[size=4][/size]hello

mij man ex nu in tussen
ik denk dat hij niet goed wijs is en gevaarlijk is.
17 jaar heb ik gedaan wat hij zegde hoe ik me moest kleden hoe ik moest praten hoe ik noest lopen hoe ik mij kids moet opvoeden......enz
mocht niet naar mij familie hij bedroog me met andere vrouwen maar voor hem was dat geen bedrog gewoon deed hij dat voor zijn zaak.
mij altijd afbreken tegenover andere personen
zijn wil is wet.heb er wel angst van.
nu doe hij dat met mij dochter die nu 15 jaar oud is . sla haar en psyhisch treiteren.
ik weet niet of hij ziek in zijn hoofd is.ook mag ze niet buiten geen aktiviteiten doen enz..
als hij haar beledigd of haar sla of gelijk wat anders psyhisch mag ze het mij niet komen vertellen
anders werd ik woedend en spreek hem daarover aan
dan als mij dochter terug bij hem ga krijg ze op haar hoofd omdat ze het mij vrteld heefd.
alles wat er gebeurd mag niet buiten huis.
nu weet ik niet meer wat te doen we hebben allen schrik van die vent.
soms heb ik zin om hem gewoon weg omver te rijden ik krijg haat en woede en weet geen raad meer.
dank u om te luisteren naar mij verhaal.

fietje

Ik kan niet beoordelen of er iets mis is met uw ex-partner.

Wel kan ik uit uw verhaal concluderen dat u uw grenzen laat overschreiden. U laat zaken gebeuren waarvan u helemaal niet wlt dat deze gebeuren. U laat hier na deze zaken te stoppen.

Bas, ik wil toch even reageren op jou opmerkingen.
Heb je dat zelf wel eens zo meegemaakt? Ik in elk geval wel en ik kan je zeggen dat al roep je bij dit soort mensen nóg zo hard, dit is mijn grens tot hier en niet verder dat gaat even goed en dan gaat het weer fout. Als die grenzen en ook waarden en normen bij een ander anders liggen door psychische oorzaken, door karakter en achtergrond, want ik heb dat alles tezamen meegemaakt dan kun je daar weinig aan doen. Wat ik uiteindelijk heb gedaan is vragen of hij er wat aan wilde doen door trainingen/hulp e.d. maar dat vond hij niet nodig.
Toen ben ik dus weggegaan bij hem. Nu zit ik hier alleen en ik denk dat ik het goed heb gedaan, want ik geef hiermee ook aan tever is tever gegaan ik kan hiermee niet verder leven. Alleen is het erg dat dit dan moet om niet over je grenzen te laten gaan. Het is wel zo dat bij hem blijven niet goed is voor mezelf en dan heb ik dus inderdaad nu wel aan mezelf gedacht want ik ging eraan onderdoor! Het is wel vreselijk moeilijk vanwege het overwegend leuke en zeer goede leven wat ik met hem had en de gezelligheid waar hij wel voor zorgde (de goede dingen dus.....). Nu ik weg ben wil hij er wel wat aan gaan doen en ziet de ernst van de zaak nog beter in, maar ik vind het toch te laat.

Aan de schrijfster van dit stukje: sterkte en ben wijs en kies uiteindelijk voor jezelf als je inspanningen niks opleveren!

o ja hij is natuurlijk al je ex.....zorg dan dat hij van je kind afblijft en blijf uit zijn buurt. Neem alle acties die nodig zijn om zo min mogelijk contact met hem te hebben. Als hij je kind slaat moet je echt hulp vragen aan instanties en je kind daar niet laten! Dus zeker voor jezelf en vooral je kind opkomen en vechten! Hoe hij is verander je dus niet (al kun je hem wel vragen hulp te zoeken, maak duidelijk dat HIJ een probleem heeft waar JIJ last van ondervindt), dat wilde ik hierboven maar zeggen. Je kunt je druk maken wat hij heeft, maar het helpt je eigen problemen die je hiermee hebt en krijgt niet. Realiseer je dat en ga alleen verder probeer hem zoveel mogelijk uit je leven te bannen of zeggen: als je geen hulp zoekt of er wat aan probeert te doen dan durf ik mijn kind niet bij je te laten en dat doe ik dan dus niet.

wat er met je man aan de hand is? het maakt eigenlijk niet zoveel uit, hij moet zich laten helpen , maar doet dit toch niet. Jij bent al gescheiden , dus op de goede weg.
Nu ook voor je kind opkomen, dit mag je nooit laten gebeuren!
Zoek hulp, dit kan via de huisarts of via maatschappelijk werk op je werk of via de Gemeente waar je woont.
een moeder vecht als een leeuw voor haar kind, toon je leeuwenmoed!
Sterkte en succes, Brenda