op mijn 13de ben ik sexueel misbruikt en 4 jaar lang erop aangewezen.Dit is uitgewerkt naar vaginisme en ben daarvoor onder behandeling geweest bij een sexuologe en was in die tijd niet meer aan de pil en ben zwanger geworden.na mijn 2de zwangerschap dat een jongetje werd ben ik weer helemaal terug bij af en heb nergens geen zin meer in.

Dat mag en dat kan.
Wat ontzettend dapper van je dat je naar een seksuoloog bent gegaan met je intieme probleem. Daarom denk ik dat je deze fase wel kunt hateren en begrijpen. Het is nl niet vreemd dat na life-events, zoals de geboorte van een kind deze problemen tijdelijk (!) terug kunnen komen. Doe rustig aan, zorg goed voor jezelf, wees lief voor jezelf en neem de tijd. Praat erover met je partner als dat kan en vraag begrip voor jou.
Ik weet zeker dat dit je ook lukt.
p.s. heb je een mooie zoon?
Doeg!

bedankt,maar het duurt nu al 3jaar dat ik geen zin in sex heb en wil er zelf uit komen maar mijn partner is geen prater en hij heeft zijn heil ergens anders gezocht en heeft het bed gedeeld met (wat ik dacht)mijn beste vriendin.Maar als ik erover begon geloofde hij het allemaal wel maar schijnbaar toch niet.Ik probeerde erzelf uit te komen maar als ik hem 1 vinger gaf nam hij de hele hand en bij een persoon zoals ik ben ik weer helemaal terug bij af want weet je wel hoeveel moeite ik moet verzamelen om te beginnen.Nu is mijn vertrouwen helemaal weg en mijn vertrouwen in hem is dood.Ik voel niks meer,maar ik voel ook geen haat want als een man 3jaar geen sex en aandacht krijgt gaat hij het ergens anders wel halen,maar had eerst gepraat dan hadden we er samen weer wat aan kunnen doen maar niet eerst de daad doen en dan jankend bij mij terug komen en zeggen dat je nog zielsveel van mij houd,daar klopt dan niks van want anders zou je eerst praten.

hallo,
ik heb al vaker geschreven op dit forum over vaginisme
eerst kreeg ik er geen tampon of iets in en nu wel en i vinger gaat ook soepel 2 iets minder maar lukt uiteindeiljk wel, maar verder dan dit komen we niet 3 vingers of zijn pik lukt gewoon echt niet hij kan gewoon niet verder, dit probleem verziekt echt onze relatie en ik zie het echt niet meer zitten heb de hoop[ opgegeven waarom heb ik dit nou en waarom gaat het niet gewoon wijt open staan zodat mn vriend gewoon lekker naar binnen kan . mn vriend is het zat en ziet het ook niet meer zitten help me please

nisschien moet je je meer ontspannen. Doordat je er zo op focust ga je niet open staan. Concentreer je meer op het voorspel zodat je goed opgewonden raakt. Je vriend kan je beffen en vingeren (niet te kort). Als je je goed geil voelt, kan je vriend 'm erin laten glijden.

hai , weten jullie prescies wat vaginisme is?

hoi wat ik daar van weet is dat je dan tijdens het vrijen
heel gespannen kan zijn waardoor het vrijen niet goed gaat of hellemaal niet gaat
veel liefs

hoi

ik heb al een tijdje last van vaginisme en kom nu ook bij een seksuloge
het ging heel goed eerst een vinger dan 2 enz.. allemaal zonder problemen, een kleine viberator en nu had ik een wat grotere gekocht dit ging ook zonder problemenm alleen bij die grotere voelde ik het soms wel 'strak' zitten die is 3cm doosnee.
nou probeerde ik op advies van mn seksuolge om weer sex met mn vreind te hebben, maar dit ging dus niet het viel weer zo tegen ik had verwacht dat dat ook wel zou gaan want mn vriend zn penis is niet veel groter dan die viberator! ok ben ik heel erg er mee bezig dat ik wel nat blijf en opgewonden enzo. het viel echt zo tegen heeft iemand nog tips?

Ja, ik heb een tip voor je.
Je bent zo een dappere weg aan het begaan, en je bent blijkbaar zo goed bezig geweest de afgelopen tijd, dat je vergeten bent tevreden te zijn met wat je allemaal bereikt hebt. Wat jij gedaan hebt is niet niks, dat is heel bijzonder en vergt heel veel moed.
Bewaar de laatste beslissende stap voor een mooie lentedag met de warme zon in je rug en jij zult er komen, daar ben ik zeker van.

Nogmaals gefeliciteerd dappere Dodo.

ik ben een meisje van 18 jaar en heb een probleem waar ik al een lange tijd mee zit. Een tijd geleden (zo'n 2 jaar) was er een jongen waar ik 1,5 maand verkering mee heb gehad. (ik was niet echt verliefd op hem.) op een gegeven moment heeft hij mij gevingerd. Ik wilde dat helemaal niet, maar ik durfde het niet tezeggen! vervolgens voelde ik me heel erg vies, een btje hetzelfde misschien als iemand die je aanrand. Maar niet dat ik kwaad op hem ben want... mijn fout, ik had het niet gezegd! ik heb het hem toen verteld, maar diezelfde avond deed hij het weer, en weer durfde ik nix tezeggen. Daarnaast kwam ik erachter dat hij ook nog eens vreemd ging dus. ik heb 2 jaar lang soms eens een jongen gezoend, geen vastheid etc.
Nu ben ik echt voor het eerst denk ik verliefd! echt een super lieve jongen alleen ik krijg het gevoel dat hij ook al wat verder wilt dan zoenen/strelen.(wil ik ook wel!) Ik vind het altijd prima als ze onder m'n truitje zitten en ook wel als ze over mijn broek heen gaan maar zodra diegene onder m'n broek wil. Durf ik niet meer! Het is niet dat ik het niet graag wil! ik wil het heel graag! alleen het probleem bij mij is ook al.. dat ik geen tampon in KAN doen.. en moet er ook gewoon zelf niet aan denken dat er zo'n tampon in je zit.. ook vinger ik mezelf niet. ik zit helemaal niet aan mezelf. Ik hou er helemaal niet van als een jongen mij vingert (met z'n vinger in mijn vagina gaat, verder vind ik het niet erg) en hij moet het toch ook voelen dat ik niet helemaal ontspannen ben?
Thuis werd er nooit over seks gepraat misschien ligt het daar ook aan ofzo.. Maar ik wil het zo graag! alleen ik kan me niet ontspannen ofzo..! Weet iemand hier antwoord op, wat het is, wat ik er aan kan doen.. en of er misschien iets anders aan de hand is? (ik weet tenminste bijna 100%zeker dat ik niet vroeger lichamelijk/geestelijk misbruikt ben ofzo..) ik hoop dat iemand mij kan helpen want ik raak steeds meer downer hiervan!

groetjes een droevig meisje

Nee, ik vind het helemaal niet zo vreemd. Het komt heel veel voor, alleen wordt er nog weinig over gesproken. Gelukkig heb je fora zoals deze. Je geeft zelf al aan dat je er wel verandering in zou willen brengen maar niet goed weet hoe. In ieder geval, hartsikke goed dat je er zelf mee bezig bent. Ik heb alle vertrouwen dat alles goed zal komen bij je.
Ik heb een oefening gevonden voor je: Reageer je vaginistisch, probeer dan het volgende:
? Ga bloot op bed zitten en bekijk jezelf van onderen met een handspiegel. Kijk of je alles thuis kunt brengen: de binnenste en buitenste schaamlippen, de clitoris en de vagina.
? Probeer je bekkenbodemspieren te vinden. Oefen deze regelmatig, zodat je er controle over krijgt.
? Ontspan de spieren rond je vagina of maak een persbeweging (de beweging die je maakt als je snel wilt plassen).

hoi ik denk gewoon dat je te veel bezig bent met het denken van dat je ontmaagd moet worden omdat je al 22 bent op ontmaagding speelt geen leeftijd je moet het doen wanneer je er echt klaar voor bent he
en zeker niet aan die dingen denken tijdens de seks dan lukt het zeker wel

Ik heb al enige tijd geen of nauwelijks sex meer met mijn vriend. Eerst had hij er geen zin in, daarna was ik het. De behoefte was en is er gewoon niet. Zeker nu het ook nog pijn doet. Ik heb dat altijd al gehad, maar het wordt steeds moeilijker om ermee om te gaan. Wanneer hij in me komt, kost hem dat enorm veel moeite. (we gebruiken wel altijd glijmiddel) Wanneer hij dan enkele keren op en neer gaat moet hij eruit omdat ik het gewoon niet meer uithou van de pijn. We zijn dan ook altijd zo klaar en er zit ook weinig afwisseling meer in.
Mijn vriend is nu zover dat hij niets meer probeert, zodat we helemaal geen sex meer hebben.
Ik weet dat ik er eigenlijk mee naar de huisarts zou moeten, maar ik heb het gevoel niet zoveel aan m'n huisarts te hebben. De assistent moet tijdens het maken van een afspraak ook precies weten waarvoor het is. Dat maakt de drempel alleen maar hoger.
Ik zou ook wel naar de rutgersstichting willen, maar mijn vriend ziet dat niet zo zitten.
Heeft iemand een idee wat ik het beste kan doen?
(We hebben al vanalles geprobeerd om de pijn draaglijker te maken en dat wil echt niet)

Ik denk dat jullie teveel bezig zijn met het moeten hebben van sex. Ook al heb je er geen zin in volgens jullie hoort het zo. Als je met tegenzin aan sex begint gaat het altijd pijn doen , omdat je je dan totaal niet ontspant! Probeer eens een tijdje bewust niet met sex bezig te zijn en alleen maar met elkaar te knuffelen. Doe alleen dingen die voor jullie beide fijn aanvoelen. Zo is het niet meer zo'n hot-issue en zal het vanzelf wel goed komen..!

Wat betreft de huisarts, als je echt naar hem toe wil hoef je niet tegen de assistente te vertellen waar dat voor is!!!! Zeg dan maar gewoon tegen haar dat het haar niet aangaat en dat je het wel met de arts bespreekt!

Zo te horen zijn jullie inderdaad er erg veel mee bezig en kan dat ertoe leiden dat je juist altijd pijn hebt (verplichting).
Wat ook kan (en wat ik vaak zat heb meegemaakt) is dat hij te groot is voor jou. Heb je het wel eens met hulpmiddelen geprobeerd zoals (kleine) vibirators enz? Dit kan je gewoon samen met hem doen en kan heel leuk en lekker zijn.
Wat vaak ook nog werkt is als je gewoon aan het vrijen bent en zonder dat je er erg in hebt de sex komt. Vaak ben je dan zo ontspannen dat alles "daar onder" vanzelf groter word. Echter als hij inderdaad een "grote" heeft dan zal hij niet zo diep kunnen als jij niet zo diep bent. Maar helaas, dan moet hij dus niet zo diep gaan.

Bij mijzelf werkte toen vibirators erg goed en de sexuele relatie kwam daardoor helemaal goed doordat je het gewoon met z'n tweeen doet (en het is een leuk "spel"). Echter vind ik zelf wel dat het vrijen belangrijker is als de daadwerkelijke daad (maar wellicht is dat voor iedereen anders).

En inderdaad wat betreft de huisarts, daar heeft die assistente echt helemaal niets mee te maken en zij mag dat ook niet eisen dat je het haar verteld, zij is namelijk niet opgeleid tot arts.