hallo, ik heb iemand waarmee ik een intieme relatie heb en misschien ooit een serieuze relatie gaat worden. hij heeft een kindje van 4 die bij zijn ex vriendin woont.hij heeft niks over hem te zeggen omdat hij het kind niet erkent heeft en niet zijn achternaam heeft. hij en zijn ex hebben een ouderschapsrelatie maar geen liefdesrelatie. wat nou mijn probleem is en ik zit er best mee.dat zijn ex gewoon uitgenodigd word op de verjaardagen van zijn familie. ik kan het niet uitstaan! en vind het echt zo stom dat ze haar uitnodigen. hij en zijn ex kunnen niet met elkaar goed overweg. dus dit weekend had hij me verteld dat die ex weer bij hem komt vanwege een verjaardag van zijn familie en ik ga weer dingen denken en ben er een beetje boos over, ik heb hem gezegd dat ik zulke dingen niet wil weten wat hij met zijn ex doet.hoe moet ik hiermee omgaan? alvast bedankt

In dit soort situaties waarbij je jezelf teveel op de tweede plaats zet, krijg je eigenlijk altijd last dat de ander dit niet voor jou doet. Ik zou een punt maken van jouw mening en hem vragen hier serieus naar te luisteren. Dat is de eerste stap.

ja hij begrijpt me wel,maar is gek op zijn zoontje en wil er 100 procent voor in zetten, hij vecht er wel voor. ik hoorde dat hij ook daar nog slaapt,maar dan wel bij zijn zoontje in bed slapen,toch vind ik het moeilijk dat hij daar een weekend slaapt

Waarom zou je er niets van zeggen? Hoeven jouw gevoelens niet serieus genomen te worden, en die van hem wel? Ik begrijp je niet. Waarom stel je jezelf zo achter? Ik zou het anders aanpakken, op een manier waarbij ik zowel hem als mijzelf het volle respect zou geven dat zowel hij als ik verdien.

Ik zou graag een aanvulling willen geven op het advies van Loes.
Ook de moeder van zijn zoon verdient respect.
Blijkbaar krijgt ze dat van de familie van jouw vriend en willen zowel zijn zoon als de moeder opnemen in de familie. Blijkbaar geeft de ex dat respect ook aan zijn familie en gaat ze verjaardagen en de omgang van haar zoon en haarzelf met hem en zijn famlilie niet uit de weg.
Ik kan mij jouw gevoelens wel indenken. Maar je hebt nog geen serieuze relatie. In deze fase heb je eigenlijk alleen maar te accepteren dat deze situatie al jaren bestaat en ik ben bang dat je, als je nu gaat zitten mokken en schoppen je de kans op een serieuze relatie behoorlijk verkleint.
Natuurlijk mag je zeggen dat je het niet lekker zit, maar probeer niet je ertussen te wringen.

Ik ken veel gebroken en samengestelde gezinnen en ik kan je vertellen dat daar waar de exen en ex-schoonfamilies op een normale manier met elkaar om kunnen gaan het meest gunstig is voor de kinderen die daarbij betrokken zijn.

Dus: accepteer de situatie, investeer in jouw toekomstige relatie met de vader van het kind, verover je jouw eigen plek in de familie van jouw vriend en als het zover is dat jullie echt voor elkaar gaan een goede omgangsregeling met het kind zonder dat hij bij de ex in het bed van zijn zoon hoeft te slapen.
Geloof me, het kan.

hoi,bedankt voor jullie reactie,s. ik snap het maar als we ooit een relatie krijgen, ga ik dat natuurlijk niet toestaan,dat hij elk weekend naar zijn ex gaat

Hij zit elk week-end bij zijn ex?
En jij hebt een doordeweekse intieme relatie?

Ik dacht dat het ging om verjaardagen van zijn familie waar zijn ex ook naar toe gaat!

yep, voor zijn zoontje maar hij zegt dat ze niks met elkaar hebben en ze hebben vaak ruzie. hij daar zit ik dus mee,ze komt nog op de verjaardagen en hij gaat elk weekend daar naar toe. ik vind het normaal een normale omgangsregeling te hebben met advocaten enzo,maar hij heeft zijn kind niet erkent,dus hij heeft er weinig over te zeggen. vind het erg moeilijk