpen want de dokter wist ook niet wat het was. Todat ik ben gazn googlen en ontdekte wat min schedlde
Kk ben nu verder geholpen met een bluetens. Dat is een apparaat die je o jouw onderrug of onderbuik kan bevestigen . Je zou het kunnen vergelijken met een kleine mob telefoon met draadjes. Het haslt de gevoelens niet helemaal weg maar ik heb veel minder last van die prikkels. In combinatie met een sessie sexuloogbezoeken . Als ik die bluetens niet gebruik heb ik wel die prikkels . Dus denk ik dat ik zo even mee doorga en hopefully kan de medische wereld een betere oplossing bedenken
Ik snap je wel. Praat met een specialist ik was zelf doorverwezen. Ik voel mij ook vaak ongelukkig door en niet een ieder begrijpt dit.
Sterkte ermee

Hoi,

Ik heb sinds 3 jaar psas en ik kan je vertellen dat er bijna niets helpt tegen deze aandoening.
Dus als je psas hebt weet je het wel.
En in nl knippen ze geen zenuwen door bij vrouwen met deze aandoening.

Help. Ik denk ook dit te hebben.
Het is verschrikkelijk.
Ik wil de hele dag klaarkomen. Het blijft constant kriebelen.
Eenmaal klaar gekomen. Ben ik 2 minuten verlost. Dan begint het weer.
En elke keer een plas gevoel hebben.
Klaarkomen duurt nu ook vort langer.

Ik wil ervan af.
Ben gestoot met de pil. Libido ging hoger. Maar krijg er dit bij.

Moet ik weer aan de pil?

Hier een berichtje van mij.
Ik het deze ziekte, psas nu ongeveer 1 week en ben helemaal in paniek. Huisars had er nog nooit van gehoord, maar heeft wel een creme besteld via de apotheek. Die kan ik dinsdag ophalen. Ik heb ook al jaren last van interstitiele cystitus, waardoor ik al 20 jaar geen intimiteit kan verdragen.
Dit valt veel samen met psas.
Ik hoop dat de creme wat gaat doen. Ik leef nu op oxazepam, amitrytiline en tramadol.
Ik ben heel bang en onzeker hierdoor.

Als je je focust op je geslachtsdeel dan kan je het/haar gaan voelen. Ik ben me een beetje gaan verdiepen in masturberen zonder aanraking en dat voelen van je geslachtsdeel is een belangrijk element daarvan. Ik ben een man maar zowel mannen als vrouwen kunnen prikkelingen daar beneden opwekken puur door eraan te denken. Ik probeer me al voelend zo goed mogelijk op te winden tot ik een orgasme bereik (ik kom net niet tot ejaculeren maar blijf oefenen) en doe dit bewust voor mn plezier, maar jij roept die prikkels op uit angst. Het lichaam en de geest zijn onlosmakelijk verbonden en samen kunnen ze soms rare dingen doen.

Ik heb dit al meer dan 10 jaar en het is gekmakend.
Dokters begrijpen het niet terwijl jij het liefst zelfmoord pleegt om van dat gevoel af te komen.
Ik leef nu op kalmerende middelen maar ben als de dood voor de dag dat die niet meer helpen.
De tens helpt ook maar beetje bij mij.
Ik hoop dat dokters zich hier meer in gaan verdiepen.
Ga alstublieft niet masturberen want dan word het na verloop van tijd nog erger.
Klaarkomen lukt dan ook niet meer.
Als iemand een chirurg in Nederland weet ,laat het mij dan alsjeblieft weten.