Ik schrijf dit berichtje om iemand die een skintag/Mariske laat weg halen moed te geven....
Drie weken geleden is er een anale skintag bij mij weggehaald. Dagopname met volledige narcose. Van te voren zag ik er enorm tegenop. Twee chirurgen hadden mij verteld dat de herstelfase enorm pijnlijk is. Ook de verhalen op Internet waren overwegend negatief. Maar........ Ik heb 0,0 pijn gehad.
Mijn voorbereiding was goed. Al een week van te voren was ik begonnen met het zacht maken van mijn ontlasting hoewel ik hier normeel geen problemen mee heb. Dag voor de opname en opname dag zelf microlax genomen. Dozen vol pijn stilling ( oxycodin, diclofenac,paracetamol) , lidocaine zalf , betadine zalf en voor latere fase calendula zalf in huis gehaald.
Na de ingreep vertelde de chirurg mij dat ze toch een hechting had gezet. Geen idee waarom( vraag ik op na-controle) want van te voren was mij verteld dat de wond open gelaten zou worden. Ook vertelde ze dat ik naw veel pijn zou krijgen maar naw pas na 12-24 uur omdat ze plaatselijk een pijnstilling had toegepast. Op de dagopname mocht ik morfine bij pijn en hoewel ik die niet had dacht kom maar op met die morfine moet zo nog eind in de auto en heb geen zin aan pijn. Nadat ik geplast had mocht ik naar huis.
Thuis gekomen niet misselijk geen pijn gehad. De eerste dagen heb ik wel braaf de pijnstillend geslikt omdat ik op Internet gelezen had dat de pijn soms pas paar dagen later kwam en ik een medicijnspiegel in mijn bloed wilde hebben dan. Na paar dagen helemaal gestopt met de pijnstillend. Ook met de ontlasting geen problemen of pijn. Ik heb 2x per dag plus na elke ontlasting met de douche gespoeld. Eerste week sterielgaasje na elke toiletgangers met bethadine zalf erop gebruikt en na een week dit nog enkele dagen 2x per dag. Hierna 2x per dag tot nu toe calendula zalf tegen litteken vorming gebruikt die ik licht in masseer. Resultaat van bovenstaande...... een mooi strak sterretje
Anoniem laatste bericht die beetje moed wil geven waar heb jij het laten doen? Ik wil ook een mooi strak sterretje 🙁
Ik heb 5 dagen geleden onder lokale verdoving een huidflap bij de anus weg laten snijden.
De operatie zelf stelde weinig voor. Zelfs de prikjes voor de verdoving waren niet pijnlijk.
De eerste twee dagen viel de pijn door de dag heen mee, al voelde het wel branderig. Ook de eerste twee dagen naar de toilet gaan was te doen.
Maar helaas heb ik nu vanaf dag 4 ontzettend veel pijn als ik naar de wc ben geweestt voor een grote boodschap. Het voelt of alles open scheurt (is ook zo natuurlijk) en ik moet echt mijn tanden op elkaar bijten tot een kwartiertje erna.
De moed zakt me een beetje in de schoenen omdat de pijn vandaag nog erger was dan gisteren.
De wond is groot en bloed, het lijkt of mijn anus is uitgescheurd. Hoe gaat dit ooit dicht?
Wie heeft ook ervaringen?
Zijn er ook mensen die dit voor cosmetische redenen hebben gedaan? Zo ja, wat waren de kosten aangezien de zorgverzekeraar alleen medische redenen vergoed.
Ik heb Donderdag 15 maart een mariske weg laten halen bij OLVG in Amsterdam onder lokale verdoving ik zat er ook echt super erg tegen op door alle verhalen op internet het viel echt mee. Bij mij gingen ze het wegknippen/snijden soms voelde je wel dat er geknipt werd maar was geen helse pijn ofzo. Er zit 1 oplosbare hechting in en de pijn valt opzich ook wel mee soms krijg ik wel steken maar is mee te leven het bloed wel een beetje nog en er zit een best geoot rood bultje ik weet niet of dat de wond is of niet aangezien de mariske zo dicht bij de uitgang zat.
ben benieuwd hoe het gaat genezen ben overigens nog niet naar de wc geweest waar ik wel echt tegen op zie aangezien ik ook al jaren last van mijn maag heb waardoor mijn ontlasting oer dag verschilt (heb eigenlijk altijd pijn bij de ontlasting ook voor de operatie).
maar goed het verschilt dus bij ieder qua pijn!
Hallo allemaal, wat zijn de ervaringen bij de keizer kliniek en wat hebben jullie tegen jullie werk gezegd? Heb niet bepaald zin om te vertellen dat ik behandeld ga worden aan een anale skintag..
Hallo,
Ik zie veel uiteenlopende verhalen - en moet zeggen dat ik blij ben ze niet vóór mijn operatie gelezen te hebben - dus kom de mijne ook even achterlaten.
Ben afgelopen dinsdag (via polikliniek) in Alrijne Ziekenhuis Leiden (niet Leiderdorp) geopereerd aan een redelijk grote skin tag (tussen de vagina en anus in). Ik heb wél voor algehele narcose gekozen, want ik wilde het allemaal niet meemaken en/of voelen. De artsen zeiden dat de operatie goed is verlopen en ik heb oplosbare hechtingen gekregen (er werd van tevoren gezegd dat het of hechtingen of open wonden werden, ligt dus heel erg aan de situatie per persoon wat je krijgt).
Zelf vind ik de hechtingen er nog wat apart uitzien. Ik las eerder ook al de reactie van iemand anders (met hechtingen) dat het lijkt alsof er nog steeds een soort uitstulpsel zit, maar ik ga er vanuit dat dit ook nog door de zwelling en hechtingen zelf komt. Verder inderdaad helse pijnen bij ontlasting, slik er vanaf vandaag ook diclofenac bij naar max dosis paracetamol. Ook nog bloedverlies (als het méér dan een paar druppels per keer is BEL DE POLI OF HUISARTS!!!).
Voor wie dit nog niet doet: zorg dat je ontlastingsverdunners inneemt!!! Ik heb zelf Lactuloze Sandos (een soort siroop), waarvan ik 1x per dag 15mm moet slikken.
Andere tip: ga er vanuit dat je genezing langer duurt dan een paar dagen. Ik was in de veronderstelling dat ik vandaag weer alle belangrijke, productieve dingen kon gaan doen - niet dus. Plan het dus op een goed moment!!
Laatste tip: voor de mensen zonder bad, een douchekop werkt prima. Kwestie van VOORZICHTIG hurken en afspoelen.
Ik heb afgelopen maandag mijn skintags voor de 2de maal laten verwijderen, tja... Het kan dus gewoon terugkomen als je last blijft houden van aambeien...Helaas. De eerste keer was een hel...sorry maar so be it... Nu de 2de x wist ik wat er komen ging en had me ingesteld op veel pijn. Ik had er voor gezorgd dat mn ontlasting zacht was en goede pijnstilling gevraagd (oxycodon ) De wondjes zijn opengelaten dit om infecties te voorkomen. Het lekt wel bloed en wondvocht maar een maanverbandje volstaat. De pijn is gemiddeld tot erg. Minder dan de eerste keer! Wel had ik veel meer last vd narcose.... kotsen kotsen kotsen!! Maar mocht je er echt mee zitten, er last van hebben... blijf er niet mee rond lopen!! Wat is 2 weken pijn op een mensenleven?? Ik heb het zelfs 2x laten doen terwijl de 1ste keer echt een hel was... Toen wel hechtingen...Die na een harde ontlasting doorscheurde en ik van mn graatje ging vd pijn.... blij dus dat ik geen hechtingen heb!
De Body Mass Index (BMI) geeft uw gezondheidsrisico weer o.b.v. uw lichaamsgewicht en lengte. Vul het in en ontvang direct per mail de uitslag met het bijbehorende gezondheidsadvies
Na het lezen van deze pijnlijke verhalen wil ik er toch nog even een positief verhaal tegenaan gooien.
Bij mij begon de ellende tijdens mijn zwangerschap, eerst aambeien en als kers op de taart nog een fissuur erbij. Nu is zo een fissuur het pijnlijkste wat ik ooit heb gehad. Oplossing was botox injecties en nu het scheurtje bijna dicht is heb ik eergisteren nog twee skintags laten verwijderen. Ik had de botox zonder narcose gedaan en wilde de skintags ook alleen onder plaatselijke verdoving laten weghalen. Meteen een tweede dosering botox in de interne sluitspier, dit helpt enorm bij de genezing namelijk. Veel betere doorbloeding van het gebied. Dit terzijde. Eergisteren dus de skintags weg laten halen bij Helder Kliniek in Haarlem, Ik zag er ook tegenop door de horrorverhalen op internet. Het verdoven is een klein beetje pijnlijk. Het verwijderen was geen pretje maar is hooguit 5 minuten geweest en na de pijn van de fissuur ben ik aardig gehard misschien. Botox injectie leek nu pijnlijker dan eerste keer. Toen alles na maximaal 15 minuten gedaan was was de pijn veranderd in een klein beetje branderig gevoel. Ik heb meteen diclofenac genomen omdat ik nogal wat napijn verwachtte. Was achteraf gezien niet nodig, de pijn was goed te doen.
Volgende dag gewoon gaan werken, had nergens last van, behalve dan het lekkende wondvocht, maandverbandje en klaar. 's morgens, 's avonds en na de ontlasting ( ook dat deed geen pijn ) spoelen.
Ik had heel aardige arts die voorzichtig met mij omging en constant vroeg of het nog te doen was, je hebt wel degelijk inspraak. Ze stelde na het verwijderen van de eerste skintag nog voor om de tweede wel onder narcose te doen maar dat wilde ik zelf niet. Ik lag er toch al ;-).
Het hoeft dus geen horror te zijn!
Ik heb een 10 dagen geleden bij het Haga ziekenhuis 2 marisken laten verwijderen omdat ik al jaren niet meer goed (droog) af kon vegen.
De lokale verdovingen zijn even flink pijnlijk. Het hechtingen voelde ik niets van. Daarna was het wel even bikkelen (ik heb maar 2 dagen 4 paracetamol geslikt). Sinds een dag of twee geen bloed meer bij het poepen. Dat onstaat voornamelijk als de sluitspier zich samentrekt en de wond open gaat.
Wel veel jeuk nu en nog steeds lastig schoonmaken omdat er nog een zwelling zit die ongeveer even groot is als de orginele flap. Ga ervan uit dat die nog wel weg gaat, anders schuif ik mijn controleafspraak naar voren. Gebruik wondspray van calendula (met alcohol) en verder niets voor de genezing. Af en toe beetje babyolie om het soepel te houden.
Ik heb 3 dagen geleden de eerste (of twee?) skin tag laten verwijderen. Ik wilde er van af omdat ik na het poepen de boel bijna niet schoon kreeg.
Ingreep gewoon onder lokale verdoving, was echt een fluitje van een cent. Grapjes gemaakt met de chirurg en ik stond binnen 15 minuten weer in de wachtkamer. Ik heb er niets van gevoeld, ook de verdovingsprikken nauwelijk gevoeld.
Wel 1 hechting gekregen omdat de wond vrij groot was en erg bloedde.
De napijn is prima onder controle te houden met paracetamol en ik doe bijna alles gewoon. Poepen was geen probleem, helemaal pijnloos. Wel heb ik van te voren al Movicolon gebruikt om de ontlasting zacht te maken.
Heb zelfs dezelfde dag gefietst! Oké, dat was niet heel aangenaam en ik heb een e-bakfiets dus hoefte niet veel kracht te zetten maar het ging wel. De napijn en het ongemak kwamen eigenlijk pas de volgende dag. Ik heb me de volgende dag ook ziekgemeld maar vooral omdat ik in mijn werk veel moet lopen, staan en bukken. Zittend werk had misschien wel gekund.
Nu na drie dagen ik alleen nog wondvocht dat weeïg ruikt. En er zitten een paar dikke gezwollen balletjes. Een soort aambeien die er eerst niet zaten. Gelukkig lees ik hier dat dat er bij kan horen, dus ik kijk het nog even aan.
Toch valt de nasleep me tegen. Ik had geen verhalen gelezen van te voren en ging eigenlijk naar de chirurg met het idee aambeien te hebben die hij zou verwijderen. Ik dacht dus ook dat het allemaal meteen over zou zijn.
Maar als dit nog 2 of 3 keer moet en ik ben telkens zo beperkt na de ingreep dan weet ik niet of ik de overige skin tags wel laat verwijderen. Met 3 jonge kinderen kan ik het me gewoon niet veroorloven om iedere keer zo’n moeite met lopen en bukken te hebben. En, wat vertel je als je vragende blikken krijgt op het schoolplein he?
Wat leef ik met jullie mee! Bijna een week geleden geopereerd aan twee skintags en ik ga nog dood van de pijn... 1 hechting is al gesprongen na de eerste ontlasting en ik loop nog steeds krom.. maar het is allemaal even afwachten. Het kan enkele weken diren ?
Ik heb aanstaande dinsdag een afspraak bij de huisarts voor een verwijzing ivm skintags. Als ik bovenstaande verhalen lees zou ik graag gehecht willen worden. Welke ziekenhuizen/klinieken doen dit?
Dat kan in ieder ziekenhuis, als het maar mogelijk is. Dat kan namelijk niet bij iedere ingreep.
Ik wilde graag een reactie plaatsen want ik heb net 2 marisken laten verwijderen.
Na een paar jaar lang twijfelen heb ik besloten om het toch te laten doen. En ook ik las bijna alleen maar vreselijke verhalen over mensen die dit hadden laten doen. Dat heeft me al die tijd tegen gehouden. Ook omdat ik niet veel last had van de marisken (ik vond het vooral niet mooi en was er onzeker over tijdens de sex) twijfelde ik of het de pijn waard zou zijn.
Afgelopen maandag was dan zover. Ik heb me voorbereid door 2 dagen van tevoren al de zakjes te nemen voor zachtere ontlasting, niet te zwaar te eten en ik had van alles in huis gehaald wat mensen om me heen of op forums hadden geadviseerd (Sudo crème, calendula spray, kamille om mee te spoelen, een spuitje om warm water naar binnen te spuiten om makkelijker te kunnen poepen, uiercreme en nog meer ?) en ik begon op de ochtend zelf met pijnstilling om een spiegel op te bouwen.
Ik ben geholpen bij de Helder Kliniek in Rotterdam, want ik had goede verhalen over hun gelezen. En inderdaad, ze waren erg behulpzaam en vriendelijk. Onder narcose hebben ze met een soort heet mes de 2 marisken weg gebrand en de wondjes open gelaten om het risico op infecties te verkleinen. Binnen 10 minuten was ik klaar en eenmaal bijgekomen voelde ik geen pijn en ik kon zonder problemen plassen en mocht ik na iets te hebben gegeten en gedronken weer naar huis.
Ik was heel angstig voor het eerste toilet en eenmaal thuis moest ik al meteen naar de wc. Maar het deed totaal geen pijn! Ik neem elke 6 uur 1000 Mg paracetamol en elke 8 uur 50 Mg diclofenac maar heb het volgens mij helemaal niet nodig. Ik eet niet te zwaar, drink 2 liter water per dag, neem de zakjes om de ontlasting zacht te houden, spoel goed onder de douche na het poepen en daarna met mn billen in een badje met kamille, dan spray ik met de calendula en that's it.
Het is nu 2 dagen geleden dat ik ben geholpen en ik heb nog steeds geen pijn, ook niet met het naar de wc gaan. Volgens mij is het wel erg opgezet (ik heb nog niet echt durven kijken ?) maar dat is ook niet gek 2 dagen na de ingreep.
Mij is het tot nu toe dus 1000% meegevallen en daarom wilde ik graag een positief bericht posten. Want met alle ellendige verhalen die je erover leest op internet, zou je denken dat je die dingen maar beter kan laten zitten omdat je gegarandeerd helse pijn gaat hebben. Het is even wachten op het eindresultaat en hoe alles gaat als ik volgende week weer ga werken maar ik doe nu stiekem al een klein vreugde dansje ?