Mijn vriendin heeft een aantal jaren geleden een operatie gehad waarbij haar eierstokken zijn verwijderd. Voor haar een nare aangelegenheid. De ingreep was preventief, nadat zij een aantal jaren eerder succesvol is behandeld tegen borstkanker.

Het gaat goed met haar en we zijn erg gek op elkaar. Echter op het gebied van intimiteit en seksualiteit is het nooit meer geworden hoe het was. Daar heb ik best moeite mee. Als we erover praten eindigt het vaak in ruzie. Zij geeft aan dat het al erg genoeg is dat dit haar is overkomen en dan ga ik ook nog eens zitten zeuren over de afgenomen seks. Ik begrijp haar heel goed. Toch zou ik willen dat we het samen fijn hebben op seksueel gebied, ieder op zijn of haar eigen manier. Voor mij is het ook moeilijk. Ik wil haar graag beminnen, verwennen op welke manier dan ook. We vrijen nu ongeveer zo'n één keer in de maand, vroeger een paar keer in de week. Zij geeft aan dat seks wat haar betreft helemaal niet meer hoeft en als ze het doet, dan doet ze het een enkele keer voor mij.

De vraag die mij voortdurend bezighoudt is of ik me er gewoon bij neer moet leggen. Maar dat vind ik heel moeilijk. Ik hou van haar maar voel me ook vaak boos en gefrustreerd. Dan doe ik humeurig en kortaf tegen haar; iets wat zij niet verdient. Misschien weten mensen op dit forum of na een eierstok verwijdering het libido dusdanig afneemt dat je je als man er gewoon bij neer moet leggen dat de seks er niet echt meer bij hoort. Ik heb al zoveel voorgesteld, bijvoorbeeld om er uitgebreid de tijd voor te nemen, lekker te masseren etc etc etc. Maar volgens haar draait het mij maar om één ding en moet ik me erbij neerleggen dat is is zoals het is.

Dat is wel heel vervelend. Voor jullie beiden.

In principe hoeft het verwijderen van de eierstokken en de baarmoeder geen enkele belemmering te vormen wat seks betreft. Tenzij er iets niet helemaal goed is gegaan bij de operatie.
Wat vaker voorkomt is dat er een psychisch probleem ontstaat bij vrouwen. Ze voelen zich minderwaardig en niet echt vrouw meer. Ik kan me daar iets bij voorstellen als ze eerst borstkanker heeft gehad en daarna haar "voortplantingsorganen" zijn verwijderd. Probeer je voor te stellen dat ze bij ons (mannen) uit voorzorg de ballen zouden weghalen.....
Een psycholoog zou hier iets in kunnen betekenen. Ze moet er dan zelf wel voor open staan.

Ik heb een nieuwe relatie met een mooie vrouw. Zij heeft een baarmoeders eierstokken verwijdering ondergaan. Wi kennen elkaar ca 9 maanden.
Vanaf dag één merk ik dat sexualiteit en moeilijk onderwerp is waarbij volledige frigiditeit is ontstaan. M.a.w ons seksleven is praktisch nul.
Ik probeer haar in behandeling te krijgen maar daar is ze fel op tegen. Alleen har psycholoog die toevallig ook seksuoloog is begleidt haar zonder resultaat.
De spanning loopt behoorlijk op omdat ik niet seksloos wil leven.
Ik ben in dubio. Of de relatie verbreken of haar begeleiden naar een beter seksleven. Haar libido is nu uiteraard laag en ze leidt er onder dat er druk wordt opgevoerd.
Haar seksuoloog heeft mij bij diverse gesprekken nooit geïnformeerd dat het een ingewikkeld verhaal wordt. haar advies was dat ik mij moet beheersen en dat strelen ook fijn is...

@Pingeye

Je zegt dat je in dubio staat de relatie te verbreken of haar wilt begeleiden naar een beter sexleven.
Maar wil zij dat laatste?
Ik denk dat dat wel iets wat je toch samen zou heel goed moeten bespreken.
Jij hebt (wat ik begrijp hoor!) andere behoeftes.
Maar zij heeft duidelijk een blokkade om daar in mee te gaan. Geen onwil,maar iets wat veel dieper zit.
Als zij niet het gevoel heeft daar aan te kunnen voldoen,dan is het in mijn ogen niet eerlijk voor beide partijen om in deze relatie verder te gaan.
Omdat je beide weet dat je niet hetzelfde gevoel hebt hierover en dat dat ook niet veranderen gaat.
Haar seksuoloog zal waarschijnlijk niet tegen jou in detail treden,maar je kunt eigenlijk uit die opmerking over strelen ipv sex wel opmaken waar jou vriendin haar grens ligt.
Dan is het aan jou om te bepalen of jij daar mee leven kunt of niet,omdat zij eigenlijk daarmee al aangeeft niet meer te kunnen.
Ik zou me voor kunnen stellen dat je vriendin begrijpt dat jij meer behoeftes hebt en het daarom ook zal begrijpen dat je uit zou maken.
En zelf zou ik liever nu er een eind aan maken,dan wanneer jullie straks spanning of ruzie krijgen omdat er echt ergernissen gaan ontstaan

Je kunt wel van alles willen en willen doen, maar zij zal het zelf dan toch eerst nog moeten willen. En dan moet ze het ook nog zelf gaan doen.
En als ze dat niet wil, dan is het ingewikkeld en heel erg moeilijk. En dat ga jij dan niet oplossen

Ik ben 80 en had aan 45 j. Een verwijdering van eierstokken en baarmoeder en klieren.
Ik heb al veel jaren geen sex meer met mijn man en hij verwijt mij soms dat ik niet meer met zijn piemel speel.
Wij kussen nog wel en geven nog een knuffel maar meer niet.
We slapen al veel jaren apart omdat hij een heel slechte slaper is en ik soms snurk, dat is ook geen voordeel.
Maar sexualiteit spreekt mij al jaren niet meer aan.

Zolang we sex hadden deed ik het om hem te plezieren maar ik had daar geen verlangen naar.

Ondertussen is alles stilgevallen doordat ik bij intimiteit heel veel pijn ondervond, hoewel hij heel voorzichtig was, kloven kreeg in de vagina en uiteindelijk LS is vastgesteld.
Nu is sex dus al jaren niet meer van toepassing door mij.