Goedendag,

Hierbij wil ik me naam graag nog anoniem houden. Ik ben een student die werkt en leert ben 21 jaar oud en woon nog bij mijn ouders.

Ik weet niet hoe ik precies moet beginnen maar hier komt het, mijn hele leven lang ben ik iemand geweest die zich gesloten voelt ik heb nooit echt de neiging gehad om contact met mensen te zoeken. Nu heb ik inmiddels een vriendin. Maar goed vandaag had ik dus een gesprek met me ouders over het feit dat ik altijd heel onbeschoft onnodig reageer op de meest simpelste vragen. Ik vertoon gewoonweg heel onbeschoft gedrag, thuis ben ik ontzettend stil en communiceer amper. Deze gesprekken heb ik vaker gehad en achteraf besef ik altijd dat ik echt fout zat! en toch blijf ik dezelfde onbeschofte en irritante gedrag vertonen dan denk ik bij mezelf wat voor zin heeft het dan om verder te leven! Maar vroeger buiten rondom vrienden en kennissen was ik weer toch blij ik maakte grapjes en probeerde sociaal te zijn. Maar dat is tegenwoordig niet meer zo, ik ben een gameverslaafde en door de neiging om te gamen de hele tijd zoek ik geen contact met me vrienden meer op dat is nu gewoon verwaarloosd. Het contact met me vriendin loopt ook niet meer zo maar ik hou van haar en ik wil mezelf verbeteren maar toch gaat het het niet!!!

Maar dus de gesprek met me ouders ging over dat ik een oom heb die precies dezelfde gedrag vertoon die hij vroeger ook had inmiddels heeft hij nu zijn vrouw en moeder mishandeld, gestolen en zoveel meer!! Ik wil niet zo worden, ik zou dat niet eens durven, maar toch ben ik bang dat ik zo word. Altijd achteraf na zulke gesprekken haat ik mezelf en wil ik doodgaan of mezelf veranderen en toch toch doe ik het niet. Dan vraag ik me af wat is mis met mij!!

Ik wil geen mensen pijn doen toch doe ik het! En soms wil ik dat bewust ook doen emotioneel dan. En dan vraag ik me af als ik dat al wil wat voor een rot mens ben ik dan. En ja ik lieg ook veel heel veel zelfs onnodig liegen om een gesprek te voeren of wat dan ook. Zelfs ook tegen mijn vriendin. Iedereen die ik ken tegen diegene heb ik wel gelogen.

Ik walg van mezelf zo erg maar wat is mis met mij, verdien ik wel om te leven. Ik ben zelfs te bang om zelfmoord te plegen ik hoop zo vaak op een hartaanval of dat ik gewoon inslaap en niet meer wakker wordt zodat de wereld 1 psychopaat minder is maar toch wil ik mezelf verbeteren en dat wil ik zo graag maar het gaaat niet!!!

Ik verwacht niet dat iemand hier iets op weet maar ik moest het kwijt en laten weten dat ik niet zo een rot mens wil zijn maar toch ben ik het. Is het waard dat ik nog leef??

Waarom ben ik zo? Ik kan me tranen niet eens binnenhouden als ik dit allemaal typ.

Iedereen verdiend het om te leven en kan begrijpen waar je verdriet en woede voor jezelf vandaan komt. Mijn tip is praat met een psycholoog, dit wilt niet zeggen dat ik je gek verklaar, maar lucht je hart bij iemand die aanwezig is bij je emoties. Natuurlijk verdien je het om te leven op deze wereld, iedereen heeft kansen maar sommige zijn minder geneigd deze te pakken. Laat je ouders, familie en vriendin niet in de steek door de makkelijkste weg te kiezen maar ga de strijd met je zelf aan om een beter mens te worden. Ga praten met een vertrouwens persoon en probeer het gamen te verminderen!
succes!

Hoi anoniem,

Wat Ricky zei, is een erg goed idee. Probeer iemand te vinden met wie je kan praten, dat scheelt al heel erg. Een psycholoog is lang niet zo ernstig als dat het meestal klinkt.

Het gamen klinkt als vluchtgevaarlijk, vluchtgedrag omdat je niet blij bent met jezelf. Je geeft aan je vrienden verloren te zijn (verwaterd) en tegen je ouders haal je uit. Ik kan me voorstellen dat je daar ongelukkig van wordt en dat je dan liever je aandacht afleid. Ik heb het zelf ook gedaan, weet je. Ik zat niet lekker in m'n vel, vluchtte elke avond in m'n games, om in de nacht in mijn bed te liggen balen dat ik niet anders was....

Je studeert zeg je: haal je daar voldoening uit? Motiveert het je? Is het wel echt jouw niveau? Ik deed hbo, maar ging naar de universiteit om mezelf meer uit te dagen: ik heb al een maand niet gegamed en voel me hartstikke goed.

Het uithalen naar je ouders kan komen doordat je wilt afzetten; een logisch gevolg van puberteit. En ja, ook op je 21ste nog. Ik ben op mijn 20e uit huis gegaan omdat de spanning niet meer te verdragen was.

Het voor jezelf zorgen geeft ontzettend veel voldoening. Koken, schoonmaken, alles doe je zelf. Als het lukt, heb je ook zichtbaar resultaat dat je wat behaald hebt. En val je dan weer in een avondje nonstop gamen, dan is er niemand die daar van weet en je erop wijzen kan.

Ik denk dat je erg streng bent voor jezelf. Je vond gamen leuk en begon dit steeds meer te doen. Je verloor je vrienden, maar besefte dat te laat. Inmiddels zie je het in, mede door het gesprek met je ouders, en kan je jezelf wel voor je kop slaan.

Lieve schat, iedereen maakt fouten 🙂 je hebt nog een vriendin, wat erop wijst dat je niet helemaal hopeloos bent! En de vergelijking met je oom is ontzettend naar en onterecht. Wellicht begon het hetzelfde, maar de vergelijking is veel te vroeg om te maken en maakt je alleen maar angstig. Jij denkt niet hetzelfde als je oom, jij leeft niet hetzelfde als je oom toen. Dat mijn moeder vroeger rookte, maakt mij geen roker. En dat mijn neef een dubbele persoonlijkheid heeft, maakt mijn nicht niet ontspoord.
Wat er met jouw oom is, is waarschijnlijk een combinatie tussen omgeving, aanleg en vroegere gebeurtenissen.

Het liegen is wel een probleem. Het zou wel kunnen duiden op een stoornis, als je er echt moeite mee hebt om mee te stoppen. Kan het zijn dat je liegt om beter over te komen? Dat je je schaamt voor de waarheid?

Als je je zo ongelukkig voelt, is het moeilijk om te stoppen met gamen. Gamen lijdt je af, terwijl de wereld je confronteert met de waarheid. Maar deze waarheid kan je niet vroeg genoeg onder ogen zien. Trakteer jezelf eens, ga naar buiten en geniet wat van de zon en algemene dingen (kortom: wordt even rustig en focus je niet op je tekortkomingen). Zoek naar nieuwe bezigheden, hobby's en sporten.
Sociaal kan je worden, maar geef jezelf wel een kans om nieuwe mensen te ontmoeten (IRL!)

Je bent het waard om te leven, echt waar.... Anders had de natuurlijke selectie wel voor je dood gezorgd 😉

Vluchtgevaarlijk = vluchtgedrag. En misschien kloppen er wel meer dingen niet, autocorrectie doet erg enthousiast 😉

Pathologisch liegen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Pathologisch_liegen

Jammer dat je niet meer reageert...

Beste,

Excuses ik zit er al de afgelopen dagen zo erg mee.
Ik ben nu ook in de zijlijn op zoek naar een psycholoog dit is gewoon geen normaal gedrag.
Ik wil jullie van harte bedenken voor uw reacties, het heeft me toch zeer geholpen en dat toch wel enigszins mensen zijn die er een soortgelijk ervaring mee hebben en hiermee me toch geholpen hebben, ik voelde me ook zo alleen. En ik zal mezelf verbeteren dat beloof ik. Ik laat mijn vorderingen en ervaringen zeker weten.

Ik wil allen zo graag en van harte bedanken voor uw snelle reacties en tips! hiermee kan iii echt verder. Echt waar hartelijk bedankt!

Ter reactie ik loog omdat ik me schaamde voor de waarheid

Niet liegen, en al helemaal niet op een forum... anoniem... We helpen elkaar!

Beste anoniem,

Ik herken heel veel van je verhaal. Ook ben asociaal, slecht in het onderhouden van sociale contacten en bovenal een pathologisch leugenaar. Na heel lang zoeken naar "wat er mis is met me" is er uit gekomen dat ik heel zwaar ADD heb. Dit besef helpt me in mezelf verbeteren. Ik ben er nog lang niet maar weten wat er is, helpt al heel veel. Ik zou, als ik jou was, deze problemen eens met een huisarts of psycholoog bespreken. Het kan van alles zijn, je zou best een of andere heel naar klinkende aandoening kunnen hebben. Maar het is altijd beter om te weten wat je hebt, toch?

Sterkte met alles anoniem!

E

ik herken zoveel van mezelf in jouw
ik heb echt precies hetzelfde. soms denk ik dat ik al jaren droom maar ik wordt niet wakker.
en er is geen logische verklaring voor.

Niet geboren worden is fantastisch, nieuw leven op de wereld zetten is nieuw lijden in de wereld brengen. Elke avond hoop ik dat ik nooit meer wakker wordt, ik heb niet gevraagd geboren te worden, ik ben hier door de egoïstische kinderwens van andere mensen, zij wilden een lief boeleke, een erfgenaam of iemand die er later voor hen zou zijn in hun oude dag... Elke nieuwe mens die geboren wordt zal met zekerheid moeten lijden . Het leven begint met lijden en eindig ook in lijden , tussenin maak je bijkomend alle soorten van lijden mee. Stop met voortplanten want als ouder ben je de voornaamste en eerste verantwoordelijke voor het lijden dat je kinderen moeten doormaken doorgeen hun ganse leven .

Doorheen moet dat zijn (en niet doorgeen zoals verkeerdelijk weergegeven)

meid als je er over wil praten kan dat xx