Dag iedereen.
Zal (kort) even schetsen hoe ik tot deze gedachte kom.
Ben 23 jaar en heb voor september ongeveer anderhalf jaar thuis gezeten,
werkloos en studieloos. In September ben ik begonnen met avondschool.
Dit lukte me heel goed. Ik rookte elke dag cannabis en daar voor (ongeveer van mijn 20ste tot 22ste) ging ik elk weekend feesten en deed ik ook allerhande drugs, ik weet dat dit niet goed te praten valt, maar de hoeveelheden die ik deed waren echt miniem.
Ik nam speed (1-2 lijntjes om wakker te blijven), soms eens mdma en heb denk ik 5 keer LSD genomen, heb geen bad trip gehad. De laatste keer dat ik dit genomen heb was in september 2010.
Heb sinds augustus een hele lieve vriendin die van me houdt en heb de beste vrienden van de wereld. Ook mijn ouders steunen me door dik en dun. Maar toen begon het, het was midden September en ik lag in mijn bed. Had diezelfde dag een bobbel gevoeld aan mijn borstkast. Eenmaal in mijn bed begon ik te piekeren over wat het wel niet zou kunnen zijn, kanker misschien? (Ja, ik had net voor ik ging slapen nog een jointje gerookt. en ja, ik ben van nature al iemand die heeeeel veel nadenkt over de dingen en niet kan stilzitten. Heb me nooit laten testen op ADHD maar sommigen zeggen wel dat ik dat heb.)
Door dit gepieker kreeg ik een paniekaanval, beginnend met zware hartkloppingen, tintelingen in mijn handen, een wazig zicht en moeite met ademenen. De dag erna voelde ik me nog steeds niet 100% en was ik heel hypochondrisch. "Oei, ik zal wel kanker
hebben", "Oei, ik zal wel een hartaanval krijgen". Ik begon dan ook minder cannabis te roken. De gevoelens van die paniekaanval bleven nog wel en ben dan vrijdag 14 september naar de dokter gegaan om een bloedonderzoek te laten uitvoeren. Hij zei ook dat mijn borst normaal was. De maandag er op kreeg ik de resultaten en daaruit bleek dat mijn vitamine D niveau heel laag lag. Ben dan een vitamine d kuur begonnen. Ondertussen was ik minder hypochondrisch maar begon ik me wel raar te voelen. Alles voelde raar aan... Voelde me alsof ik van op een afstand alles bekeek. Alsof ik door de ogen van iemand anders keek. Ook had ik een ijl gevoel in mijn hoofd. Aangezien ik al veel nadenk ben ik weer beginnen piekeren over wat het wel niet zou kunnen zijn. Ben dan ook aan het googlen geslagen en ben dan op depersonalisatie gekomen. Dit komt voor als je veel stress hebt. Na 2-3 weken ben ik nog eens bij de dokter gegaan,
ondertussen ben ik beginnen werken(dus avondschool + werken). De dokter zei dat ik me zo raar voelde omdat ik al jaren Aerius nam (een middeltje tegen mijn allergieen en ook tegen mijn sinusitis). Hij zei dat dit heel psychisch belastend kan zijn als je dit zo lang neemt. Hij schreef me iets anders voor (Rupatal) maar hier werd ik prikkelbaar door
en ben ik daar ook maar mee gestopt. Ik rookte nog steeds wiet, maar merkte dat dit mijn toestand verergerde, dus de laatste joint die ik rookte was op 31oktober.
Mijn moeder was ondertussen om Sint-Janskruid gegaan voor een goede gemoedstoestand, dit is van A. Vogel. Ik merkte wel dat ik gelukkiger was maar de depersonalisatie bleef nog steeds aanwezig. Ben dan ook een dagboek beginnen bijhouden over mijn gemoedstoestand.
Ondertussen was ik al een paar dagen gestopt met mijn medicijnen te nemen (aerius en dan uiteindelijk rupatal, die ik maar 3 dagen genomen heb). De tijd ging verder en dacht dat ik me toch wel iets beter voelde. De afwezigheid, of laat ik het de depersonalisatie noemen, was iets beter. Had het nog wel, maar ik probeerde het te negeren en dit lukte best goed.
Na verloop van tijd had ik een klier in mijn lies, deze ging maar niet weg en heb dan een CT-scan laten doen vorige week. Ik was terug zwaar aan het panikeren over dat ik misschien wel allergisch zou kunnen zijn aan de contrastvloeistof. (Hoera! Het is niet zo en de klier was normaal!).
Maar nu komen de rare dingen. Ik heb een panische angst ontwikkeld voor LSD denk ik. Ben er nooit slecht op gegaan, maar ben zodanig paranoia dat ik soms denk dat ik op de een of andere manier lsd binnen heb. Bv op het werk. Er staan containers in het magazijn die even buiten gestaan hadden. Er lag wat water op en ik kwam er in contact en begon dan te denken: Als dit maar geen lsd is... Ik begin me daar dan constant op te focussen en na een tijdje krijg ik dan een paniekaanval. Iets in mij zegt: "dit kan toch helemaal geen lsd zijn!" en probeert mezelf dan te sussen. Dit lukt wel na een tijdje maar voel me dan nog steeds heel slecht doordat ik net een paniekaanval gekregen heb.
Mijn ouders en vriendin weten ook alles en mijn moeder zei dat ik misschien wel
constant aan het hyperventileren ben. Depersonalisatie is ook een symptoom van chronische hyperventilatie. Ik moet wel zeggen dat CHV en Hypochondrie en paniekaanvallen bij ons in de familie zit.
Nog iets raars, vorige week vrijdag, 's morgens, stond ik te wachten op de bus. Er liepen veel schoolkinderen en deze ergerden me mateloos door hun lawaai en andere wantoestanden. Ik begon me daar op te focussen en begon dan te denken: "Damn...het zou beter zijn moesten ze dood zijn! Misschien moet ik ze wel dooddoen!" (pas op! Ik zou dit NOOIT doen hoor!). Ik probeerde deze gedachte uit mijn hoofd te krijgen en dit lukte me maar moeizaam, tot ik op de bus zat. (Het was koud, het sneeuwde, veel lawaai, en heb het zo al niet voor plaatsen met veel mensen, ook had ik de dag ervoor weer een zware paniekaanval gehad + hyperventilatie.). Gans die dag voelde ik me zo belabberd omdat ik zo iets kon denken! "Hoe kan dit nu? Ben ik een psycho? Waarom denk ik aan zo'n erge dingen? Ik wil die toch niet dood!". Ik voelde me de hele dag ziek en had moeite om te ademen. Ik ben dan weer gaan googlen en vond dat dit dwanggedachten zijn.
Het hele weekend had ik weer veel last van de depersonalisatie (noot: ik weet niet of het dit is, maar kan het niet beter omschrijven!).
Gisteren (Maandag dus), had ik een afspraak bij de psychiater. Ik deed mijn verhaal en na een half uur zei ze: "Ik denk dat je randpsychotische gedachten hebt. Ik ga je Abilify 10mg voorschrijven en je moet dit dan maar nemen. De enige bijwerkingen die je er van kan hebben zijn hoofdpijnen, maar dit is maar zeldzaam. Ik ga je ook Xanax Retard voorschrijven voor als je nog eens angstig bent." Ze zei wel dat het waarschijnlijk niet door de drugs komt maar dat het wel de trigger kan zijn.
Ik dacht van: "Oh god... Ik ben psychotisch? Dat is geen leuk nieuws..." Eenmaal thuisgekomen begon ik naar de bijwerkingen van Abilify te kijken en zag toch wel heeeeeeeeeeel zware bijwerkingen... Die anti-psychotica wil ik enkel als laatste redmiddel nemen denk ik... Wil niet heel mijn leven verslaafd zijn aan de pillen. En ook vind ik het maar raar dat de psychiater na een half uur die diagnose kan stellen en me dan ook direct zware antipsychotica voorschrijft! Ik ben niet van plan om deze pillen al te nemen en wil eerst een paar afspraken met een psycholoog hebben om te zien wat het dan wel is. Nu dat ze gezegd heeft dat ik misschien wel een psychose heb, voel ik me nog slechter en lijkt het wel alsof ik ieder moment een psychose zou kunnen krijgen...
Lang verhaal, maar misschien zijn er mensen die iets gelijkaardigs meegemaakt hebben, of meemaken, en hier over willen praten.
Mvg
hallo deelgenoot
Ik las je geschiedenis en ik wilde je laten weten dat ik soort gelijke ervaring heb met aerius.Begin werkte het heel goed nergens geen last vankwam omdat ik en afentoe nodig had,maar op een gegeven moment werd de allergie steeds ergers dus had ik elke dag nodig.Voelde.me vreemd maar twas nog niet zo erg dat ik dacht wat is er met me.in de loop van de anderhalf jaar werd het steeds erger ik was mezelf niet meer me armen en handen waren niet meer van mij ,of twas net of ik niet meer door me eigen ogen keek.Ik dacht wat gebeurt er met mij word ik psychotisch.Ben naar de dokter gegaan en idd het kwam door aerius.ben afgelopen juli 2012 gestopt en toen ik ermee stopte had ik last van na ontwaken of na een dutje dat ik wakker word met onweer flitsen van zwart tot licht .best eng moet ik je zeggen.En niet te vergeten ik was mezelf niet meer ben nu meer dan half jaar verder en ik begin mezelf weer te zijn en te voelen ,buiten die enge flitsen na ontwaken .En zelf ben ik ook een persoon die snel in paniek raak net als jij.Maar geloof me die aerius richt schade aan je hersens ,dus mijn raad aan jouw wacht met die antipsychotica.Geef jezelf de tyd om te herstellen ,en mijn vraag aan jouw is heb jij geen last van onweer flitsen na ontwaken ?Maar ik moet je wel even laten weten dat als je ooit antibiotica nodig heb vanwege ziek zijn die dus ook weer licht psychose opwekken en dat is mij pas overkomen
dus al met al aerius richt grote schade aan waardoor je weer overgevoelig word voor andere medicatie.Hoop dat je dit leest en mij nog antwoord kan geven op die flitsen.Btw dit middel zou verboden moeten worden zekers voor kinderen.Heel veel sterkte .
Mvg
Werkzame stof = Desloratadine
Geneesmiddelgroep = Anti-histaminica (= middelen bij allergische aandoeningen)
Bijsluiter Aerius® (EU):
http://www.consumed.nl/medicijnen/4229/Aerius%C2%AE_EU