Ik heb volgens mij weleens stressaanvallen gehad. De eerste keer was ik onderweg nar mijn werk, het was erg warm weer en was daardoor wat vermoeider. Ik stond op de pont en was bang dat ik niet lekker zou worden. Daardoor begon ik te hyperventileren, waardoor ik duizelig werd en flauwviel.
Hierna was ik zo bang dat dit mij nog een keer zou gebeuren, dat ik het juist opnieuw kreeg, vaak ook op dezelfde plaats. Maar ook eens in een winkel.
Meestal ging het weer over nadat ik was flauwgevallen of had gebraakt, maar ook wanneer ik een kopje thee had gedronken en tot rust was gekomen. Meestal was dit na een uurtje, hooguit twee. Ik ben er nooit mee naar de huisarts geweest, omdat het vrij snel over gaat en ik er niet vaak last van heb (hooguit 1x per jaar).
Vanmorgen had ik heel andere klachten. Toen ik net wakker was kreeg ik een wazig zicht en kreeg vlekjes voor mijn ogen. En een licht drukkend gevoel in mijn hoofd. Ik voelde me wel wat duizelig en slap, maar als ik het probeerde kon ik mijn armen en benen heel goed aanspannen. Na een iboprufen 400 dacht ik dat het wel over zou gaan en ben toch naar mijn opleiding gegaan. Ik heb bewust goed gelet op mijn ademhaling zodat ik niet zou hyperventileren. Op school aangekomen kon ik nog wel redelijk denken, maar raakte snel in de war. Lezen ging niet meet, aangezien ik alles wazig zag. Ik ben toen naar huis gegaan en heb mijzelf eigenlijk verplicht om te gaan slapen en rustig aan te doen, want moe was mijn lijf niet. Maar mijn hoefd had rust nodig, zo voelde het. Het is nu inmiddels ruim tien uur nadat de klachten begonnen, en hoewel ik nu weer normaal kan functioneren, voel ik me nu wel wazig/moe in mijn hoofd.
Was dit een stressaanval? En wat kan ik doen om het te voorkomen? En hoe kan het dat ik dit krijg op momenten dat er eigenlijk weinig aan de hand is?
Kan dit een stressaanval zijn geweest?