Goedemiddag allen,

ik wil een positief bericht delen.
Een aantal weken geleden heb ik 2 kleine marisken laten verwijderen bij de Mauritskliniek in Nijmegen. De chirurg gaf aan dat ze wel heel klein waren en dat ik mezelf goed moest afvragen of ik het wel wilde. (I.v.m genezing en mogelijke complicaties) (complicaties zijn bij elke ingreep mogelijk!! Dus dit betekend niet dat ze standaard optreden bij een ieder) Aangezien ik al een aantal jaar onzeker was over mijn achterste heb ik besloten om het te laten doen. Ik was erg zenuwachtig omdat ik allemaal rare verhalen op internet had gelezen. De chirurg die mij hielp legde stap voor stap uit wat ze ging doen. De twee verdovingsprikjes voelde ik nauwelijks! Ja je voelt dat er iets gebeurd daar ... maar geen pijn.
Ook het daadwerkelijk verwijderen heb ik niets van gevoeld, misschien omdat ze bij mij heel klein waren. Ik was met 10 minuten klaar. Mijn wondjes zijn open gelaten. Tijdens de behandeling werd mij nog een keer op het hart gedrukt dat ik twee weken niet mocht sporten. Dit is ook hoe ik uiteindelijk aan die fijne dingen ben gekomen. Maar  ik wilde graag een mooi eindresultaat, dus ik had mezelf voorgenomen om twee weken niet te gaan sporten.

Onderweg naar huis en eenmaal thuis voelde ik nog steeds niets tot mijn grote verbazing. Ik had van die steriele gaasjes meegekregen, die verwisselde ik om de zoveel uur. De volgende ochtend moest ik naar de wc, ik had mezelf al voorbereid op pijn. Maar ik voelde helemaal niets!!!
En eigenlijk kan ik niet meer over mijn herstel vertellen. Na een week waren de wondjes dicht. Waar trouwens amper wondvocht uit kwam. Ik heb geen pijnstillers gebruikt, alleen die gaasjes. En om mijn ontlasting toch een beetje soepel te houden psylliumvezels (Tabletten). Ik heb heel veel water gedronken, en lekker veel geslapen, thuis gewerkt. Maar dat was niet nodig omdat ik ergens last van had gelukkig. Na 1 week ben ik weer gaan sporten .... alleen cardio!!! En dit voelde helemaal normaal aan.

Ik moet wel zeggen, in het begin was ik nog een beetje bang dat ik niet het gewenste resultaat zou krijgen. Het zag er nog een beetje hetzelfde uit, maar dit komt echt door de zwelling (wat ik dus blijkbaar wel had, maar geen last van had) nu ben ik een aantal weken verder en is het echt helemaal strak! Dus niet te snel resultaat verwachten.

Waarom mijn herstel zo snel is gegaan, ik denk omdat ik vrij kleine marisken had. Plus het fijn dat ik 6 dagen in de week sport, plus erg gezond eet en veel water drink.

ik zou iedereen aanraden die ermee rondloopt en erover twijfelt ; gewoon doen!!! Het kan je enorm onzeker maken ...

en wie weet gaat je herstel net zo snel als bij mij, ik wou dat ik het eerder het gedaan!
succes met het nemen van je beslissing.

Hoi mensen,

Aangezien ook ik veel aan dit forum heb gehad kom ik hier mijn ervaring achterlaten. Bij mijn zijn 8 dagen geleden twee marisken verwijderd, een grotere en een wat kleinere. Ik was erg nerveus en heb tot ik op de operatietafel lag getwijfeld of ik het wel moest doen (in verband met de napijn die sommigen omschrijven). Omdat ik erg onzeker was over de huidflapjes heb ik het toch maar gedaan.

 

De ingreep zelf was een fluitje van een cent. Ik heb er echt niks van gevoeld en stond binnen 10 minuten weer buiten. De twee of drie prikken die ik heb gekregen vond ik ook helemaal niet pijnlijk. Er zijn bij mij vijf hechtingen gezet met een klein stukje open om de wonden wat lucht te geven. Onderweg naar huis (een rit van twee uur ik reed overigens niet zelf) werkte de verdoving uit en voelde ik een brandende sensatie (maar zeker geen ernstige pijn).

De tweede dag moest ik s'ochtends meteen ontlasten en hier heb ik niks van gevoeld. Ook heb ik verder eigenlijk geen pijn meer gehad. Af en toe voelde ik een steekje of een bijtend gevoel door het wondvocht maar dat is goed te overzien. Zodra je het afspoelt is dat weer weg. Zitten is voor mij helemaal niet pijnlijk geweest dus als ik had gewild had ik de volgende dag gewoon zittend werk kunnen doen. Ik heb tot nu toe elke dag moeten ontlasten en geen enkele keer pijn gehad. Zorg wel dat het zacht blijft!

 

Ik vond het erg fijn om bethadine zalf en bethadine scrub te hebben. Ook heb ik gaasjes gebruikt en netjes pijnstilling geslikt tot dag 5 wat eigenlijk niet nodig is geweest. Ik spoel nog meerdere keren per dag en de eerste drie dagen heb ik zitbadjes met badedas classic gebruikt. Op dit moment bloed ik nog wel een heb ik ook wel een beetje last van wondvocht maar verder gaat het goed en kan ik alles gewoon. Het is mij dus enorm meegevallen want ik had gerekend op minstens twee weken van vreselijke pijn. Ik hoop dat iemand hier iets aan heeft en mochten er vragen zijn dan kom ik nog weleens terug om te kijken.

Ohja het is allemaal nog wel gezwollen maar ik ga over een aantal weken nog eens kijken en hopelijk is het dan al een stuk minder!

Hallo allemaal,

Ik ben 23 Juni geopereerd. Met een ruggenprik zijn bij mij elastiekjes geplaatst, 1 aambei weg gesneden en 3 huidflapjes weg gesneden. Ik zag enorm tegen de OK op maar het is mij erg meegevallen. De pijn was dezelfde dag goed te doen met paracetamol en ibuprofen. De volgende dag moest ik voor het eerst ontlasting hebben ik zag er erg tegen op maar heb nauwelijks pijn ervaren. Wel vond ik het spoelen onder de douche erg pijnlijk.

Verder is de pijn erg wisselend het ene moment heb ik geen pijn en heel af en toe heb ik steken die onwijs pijnlijk zijn, maar tot nu toe vind ik het te doen. Zorg er wel voor dat ik niet teveel hoef te doen want met name als ik wat langer sta of wat doe word het pijnlijk. De wond is wel gezwollen, hoop dat dit ook snel minder word. Daarnaast ben ik erg benieuwd wanneer ik weer gewoon alles kan doen zonder pijn.

 

Ik (man, 28 jaar) heb veel aan alle reacties hier gehad tot dusver, dus ik ga ook zelf maar even mijn 'review' schrijven.

Onder narcose ben ik geholpen aan een skintag aan de voorkant van de anus. Ik kreeg hier toch last van. Ik moest veel vegen en het begon toch wat te bloed te verliezen soms. De operatie zelf heb ik uiteraard niks van mee gekregen. Bijgekomen merkte ik dat het toch wel gevoelig was. Ook de terugreis was niet helemaal pijnloos, maar prima uit te houden. Naproxen meegekregen voor de eerste dagen samen met paracetamol. Dit ook braaf ingenomen.

In de eerste 3 dagen na de operatie heb ik nog niet langdurig kunnen zitten. Mijn werk deed ik dus liggend met de laptop op schoot. Verder had ik nog geen ontlasting gehad. Dat is voor mij vreemd, want normaal moet ik elke dag. Ik heb daarom op eigen recept lactulosesiroop genomen en veel drinken (water). Drie keer per dag heb ik onder de douche gespoeld en redelijk vaak heb ik van inlegkruisje (ja, er gaat een wereld voor me open als man) moeten wisselen.

De volgende dag was het inderdaad zo ver en het viel gelukkig erg mee met de pijn. Achteraf wel veel bloed.

De dagen daarna gingen steeds beter. Zitten ging weer. Wel op den duur veel vocht en bloedverlies wat gelukkig geleidelijk ook af nam. Op dag 5 ook gaan afbouwen met de paracetamol.

Ook heb ik op de 9e dag na de operatie nagenoeg de grootse keutel van mijn leven moeten uitpersen. Uitgerekend nu.. het toilet water was rood en dit deed toch wel even flink pijn. Dit heeft me besloten te starten met metrisan honinggel.

Op de 11e dag ben ik weer halve dagen naar het werk gegaan. Zodoende kan ik tegen de middag spoelen. Ook deze avond toch even flink pijn bij de ontlasting gehad maar gelukkig geen bloed.

Nu, de 12e dag toch even weer wat pijn. Weet niet goed hoe dit ineens kan, want de afgelopen dagen waren eigenlijk pijnloos. Maar we gaan het zien hoe dit ontwikkelen gaat.

Ik zal later nog een reactie plaatsen hier

Nou, ik ga zo onder het mes. Er worden 2 huidflapjes verwijderd, eentje bovenaan (bij de vagina opening) en een onderaan. Bij een privékliniek onder lokale verdoving. Ben enorm nerveus en begin al met een enorm slaapgebrek. Ik zal hier mijn ervaringen delen.

De procedure is achter de rug. Ik wilde in de wachtkamer echt wegrennen! Maar de arts en de assistent stelden me echt gerust. Ze begonnen eigenlijk meteen. Ik lag op mijn rug, de benen wijd en de billen werden met tape omwijd geplakt. (De schaamte…). Maar hey, het is routine voor ze. Kreeg 2 verdovingsprikken, als je die wel eens bij de tandarts hebt gehad weet je hoe dat voelt. Van het snijden zelf voelde ik niks. Het heeft al met al nog geen 20 minuten geduurd, van moment dat ik de deur opende tot ik weer in de hal stond aangekleed en wel. Het is nu 3 uur na de ingreep en ik voel nu wel wat pijn al is het meer een beurs en een beetje branderig gevoel. Vooraf heb ik paracetamol genomen en dat neem ik zometeen weer. Nu zit er nog een gaas met wondzalf tussen mijn billen, vanavond moet ik dat eraf halen (of eerder als ik moet ontlasten). Dan begint de ellende pas goed vermoed ik, al zie ik ook ervaringen die meevallen.

Update: De genezing van het verwijderen van de 1e skintag is voorspiedig verlopen... Gisteren de 2e (grote) skintag laten verwijderen onder plaatselijke verdoving en wederom is het 100% meegevallen. Bijna geen pijn en al 2 x ontlasting gehad. Lieve mensen, laat je aub niet afschrikken door alle horror verhalen op dit forum. Het kan allemaal heel erg meevallen, ik denk dat vooral mensen met een slechte ervaring dit forum gebruiken om hun frustratie (begrijpelijk) te ventileren. 

Ik ben 17 juni geopereerd aan 2 skintags. In het lokale ziekenhuis, met ruggeprik. De ingreep zelf was zo gepiept. De ruggeprik was met name erg naar.

Ik heb nadien nauwelijks pijn ervaren en kon al vrij snel de pijnstilling afbouwen. Zitten ging ook gelijk prima. Eerste 2 dagen wat bloedverlies, daarna vooral last van (stinkend) wondvocht.

Vanaf dag 3 werd echter het naar de wc gaan ineens pijnlijk. Het voelde steeds alsof het wondje weer open scheurde.Toen toch maar wat gehaald voor zachte ontlasting, en dat hielp.

Na een week kon zelfs weer paardrijden!

Nu 2 weken verder voelt het nog als een schaafwondje. En soms jeukt het vanwege de genezing.

Al met al blij dat ik het gedaan heb!

Update: ik heb ontlasting gehad voor het eerst (eergisteren was de ingreep). Geen pijn! Ik bloed ook bijna niet. Het herstel gaat tot nu toe echt heel goed!

Dag 7. Ik kan nog steeds zeggen dat ik geen pijn heb gehad. Naar de wc gaan gaat ook goed. Nog wel wat wondvocht, en dus 2x per dag zeker even spoelen. Ik heb vandaag durven kijken en ik heb gemengde gevoelens. De (grotere) flap aan op 6 uur zeg maar, is nagenoeg weg. Ik zie een klein sneetje, geen wond. De flap bovenaan, bij het perineum, ziet er helaas nog net zo uit als voorheen. Ik vraag me af of dit dan nog zwelling is. Aangezien de rest er verder normaal en rustig uitziet, ben ik heel bang van niet. Over 2 weken moet ik op nacontrole, dan weten we het zeker.

Ik zit morgen op 3 weken na de ingreep, de wond lekt nu geen wondvocht meer, het bloed alleen nog wat met de ontlasting. Als ik terug kijk is het me ontzettend mee gevallen! Na een week ben ik de pijnstillers gaan afbouwen en met 2 weken ben ik weer aan het werk gegaan, staand zwaar beroep, ik moet zeggen dat ik die 2 weken wel nodig was. Alleen de zwelling is nog steeds niet helemaal weg, of is dit geen zwelling meer? Ik ben heel benieuwd hoe lang jullie zwelling hebben gehad.

 

12 dagen na de ingreep. Zoals ik al zei heb ik geen enkel moment pijn gehad. De wondjes zijn helemaal dicht en ik verlies geen wondvocht meer al een paar dagen. Ik vraag me hetzelfde af als degene hierboven. Het resultaat is hopelijk nog niet hoe het definitief gaat zijn. Ik zie nog wel zwellinkjes op de plek waar de flapjes eerder zaten. Net of ze niet helemaal weg zijn.

Hoi, ik heb vele verhalen gelezen en dacht: laat ik er ook 1 schrijven.

Het is nu 9 dagen geleden dat er bij mij 2 marisken zijn weggesneden. Twee weken vooraf waren inwendige aambeien verwijderd, om ervoor te zorgen dat deze niet opnieuw marisken worden.

De verdoving was voor mij redelijk pijnlijk. Bij het snijden van de wonden voelde ik de hitte van het elecktriche mes, maar dat was te doen. Het duurde bij mij 20 minuten. De wond is opengelaten en een deel met oplosbare hechtingen gehecht.

Eenmaal thuis en dagelijks 4x 1000mg pracetamol hielp minimaal. De eerste 5 dagen van de stoelgang moest ik letterlijk huilen van de pijn, alsof iemand mij daar met een mes stak. Na de 5 dagen nam het langzaam af en rond de 6e dag was de stoelgang alleen nog gevoelig. Nu dus 9 dagen verder en het gaat goed. Ik zie nog dat de hechtingen er zitten en ben benieuwd wanneer deze zullen loslaten.het is ook nog wat opgezet. Ik slik geen pijnstillers meer. Na de eerste dag ben ik direct gaan werken (staand), al wacht ik nog met fitness tot maandag of iets later. Ik ben zeer blij met de ingreep en raad het ook iedereen aan als je er in het dagelijks levens erdoor wordt belemmerd. 🙂

Hallo iedereen,

Ik heb mijn skin tags eind april onder lokale verdovingen laten verwijderen. Na 3 maanden is het nog erg gevoelig in dat gebied.

Heeft iemand ook daar last van gehad? Gaat de gevoeligheid nog weg?

Hoi Diana, wat bedoel je met gevoelig? Pijnlijk?

Ik ben dus 7 juli geholpen en nu bijna een maand later is het vrijwel helemaal geheeld en ik ben er zo blij mee! Ik zie of voel er niks meer van. Ik heb werkelijk geen centje pijn gehad, ook niet met poepen. Geen pijnstilling nodig gehad. De zwelling is inmiddels weg! Ik zou het zo nog een keer doen.