Hey allemaal,

Ik zit met het vervelende probleem dat mijn vrouw sinds de zwangerschap van ons kindje geen of toch weinig zin heeft in sex.
Ikzelf ben iemand met een relatief hoog libido en vind het dan ook ontzettend moeilijk in deze situatie.

Het is allemaal begonnen vanaf de zwangerschap, nu zo'n 2,5jaar geleden.
In het begin kon ik het volledig verstaan, aangezien een vrouw haar lichaam reageert op de zwangerschap en nadien voelde ze zich meer mama dan vrouw. Kortom ze voelde zich er niet goed bij te stoeien als 'mama' zijnde. Toen dit bleef aanslepen hebben wij erover gepraat en verscheidene oplossingen geprobeerd. Moet ik nu ook wel toegeven dat het bij haar pijn deed na de bevalling (als we dan eens vreeën) en daarop zal ze een schrik hebben opgedaan.

Ze is al verschillende keren bij de gynaecoloog geweest o.a. voor dit probleem. Die heeft dan een glijmiddel voorgeschreven. Dit is ondertussen ook al x-aantal maanden geleden en we hebben het al 1 keer geprobeerd. Wat niet ging want ze heeft een ontsteking onderaan.

Ik voel me al een tijdje niet meer gelukkig (op het sexgebied). Want anders zijn wij best wel goede maatjes!
Ook voor ons huishouden en ons kindje komen wij super overeen.

Maar toch wringt er iets langs mijn zijde. Ik ben 26jaar en zij 27. Wij hebben nauwelijks seks... Als het dan echt tot penetratie komt kan ik als gauw spreken van mss 1keer op de 2a3 maand...
Ik word dan meer en meer gefrustreerd, loop dan vies gezind en ja.. dan is het natuurlijk ruzie.

Wij hebben hier al 10000den keer over gesproken en telkens vertelt ze wel, ik zal dit eens proberen en dat eens proberen maar NOOIT komt er iets van. De meeste keren dat ze "zin" heeft is denk ik omdat ze me niet ongelukkig wil zien. Maar dan kan ik er ook niet van genieten hoor. Ik zie mijn vrouwtje graag en vrij met haar net omdat ik haar graag zie. Daarom heb ik een wrang gevoel van: ziet zij mij wel nog graag?

Ik zit met zoveel vragen en zenuwachtige gevoelens dat ik er bijna onnozel van wordt.

Wij hebben al zoveel in ons handen om dat allemaal zomaar los te laten.
We hebben een eigen nieuwbouwwoning, 2 eigen auto's, een kindje.. En vooral! Ik zie haar doodgraag!!

Ik hoop er hier eens met iemand te kunnen over praten, want met vrienden jah.. Dat doe ik niet..
Ik ben radeloos aan het worden...

Groetjes,

Xeno

Xeno, wat is de kern van jouw probleem? Om het over jouw huis te hebben, lijkt me weinig zinvol. Welke opties heb je nog open voor jouw probleem die je niet geprobeerd hebt?

Ik denk dat het enige dat we samen nog niet geprobeerd relatietherapie is.
Verder zegt ze dat het niet aan mij ligt, ze vindt me nog steeds knap en aantrekkelijk. Ik wil rats van alles proberen.. Het probleem ligt volledig aan haar kant zegt ze steeds. Maar ze onderneemt bijna niets. Alleen als het ruzie is geweest zegt ze haar best te doen en dit en dat eens proberen, maar daar komt nooit iets van.

Ik vind mensen die wel beloven maar niet doen onbetrouwbaar.

Beste Xeno,

Een heel vervelende situatie, maar ook heel herkenbaar.
Ik heb dan wel geen twee auto's, maar verder is de situatie overeenkomstig. Na de bevalling heeft ook mijn vrouw minder behoefte.
Vreemdgaan is voor mij geen optie, de gedachte alleen al vind ik walgelijk. Voor mij geld: eens gekozen, blijft gekozen.
Het is een vervelende situatie, waar ik nu ook probeer mee om te gaan.
Mezelf helpen vind ik helemaal niet bevredigend en een filmpje kijken is wel opwindend maar wordt daar eerder gefrusteerd van. Voeld toch als een soort vreemdgaan.
Probeer er ook over te praten en hints te geven, maar die lijken niet aan te komen. Hoewel... soms geeft ze zomaar aan dat ze er echt mee bezig is. Ik geloof (sinds kort) dat het niet aan mij ligt, amar puur aan de hormoon huishouding van mijn vrouw, dat is wat ze zelf ook denkt. Zij gaat binnenkort stoppen met de pil. Wie weet gaat dit helpen. Ik hoop het, want ik wordt af en toe helemaal gek.

Sterkte!
En wat betreft de opmerking, dat mensen die hun belofte niet nakomen onbetrouwbaar zijn, is mijns inzien ZEEER kort door de bocht.
Als jij snel klaarkomt en je belooft je vrouw volgende keer vol te houden, maar het lukt steeds niet, ben je dan ook onbetrouwbaar...?

Burt

Is je vrouw soms aan de pil?

na mijn 2de zwangerschap kon ik niet meer tegen de pil, welke dan ook. Werd er kribbig van, haaste depressief, werd (achteraf) heel erg onzeker over mijn lichaam door de pil en het laatste waar je dan aan denkt is iemand aan je lichaam hebben...

Nu ben ik gestopt omdat ik het niet meer zag zitten en nu is de seks weer zoals het was toen we elkaar net leerde kennen.

Misschien een tip?