Welke kliniek raden jullie aan voor het verwijderen van een huidflap?

Ook ik wil hier even reageren, voor mijn operatie had ik hier ook alle ervaringen gelezen maar gelukkig heeft me dat totaal niet afgeschrikt.
Op 27 juni zijn er bij mij 6 marisken verwijderd en nog een elastiekje gezet om een inwendige aambei. Ingreep is in het ziekenhuis uitgevoerd met een ruggenprik en de wonden zijn opengelaten.
Ik heb me schrap gezet voor de pijn na het lezen van alle ervaringen hier maar ik heb dus totaal geen pijn gehad, sterker nog na een week stond ik alweer in de sportschool.
Ieder lichaam reageert anders dus laat je niet teveel door alle verhalen hier leiden, het zelfherstellende vermogen van ieder lichaam is anders en ik denk ook dat een fit lichaam hier simpelweg sneller en makkelijker doorheen komt (dat gaven ze in het ziekenhuis ook aan).
Ik hoop in ieder geval dat ik met mijn verhaal/ervaring heb laten zien dat deze ingreep absoluut geen kommer en kwel hoeft te zijn.

Ben geholpen aan skintags en fissuur tegelijk.Heb best veel pijn en ik kan moeilijk zitten,Ik heb tramadol en oxazepam gekregen.Heb veel last van bloedingen.Mijn vraag is,als ik na mijn poepgaat kijk is deze helemaal blauw na de operatie.Ik ben niet gehecht worden.Is er iemand die dit ook heeft,gr Anita

Precies hetzelfde mee aan het maken. Inde lokale verdoving behandeld en de twee dagen daarna niet veel last, ook niet tijdens de stoelgang. Maar nu al drie dagen enorme pijn tijdens het naar de toilet gaan en inderdaad het gevoel dat de wind dan openscheurt.
Heeft iemand ervaring met hoe zo’n wond geneest en hoe lang deze situatie aanhoud?

Ik heb er 4 weken last van gehad.Op internet stond een zalf die verdoofde.Specialist gebeld en recept gekregen,daarna ging het een stuk beter,vooral met na de wc gaan,dit was verschrikkelijk.Nog nooit zoveel pijn met een operatie,kan heeeel veeel hebben,maar dit,echt pijnlijk.

Ik heb over een maand een afspraak om een mariske te verwijderen, maar als ik dit forum lees neig ik er toch naar om de afspraak af te zeggen.. die van mij is een overgebleven vel van een aambei en komt alleen naar buiten na een toiletbezoek.. ik kan m weer naar binnen drukken zegmaar. Ik heb soms het gevoel alsof iets me daar in de weg zit en ik krijg het niet goed schoon na het poepen.. maar ik heb tot nu toe nog geen jeuk of iets dergelijks gehad dus ik twijfel echt om de operatie wel te doen… zou dan met plaatselijke verdoving zijn. Ik wil het ook weghebben omdat ik anders bang ben dat er weer een nieuwe aambei in komt. En ik schaam me er een soort van voor omdat ik bang ben dat het misschien opvalt tijdens de seks of iets..

Hier weer een nieuw slachtoffer.
Ingreep 100% meegevallen…ruggenprik.
Nu thuis…behoorlijk wat pijnstillers meegekregen. Oxicodon…voorzichtigheid! Kan voor obstipatie zorgen. Diclofenac en maagbeschermer. Daarbij nog paracetamol. Bijna een jaar geleden ook deze ingreep gehad.
Na 5 wkn pijnvrij…
🤞🏼 op een goed herstel!! 🍀🍀 Allemaal

Hoi allen,

Ik ben in juni naar het ziekenhuis geweest (met het idee dat ze 2 of 3 skin tags weg zouden halen). Echter, daar hebben ze 'alleen' 2 inwendige aambeien behandeld. Van die klachten (eigenlijk alleen bloed bij ontlasting) ben ik nu af.

Echter, daar waar ik eigenlijk en eindelijk (!) de stap voor had gezet, dat zit er nog steeds; die vervelende flapjes. Qua info uit het ziekenhuis heb ik het idee dat ze het liever niet doen... Heftige ingreep (onder narcose) en lang en zeer pijnlijk herstel (6-8 weken). Toen zonk de moed wel een beetje in mijn schoenen...

Ik voel mij er absoluut niet prettig bij. Qua hygiene maar ook als ik intiem ben met mijn vrouw. Ondanks dat zij aangeeft niks te voelen 🤔, ik wil gewoon een normale/gladde ster, geen gehavende.

Zodoende dat ik verder ben gaan zoeken en oa hier uit kwam. Inmiddels een afspraak gemaakt bij een kliniek (in november) en ik merk dat ik er wel klaar voor ben.

Horror verhalen heb je altijd wel. Ik ben gezond en voorgaande keren ook goed en snel hersteld van operaties. Ik ga het dus wel zien. Zeker met bepaalde tips die ik hier gelezen heb, heb ik er alle vertrouwen in.

Ik zal jullie op de hoogte houden.

Dag Man42….

ik heb afgelopen ma.dag 11 sept. voor de 2e keer de ondergaan.

Dit keer ook een inwendig fibroom verwijderd incl een mariske en inwendige aambeien. Aambeien weet ik niet precies hoe ze die behandeld hebben. Dat vraag ik a.s. Woe.dag tijdens het tel.consult.

De ingreep is prima te doen…hier met een ruggenprik behandeld. De naweeën zijn pittig idd. Maar het is even bikkelen. Vraag om goede pijnstillers!! Ik kreeg wederom oxicodon, diclofenac en maagbeschermers mee. Dit in combi met PCM. Goed blijven spoelen en houd rekening met het niet kunnen werken. Ik heb sowieso iig 2 wkn ziektewet. Daarna rustig opbouwen.
De pijn is nu redelijk onder controle. Vandaag de laatste diclofenac gebruikt. Oxicodon al 2 dgn niet meer. Nu verder met PCM en ibuprofen zonodig.
Gebruik wel iets waardoor je ontlasting zacht blijft. Ik drink hiervoor 2x p.d. zakjes voor de stoelgang.
Verder kun je bij spoelen betadine scrub gebruiken…voor extra hygiëne.

Bij hevige pijn koel ik met een zakje appelstroop uit de diepvries. Ook goed tegen zwelling. Maar koel niet langer dan 20 min.! Deze coolpad vormt zich naar je billen. Wel even een zakdoek of keukenrol eromheen gebruiken!
Houd er rekening mee het totale herstelproces 6 wkn tot 3 mndn kan duren.

Ook drink ik elke dag 100% gembersap als een gembershot….dit werkt ontstekingsremmend en is een goede antioxidant.

Dat zijn mijn tips voor iedereen die ze gebruiken kan.

Veel suc6 en sterkte allemaal 🍀

Hoe lang de genezing duurt heeft vooral te maken met hoe veel skintags er worden verwijderd en hoe breed de aanhechting van het huidflapje is.

Een brede aanhechting zorgt voor een grotere wond die iets langzamer zal genezen, waarbij een dunne aanhechting als een soort steeltje een kortere genezing geeft.

Ik heb nu mijn skin tags voor de 3e keer laten verwijderen. Houd er dus rekening mee dat ze kunnen terugkomen als je de oorzaak van je aambeien die ze hebben veroorzaakt nog niet hebt ontdekt. (Denk aan harde ontlasting, weinig vezels, een voedselallergie, zwangerschap, alcohol gebruik, hard persen etc).

Het meest gebruikelijke is dat de wondjes worden open gelaten na de behandeling. Ik heb nu wel een hechting omdat de wond wat groter is, maar dit is niet altijd nodig.

Ik zit nu op dag 2 na de operatie. Er zijn 2 grote tags bij mij weggehaald. Het is inderdaad pijnlijk maar het is te doen. De anus is een gevoelig gebied dus je zult altijd napijn hebben.

Met goede pijnmedicatie en het zacht houden van je ontlasting kom je makkelijk de genezing door en ben je er van verlost.

Gewoon doen. Waarom zou je met zo'n probleem blijven rondlopen. Het valt echt mee.

Ik zit nu op week 4 na de operatie en ik heb nog steeds last van napijn. Gelukkig is het de laatste week wel een stuk minder geworden en kan ik weer iets langere afstanden lopen.

Bij de nacontrole vorige week vertelde mijn arts dat er nog 'oedeem' zat, ofwel en zwelling met vocht en dat het overblijfsel nog voor de helft zou gaan slinken in de aankomende 4 weken. Gelukkig maar want ik heb nog een flinke zwelling/flap zitten. Je kan dus behoorlijk lang zwelling houden, tot wel 2 maanden!

Het is wel zo dat mijn marisken heel erg waren. Ik had een slijm + huidoverblijfsel overgehouden aan een aambeienoperatie. Ik had ook elke dag anuskrampen en veel last van alles wat er naar buiten hing.

De chirurg vertelde me dat ik waarschijnlijk nog een klein flapje over ga houden, maar deze keer alleen huid wat hij makkelijk onder plaatselijke verdoving later nog kan weghalen.

Al met al een heel traject met veel ups en downs maar ik ben nu al tevreden met het tussenresultaat. Het is al een heel stuk beter dan voorheen. Volgend jaar laat ik het overblijfsel flapje weghalen en voila.

Heel veel sterkte en succes gewenst aan iedereen met dit vervelende en genante probleem!

Hoi allen,

Ik zou jullie op de hoogte dus bij deze;

Vanmorgen zijn er 2 skin tags bij mij verwijderd.

Ik moet zeggen dat ik bij de intake het idee had dat het meest slechte scenario werd geschetst; heel pijnlijk, kans op dit en kans op dat en ongeveer 6 weken hersteltijd.

Ik begrijp dat er aan elke ingreep risico's zijn verbonden dus op zich prima dat ze het uitleggen. Maar ik kan mij ook voorstellen dat het afschrikt.

De 2 verdovingen waren vervelend maar voor mij was dat meer vanwege het gebied dat werd verdoofd dan echt de scherpte/pijn van de verdoving zelf. Volgens mij voelt een verdoving nooit echt fijn...

Vervolgens zijn er 2 skin tags verwijderd (en gehecht) en kon ik met de nodige (nazorg) info weer gaan. Omdat ik (qua bijwerkingen) slecht reageer op sterke pijnmedicatie, doe ik het nu op Ibuprofen en pcm. Ja het is vervelend/voelbaar maar (tot nu toe uiteraard 🙂 prima te doen.

Aanraden is een groot woord maar ik weet wat het met je doet als je hier last van hebt. Dat weegt voor mij niet op tegen de pijn en het feit dat je 'even' met je billen bloot moet.

Hallo allemaal,
6 november 2 grote skintags, met brede steel laten verwijderen met een ruggeprik.
Chirurg op de uitslaapkamer even langs geweest om te zeggen dat ik best veel bloed haf verloren en dat ik misschien een nacht moest blijven als bloeding niet zou stoppen. Kreeg 2 zakken vocht toegediend. Na enkele uren, een controle, bloeding gestopt dus naar huis met 6 Naproxen!! Later bij de huisarts Naproxen bij gekregen en Movicolon. Vrijdag voor het eerste keer ontlasting. Hoef jullie niet te vertellen hoe pijnlijk dat was.
Sindsdien geen Movicolon meer gebruikt omdat ik, en nu nog steeds, mijn ontlasting niet altijd voel aankomen. Verlies veel wondvocht. En dat brand verschrikkelijk! Heeft iemand hier een tip voor? Al gesmeerd met barriere creme, vaseline en zinkolie.

Beste mensen,

Ik hoop dat jullie mij kunnen helpen/geruststellen. Ik ben 21 jaar oud en al jaren lang (vanaf ongeveer mijn vijfde) heb ik last van aambeien, harde ontlasting etc. Vanaf mijn 19de jaar heb ik er een mariske aan overhouden. Tijdens mijn huisartsenbezoek is door de huisarts geadviseerd om de mariske niet te laten verwijderen, omdat het erg klein is. De huisarts vertelde me zelfs dat de mariske met de jaren mee nog kleiner kan worden. Om die reden besloten om het toch niet te doen.

1.5 jaar later is mijn mariske met de jaren alleen maar breder geworden. De huisarts heeft me doorverwezen om de mariske te laten verwijderen ivm hygiëneproblemen gezien het feit mij mariske groter was geworden. Tijdens mijn bezoek aan het ziekenhuis ging ik er vanuit dat mijn mariske werd verwijderd maar plotseling kreeg ik een ingreep voor mijn inwendige aambeien. De ingreep was vervelend. Ik heb 1.5 met super veel pijn gezeten. Ik heb letterlijk de hele dag in bad gelegen en zoveel pijn gehad. Voor mijn mariske moest er een aparte afspraak gemaakt woorden. Na 2 maanden te hebben gewacht voor die afspraak, was het zo ver. Ik was doodsbang. Ik moest denken aan mijn vorige aambeien ingreep die zo veel pijn deed. Ik moest op de operatietafel liggen en ik trilde van de angst. de dokter was ook een beetje alles snel aan het doen omdat ik te laat was ( mijn eigen schuld natuurlijk.) Ik zag de prik en ik durfde niet. Toen ik aan meneer vroeg of de prik veel verdovingsprik pijn zou doen, stelde hij me niet echt gerust. Na 100 vragen in angst te hebben gesteld aan de chirurg moest ik een beslissing maken. Ik kon het niet aan en de chirurgie gaf aan dat het voor mij beter is om de behandeling te doen onder algehele narcose.

Ik heb super veel spijt dat ik niet heb doorgezet. Ik moet nu een jaar wachten tot ik onder narcose mag om de mariske te laten verwijderen. Nu twijfel ik of ik niet opnieuw toch onder lokale verdoving wil. Iemand ervaring met het verwijderen van een aambei met een brede steel onder lokale verdoving ? Hoe was de verdovingsprik?

Hallo,

Ik heb er 1 laten weghalen. En die was best groot.
Bij mij is deze na een verdoving van prikjes weggebrand en gehecht.

De prikjes voel je wel, maar mi is het niet vreselijk. Het is even gevoelig maar dat is het dan ook. Hierna voel je niks meer en ben je na de operatie nog een paar uur verdoofd.

Ik heb de volgende adviezen opgevolgd van zowel de arts als dit forum:
Veel zitten ((eventueel harde)stoel, niet bed), dit helpt heel erg.
Blijf bewegen, dit versnelde het genezingsproces.
Niet bukken, niet hurken in de eerste week.
Na stoelgang, goed schoonspoelen. Ik gebruikte op advies van dit forum betadine scrub. Van mijn naasten het advies om met koud water te spoelen wat ook het genezingsproces bevorderd en verkoeld.
Ijs met compress tussen billen na douchen.
Neem echt de eerste week 8 paracetamol verdeeld over de dag. De pijn voel je namelijk het meeste in de eerste week. Maar mi was het te doen (je kan nog steeds bewegen etc maar het is een zeurende pijn).
Neem de zakjes voor zachte ontlasting. Drink roosvice gedurende dag.
Veel water drinken. Helpt met genezing en helpt met stoelgang zacht houden.
Eet licht maar gezond (dat geeft echt kracht, de eerste dag had ik amper gegeten en ik voelde me heel zwak) en zacht voedsel. Ik vermeed voedsel waarvan ik wist dat ik een harde ontlasting zou krijgen (stokbrood, fastfood).
Voor de stoelgang insmeren met lidocaine (je hoeft er niet zuinig mee te zijn). Dit helpt heel erg.
Ontspan bij de stoelgang. Denk aan iets waardoor je je ontspant, bijv focus op tenen, dan benen, dan buik etc) in mijn geval was mijn stoelgang de eerste week heel zacht en voelde ik amper dat ik poepte, want zo zacht was het. Ik moest heel goed focussen om te weten wanneer ik klaar was. (Paracetamol werkt bij mij ook laxerend dus icm met de zakjes was het heel diaree achtig).
In week 2 (einde) kon ik weer voorzichtig vegen, maar ik douch nog steeds na elke stoelgang totdat ik zeker weet dat de wond genezen is.

Nu heb ik wel het volgende:
De arts zei bij de intake dat niet alles weggehaald kan worden, er blijft altijd een stukje over omdat de kringspier goed moet kunnen sluiten. Is dat jullie ook verteld?
Ik heb nog steeds een stukje van de mariske dus
Ik heb er in de eerste week ook een nieuwe bijgekregen wat heel raar is want ik heb niet geperst. Hebben jullie die ervaring ook?

Als laatste wil ik zeggen dat iedereen een andere ervaring kan hebben. Maar dankzij velen van jullie tips was ik goed voorbereid en heeft me dat heel erg geholpen in het hele proces.
Ik heb eerder jarenlang een anaalfissuur gehad dus qua pijn was ik dat al gewend. Alhoewel ik geen pijn voelde tijdens de stoelgang door mn erg zachte ontlasting.

Alleen jij kent jezelf beter en jij moet bepalen of je het onder narcose of prik wilt laten doen. Ik had in eerste instantie ook narcose gevraagd maar mij werd verteld dat narcose meer nadelen heeft dan een lokale verdoving.
De prikjes zijn een 2 sec werk waarvan je enkel 1 sec even iets voelt. Net als in je arm.