Hallo,

Ik heb een ontdekking gemaakt. Eigenlijk wist ik dit al, maar nu negeer ik de signalen niet meer. Ik ben een narcist, een psychopaat en ik kan het niet accepteren dat ik zo ben, want ik doe er andere kwaad mee en ben hiervan bewust. Maar tegelijkertijd doet het me ook niks dat ik zo ben. Wellicht accepteren mensen mij hoe ik ben en zijn er ook bewust van, maar ik accepteer dat niet en dat gaat botsten. Ik vond het al zo raar dat ik weinig/geen contact had. Ik voel me belangrijker dan de rest, maar dat is niet zo, we zijn allemaal gelijk en verdienen net zo veel respect als mij. Ik ben geen slachtoffer, maar een dader in alles in legale handelingen. Ik ben geen crimineel of een moordenaar, maar heb hier afgelopen jaren wel vaak over nagedacht. Het kan me gewoon niks interesseren hoe iemand voelt, denkt of wie ze zijn, maar ik verwacht wel hetzelfde terug. En dat vind ik echt ziek van mezelf. Ik weet niet wat ik ermee moet doen. Ik heb contact met een psycholoog en volgens mij was hij hier ook mijn slachtoffer van. Terwijl hij mij gewoon helpt. Ik heb dit gemaild naar mijn psycholoog en ik heb morgen contact met hem. Maar ik ben bang dat niemand mij nu nog gelooft, omdat ik niet wist wat ik deed en ik heb er zelf geen controle meer in.

Dit bericht heb ik uit mijn gevoel getypt en niet meer aangepast om mezelf te corrigeren. Volgens mij blijf ik het ontkennen en tegelijkertijd spreek ik de waarheid. Heb ik gelijk om over wie ik ben?

Daar kan alleen een psycholoog/psychiater over oordelen

Hoi anoniem,

Ik ben opgevoed door een psychopatische covert narcist en het golden child is een sociopatische narcist geworden voor wie ik heel bang ben.

Mijn leven heeft zich afgespeeld in hel en ben ik traumatisch beschadigd voor het leven, de wonden zijn diep en onherstelbaar , ik heb complex trauma en angststoornis,  depressie,  geen eigenwaarde , geen identiteit en ben ik opgegroeid als scapegoat child, het kind die diende als hun supply, een afvalbak voor hun fouten, hun reden om slachtoffer te spelen, hun favoriete rol, waarin hun slachtoffer zijn en ik de dader maar het waren hun eigen ervaringen en acties die ze verdraaid vertellen en zo mij de schuld van geven, ik ben ontnomen van mijn kind zijn en veel meer waar ik lang over door kan gaan wat ik niet doe omdat ik reageer op een paar uitspraken van jou welke een narcist nooit zou doen en al helemaal nooit zou toegeven,  toen ik door had dat mijn moeder een narcist was heb ik hier zo ongelofelijk veel over gelezen en lees ik er nog steeds veel over omdat ik ervaringsdeskundige wil worden om narcisme uit de taboe sfeer wil halen omdat bekendheid noodzakenlijk is voor de slachtoffers van deze wrede vorm van kindermishandeling,  want daar begint het.

Narcisme is niet aangeboren maar aangeleerd gedrag door een familielid meestal dus een ouder.

Ik lees dat je je bewust bent van je daden, dat je anderen pijn doet maar dat je niet kunt accepteren dat je zo bent.

Een narcist zou nooit toegeven een narcist te zijn, dat je dit toegeeft is dus bijzonder ( en dapper) .

Je weet dat je anderen kwaad doet maar dat doet je niks maar je accepteerd niet dat je een narcist bent, daar spreek je jezelf in tegen, je zegt dat je bijna geen contacten hebt en je jezelf beter vind dan anderen, een narcist is perfect, ze lijden aan een vorm van grandioosheid,  staan boven iedereen of kijken neer op alles, ze weten alles beter, het is nooit hun schuld, Durden geen tegenspraak , zijn in alles het beste zo niet beter dan iedereen, ze hebben geen vrienden maar mensen die ze gebruiken voor supply, wanneer ze onnodig zijn worden deze gedumpt en komt er een nieuwe proof, vaak mensen die gevoeliger zijn zo niet hooggevoelig, mensen met hsp zijn magneten voor narcisten, psychopatische en sociopaten, in het begin zijn jullie geweldig en gedragen jullie je normaal maar eenmaal binnen begint heel subtiel de mishandeling, zo subtiel dat de proof het eerst niet door heeft, later word overweldigt met excuses en bloemen en de lege beloftes totdat je er te diep inzit, gek gemaakt dat het je eigen schuld is en gemanipuleerd dat te geloven en ook omdat niemand anders jou geloofd want de narcist heeft twee persoonlijkheden, zelf noemde ik het jekyll and Hyde, buitens huis zijn het fantastisch mensen, lief meelevend empatisch, een persoon die iedereen wel zou willen, maar eenmaal weer thuis begint het meteen zodra de voordeur dicht is omdat de narcist deze gevoelens en gedrag moet acteren omdat ze deze niet zelf bezitten, dit gedrag kopieren ze van anderen, een narcist heeft geen gevoel omdat ze genieten en verslaafd zijn aan menselijk lijden, ze kunnen niet zonder, zelfs hun eigen kind, ze genoot ervan om mij pijn te doen, te mishandelen,  ze lachte erbij....

Ik haal uit jou bericht dat je wel gevoel get, je doet mensen pijn en het doet je niks.....maar je wilt niet zo zijn omdat iedereen respect verdient net als jij, grt feit dat je niet zo wild zijn , dat je je bewust bent van het kwaad dat je anderen doet en dat je hulp heb gezocht hiervoor en dat je geholpen word door een slachtoffer verdiend mijn respect als mede slachtoffer van nss , daarna zeg je geen slachtoffer te zijn maar dader in legale zaken en het je niets doet hoe een ander zich voelt , je bent geen moordenaar of criminelen, daar ben ik het niet mee eens, jou gedrag en wat je anderen aandoet, het leed en uiteindelijk schade die je aanricht bij een ander is criminelen gedrag en uit dat gedrag maak je slachtoffers plus narcistische mishandeling is in nederland een strafbaar feit en daardoor kunnen slachtoffers jou aanklagen wat bijna nooit voortkomt uit angst, plus langdurige blootstelling aan deze vorm van verborgen mishandeling heeft een hoge zelfmoord graad dan anders, dus hier sta ik niet achter, het feit dat je het inziet wel.

Wat goed dat je je psychiater een mail heb gestuurd en contact met hem hebt en als hij slachtoffer is zal hij je zeker geloven, want narcisme is in alles verborgen en daarom nog steeds onbekend terwijl het een van de wreedste en schadelijkste vormen van mishandeling is met niet te overziene gevolgen in het volwasse leven van de slachtoffers die opgroeien in een narcistisch gezin, nog steeds worden ze niet geloofd omdat de dader zo charasmatisch is, als je het al durft te delen met iemand is de eerste reactie van, wat ..zij nee dat geloof ik niet, ze is zo gevoelig en meelevend, dat is onze eerste klap , een van de vele.

Ik hoop zo oprecht dat je de hulp krijgt die je hard nodig hebt en vind ik het heel knap dat je er vooruit komt, dan heb ik een vraag, uit wat voor een gezin kom je zelf, was je vader of moeder narcist,  omdat het aangeleerd gedrag is , is het een van de ouders die jou het golden child maakt en word voirgetrokken op broers en zusjes, je hoort nooit nee en krijgt alles wat je wilt, maar narcisten zijn ook gemaakt, want ook al word je als kind voorgetrokken op de anderen, krijg je alles, in wezen ben he ook slachtoffer omdat je het verlengstuk van de narcist bent, alles wat zij niet konden zijn moet jij nu doen , je moet presteren zodat zij met jou konden pronken, het pronkkind, je mocht nooit falen, moest in alles beter zijn zodat jou narcistische ouder aandacht kon vragen en in proxy het betere kind kan zijn, vaak gehoord,  dankzij mij, omdat ik haar elke week bracht,  dat heeft ze van mij....alles wat je hebt bereikt , heb je bereikt door de n ouder, niet door jezelf, kinkt dat bekent? Wat je net als ons niet mocht was gevoelens tonen,  gevoel was taboe, voelde je rot was je kwetsbaar en kwetsbaarheid in de buurt van een narc is zelfmoord, dat is wat kinderen uit dat gezin gemeen hebben was geen gevoelens te tonen en geen vrienden te hebben, alle tijd was voor de narc, daar zou het gevoelloosheid vandaan kunnen komen, maar ook jij bent een slachtoffer alleen aan de goede kant, je was het golden child, het scapegoat en het onzichtbare kind waren niks waard en mocht het golden child op oefenen,.

Ik hoop dat je de hulp doorzet en dat je hier nog komt en dit leest, ondanks mijn verschrikkelijke en helse leven waar ik nog dagenlijks last van heb terwijl ze niet meer leeft maar de schade nog voelbaar is geeft jou verhaal hoop, hoop voor alle betrokkenen, ik zou het geweldig vinden om te horen hoe het 4 jaar verder nu met jou gaat?

Groetjes Saskia