sorry voor dit wss lange verhaal maar ik weet het niet meer.
Toen ik mijn vriend leerde kennen gebruikte hij medicijnen voor zijn 'onschuldige' huidziekte. Door deze medicatie is hij tijdens de kuur 'impotent' geweest, toen we hier achterkwamen (dus toen we voor het eerst seks wilden met elkaar) was dit een grote klap voor hem. Het heeft echt veel verandert voor hem omdat hij, zoals elke man denk ik wel, erg is gesteld op zijn geslachtsdeel en dat die naar behoren werkt. Hij kon op zich wel stijf worden maar echt optimaal was het niet. Hierdoor besloten we maar even een platonische relatie aan te houden (aan elkaar zitten zou alleen maar benadrukken dat hij geen 'echte vent' is en daar wilde hij niet mee geconfronteerd worden)
ik ging hier uiteraard mee akkoord, ik heb liever dat hij goed in zijn vel zit dan dat we halve bak seks hebben. Daarbij zou de medicatie niet zooo lang meer duren.
Hij heeft ongeveer 2 maanden die kuur gehad toen hij is gestopt (door bovenstaande reden). Dit is ook al weer 1 maand geleden, we hebben in de tussentijd ook niks seksueels gedaan omdat hij zeker wilde weten dat hij niet weer zo teleurgesteld zou raken (dus wachten tot de medicijnen echt uit zijn lichaam zijn)
Maar het is nu dus al 1 maand later en 'volgens het boekje' zou hij nu weer gewoon seks kunnen hebben, echter, hij staat hier niet voor open. Hij is een soort van bang om niet te kunnen presteren en dit blokkeert volledig zijn seksuele kant. Afgelopen week wilde ik hier even met hem over praten maar ik maakte hem alleen maar boos door over dit 'vervelende' onderwerp te praten, het is dus ook al een soort taboe in onze relatie geworden. Ik weet niet hoe ik me moet gedragen, moet ik hem wel bijv. aftrekken en aan hem de keus geven of hij dit wil of niet of moet ik hem met rust laten en afwachten tot dat het van zijn kant komt? Dit wilde ik dus met hem bespreken maar hij geeft me geen kans, hij word echt overstuur van het onderwerp.
Ik heb hem ook gewoon laten weten dat ik achter hem sta en dat hij bij mij niet kan falen en hem op zijn gemak proberen te stellen maar hier werd hij ook boos over, dat ik niet begrijp waar het nou precies om draait.
Ik vind dit erg frustrerend en ik weet dat ik hem ook zijn tijd moet geven maar hij blokkeert volledig op seksueel vlak en ik denk dat op de manier hoe hij er nu mee omgaat dat we daar zo niet uit komen. Daarbij zet hij dit probleem tussen ons in ipv dat hij open staat voor mij. Hij zit niet als enige in dit probleem maar gedraagt zich wel zo.
Ik weet niet goed wat ik moet doen en hoe ik dit moet aanpakken.
Iemand ook zo'n ervaring gehad? Ik zit hier echt heel erg mee omdat we het verder echt super hebben.
Voor altijd een platonische relatie lijkt me niet gezond voor hem en ik hou dat ook niet vol..