Hallo Rick,
Ik heb meegelezen en ben net als Emma van mening... maar dat kan nogal bot/direct over komen, alhoewel jij ook op mij overkomt als een normale, lekker met zichzelf in de knoop zittende jongeman:

Wat Emma voorstelde, dierenliefde, zou je daar eens aan de gang willen gaan? Paarden, niet zo'n gek voorstel van haar. Grappig is dat ik zelf net ben begonnen met rijden: zadels optuigen, hoeven krabben, en de liefde die deze dieren geven, echt waanzinnig.

Rick, ben je bereidt om iets aan je zelf te gaan doen?
Horen we weer van je?

Groetjes, Britt

Heey,
bedankt voor het reageren.Ik weet wat jullie bedoelen.
En ben er ook mee bezig om dingen op te bouwen, ik wil later graag jongeren werk doen.
Maar deze dingen zijn toch niet gezond wat ik allemaal opnoemde, zelfs de dokters en psychologen vinden dat maar kunnen er geen antwoord op vinden.

14 jarige leeftijd:
overspannen/depressie
Tot dat levensjaar bijna altijd gepest omdat ik onzeker en "zwak" was.
Vermoeidheid
Vanaf de 12e opgezwolle klieren, wat er meer dan 10 zijn en zelf is mijn voeten zitten.
Verlamde benen af en toe gehad

Oudere leeftijd:
Verminderde gevoelens
Verminderde interesses
Geen leuke hobbys kunnen vinden
Pijn in mijn benen en voeten al na 10minuten lopen, alsof ik ze al uren aan het gebruiken ben
Veel krampen in mijn voeten / snachts
Kramp af en toe gehad in mijn penis
Dromerigheid
een leegte binnen in voelen
over alles 10 keer na denken wat ik anders had moeten doen of zeggen, na bijvoorbeeld een gesprek
Wazig zien
Geen levenslust meer
En kan nog wel een hele lijst noemen maar kom er zo even niet op...

En het is ook niet weer een depressie, want dat voelt anders, want ben opzich niet down.. maar ook niet vrolijk. Alle gevoelens komen centraal en verzwakken.

Dit is toch niet goed, of heb ik het mis?

En bedankt voor jullie complimenten, dat is ook zo, maar leef momenteel een beetje afgezonderd van de buiten wereld. En wil binnenkort weer met dingen van start gaan.

Groetjes,
Rick

Afname kracht.
een paar keer ernstige buikkrampen gehad.
Soms druk op de longen/borst alsof er een bot insteekt.
Heel af en toe evenwichtsproblemen.
Duizeligheid.
en nog wel veel meer dingen, en ik weet gewoon niet waarin ik gelukkig zijn kan vinden. Als ik me gelukkig en beter voel, kan ik ver komen in het leven. Maar zolang dt niet zo is, kan ik het blijven proberen maar zal ik steeds weer falen. Ik ga het wel proberen maar het is zonde.

Héé Rick,
Tja, je koppie/koppie werkt zó goed dat je je niet meer kan concentreren !
En dan voel je een "leegte"; het zit vast in je hoofd en wil er niet meer uitkomen. Maar al het gevoel dat je hebt gehad, nou dat heb je nog steeds.
Stop nu eens even met piekeren: over je "lichamelijke" klachten, over wat je wel en niet voelt, voor jou en voor anderen, over je seks problemen enzovoort.
Ik denk (maar ik ben geen psychiater en al helemaal geen psycholoog (bah, berk)) dat wat jij nodig hebt is RUST.
Niet aan allerlei doemscenario's denken, maar RUST !. En wat Emma zegt is waar: ga paardrijden of ga naar de dierenboerderij en zie dat de dieren geen verschil maken tussen jou en de anderen. Dieren zijn eerlijk !
En ga eruit, ga op stap, loop en kijk om je heen; zie de natuur.
Lopen is goed; ik moet het doen voor mijn been (slechte bloedcirculatie, tja ik mankeer echt vanalles), maar ik merk dat al lopend een soort vrede in mijn hoofd krijg, ik de problemen van mij af kan schuiven! Lopen is zó goed voor je! En als je in de stad woont; ga naar buiten, neem de bus of tram en ga een stukje lopen op dijken om het zuidermeer, de Maas, of het strand.

Zet 'm op, je bent een normale jongen, de psychologen plakken jou een stigma op dat niet klopt.

Ik hoor van jou.
Groetjes, Gus

Hey gus. Dankjewel je lijkt me echt een eerlijke en goede man. Ik weet ook dat dat goed voor mij is, maar omdat ik de laatste paar maanden als een kluizenaar leef. om de volgende reden :
ik ben verslafing gevoelig dus heb afscheid genomen van me vrienden omdat ze steeds vaker extacy, weet en spied begonnen te krijgen. en ik had verteld bied het me niet aan want dan ga ik het misschien proberen omdat het verleidelijk is voor me. maar ze boden het steeds vaker aan dis ging er niet meer om omdat ik dat geen goede vrienden vind. ondertussrn was ik ook gestopt met mijn opleiding omdat ik teveel persoonlijke problemen ondervond dus ik zit al minimaal 6 maand binnen. te internetten opruimen voor me moeder. en verder niets. en ben heel erg veel bexig nou met waar ik moet beginnen nou... het lastige is gewoon dat ik het heeel moeilijk vind om alleen ergens heen te gaan. als ik bijv. een goede vriend of vriendin had zou ik alles wel kunnen. het is lastig, ik probeer nou een begin te maken. Maar shit wat is het moeilijk mn verstand en denkwijze is te groot/veel. En voel me best alleen, ik weet dat echte vrienden kostbaar en weinig zijn, maar toch heb ik er echt behoefte aan. haha heeft u nog tips om gewoon alleen dingen te gaan ondernemen? groetjes rick

En als iemand zich dit gaat afvragen : heb wel een inkomen omdat ik niet wil dat mijn moeder kosten aan me heeft tenzij het eten is. dus ontwerp en bouw websites en scripts. dit is ook het enigste op dit moment wat ik nog een beetje leuk vind.

Groetjes
Rick

[i]...ik ben verslaving gevoelig dus heb afscheid genomen van mijn vrienden omdat ze steeds vaker extacy, weet en spiet begonnen te krijgen, en ik had verteld; biedt het me niet aan want dan ga ik het misschien proberen omdat het verleidelijk is voor me. Maar ze boden het steeds vaker aan dus ga ik er niet meer om omdat ik dat geen goede vrienden vind...[/i]

Even tussendoor, Rick, je bent echt sterker dan je denkt! Wat je zelf zegt, dat zijn helemaal geen vrienden en zullen ook nooit vrienden worden. Verslaafden zijn leugenachtige profiteurs van de maatschappij. En zelf maar denken dat ze alle wijsheid in pacht hebben. Opdonderen met die losers!

Ik ben zelf geen 18 meer 😉 maar wel gehard en wijs geworden door wat het leven geeft en neemt, en wat ik er zelf mee gedaan heb, met die ervaringen. Het enige dat ik nooit gedaan heb is opgeven! Maar ik heb mij wel eens teruggetrokken, banden met vrienden en vriendinnen verbroken, puur om 'lekker' egoïstisch aan mezelf te kunnen werken.

Wat ik jammer vind, en eigenlijk wel een beetje schrikbarend, is dat je je liefde voor dieren aan het verliezen bent. Echt, dieren - al is het een egeltje, woelmuisje of cavia, die aaibaarheidsfactor is enorm en die liefde is onvoorwaardelijk. Begin eens met het uitlaten van de hond van iemand bij jou in de buurt. Neem een tennisbal mee en laat je gaan in je harde lachen om de capriolen die zo'n beest kan uithalen!

Denk je dat je dat kan? Ik weet wel zeker. Je bent een goeie knul!

Groetjes, Emma

Hai Rick,
Nou, je hoeft helemaal niet alleen te gaan lopen! Je hebt zelf al verteld dat je meisjes kent, dus dat zou geen probleem moeten zijn.
En meisjes willen helemaal geen seks. Toen ik nog in A'dam woonde en uitging in mijn leren rok, dachten alle meisjes dat ik homo was en dus "ongevaarlijk" voor hen, wisten zij veel dat ik een hetero was; ze dachten "homo is goed want geen sex". Nou ik was de koning te rijk!
Dus als je wilt gaan lopen en toch aanspraak wil hebben: vraag een meisje om met jou te gaan wandelen; ze zullen het heerlijk vinden: wandelen met een vent die nou eens NIET denkt aan seks!
Het leven draait niet om seks, geloof mij nu maar!
Zet 'm op, je kan het, je bent goed en geloof NIET wat je vriendjes jou vertellen, met meisjes draait het nou net niet om seks, maar om gevoel!

Nou, tot de volgende keer, Gus

Hey emma dankuwel voor de woorden. En niet slecht bedoeld hoor, maar niet iedereen die aan de drugs is is een profiteur van de maatschappij of slecht. die vrienden toevallig wel, en ja zal er niet mee om willen gaan omdat het verleidelijk is, en het dan om dat moment een oplossing lijkt voor problemen, en weet heel goed dat dat niet zo is. Dus ontwijk die mensen, Het zullen er wel veel zijn, maar ken ook 2 jongens die weet gebruiken en af en toe een pilletje. Maar die echt een super hart hebben, ook al is hun "act" anders. En gewoon werken. Maar ze zijn ook alleen opgegroeid zonder familie, en dus nooit vaste "dingen" hebben gehad of liefde hebben ervaren, dat is denk ik dus de reden voor hun drugsgebruik. Maar zon respect dat ze wel ondanks dat leven zichzelf zijn gebleven en echt eerlijke en goede mensen zijn. Helaas word dat wel steeds minder en ja de oorzaak vast en zeker drugsgebruik. Ik heb zelf wel een poes thuis, waar ik wel "liefde" voor voel. Maar wat "eigen" is blijft het gevoel ook. Begin het te verliezen aan het onbekende. Dat zou waarschijnlijk komen door mijn "isolement" dus probeer nou met alle middelen er uit te breken. Het is echt lastig, mede omdat ik "alleen" geen dingen kan ondernemen. Omdat ik dat gewoon heel erg mis, en ik ook plezier moet ervaren met de dingen die ik ga doen. Ik ben nu bezig met werk zoeken, eerst 2 dagen in de week. daarna 3, en daarna 5. Om weer in de goede cirkel te komen. En daarna weer mijn opleiding oppakken, heb een mail terug gehad dat ik zeker weer welkom was en inplaats van opnieuw te beginnen de opleiding af te maken. Dus dat is positief. Maar ik kan mij zelf niet voor de gek houden, feiten blijven feiten, ik moet zorgen dat ik weer in een "sociaale cirkel" terecht kom, dan lukt de rest vanzelf. Maar die 2 dingen kunnen alleen andersom eerst werk/school de sociale kant volgd vanzelf. Dus probeer iets te vinden om mijzelf toch die kant toe te dwingen. En dan hoop ik dat het plezier vanzelf komt. Ik zie eigenlijk geen doel van het leven opzich. Nee geen depressie heb hele diepgaande gedachtes, ik ben altijd goed voor iemand en zal het ook altijd blijven, maar goed zijn betekend wel veel meer verdriet en dat soort gevoelens, ook omdat je vaak niets terugkrijgt en ze je alleen nodig hebben als het slecht gaat. Dus waarvoor ben en blijf ik goed? als ik toch dood ga op het eind, en niemand kan bewijzen dat er een god, of leven na de dood bestaat. Dat is kut haha.....

Groetjes,
Rick.

Ja maar omdat ik 6 maand lang overal afstand heb gedaan, zijn alle banden verloren gegaan. Wat ook begrijpelijk is dus mijn eigen schuld. Nog wel veel meisjes waar ik nog wel een band mee heb, maar dat komt omdat ze verliefd op mij zijn geworden, en ik dan moet zeggen dat ik niet met dit soort dingen bezig ben, en het dus niet kan, en begrijp dit, want ik kan wel wat gaan beginnen want je bent super leuk, maar dat doe ik niet, want dat zal mislopen omdat ik er niet aan toe ben, en ik wil je geen verdriet en pijn doen. En dan kunnen ze er niet mee omgaan, en proberen dus afstand te houden, omdat ze bang zijn dat ze meer zullen voelen en het dus niet wil. Dus tja.... moet helemaal overnieuw beginnen, echt helemaal overnieuw, en dat is lastig, waar begin ik? ben al met een aantal dingen bezig, er zal vast veel mislukken, maar dat maakt niet uit, want als ik blijf waar ik nu ben, kan het alleen maar slechter worden. En met mislukkingen alleen maar beter, en dan op een dag zal ik bereiken wat ik wil Nu alleen de vragen, waar en hoe moet ik beginnen, en tj de dokters en psychologen, daar maak ik me gewoon niet meer druk om, maar toch is dat wel 1 van de grootste bellemeringen ook, waarschijnlijk kom ik een stof tekort in mijn hersens, die stof wat plezier verliefdheid en motivatie bevorderd. Dus krijg medicijnen ervoor, wat al 4 jaar geleden gezegd is, en ze zijn nog steeds bezig met onderzoeken..... Slome boel daar. Maar oke tot die tijd dan maar zonder die stof, of kan ik mischien in het ziekenhuis een foto of scan of iets maken van mijn hersens die de stoffen enzo kunnen bekijken daaruit? weet iemand dat toevallig?

Groetjes,

rick

De laatste post, was dus een reactie op de reactie van Gus.
Gus, ik heb respect voor jou omdat je gewoon eerlijk bent, en jongeren probeerd te motiveren enzo op forums, je bent dus behulpzaam. Behulpzaam bij jeugdzorg psychologen of iets is nep, alleen als je je vrije tijd eraan besteed is het een goed teken. Respect!

Groetjes,

Met elk probleem zoals het ziekenhuis, stoornissen, stof tekort. is het waarschijnlijk, wacht al jaren op de antwoorden. De wereld van psychologie klopt niet, maar ik weet wel dat ik geen "normale" jongen ben, wat aan de ene kant heeeel positief is ook voor een ander. Maar voor mijzelf soms heel vermoeiend en lastig. En omdat de wereld van psychologie niet echt klopt, kunnen ze ook niet op een juist antwoord komen, de meeste mensen die laten zich dingen inpraten, en denken tja hij/zei is psycholoog dus zou het wel juist hebben. Nooit niet dat ik dit doe, ik ken mijzelf het beste, en zal mijzelf ook nooit laten bestempellen over iets wat ik niet heb. En dat is denk ik het probleem van geen vooruitgang bij de psychologen, als ze het niet weten roepen ze maar wat, waarschijnlijk omdat ze anders voor hun gevoel falen. Ik weet welke problemen ik ondervind, welke goede en slechte kanten ik heb. Dus als ik het niet eens ben met een bestempeling, ga ik er tegen in, voordat ik er tegen in ga, zoek ik feitelijke argumenten dat hun bestempeling niet klopt met de werkelijkheid. Dus vandaar dat ik meerdere psychologen heb gehad, ze bleven dan een onjuist probleem roepen, en als ik dan met de feiten kwam, werden ze pissig, en dan zei ik altijd, alsjeblieft het maakt niet uit dat je het nog niet weet, maar kunt u me helpen, u mag me alles vragen zal overal eerlijk op antwoorden, maar u weet heel goed dat dit niet zo is, en dan zeg je ze denken en wilden weer een nieuw onderzoek laten doen, dan ging ik akkoord, 1ntje nam toen geen contact meer op en het werd steeds verplaatst en belde nooit terug als ik er naar vroeg bij de telefonisten. De volgende het zelfde probleem, die deed gelukkig wel een nieuw onderzoek, en dan ja het is een depressie, en dan kreeg ik ritalin voor de stof tekort in mijn hersens... uuuhmmm oke? depressie en ritalin voor stof tekort? nou nou wat een kennis... najah dus mensen die ook bij de psycholoog lopen, volg je gevoel en je verstand, en laat je nooit iets bestempelen als je het er niet mee eens bent ! jij kent jezelf beter, en de wereld van psychologie kan gemeen en egoistisch zijn. Het duurt dan wel jaren om het juiste te vinden, maar dat is beter dan een probleem oplossen wat geen probleem is?.. en owjah heb die ritalin niet aangenomen op recept, ik zei wat ben jij een amateur, beter lees je nog meer theorieboeken, want van ervaring leer je het niet... en toen werd die rood en zei donder op.... omg?... was ik de psycholoog of hij hahah.... nja heb er nu eindelijk 1 die is net ervaren, maar die is net van de opleiding af, en ik dus 1 van haar eerste clienten, helpt altijd de nieuwe mensen vinden hun eerste patienten spannend en leuk, en doen dus veel voor de oplossing, die overleggen alles, proberen alles te zoeken, dus met deze gaat het waarschijnlijk lukken, al moet ik haar soms de goede richting in sturen.... Ook met haar fout haha, bij een ADD test stelde ze 3 soortgelijke vragen achter elkaar, toen zei ik, uhmm mevrouw.... u moet die vragen doorelkaar stellen, dat is extra gemaakt zo zodat u kan achterhalen of iemand eerlijk is, en niet liegt om ritalin te kunnen krijgen. haha. Dit deed ik eigenlijk extra op een leuke manier, ik kreeg zoals verwacht respect ervoor, en een kleine band. Dan doet ze dus extra haar best voor me, wat wel een keer nodig is.

En mensen echt bedankt voor het meedenken, en het reageren! Doet me goed, en misschien kan ik er antwoorden uithalen. Echt bedankt.

Hai Rick,
Nou dat waren een paar grote antwoorden die je geschreven hebt.
Ik weet niet of je antidepressiva slikt, maar antidepressiva zijn nu eenmaal niet goed voor je sexleven, het stompt je af.
Maar je schrijft zelf dat je zat meisjes kent. . .nou met een meisje hoef je niet meteen "de koffer in te duiken", dat willen de meeste meisjes trouwens helemaal niet. Ze vinden het leuk om ervaringen uit te wisselen, praat met ze over waar jou interesses liggen, vertel ze van jouw computerkunde, luister naar hun opmerkingen, HELP ze, dat ze naar jou toe komen betekend dat ze vertrouwen in JOU hebben en jiust helemaal geen sex.
En dat ze naar jou luisteren wil helemaal niet zeggen dat ze "iets" van jou verwachten.
En zoals ik je al schreef: dieren, dat zijn de liefste "mensen" op aarde.
Waarom ga je niet naar de Wadden, naar de zeehonden-opvang van Lenie het Hart. Ze kunnen daar alle hulp gebruiken!
En ach, doktoren zijn ook maar mensen, ze hebben alleen uit boeken geleerd geschreven door andere so-called doktoren.
Jij bent het beste in je eigen analyse, daar heb je geen doktoren voor nodig.
Kom op, geloof in jezelf, je bent het waard, je hebt een eigen entiteit en stop met piekeren.
Succes en ik hoor wel van je over een aantal dagen!
Gus

Jongen18 heeft een laag zelfvertrouwen. Hij probeert hier een reden voor te vinden en plakt allerlei psychologische en lichamelijke aandoeningen op zichzelf. Naast het lage zelfvertrouwen is er het besef van 'emotie-verlies'. Van tiener naar volwassen man gaat gepaard met een stabieler, evenwichtiger gevoelspatroon.

Advies? Krik je zelfvertrouwen op. Zoek een hobby en doe wat je leuk vindt. Stop met het zoeken naar allerlei psychologische en lichamelijke klachten. Op gegeven moment komt je zelfvertrouwen wel weer terug en stopt het gepieker. Je bent een gezonde jongeman.

P.S.
Als je perse onder behandeling wil zijn, ga naar een psycholoog en niet naar een arts. Psychologen hebben toch werk te kort, en zo verdoe je de arts zijn tijd niet met niet-bestaande lichamelijke aandoeningen.

Hoi jongen van 18,
Je schrijft en schrijft. . . het zit je allemaal erg dwars, dat is duidelijk.
Maar je "mankeert" helemaal niets; je bent een denker, slaat alles wat je meegemaakt hebt op en je kan aansluitend je hart niet luchten.
Denk nou eens niet zoveel. . dat is erg moeilijk, maar probeer het toch !
En zoals ik al eerder heb geschreven: ga wandelen, bij voorkeur in de natuur, kijk naar de hemel, de sterren, de maan, de wolken, de kleuren en je zult zien dat je je beter zal gaan voelen.
Zet 'm op. . . je kan het, er is niets mis met je. .
Groetjes,
Gus