Ik ben nu reeds 4 jaar getrouwd en aankomend weekend 10jaar samen.

Voor onze relatie heb ik heel wat af gechat en daar wat contacten aan overgehouden. Ook tijdens onze relatie en huwelijk heb ik het contact onderhouden met deze vrouwen.
Vaak normale emails/berichtjes die over gaan in sexueel getint.

Ik kan het gerust 6maanden niet doen maar dan krijg ik ineens een drang om dat contact weer op te zoeken en dat doe ik dan ook. Ik zoek zelfs contact met prostituees om maar dat contact te hebben. Ik ben ook zelfs een keer naar zo dame gegaan maar weggegaan omdat ik het niet kon maken in mijn hoofd..

Die drang naar dat contact komt en gaat.. maar mijn vrouw heeft vandaag in mijn telefoon gekeken (nieuwe iPhone 5). Niet bewust maar ze wilde graag kijken wat de nieuwe opties enzo waren en zo stuite ze op mijn berichtjes die ik daar dus nog in had staan.

We hebben er over gepraat en ze is nu naar haar vriendin om er over te praten hoe nu verder.. Ik wil heeeeeeeeel graag met haar verder en we hebben zojuist mijn emails/berichtjes/contacten en whatsapp doorgenomen en alles verwijdert.

Wat kan ik aan deze drang/impulsen doen?

Hai Stev,
Nou, eerst moet je eerlijk zijn met je vrouw: je hebt een groot libido, vindt het leuk/opwindend om met andere vrouwen te chatten, maar je houd van je vrouw, zij komt op de eerste plaats.
Maar een man/vrouw is niet geschapen om monogaam te zijn (dat wordt door de katholieke kerk alleen ingeprent); kijk maar naar de natuur: een mannetjes dier probeert altijd zo veel als mogelijk vrouwtjes te bevruchten.
Maar er is een verschil tussen "houden van" en seks.
Blijf daarop hameren, en vergeef (moedig het zelfs aan) je vrouw als zij hetzelfde doet.
Liefde gaat veel verder dan alleen "seks", overtuig haar daarvan.
Groetjes, Gus

Sorry Gus maar zo kijk ik er niet tegenaan. Heb nu paar boeken gelezen over (cyber)sexverslaving en herken mijzelf er erg goed in.
Heb met psycholoog gepraat en diverse extra gesprekken al ingepland. Testen gedaan voor hormoonlevels/schildklier(komt veel voor in de familie) enz enz..

Nu slaap ik bij mijn ouders.. as zaterdag een week.. Hoelang moet ik mijn vrouw geven voor ik kan vragen of ze mij weer terug in huis wil? Niet zelfde bed maar zelfde huis..

Ik laat zien dat ik er aan werk door Find My iPhone te activeren zodat ze kan zien waar ik ben. Mijn emailadres wissen, mijn telefoon beneden laten liggen zodat ik er ook in bed niet naar kijk..

Nog meer tips wat ik kan doen?

Ik vind dat je vrouw zich niet zo moet aanstellen. Je doet in werkelijkheid toch niets met andere vrouwen, en zelfs als dat wel zo zou zijn, so what? Alsof zij nooit naar andere mannen kijkt. En ze praat alleen maar over haar seksleven met vriendinnen, nooit met andere mannen? Maar wel de tijdschriften lezen om overal van op de hoogte te blijven. Nee, dat is lekker realistisch. Je leeft maar een keer hoor.

@Vrouw Dit zijn geen reacties waar ik iets aan heb. IK zit met dit probleem en dat jij vind dat zij zich niet moet aanstellen daar heb ik niets aan..

Ik kan me voorstellen dat je vrouw erg geschrokken is. Dat je niet met andere vrouwen seks hebt gehad, scheelt, maar dat je de behoefte hebt om met andere vrouwen dat soort praat uit te wisselen, voelt voor haar natuurlijk verschrikkelijk.

Ik denk dat zij zich nu vooral afvraagt waarom je dat niet bij haar doet, deze praat. Waarom je de spanning elders op moet zoeken. Ik geef het toe, iedere relatie raakt in de sleur en wordt wel eens saai. Als ik een hoger libido had, zou ik waarschijnlijk ook online flirten. Maar wel met als belangrijk verschil: niet afspreken, je partner laten weten dat je het doet en je partner laten voelen dat hij/zij ook speciaal voor je is.

Wat is voor jou precies de reden dat je het doet? Hoe behandel jij je vrouw in het dagelijkse leven? Doe je nog moeite voor wat romance in jullie leven? Hebben jullie aparte sporten, aparte hobbies? Zijn jullie wel eens eventjes van elkaar weg?

Als je alles deelt, kan het saai worden en kan het zijn dat je je spanning ergens anders vandaan halen wilt. Als je minder met elkaar deelt (qua DOEN, niet denken), dan heb je naast je relatie je eigen leven. Als dit bevredigend is, kan je ook in je relatie energie stoppen en daar de vruchten van plukken.

Oh, en dat je de spanning van het chatten niet bij je vrouw halen kan, is natuurlijk omdat je haar al kent. En het chatten via internet geeft je de vrijheid dingen eruit te gooien die je denkt, want als iemand zich 'offended' voelt, kan je door naar de volgende. Je leert nieuwe mensen kennen, en seks is iets dat ons allemaal wel interesseert.

Als je aandachtverslaafd bent, zou je kunnen proberen het gespreksonderwerp te veranderen en dan kijken of je op die manier aan je aandacht komen kan.

Wat betreft je vrouw: je doet alles wat je kan doen. Zodra ze het zag, heb je alles laten zien en verwijderd, je geeft haar ruimte, je ziet een psycholoog... Het enige dat je wel kan doen - als je dat nog niet doet - is haar dagelijks een berichtje sturen met daarin hoe je voortgang gaat, dat je van haar houdt, dat je HAAR BEGRIJPT en dat je haar de ruimte wilt geven om na te denken.

Veel mensen zijn geneigd om in deze situatie uit angst 100x een bericht te sturen dat gaat over spijt, smeekbedes, ik houd van je, etc. Maar wat veel mensen vergeten is dat ze vooral ook begrip moeten tonen naar hun partner: zij moeten dit ook verwerken. Dat je fout zat, dat weet je nu. Dat je hulp moet zoeken, dat heb je al geregeld. Benadruk dus goed dat je begrijpt dat dit ook erg moeilijk voor haar is, geef nogmaals excuses, vertel van je voortgang, zeg dat je haar de ruimte geeft om na te denken en vertel dat je van haar houdt en er alles voor over hebt om er samen over te praten en het uit te zoeken.

Tenslotte: Personen die zich in dezelfde positie bevinden als jouw vrouw, hebben vaak het gevoel dat ze direct een keuze moeten maken: stoppen, of het weer proberen. Er is altijd een middenweg, namelijk dat je het wel probeert - dat jij de kans krijgt jezelf te verbeteren - en dat ze DAARNA pas een besluit maakt. Dan geeft ze het niet meteen op, maar geeft ze je ook de kans je te verbeteren. Kortom: ze geeft je de kans jezelf te bewijzen. En dat is net wat anders dan het besluit 'het weer proberen.'

Bedankt Tamara dat zijn antwoorden waar ik iets aan heb.
Wij hebben gedeelde hobbies maar zij heeft haar gym en ik heb me 4x4 rijden en de romance in onze relatie is er zeker nog. Tenminste ik heb het idee dat ik daar nog gewoon me best voor doe.
En wij zijn wel eventjes van elkaar weg door onze hobbies of door onze banen. Is dat goed of juist slecht? Lijkt mij goed om niet altijd op elkaars lip te zitten of zie ik dat verkeerd?

Is dat dagelijks wat laten weten slim? Omdat z haar ruimte wil? Ik doe het wel 1x per dag ongeveer.. Heb vandaag me bloedtest terug gekregen voor een deel. Dus het is slim om dat direct met haar te delen? Of wachten tot ze met mij wil praten?

Ik geef haar haar ruimte en ze wil ook niet overhaast een beslissing maken of naar een beslissing toe geduwt worden doordat ik mezelf te erg probeer te bewijzen..

Thnx tamara en als je nog meer hebt dan hoor ik hetgraag..

Wil haar heel graag terug. Of met haar verder eigenlijk.. Egt heel graag..

Hoi Stev, dit is weer Tamara, maar nu met een account en accountnaam Tamara was al bezet... vandaar de andere naam 🙂

Allebei een andere sport/hobby hebben, of door je werk even weg zijn en daardoor niet op elkaars lip zitten is inderdaad precies waar ik op doelde. Mijn vriend zat een keer 5 dagen bij mij thuis omdat hij ziek was, en ik werd er uiteindelijk strontchagrijnig van... (ik heb dan ook een heel klein huis ;)) Dus dat jij en je vrouw beide je eigen ding doen, kan ik alleen maar prijzen.

Dat je het gevoel hebt dat je romance wel goed zit, wil ik geloven. Je vrouw kwam er namelijk met toeval achter en niet omdat ze wat vermoedde: ze had dus het gevoel dat alles goed zat.

Ik kan me voorstellen dat je bang bent haar lastig te vallen met dagelijks een berichtje. Zij kan met een dagelijks bericht zich gepusht voelen tot een beslissing, denk je dat?
Als je het omdraait: Hoe zou jij het vinden om achter zoiets te komen, en vervolgens weinig te horen op het moment dat je even uit elkaar bent? Door dagelijks van je te laten horen, laat je weten dat je aan haar denkt. Al is het maar een klein berichtje dat gaat over dat je haar een leuke dag wenst. Al stuur je even naar haar wat je vandaag gaat doen, en dat je morgen pas weer sms't zodat ze 1) weet wat je doet en zich dat niet hoeft af te vragen 2) dat ze weet dat ze niet ineens een sms van je krijgt en weer geconfronteerd wordt met wat er is en dus 3) die dag eventjes kan ontspannen.

Het blijft lastig, relaties. Maar jullie zijn niet voor niets getrouwd en jij wil ook niet voor niets vechten. Fouten worden er gemaakt, en door het huwelijk aan te gaan heb je elkaar beloofd om er samen aan te werken. Dit hoef je haar natuurlijk niet te vertellen, ik zei het puur voor jou.

Jullie relatie was, vermoed ik, prima tot ze daar achter kwam. Jij was dus prima, voor ze daar achter kwam. Hoeveel is dit onderwerp een onderdeel van jouw identiteit? Ben je hier veel door veranderd?

Stuur haar vooral de informatie over de bloedtest. Jou onder ogen komen kan voor haar, zeker in het begin, nog erg moeilijk zijn omdat het zo vers is. Door haar steeds te informeren, is ze goed op de hoogte en weet ze welke stappen je onderneemt. Dit kan haar meer rust geven, waardoor ze meer kan ontspannen en alles beter een plaats kan geven. Informeer haar dagelijks, en blijf verder liefdevol en passief in je taalgebruik. 🙂

Bedankt!
Ik denk dat het hebben van eigen hobby's en gedeelde hobby's ook zeker goed is!
De romance zit voor ons zeker wel goed tenminste dat idee heb ik wel.. IN het weekend lekker samen op de bank filmpje kijken of gezellig wat eten en kletsen enz enz dat deden we allemaal en voelt ook super goed.
Onze relatie is/was ook prima alleen daar liggen nu wel twijfels natuurlijk.. Het probleem/de verslaving tekenen niet mijn persoonlijkheid want het lijkt een andere persoonlijkheid.. Daarom is het erg lastig om te bepalen wat mijn drive erachter is. Daarom ga ik ook naar de psycholoog ik hoop dat zij mij er mee kan helpen. En ik ga ook proberen te noteren of bespreken wat er de dag is gebeurt als ik de drang krijg om het weer te doen. (ga die drang nu echt echt tegen houden) Zodat er misschien iets uitkomt wat het kan zijn.

Ik heb haar de uitslag die ik heb gehad gestuurd en ook wat ik vandaag gedaan heb. Ik zou het zelf ook prettig vinden om het van haar te horen als ik in haar plek zou staan denk ik..

Nou ik heb haar dus verteld van de uitslag en daar kreeg ik een smsje op terug dat wij elkaar even moesten spreken. Dus ik heb natuurlijk ja gezegd..
Gisteren elkaar gezien. Ik had voor gesteld om wat vroeger te komen zodat ik eten kon maken als ze dat wilde en daar stemde ze mee in. Ze wilde mij spreken om duidelijk te vertellen hoe het nu met haar gaat.. En hoe ze zich voelt en dat ze het echt niet weet.. Maar ik moest er niet teveel van verwachten en dat deed ik ook uiteraard niet..
Dus gister elkaar gezien.. Tijdens het eten maken en het eten zelf voelt het vertrouwt maar toch raar..
Na het eten over de serieuzere dingen gepraat.. Ze weet gewoon niet wat ze wil en ik voel me zo machteloos.. Ik ben niet bij haar dus ik kan er niet voor haar zijn en dat wil ik! Maar zij wil niet dat ik er nog ben. Dus het blijft zo dubbel gevoel.
Ook voor haar. Ze wil me wel en niet zien. Ze wil wel en geen sms van mij krijgen. Alles voelt dubbel.
Ze praat nu ook met een psycholoog daar ben ik wel blij om. Is de collega van mijn psycholoog..
Zouden zij praten onderling?
Nu hebben wij afgesproken dat wij elkaar woensdagavond of donderdag nog weer spreken. Woensdag hebben wij namelijk allebei nog een gesprek bij de psycholoog.. zij om 13:00 en ik om 14:00.. Daarna ga ik bij vriend eten dus we zullen zien of het woensdag of donderdag wordt..

Ppfff nou vanavond afgesproken. Ben benieuwd. Ik heb er echt een hard hoofd in. Voel me zo gemixt. Ik wil in ieder geval wel weer thuis gaan slapen of is dit te snel? (2 weken later?) Wel op logeerbed..

Ook staat er op de planning om volgende week naar Rome te gaan samen.
Is het slim om zelf aan te blijven dringen dat ik mee wil om aan ons te werken of moet ik haar laten gaan met haar moeder of zusje ofzo?

Als je na twee weken vraagt of je weer thuis mag slapen, lijkt me dat normaal. Het is natuurlijk ook jouw huis, en ze heeft twee weken de tijd gehad om in stilte na te denken. Als je nu weer in huis komt, maar wel nog even gescheiden slaapt, kan ze er aan wennen hoe het nu is om weer met jou te zijn. De eerste twee weken ging het vooral om de mindset en dan zal ze nu op haar gevoel getest worden.

Samen naar Rome lijkt mij veel te snel. Kijk, je weet het nooit, wie weet zegt ze vanavond je te vergeven en er samen naartoe te willen. Maar Rome zal wel gepland zijn op het moment dat het heel fijn was, jullie delen waarschijnlijk hetzelfde bed daar, je gaat er uit eten en samen plekken bezichtigen, je gaat foto's maken... Als alles dan nog niet opgelost is, ga je dat terug zien in de foto's. En samen eraan werken in zo'n onbekende omgeving lijkt me lastig: als je neven de behoefte hebt om van de ander te vluchten, waar ga je heen?

Om nog in te gaan op het onderlinge contact van jullie psychologen: vanwege hun beroepsgeheim mogen ze niet bekend maken met wie ze werken. Ze kunnen hooguit zeggen wat er aan de hand is, maar dat mag ook niet te specifiek. Plus, als een van de twee over jou of je vrouw begint, vermoed ik dat als de ander dat verhaal herkend, hij/zij zichzelf distantieert om niet beïnvloed te raken 😉

Ik ben erg benieuwd naar het antwoord vanavond, veel succes! 🙂

Ik ga vanavond naar haar toe om te praten maar heb vanmiddag even op de laptop gekeken en ze heeft als een briefje gemaakt om naar familie en dergelijke te sturen dat wij uit elkaar gaan. Ook heeft ze al een eigen rekening aangemaakt bij de Rabobank..
Dus het heeft allemaal niet zo veel zin meer.. Moet het nog echt van haar horen maar het staat er al wel.. Dus de kans op een positief gesprek lijkt me niet..

Toch bedankt voor de steun.

Hallo Stef...
Ik heb meegelezen en vind het treurig voor je. Ik ben namelijk van mening dat je eigenlijk niets verkeerds hebt gedaan. En al zóu je een keer wel echt een slippertje hebben gemaakt, jeetje, ja, lullig, maar niet on-overkoombaar (in mijn ogen). Jullie zijn al 10 jaar samen, wil zij dan niet zo hard vechten voor jou als jij nu voor haar doet; afstand nemen, contacten en berichten wissen, respect tonen etc. Ik vraag me eigenlijk af hoe diep de liefde van haar kant naar jou werkelijk zit. Ik zou het ook niet leuk vinden als mijn man seksueel getinte berichten naar andere dames stuurt, maar misschien ben ik wat minder 'bekrompen' (begrijp me niet verkeerd, ik wil je vrouw niet beledigen) dan zij nu handelt. Eigen rekening, dat zegt niets. Ik ben al 15 jaar samen met mijn man waarvan 8 getrouwd en ik heb altijd al een eigen rekening gehad, vind ik niet meer dan normaal. Maar goed, briefje op de PC... misschien wilde ze gewoon háár hart eens luchten. Je hebt het gelezen, kun je er lering uit trekken, valt er nog wat te redden? Echte liefde kan toch niet zomaar over zijn omdat jij zo nu en dan aandacht nodig hebt/vraagt aan andere dames? Ook ik voel me gevleid wanneer ik aandacht krijg van andere mannen. En ja, ik heb heel leuk, goed contact met een aantal mannelijke (ex-)vrienden. En dan hebben we het ook wel over seks, intimiteit maar ook de kinderen en huiswerk maken en de sleur en de extases en de stomme wekelijks terugkerende verplichte boodschappen en hoofdpijn, so what? Vecht kerel, als je echt van haar houdt. Ik wens je heel veel sterkte, en misschien als je haar in een laatste wanhoopsdaad deze thread laat lezen, dat ze inziet dat jullie beide 'foutjes' hebben gemaakt. Je waardeert en mist pas iets als het echt definitief weg is...

Groetjes Eliëtte (39)

Dank je wel!!
Het briefje is meer van: Wij hebbeb besloten uit elkaar te gaan en willen dit in alle rust oplossen. Wij vragen om ons die rust te geven om alles uit te werken. Groetjes jolanda en stephan

Dusjah niet echt een lering uit te halen.

Misschien valt het allemaal mee straks maar ga er heen met de gedachte dat het over is.. Jammer.. Erg jammer ik wil voor haar vechten maar het lijkt of zij niet meer met/voor mij wil vechten.