Mijn dochter is niet mijn dochter maar een kind van mijn petekind. Na de borst
voeding heeft ze het kind gelaten bij haar moeder die er goed voor heeft gezorgd tot ze niet meer kon en mij toen gevraagd de zorg van dit meisje op mij te nemen. Eigenlijk van meet af aan gebeurden er dingen (normale zoals snoepjes weg) als ik het meisje er op aansprak ontkende ze dat bij hoog en laag. Het zal wel dacht ik. Maar al gauw werden het ergere dingen zoals het stelen van geld enz. Huilen en helemaal in paniek als ik daar over probeerde te praten. Het werd nog erger al gauw begreep ik dat jongens op straat zich aan haar vergrepen. Bij al deze gebeurtenissen ontkende zij bij hoog en bij laag en nogmaals de paniek was groot. Ergens moest ik haar wel gaan geloven.
18 is ze nu en het gebeurd nog steeds. Altijd negatief, er gebeurd nooit iets positiefs tijdens dit geheugenverlies. Wel is ze nu zo ver dat ze begrijpt dat zij het gedaan heeft maar heeft daar geen herinneringen meer aan.
Alle advies is welkom

Ik denk niet dat het geheugenverlies is, maar een psychische aandoening.
Een bezoek aan een psychiater zou volgens mij een goed begin zijn om haar te helpen.

Dank voor je reactie en ja dat zou zo maar kunnen. Er zouden ook andere problemen kunnen zijn. Je hebt dat meisje nog niet zomaar bij een psychiater en dan nog zoek je er een die openstaat voor andere mogelijkheden.

Aangezien ze 18 is, zal ze zelf inderdaad een behandeling of gesprek moeten willen.
Een jaartje eerder was handiger geweest. Is er nooit contact geweest met bureau Jeugdzorg?