Ik heb het al een hele tijd lastig met mezelf. Ik denk dat er vroeger iets is gebeurd met mij dat ik misbruikt ben geweest toen ik nog klein was. Ik zie vaak flitsen van beelden door mijn hoofd en heb er een vreselijk gevoel bij. Ik kan ineens beginnen wenen als ik ze zie. Het is niet duidelijk maar ik zie mij op een matras ergens naast een bed liggen, en er komt iemand aan mij gewoon aan mij 't is echt niet duidelijk. Het is een soort schim maar ik weet echt niet wie. En ik weet dat ik toen op dat moment een raar gevoel had en dacht dat dit niet oke is. Het is echt moeilijk omdat ik het gewoon niet weet. Ik heb die beelden al vaak in mijn hoofd gehad maar vroeger en toen dacht ik er niet over na waarom ik mij er raar en vuil bij voelde. Ik ga niet alles typen wat raar is aan mij. Er is gewoon iet mis met mij. Ik ben van mijn 7jaar naar psychologen moeten gaan. Ze kwamen tot de conclusie dat ik faalangst, vetlaatingsangst, concentratie stoornissen, en een heel laag zelfbeeld heb. Mijn ouders vertellen ook dat ik vanaf mijn 7a8 jaar, heel moeilijk was. Ik was afstandelijk en kortaf. Ik was geen gemakkelijk kind zeggen ze vaak. Ik heb dit alleen nog aan mijn vriend verteld. Het is gewoon zo moeilijk allemaal. Soms ben ik het zeker dat ik misbruikt ben geweest. Maar dan denk ik: neen dat kan niet. Ik wil ook totaal geen aandacht of speciaal zijn. Ik voel wat ik voel en denk wat ik denk en er is gewoon iets gebeurd vroeger wat niet normaal is.

Ik hoop dat er iemand mij wat wijzer maakt.

Dat is heel vervelend als je dergelijke beelden hebt en ze niet precies kunt plaatsen.
Heb je dit ook wel eens met een psycholoog besproken.

Neen, maar ik ga wel naar een psycholoog.
Maar ik durf er niet echt over te praten.

En toch is dat juist wat je wel zou moeten doen. Voor jezelf maar ook voor de psycholoog. Het zou namelijk een verklaring kunnen zijn voor een van de aandoeningen die je hebt.

Hoi,ik ben het wel met Tandor eens.Ook ik heb in dezelfde situatie gezeten en heb niet met mijn psycholoog gepraat omdat ik dit ook niet durfde.Het is wel eens ter sprake gekomen,maar ik bleef zwijgen.Achteraf heb ik verschrikkelijk veel spijt gehad dat ik niet met mijn psycholoog gepraat heb omdat ik er toen alleen mee bleef zitten en daarna in een ernstige depressie ben geraakt.Ik wil je niet bang maken,het zal jou misschien niet gebeuren,maar vertel hem over jouw belevenissen en beelden.Hij is er voor jou en zal je zeker helpen.Doe niet zo dom als ik heb gedaan,ga ervoor Succes!