Hallo, ik ben een jongen vrouw van 20 jaar. Ik ben 4 weken geleden getrouwd, waarom? Dat weet ik niet. In april vorig jaar leerde ik hem kennen, laten we hem Bo noemen. Bo is 33 jaar, een schat van een man. Na 3 maanden zijn we gaan samenwonen, naar mijn idee nu, veel te vroeg. Maar ik hield van hem en hij van mij. Ook ging het thuis niet lekker en ben ik daarom zo snel het huis uit gegaan. Maar op 4 oktober 2007 heeft hij mij ten huwelijk gevraagd en heb ik gelijk ja gezegd. Alles geregeld, maar in april 2008 begon het me te benauwen. Ik wilde nog niet trouwen, vond mezelf te jong en het was te snel gegaan. Voor hem had ik geen fijne vriendjes en die hebben erge littekens achter gelaten. Nu nog steeds. Daarom ben ik in april 2008 weer naar mijn ouders toe gegaan. Dit gaf me de rust om na te denken. Ik kwam er wel achter dat ik echt van hem hield. Alleen ging ik tot die tijd bijna elke week wel vreemd. Telkens met dezelfde man. Die man heeft mij erg geholpen. Hij vertelde dat ik nog te jong was. Hij had zelf ook een vriendin waar hij nu samen mee woont. Alleen ik kon het niet laten om toch met Bo te trouwen. Het was een mooie dag, vol spanningen en veel gelach. Op onze huwelijksreis heb ik een heerlijke massage gehad van een mooie man die een goed luisterend oor bood. Hij vroeg me, waarom ben je getrouwd? Ik zie dat je niet echt van hem houdt. Toen begon het nadenken weer. Ik kom er nu achter dat ik veel te vroeg ben getrouwd en dat ik weg wil. Ik wil een huisje voor mezelf, een nieuw begin. Alles achter me laten. Ook mijn familie en vrienden. Die kan ik na dit alles niet meer onder ogen komen. Ik baal heel erg, maar weet niet of ik er goed aan doe om nu gelijk alles op te biechten tegen mijn man. Er is sinds dat ik getrouwd ben, niks meer gebeurt met een andere man. Geen aanraking, geen kus. Hoe graag ik dit ook zou willen. Dit is de eerste keer dat ik hier over praat/schrijf. Moet ik dit tegen hem zeggen, niet van de anderen die er zijn geweest, maar van mijn twijfels? Ik kan hier ook met niemand over praten, iedereen denkt dat ik heel erg gelukkig ben. Wat moet ik doen?

oeiii, wat een verhaal.
het lijkt me dat je niet erg stabiel bent als ik dat zo mag zeggen en nogal makkelijk beinvloedbaar.
je houdt van deze man, bent er mee getrouwd en gaat nu eindelijk eens niet vreemd.
waarom probeer je het niet gewoon een half jaar, zet je ervoor in om er iets van te maken, misschien geeft deze man je nml net wat je nodig hebt.
als het na een paar maanden echt niet werkt dan zou ik eerlijk opbiechten dat je te snel getrouwd bent om dan probeer je er netjes samen uit te komen.
stort je niet meer zo snel in een verhouding, belazer hem niet en wees eerlijk, en kijk eens gewoon hoe dit voelt, iemand die genoeg van je houdt om met je te trouwen is toch de moeite waard om een kans te geven lijkt mij, zeker omdat je zegt dat je ook van hem houdt.
Dus niet zomaar vluchten van alles en iedereen, als jij het probeert, en het lukt echt niet dan kijkt niemand jou daarop aan, zeker niet als je het netjes doet, dus niet de boel bedonderen maar als een volwassen iemand stappen ondernemen.
sterkte!

Beste Nathalie,
Er is maar één persoon die je vraag kan beantwoorden en dat ben jijzelf! Bedenk dat men in het leven keuzes moet maken, elke dag opnieuw! Als je van je man houdt, wat is dan het probleem? Te vroeg getrouwd; bedoel je dat je je niet meer vrij voelt, dat je niet meer je eigen leventje kan leiden? Mijn gevoel is wel dat je nogal gemakkelijk van de dingen wegvlucht en je snel laat beïnvloeden. Eén ding: laat je NOOIT door andere mannen wijsmaken van je man te verlaten, want vaak zeggen ze dat omdat ze je zèlf willen, al was het maar om eens lekker te...je weet wel (trouwens die zogenaamde vriend die zelf een relatie had waar je voor je trouwde mee vreemdging, toont duidelijk aan wat ik bedoel; dat zijn GEEN raadgevers!!!!!).
Ga eens praten met een relatiedeskundige en beslis niets hals-over-kop.