Sinds de geboorte van ons kind, zo'n 2 jr geleden is de behoefte aan seks veel minder geworden in ons huwelijk, van mijn kant. Voorheen 'spatte de vonken' er wel vanaf, maar nu vaak niet meer. Natuurlijk is het vaak wel fijn, maar soms is bij mij de behoefte stukken minder dan van mijn man. Van mij hoeft er dan niet 'teveel moeite' voor worden gedaan, zoals voorspel en zelf klaarkomen. En wil ik gewoon gelijk 'de daad' doen. Ik vraag me op de eerste plaats af of dit door de geboorte van ons kind komt....
Verder is mijn man bijna een half jr geleden 1-malig sexueel vreemdgeweest (was niet de reden dat hij het thuis 'slecht' had), wat ik denk dat er ook zeker inhakt. Vertrouwen is beschadigd en ook heb ik moeite om mij volledig weer over te geven tijdens de seks. Dit lijkt mij vrij normaal na wat er gebeurd is, maar het is natuurlijk ontzettend vervelend.
De vraag nu is: is het normaal dat van mij de seks niet zo nodig hoeft? Ben verder een gezonde, jonge meid van 28 jr...en hoe kan ik weer (meer) zin krijgen? Bestaan er mss oestrogeen pillen voor ofzo?? Vr.groeten.

Het lijkt mij helemaal niet nodig over mediactie na te denken. Zoals je al beschrijft ben je na je eerste kindje wat minder bezig met seks en voortplanting omdat je je handen vol hebt.

Wel is het belangrijk na te denken over hoe jij je voelt bij jouw partner want ik vind dat je nogal laconiek doet over 'éénmalig seksueel vreemdgaan van je partner'.

Zoals je zelf ook al zegt, zou jou behoefte aan seks daardoor afgenomen kunnen zijn, en ik denk dat je helemaal gelijk hebt. Alsof je het aangehoord hebt en waarschijnlijk heb je je erbij neergelegd maar van binnen ben je er nog helemaal niet klaar voor, alsof je het geblokkeerd hebt.

Bijna alle seksuele problemen, zoals onder andere minder zin in seks, zijn psychisch, gevoelsmatig. het lijkt erop dat jullie twee er nog niet uit zijn en dat jij hem nog wel wat te vertellen hebt, wat het je werkelijk doet, al zal het pijnlijk zijn voor je die gevoelens te ervaren en daarom heb je er tot nu toe voor gekozen het achterwege te laten, mogelijk in het belang van jouw kindje omdat die tot nu alle voorrang had. je krijgt nu weer ruimte meer aan jezelf te denken, vandaar denk ik dat dit probleem nu de kop opsteekt.

Maak van je hart geen moordkuil, vooral naar jezelf niet en wees eerlijk over jouw eigen gevoelens. En als je beter weet wat je precies voelt, deel het dan ook met je partner, hoe vervelend en naar het ook is voor jullie beiden.

Openheid en eerlijkheid is de belangrijkste factor is een goede relatie.

Beste Hans,
Ik begrijp je als je zegt dat ik laconiek overkom wbt het overspel van mijn man. Natuurlijk ben ik hier kapot van, en ondervind ik dagelijks de pijn ervan. Mijn man en ik kunnen hier goed over praten en hebben externe hulp gezocht omdat we beiden niet willen scheiden en samen door willen gaan. Dus dat even terzijde, maar ik wilde er inhoudelijk niet op ingaan in het eerste stukje, omdat 'het probleem minder zin hebben' zich al voor die tijd voordeed.
Inmiddels heb ik gegoogled en op een ander forum dit ook geplaatst waar veel vrouwen komen. Er zijn er meerdere die hier last van hebben, en allemaal slikken ze dezelfde anti-conceptiepil Microgynon. (Ikzelf dus ook!!) Vele hebben nadat ze met die pil gestopt zijn weer volledig sexueel actief als voor die tijd...
Wie weet is dat ook wel mijn probleem....
Naast uiteraard de emotionele beschadiging die ik heb opgelopen...
Bedankt voor je reactie, in ieder geval. Vrgr.

Ja, dat zou ook mijn eerste gedachte zijn. Maar als je zou willen dat je libido zich weer hersteld zoals je vroeger opgewonden kon raken, is het misschien een idee naar een gespecialiseerde seksuoloog te gaan.