Ben al een hele tijd elke dag moe, nergens zin in, geen energie, trillende handen, soms draaiduizelig vooral bij het liggen en omhoog komen of omdraaien. Ik heb vaak spierpijn in mn schouders d onderrug en tintelingen in mn tenen. Ook heel erge stemmingswisselingen. Ik kan van de kleinste opmerkingen al compleet omslaan van vrolijk naar boos en het gevoel weg te willen van alles en iedereen om me heen omdat ze mij toch allemaal niet lijken te moeten. Ik wordt dan heel stil ipv dat ik het eerlijk aangeef aan diegene. En negeer ze liever en voelt of ik dan gek wordt van woede maar ik kan het niet uiten buiten dat ik soms met deuren gooi of spullen hard neerzet etc. Huilen kan ik ook bijna niet meer maar soms gebeurd t wel dat ik uit het niets tranen in mn ogen krijg bijvoorbeeld als ik alleen in mijn auto naar huis rij en dus niet meer tussen die anderen ben.
Ik wou zo graag dat ik niet zo snel geirriteerd was en dat ik gewoon niet steeds denk dat anderen mij niet moeten en me alleen gebruiken voor hun eigen belang en achter mijn rug om slecht praten.
Ook heb ik erge relatieproblemen gehad in mijn leven en nu nog soms maar kan ik niet online typen zo erg. Ik heb het gevoel dat ik dringend psychologische hulp nodig heb maar blijf maar doorgaan alsof er niks aan de hand is omdat ik mijn baan niet wil verliezen en ik ook een zoon heb die de helft van de week bij mij is en ik niet wil dat hij denkt dat er iets mis is met me en zich zorgen maakt. Het valt hem de laatste tijd ook wel op dat ik constant moe ben en soms ook geirriteerd reageer terwijl ik superveel van hem hou en juist een gezellige actieve mama ben normaal maar het lukt me niet meer zo moe ben ik.
Ook ben ik meerdere vriendinnen half kwijt geraakt doordat ik verhuisd ben.
Heb bij mn huisarts bloed laten prikken en daaruit kwam niks schokkends buiten dat mijn schildklier licht afweek en iets te traag leek. Over een paar weken moet ik weer opnieuw daarop laten testen.
Misschien dat dit al mijn klachten wel veroorzaakt of in ieder geval erger maakt?
Ook ben ik binnen een jaar 10 kilo aangekomen en blijf honger hebben en eet teveel..terwijl ik mezelf erna weer haat dat ik zo dik ben geworden en niet gewoon gezond kan eten en geen energie heb om geregeld te sporten.
Ook financieel heb ik laatste tijd problemen rond te komen en moet ik steeds bij mijn ouders lenen terwijl ik een fulltime baan heb en best redelijk verdien maar alles is zo duur.
Ik heb mijn bloeddruk gemeten die is optimaal alleen altijd een best hoge hartslag van 90-100 terwijl ik zit.
Krijg ook direct hartkloppingen als ik boos ben en toch anderen aanspreek erover. Ik kan mijn gevoel niet verwoorden zonder hartkloppingen en maak mezelf te druk om alles.
Ik maak me steeds zorgen dat ik een ernstige ziekte heb en mijn dokter me ook niet geloofd en me niet serieus neemt en me altijd het gevoel geeft dat ik gestoord ben en me aanstel.
Dit is begonnen nadat ik bij draaiduizeligheid 112 gebeld had uit paniek. Ze begrijpt denk ik niet dat er misschien echt iets met me kan zijn en dat ik mijn lichamelijke problemen echt eng vind en er paniekaanvallen door krijg als ik duizelig ben of als ik tintelingen in mn hand voel etc. Achteraf denk ik ook ja vast hyperventilatie van mn stress en woede dat ik steeds het gevoel heb dat niemsnd mij echt moet en goed vind op werk etc en dat ik die gevoelens niet kan uiten. Ik ben begin 40 maar emotioneel voel ik mij echt nog 20. Ik hoor ook vaak dat ik veeel jonger lijk qua uiterlijk maar ook qua doen en heb met bijna niemand meer echt een hechte band of maar heel kort en dan gebeurd iets en is het contact over omdat ik dan voel dat diegene toch liever met anderen omgaat dan met mij. Ik heb diagnose ADD gehad vroeger maar twijfel vaak of dit wel alles is of dat ik het niet eens heb.
Heb ook de medicatie Concerta gestopt uit angst voor mijn schildklier nog trager te maken of te beschadigen en ook dat mn hart er nog sneller van klopte. Allwen nu kom ik dus meer en meer aan en eet veel te veel omdat zonder Concerta mm eetlust niet meer gereguleerd wordt.
Omdat ik vanmorgen 1 draaiduizeling had van 3 seconde ben ik nu al heeel de dag bang dat het weer gebeurd.
Wat kunnen mijn klachten precies zijn?
Kun je een lage bloedsuikerspiegel hebben?
Kun je PMDD hebben?
Sterkte!
Lage bloedsuiker heb ik niet, pmmd weet ik niet maar moet vanavond de laatste pil van mijn pilstrip nemen en rond woensdag begint normaal dan mijn menstruatie dus weet niet of Pmmd de oorzaak kan zijn.
Heb het draaiduizelige vandaag alleen als ik ga liggen of als ik al lig en me omdraai.
Net zittend tv gekeken en werd opeens misselijk en weer bang dat ik draaierig werd..dus opgestaan en nu is het weer over.
Durf niet meer te liggen en ben supermoe dus liefst van al ging ik wel liggen.
Voel ook wel dat mn oren kraken met slikken en moet geregeld mn neus snuiten. Dus kan ook weer onstoken evenwichtsorgaan zijn. Dat had ik 10 maanden geleden echt een hele week lang constant draaiduizelig met liggen en elke hoofdbeweging. Ben zooo bang dat ik dat nu weer ga krijgen zo erg als toen. Heb er wel na die week geen ene keer meer last van gehad dus 10 maanden lang niet draaiduizelig meer geweest tot nu vandaag opeens uit t niets. Vraag me af of Bppd ook van stress plotseling weer terug kan ontstaan of dat het meestal een virus is?
We zijn hier niet voor de diagnose maar denk een en ander ontregeld. Zo kan je voedingspatroon een rol spelen. Veel mensen eten bijvoorbeeld teveel snelle suikers, die ontregelend kunnen werken. Beste is zorgen voor een combinatie van complexe koolhydraten, eiwitten, vetten en vezels bij elk eetmoment. Beter brood bij de maaltijd dan als hoofdmoot van de maaltijd. Zou ook kijken naar hele voedingspatroon en voedingsovergevoeligheden. Zo kan bijvoorbeeld soja ontregelend werken.
Verder werkt de pil natuurlijk ontregelend op je hele systeem. Zorgt voor meer oestrogenen, wat op zich al allerlei klachten kan geven maar ook zorgt voor een verminderde omzetting van je schildklierhormonen. Medicijnen zorgen ook voor verlies van vitaminen en mineralen.
Zaak dus om je lichaam weer bij te sturen naar de goede kant. Kom zelf af en toe bij een natuurgenezer. Kost ook geld maar verschilt erg per therapeut.
Zou verder wel hulp zoeken als dat nodig is. Beter ook eerlijk zijn thuis. Kinderen merken het toch en voelen je spanningen. Beter een ouder die haar of zijn hart kan luchten bij een therapeut dan een vervelende sfeer thuis.
En misschien ondersteuning vragen voor je financiën. Heb zelf begeleiding gehad van een vrijwilliger. Zo iemand kan met je meekijken. In elk geval kijken naar wat je belangrijk vindt. Of je dingen kan vervangen of schrappen. Afhankelijk van je inkomen kan misschien in aanmerking komen voor zo'n energietoeslag.
Zelf vorig jaar last gehad van draaiduizeligheid. Had bij mij te maken met een combinatie van teveel calcium en een allergie. Zeg niet dat dat bij jou het geval is maar veel mensen komen wel magnesium tekort.
Ik denk zelf niet dat het te maken heeft met de pil want die slik ik al jaren en nooit last van gehad.
Denk dat ik gewoon soort van Burn out heb waar ik geen tijd voor heb omdat ik mijn werk nodig heb om mijn kosten te kunnen betalen en schaam me ook echt om het toe te geven aan mensen om me heen. Ik denk dat ik echt met de mensen om me heen moet praten over hoe ik me voel maar ik kan dat niet omdat ik me te erg schaam.
Ik weet niet hoe ik moet uitleggen dat ik om het kleinste dat bijv collegas zeggen of doen al geirriteerd raak of mij afgewezen en depressief voel. Soms denk ik hoe komt het dat ik zo snel denk dat amderen me niet moeten em niet goed genoeg vinden? Het gevoel is zelfs zo erg dat ik zelfs als ze me complimenten geven ik denk dat ze het uit medelijden doen of gewoon willen dat ik weer vrolijk ben. Denk echt constant dat ze mij alleen nodig hebben om iets voor hun te doen waar ze zelf geen zin/tijd in hebben. Dus het gevoel dat ze dan nepaardig zijn. Of alleen aardig om mij uit te horen zodat ze het kunnen doorroddellen aan anderen etc.
Ik wil een goede band krijgen met iedereen maar hierdoor lukt me dit steeds niet dus.