Hallo medemens,

Graag zou ik hier een vraag willen stellen over een anders persoon. Momenteel is het erg moeilijk hier met deskundigen over te praten omdat het niet mijn eigen gesteldheid betreft. Hieronder een 'korte' uitleg.

Persoon: moeder

In mijn tienerjaren is mijn vader uit huis vertrokken. Nu hebben wij (de kinderen) hem al ong. 6 jaar niet meer gezien. Mijn moeder gaf ons veel informatie, allemaal ter negatieve naar hem toe.

Vreemd genoeg viel de laatste jaren iets vreemds op. Constant verloor zij vrienden en contacten. Deskundigen waren de boosdoeners volgens haar en de vrienden hebben haar allemaal laten vallen / gekwetst.

Maar ook de familie begint eronder te leiden. Mijn oom is volgens haar een egoïstische *** en mijn grootvader heeft volgens haar het leven van mijn overleden grootmoeder 'verpest'. Zelf ben ik ook volledig van het kwaad, net als mijn zus en af en toe mijn broertje. Nu komen de kenmerken die ik erg vreemd vindt:

1. Enkelvoudige emotie

Dit is naar mijn toedoen 1 van de meest vreemde kanten. Zij heeft altijd maar 1 emotie, nooit gemengd. Of ze is geheel agressief en reageert zij overal agressief op (ook vriendelijke dingen). Als je haar vraagt of zij ook een ijsje wil of dat ze mee gaat naar de film reageert zij boos en bedenkt een reden dat je opmerking kwetsend bedoelt is (wil je me dik hebben / wil je mijn tijd weer in beslag nemen).

Of zij is heel verdrietig, huilt de hele dag en kan niks meer zeggen.

Of juist heel blij, wat het meest verwarrend is. Het lijkt dan alsof alles weer goed is, maar naar een bepaalde periode (dit kan variëren van 2 weken naar 2 maanden of langer). Maar ook bij gruwelijke gevallen is zij dan heel blij en overdreven optimistisch. Het enge is: je ziet niet dat zij het acteert, oftewel op dat moment is zij ook echt vrolijk en optimistisch.

Er zijn werkelijk waar nooit gemengde gevoelens altijd maar 1.

2. Propaganderen

Op het moment dat zij met iemand in een conflict is beland gaat zij daarna, zoals ik het noem, propaganda veroorzaken. Onze familie gelooft in: wat binnen de deuren gebeurt blijft binnen de deuren. Privacy is dan ook erg belangrijk.

Mijn moeder gaat na een conflict aan iedereen vertellen hoe slecht je bent en het gehele verhaal negatief naar 'vijand' toe plaatsen, zodat als iemand erover begint zij de 'goede' en de ander de 'slechte' is. Vaak gemengd met leugens. Zo heb ikzelf de meest vreemde roddels over mijzelf gehoord en hecht ik daar niet veel waarde aan, maar achteraf bleken zij die roddels van mijn moeder te hebben gehoord (net als bij elk ander persoon die met haar een conflict zou hebben).

Ik geloof dat ieder zijn eigen visie en interpretatie heeft. Zo kan ik een bepaalde actie idioot vinden, terwijl een ander dat rechtvaardig vindt. Maar dit werkelijke haatzaaierij.

3. Altijd aanvallend

Alles wat je zegt is een aanval. Elke zin die je uit heeft zij een excuus klaar om haarzelf te verdedigen, terwijl zij niet het onderwerp is. Voorbeeld: Uitspraak: Die clown op tv is best dom. Antwoord van moeder: Jij vindt dat dom. Ik vind dat helemaal niet. Mijn leven is moeilijk genoeg dus misschien heeft hij dat ook. Alle mensen moeten maar over ons oordelen, laat hem gewoon. Ik weet het toch beter. (???)

Elke opmerking wordt zonder meer teruggekaatst met het tegenovergestelde. Volgend door punt 4.

4. Te letterlijk/absoluut nemen

Mijn moeder heeft boeken over 'hoe beter te leven'. 1 van de onderwerpen die ik zal benoemen is het Nee zeggen. 'Leet nee zeggen'. Natuurlijk wordt hiermee bedoelt, dat als je iets niet wil of er niet mee eens bent, je nee moet zeggen en niet moet bukken onder andermans dominantie. Mijn moeder neemt het echter zo op: Vraag: 'Mam, wil je een ijsje?' (ik neem in dit bericht het ijsje als voorbeeld). Antwoord: 'Nee!'. Wederantwoord: 'Ok... ik bedoelde het niet slecht.' Moeder: 'Ik moet nee leren zeggen, ik moet voor mijzelf opkomen!' Vraagsteller: 'Wil je dan geen ijsje?' Moeder: 'Daar gaat het niet om, ik ga gewoon niet meer in op wat mensen van mij willen, ik ga nee leren zeggen.'

5. Direct bewijs = Geen bewijs

Mijn moeder beweert nooit iets fout te doen. Het is zelfs zo extreem dat als ze een groene potloodstreep zou moeten zetten en ze pakt de rode potlood en zet een rode potloodstreep, waarop je antwoord dat het niet juist is, antwoord zij; 'Dit is gewoon goed, dat jij die potlood als rood ziet, ik vind het groen, is mijn mening. Als iemand het groen had genoemd was het toch ook groen geweest, jezus!'.

1 keer legde ik uit: 'Het is een goed punt als mensen slechte punten in zichzelf zien om daarop te verbeteren. Ik maak vaak fouten (noem voorbeelden) en nog een aantal van andere mensen. Het is niet erg! Waarop mijn moeder boos werd en zei: 'Ja maar ik maak nooit fouten. Iedereen zit maar tegen mij op te zeuren omdat ze jaloers zijn. Ik kan niet bedenken dat ik een fout maak, dat doe ik nooit. Alles wat ik doe is goed.' Daarbij noemde ik voorbeelden en antwoord zij: 'Huh, dat is niet zo want...'.

6. Vader

Ik heb research gedaan naar mijn vader. Uit mijn herinnering haal ik wel bepaalde onprettige situaties terug, maar niet zoals door mijn moeder omschreven. Omstanders die hem kennen zeggen dat hij een vriendelijke man is. Uit videobanden zie ik hem alleen met ons spelen en lezen waarop mijn moeder op de achtergrond schreeuwt. Door mijn moeders gedrag wordt mijn beeld omgedraaid (ook al geef ik er niet teveel waarde aan, ik weet niet wat er buiten mij om heeft afgespeeld).

Ik kan nog verder doorgaan maar ik merk dat dit bericht mij erg gevoelig ligt. Weet iemand in ieder geval waar deze (aantal) punten al op lijken?

Als laatst nog handig om te weten. Zij heeft het constant over vroeger en opmerkingen van vroeger. Zo is zij op jonge leeftijd (volgens mij 9 of 10 jaar) een keer 'Miss Piggy' genoemd en dat zal ze nooit vergeten. Ze blijft altijd hangen in het verleden en sluit nooit iets af.

Mijn verhaal kan verwarrend zijn maar dit is erg moeilijk voor mij om te omschrijven. Hopelijk hebben jullie er een klein beeld bij. Ik ben hier niet om een negatieve visie te scheppen en zo extreem als ik het schrijf is het ook (ik heb het met veel mensen overlegd).

Groet.
Sil Ca.

Hallo Sil Ca...
Ik heb je betoog gelezen. Ik kom hier nog op terug. Beloofd, want denk wel wat/iets te herkennen.

Direct: Mag ik vragen hoe oud jij bent?

Groet,
Jolijn

Hallo Jolijn,

Zelf ben ik 24 jaar van leeftijd. In de familie en de andere personen met wie ik het besproken heb zijn allemaal 20+. Ik bespreek vaak informatie met andere om zoveel mogelijk vooroordelen bij mijn eigen visie uit te sluiten.

Ik ben benieuwd naar je antwoord Jolijn.

Groet,
Sil

Mijn moeder is 50.

Hoi Sil,
Dat maniacale: van "Himmelhoch jauchzend, zum Tode betrübt" wordt genoemd maniacale depressie en wordt i.h.a. behandeld met Lithium (pillen).
Dat ze dat ontkent hoort daar ook bij; zij heeft altijd gelijk, of ze nu depressief is of juist blij, dat maakt niet uit.
Maar haar overtuigen dat haar geest "iets" mist en dat ze daar behandeld voor moet worden, dat is héél moeilijk, temeer omdat het om geen gewone depressie gaat.
Ik zou het met jullie huisarts bespreken, het verhaal goed uitleggen en proberen met hem een oplossing te vinden. Maar helaas kan de huisarts niets doen als je moeder niet meewerkt.
Sterkte, harrie

Bedankt Harry!

Hai, ik denk aan een vorm van autisme...

'Grappig' dat je dat zegt Jolijn. Meerdere hebben dat gezegd. Vreemd genoeg zeiden ze bij de scheiding van mijn vader en moeder dat mijn vader niks had en zij misschien wel. Daarna had iedereen volgens haar in de familie autisme maar zij niet. Ik weet niet wat er besproken was. Maar het lijkt erop dat alles wat er 'mis' is met haar, zij juist op andere projecteert en niks voor haarzelf wil erkennen. Zo krijgt iedereen om haar heen een slechte naam.

Het vreemdste vind ik dat ze geheel eentonige emoties heeft. Alsof er 1 plek in de hersenen is dat agressie uitvoert en ze alleen maar agressief kan uiten. Dan alleen maar emotioneel. Ze liegt heel erg. Als je een discussie met haar hebt en jij zegt 1x1=1 en zij zegt 1x1=2 en je haalt iemand erbij om het na te checken dan zegt zij direct: ja ik zei dat het 1 was maar hij 2. Ze draait het helemaal om.

Vreemd genoeg gelooft zij haar eigen leugens (waardoor ik nog twijfel of het een leugen te noemen is) en soms herinnert zij niet meer wat ze gedaan heeft noch gezegd heeft.

Laatst was er nog iets vreemds. Zij kwam mijn kamer binnen en vroeg: 'Waar ben ik?'. Hierop vroeg ik: 'Waar ben ik??' waarop zij antwoordde 'Ja, waar ben ikkk?' Met een wazige blik. Na 20 seconde zei ze: 'Oh... hier ben ik, haha.' en toen liep zij weg.

Mijn zus vertoont weer enorme borderline kenmerken, maar hier kan ik verder niks over bevestigen (ik ben geen psycholoog). Mijn broertje is erg normaal op het feit na dat hij ingezakt is na mijn grootmoeders overlijden.

Ik heb het 1 en ander over mijn vader uitgezocht en het blijkt dat hij een erg vriendelijke en ambitieuze man is en mijn moeder erg veel heeft gedaan om het contact tussen ons (de kinderen) en hem dwars te zitten.

Het is erg vervelend dat zij de familie zo overhoop gooit / heeft gegooid. Echter kan ik niks doen zolang zij geen hulp wil.

Mijn grootvader heeft zogenaamd haar verpest en de familie, terwijl mijn oom een fatsoenlijk bovengemiddeld leven heeft net als mijn tante. Dan heb ik mijn twijfels.

Ze zegt ook dat zij gewoon wil leven hoe zij wilt en dat de overheid haar maar geld moet betalen. Als zij niet wil werken heeft zij die keus als mens. Hierbij begrijpt ze dus niet dat we met een maatschappij leven en dat de blauwe geest in een fles niet bestaat. Je snapt mijn punt hier wel denk ik.

In ieder geval bedankt voor jullie meedenken Jolijn en Harrie.

Groet.

Dag Sil,
Waarom voel je je betrokken bij het wel-en-wee van je moeder?
Je hebt je eigen leven, je bent 24jaar oud, waarom wil je zo graag dat je moeder jouw "sores" erkent?
JE BENT EEN STERKE MEID ! ! !
En. . . je krijgt jouw gelijk. . .al duurt het even! !

Groetjes, en denk aan de toekomst met je vriend je kinderen !
Harrie