Ik ben verliefd op mijn psychiater!

IK een alleenstande vrouw van 37.
Ik weet niets van hem behalve zijn naam.
Ik weet niet als hij getrouwd is, hij heeft geen ring. Misschien is hij homo? dat weet ik ook niet.
Ik ben heel erg verliefd op hem.
Soms geeft hij mij het gevoel dat hij mij ook leuk vindt... maar waarom neemt hij dan geen contact met mij op? Hij heeft alle mijn gegevens.
Ik heb niets van hem, alleen het nummer van de assistente lol. Ik heb een g-mail adres van hem gevonden. Ik heb hem geschreven dat ik 4 weken tot het volgende afspraak veel te lang vond. Ik heb nooit antwoord gehad...... :o( Ik durf ook niet te veel personnelijke dingen op de mail te schrijven want het is zeker een mail voor zijn werk en de assistente gaat het misschien vinden of misschien zijn vrouw?
Ik zie hem pas 1 juni weer... pffff veel te lang.

Help aub, ik word echt ongelukkig nu...

Groetjes, Luc

O.K. een hele droge duidelijke reactie: dit kun je het beste aan de psychiater vertellen, dit maakt namelijk onderdeel uit van het therapeutisch proces.

Hoi Luc,

Helaas van mij ook een droge reactie. Ik kan niet meegaan in je gevoel en ben het met mijn voorganger eens. Het spijt me voor je dat ik roet in het eten gooi wat betreft je gevoel. Ik wil je mijn informatie je niet onthouden. Maar weet, dat ik je zeker wel serieus neem en je helpen wil.

Dat je je aangetrokken voelt tot je behandelaar is logisch omdat hij je liefde geeft door vertrouwen te geven, naar je te luisteren, je serieus te nemen, adequaat te reageren, medeleven te tonen e.d. Hij is een soort van opvoeder/leraar voor je geworden die warmte geeft.
Dat is zijn vak. En voor jou hoogstwaarschijnlijk een gemis in je leven.

"Overdrachtsgevoelens", zoals dat heet, komen erg vaak bij cliënten voor. En veelal is dat niet wederzijds.
Ik adviseer je informatie te lezen over overdrachtsgevoelens (op het net is hierover veel te vinden) en bespreek het met je behandelaar. Dat is erg belangrijk om open en eerlijk tegen hem te zijn. En schaam je vooral niet. Niet voor wie je bent en wat voelt. Hij is hier vast en zeker bekend mee en zal misschien dit wel eens eerder bij de hand hebben gehad.

Ik wens je alle goeds en kracht toe. En laat je nog eens wat van je horen hoe je het verder hebt gedaan en hoe het is gegaan ?

Groetjes Lara.

Goede reactie Lara, dat klopt helemaal. Zorgvuldig geformuleerd ook... Fijn.

De begrip overdracht is in de psychologie het verschijnsel dat mensen gevoelens, wensen en ervaringen uit het verleden projecteren op een ander persoon, vaak hun therapeut. De overdracht van de therapeut wordt tegenoverdracht genoemd.

Het begrip werd ingevoerd door Sigmund Freud toen die ontdekte dat cliënten hem bijvoorbeeld als een strenge vader zagen als ze zelf door hun vader waren afgewezen, of verliefd op hem werden als ze in hem hun liefhebbende vader herkenden. In eerste instantie zag hij deze overdracht als een probleem bij de behandeling, maar al snel leerde hij de overdracht gebruiken in de therapie en stimuleerde hij het verschijnsel zelfs. Door met zijn cliënten hun overdracht te analyseren kwamen ze snel tot inzicht. Een voorbeeld is een cliënt die boos wordt omdat zijn therapeut te weinig voor hem doet en vervolgens wil stoppen met de therapie. De analyse richt zich dan op vragen als: voelt de patiënt dat andere mensen ook te weinig voor hem doen of in het verleden hebben gedaan? Gebruikt de patiënt woede wel vaker als pressiemiddel? Loopt hij snel weg als hij niet krijgt wat hij wil?
Een probleem bij het analyseren van overdracht is dat deze zich vaak heftig voordoet in het begin van de therapie, waar er nog geen wederzijds vertrouwen is om de overdracht te analyseren.
Overdracht is het herhalen in het hier en nu, van een patroon uit een belangrijke relatie uit het verleden, in een poging tot deze relatie gezond is. Er is verschil tussen overdracht en projectie: bij overdracht gaat het om de poging om iets te herstellen wat eerder in je oude relaties ‘fout’ ging, bij projectie kan het bovendien óók nog gewoon gaan over je eigen gevoelspatronen en overtuigingen. Projectie kan dus over meer gaan dan overdracht, overdracht gaat alleen over de poging tot herstel van oude relatiepatronen.

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Overdracht_(psychologie)

Pfff jullie zijn niet zo positief. Maar ik wil jullie toch bedanken voor de reacties, vind ik heel lief.
Ik geloof wel dat ik echt verliefd op hem ben.
Ik vind hem heel aantrekkelijk en heel sexy.
Hij is psychiater en geen psycholoog of psychotherapeut, ik krijg van hem helemaal geen aandacht, alleen recepten voor medicijn.
Ik wil hem wel vertellen wat ik voor hem voel, maar ik zie hem pas op 1 juni, het is nog zo ver... En ik weet ook niet hoe ik dat moet zeggen... En ik ben natuurlijk heel erg bang van zijn reactie.. Ik heb ook gelezen dat hij niet Mag met een patient een relatie krijgen? Klopt dat? anders ga ik heel snel een andere psychiater zoeken...
Hoe moet ik hem vertellen?

gewoon vertellen, hoe maakt niet uit, die man is wel wat gewend.
en hij zal inderdaad nooit iets met een client beginnen, als hij jou ook leuk mocht vinden, maar die kans is uitermate klein(sorry) dan zal hij jou inderdaad een collega aanbevelen en jou niet meer behandelen.
zoals hier boven al wordt geschreven, patienten worden vaker verliefd op hun behandelaar.
groetjes, Brenda

Beste Brenda,
Ik hoop heel erg dat je niet gelijk hebt, maar ik vrees helaas van wel.
Word ik niet vrolijk van! Maar ja we zien het wel... Ik laat je weten.
Groetjes

Succes Luc! Openheid en eerlijkheid bevordert het therapeutisch proces, en daarmee het herstel. Ik ben benieuwd hoe het verder met je gaat, en wat de volgende stap weer is.

Zooooo ik heb hem net een lange mail gestuurd met alle mijn gevoelens. pfff ik voel al een stuk beter.
Ik weet dat het niets gaat worden maar ik ben blij dat ik het gezegd heb.
Hoop dat hij eerlijk met mij gaat zijn.
Afwachten :o)

Hoi Luc,

Ik was al wel bang dat het niet leuk voor je was om m'n berichtje te lezen. Helaas is de waarheid vaak hard. En zou ik je tekort doen als ik met je mee zou praten. Toch ben ik blij dat je beseft, hoe pijnlijk het ook is, het vast geen toekomst zal hebben. Of het nu om verliefdheids- of overdrachtsgevoelens (voelt allebei hetzelfde) gaat maakt even niet uit. Het gaat er nu om hoe jij verder moet.

Ik vind het dapper dat je je gevoelens aan hem hebt geuit. Wel ben ik bang dat de manier waarop, het mailen, niet handig is geweest en dat je beter tot 1 juni had kunnen wachten.

Hulpverleners houden werk en privé veelal strikt gescheiden door geen persoonlijke gegevens door te geven aan cliënten.
Ik vermoed nu (omdat je zijn email-adres had gevonden) dat het zijn privé-email-adres is. Hij heeft dat niet jou zelf gegeven. Ik denk dat dat ook de reden is waarom hij niet op je eerdere mail heeft gereageerd maar wachtte met zijn reactie tot 1 juni. En ik denk dat hij op deze tweede mail van jou ook tot dan zal wachten met reageren.
Of was het toch wel een zakelijk dat email-adres ?

Bereid je vast voor dat er voor jullie geen toekomst zal zijn. Dan zal de klap straks minder hard aankomen. En bedenk dat jij er wel overheen komt en heb daar vertrouwen in.
Ik ben benieuwd hoe het zich verder ontwikkelt, blijf je ons op de hoogte houden ? (Ook al duurt het misschien even voordat je meer weet.)

Sterkte gewenst in deze zo lastige periode voor je.

Groetjes Lara.

Voor Anoniem : Je compliment doet mij goed. Dankjewel daarvoor !

Hallo allen,
Bad news! Hij heeft niets beantwoord...
Helemaal nix... ook niet een "rot op..."
Niets!
Ik ben nu echt ziek van. Ik snap het niet meer.
Ik heb mijn afspraak van de 1 juni afgezegt.
zo nu ben ik heel erg verdrietig, alles wat ik wil is weten ja of nee. zo moeilijk is het toch niet! Niets horen is veel erger, hij maakt me gewoon af. Het lijt dat hij mij deep wilt graven.

Maar ja, ik heb stiekem een foto van hem gemaakt... Onzin ik weet het, maar toch.

Groetjes allen

Luc

Ik denk nu wat beter te begrijpen waarom jij bij een psychiater onder behandeling bent.

Eerlijk gezegd is het vreemd, van wie dan ook, een antwoord te eisen.

In het geval van verliefdheid op een psychiater is dit niet anders.

heb je last van een angststoornis, of van dwanghandelingen misschien, of heb je een borderline persoonlijkheidsstoornis?

Pas je wel goed op jezelf? Trek je geen te voorbarige conclusies? Ik vind je eerlijk gezegd een beetje een ongeleid projectiel.

Pas je op dat je geen schade aanricht waar je later last van kunt krijgen en spijt van krijgt!

Na alles wat ik van je gelezen heb,zie ik dat je erg kinderlijk denkt en doet.Alsof de wereld alleen om jou draait.Niet alleen hoe je je psychiater onfatsoenlijk lastig valt met mails,dat zal hij je niet in dank afnemen en krijg je terug op je bord.Maar vooral ook hoe je amper niet reageert op mensen die hier hun kostbare tijd en hun moeite voor jou nemen om jou te helpen.Je hebt amper iets terug te geven of te zeggen over wat deze mensen je schrijven.
Ik vind je niet alleen een ongeleid projectiel maar ook een egoistisch ondankbaar schaap.Ja,ik geef meteen toe dat dit niet netjes is van mij om te zeggen.Ik hoop dat het je wakker schudt,confrontatie heb je wel nodig.
Ik begrijp ook waarom je in behandeling bent,dat is duidelijk in je verhaal te lezen.En zal 't mij niet verbazen dat je een persoonlijkheidsstoornis hebt wat jou tot een onprettig mens maakt voor anderen.
Denk hier maar eerst eens over na voordat je weer impulsief reageert en als een klein kind gaat jengelen en stampvoeten alsof de hele wereld tegen je is.GROW UP !!!!

Gegroet,
HARDE LEERMEESTER

Hoi Luc,

Hoe gaat het met je ? Ik ben daar wel benieuwd naar en wat er inmiddels is gebeurd. En wat er uit het gesprek met je psychiater (of evt. andere hulpverlener) is gekomen, als er een gesprek is geweest.

Ik hoop dat je het allemaal wel redt, meis. Laat je iets van je horen (lezen) ? Ik leef met je mee.

Groetjes Lara.