hoi!

De laatste tijd doet mijn moeder heel vreemd. Uit het niets kan haar humeur omslaan en begint ze hysterisch te huilen en te schreeuwen tegen ons. dan kijken we een film, of zitten we te eten, dan wordt er wat gezegd, en dan verdraaid zij het volledig en gaat door het lint. Soms houd dit een halve dag aan, maar meestal is ze na 1 of 2 uurtjes weer bedaard en doet ze weer gewoon. De dingen die ze roept zijn of onredelijk of gewoon bedoeld om ons van streek te maken en dat lukt haar ook vaak. Daarnaast klaagt ze steeds vaker over moe zijn. Midden op de dag gaat ze ineens slapen. Ook heeft ze steeds hoofdpijn en vergeet vanalles. Ik moet alles meerdere malen herhalen, en als ze iets vergeet eindigd dit vaak weer in een scheldpartij waarvan bijvoorbeeld ik de dupe wordt. Dat ik niets zou hebben verteld en dat ze alles fout doet en dat ik maar dingen verzon en een last zou zijn. Ik wordt hier gek van! Ik vind het behalve verschrikkelijk dat ze zo vaak omslaat en me uitkafferd, ook doodeng! Ik ben bang dat mijn eigen moeder mij of zichzelf nog eens iets aandoet!

Toen ik geboren werd had mijn moeder een postnatale depresseie en kreeg medicijnen. Ze zegt altijd dat ik een heel lief kind was want het eerste jaar heeft ze me eigenlijk niet opgemerkt want daar had ze geen zin in. Daarna ging het goed. Oké ze ging een paar keer door het lint. Ik ben een aantal keren hard geslagen waarvoor ik dankbaar ben dat mijn vader tussen ons kwam terwijl ze riep 'ik vermoord 'je' Ook dit was dan om kleine dingen, zoals een 6-jarige ik die smeekte of een vriendinnetje mocht blijven slapen. Om deze zelfde reden heb ik een tand door mijn lip gekregen en heb ik uren vastgebonden gezeten aan mijn bed. Goed dit is misschien niet helemaal normaal, maar 90% van de tijd was ze gewoon een leuke lieve meoder van wie vrijwel alles mocht. Maar nu komen deze kleine herrineringen van 'aanvallen' ineens heel hard terug nu ze dit bijna elke dag heeft, een woedeuitbarsting met tranen en al. Ik weet niet meer wat ik moet doen!

Kan dit een medische oorzaak hebben??

het lijkt of je moeder overspannen is, maar misschien is er meer aan de hand.
ze heeft in ieder geval hulp nodig, dat staat vast.
Waar is jouw vader? die zou met haar naar de huisarts kunnen gaan.
Is jouw vader niet meer thuis, maak dan zelf een afspraak en ga eens met de huisarts praten.
Sterkte, Brenda

Ik vind het naar voor je dat je gaat beseffen dat je vroeger mishandeld bent. Temeer omdat je moeder de rest van de tijd lief is geweest voor je. Dat is verwarrend voor een kind.

Nu je ouder bent, merk je enerzijds dat je het grensoverscheidende gedrag van je moeder niet meer accepteert, maar aan de andere kant je ook sterk meevoelt met het onvermogen van je moeder goed om te gaan met haar persoonlijke situatie.

Beiden zijn een zorg voor je begrijp ik maar dienen gescheiden te worden, want deze staan in principe los van elkaar. Ze zijn zelfs tegengesteld in het belang.

Jouw moeder kan en mag jou niet beschadigen, en jouw moeder verdient steun voor haar onvermogen.

Jij kunt zelf blijbaar vorm geven aan jou standpunt, getuige jouw beschrijving hierboven. Dat is prettig en een goed begin.

Het wordt lastiger, begrijp ik, als jullie belangen tegelijkertijd in het geding zijn.
Dan is het zaak voor jou voor jezelf te kiezen, om je autonomie te behouden en niet beschadigd te worden.

Als jouw moeder zelf geen hulp vraagt voor haar situatie, dan zal het lastig blijven voor jou hiermee om te gaan. De verantwoordelijkheid voor je moeders situatie ligt namelijk niet bij jou maar volledig bij je moeder.

Je bevind je in een hele lastige situatie. Ik hoop dat jij voor jezelf blijft (gaat) opkomen t.o.v.. het grensoverschreidend gedrag van je moeder, en ik hoop dat je moeder erkent dat zij fouten maakt t.o.v. jou, en misschien zelfs dat je moeder erkent dat het niet goed gaat met haar. Op je vraag wat de reden kan zijn voot het gedrag van je moeder kan ik slechts gissen, ik kan mij voorstellen dat haar exact hetzelfde is overkomen als zij nu aan jullie ten toon spreidt, en dat zij daar niet i.t.t. jij nu wel, eerder aan toegekomen is dit te onderzoeken, te beseffen en eventueel te verwerken.

Een lang en technisch verhaal maar ik vond dat je een serieuze reactie verdient.

Sterkte.

De stemmingswisselingen kunnen wijzen op een depressie. De agressie op een post traumatische stress stoornis. De vergeetachtigheid op een vroege vorm van dementie. Maar ook somatische stoornissen kunnen het gedrag beïnvloeden, al speelt het wisselende gedrag van je moeder la langere tijd.

Ik adviseer je te overleggen met de huisarts. Ten eerste omdat de diagnose op deze wijze op geen enkele wijze valt te stellen, en ten tweede omdat de situatie voldoende ernstig is acuut hulp in te roepen van maatschappelijk werk, de huisarts, psychiatrie of politie wegens misbruik.

De situatie ligt erg precair, vandaar dat de eigen huisarts in ieder geval op de hoogte gesteld moet worden van de situatie. Wellicht eerst van jouw situatie en daarna de omstandigheden van je moeder.

hoi! dankjewel voor jullie snelle reacties al!

ten eerste even een rectie op 'misbruik'. Ik heb mijn moeder handelen van vroeger nooit echt zo gezien. Ik ben enigst kind dus kan mijn behandeling niet met broertjes of zusjes vergelijken, dus in mijn ogen was/is dit normaal. Nouja niet zo normaal, ik snap nu dat dit buitensporig gedrag is, maar ik was er ook van in veronderstelling dat alle ouders wel vaker 'dingen doen'. Het is trouwens pas de laatste tijd dat ik me deze gebeurtenissen weer duidelijk begin te herrineren omdat het sinds mijn 16, redelijk goed is gegaan.

post traumatische stress stoornis. Zou kunnen. nog nooit van gehoord, maar mijn vader is eerder ontslagen wegens seksuele intimidatie (onterecht overigens). Het kan natuurlijk zijn dat mijn moeder hier zwaar aan tilt. Wat een logische verklaring is voor het nu, maar niet voor vroeger.

Jullie denken dus dat het verstandig is om alles aan de huisarts (in vertrouwen) te vertellen? Ik ben alleen bang dat als die stappen onderneemt en iets tegen mijn moeder zegt dat ze wederom boos wordt, en ik vraag me dan af hoe boos aangezien ze al door het lint kan gaan bij het niet wegzetten van een kopje.

In de juiste volgorde, want ik vind dat er meerdere problemen spelen in jouw familie, ga je eerst voor jezelf naar de huisarts, of maatschappelijk werk. Er is geheimhoudingsplicht dus je kunt gerust je verhaal aan de huisarts vertellen. Maar misschien kun je de kindertelefoon bellen of zo`n hulptelefoonnummer om eerst eens jouw verhaal te delen. Pas daarna zouden de problemen van je moeder eventueel aan bod kunnen komen.

Ik vind het hartstikke goed van je dat je voor jezelf opkomt. Natuurlijk kon je dat nog niet als kind, maar nu wel!
Ik vind het gedrag van je moeder afkeurendswaardig, maar ik veroordeel het niet. Er is vast een reden waarom ze iets waarvan ze zoveel houdt, moet pijn doen.
Moelijke situatie voor je. Het enige dat je nu kunt doen is voor jezelf kiezen. Je kunt niet je moeder veranderen maar wel jezelf!

Heel veel moed en kracht gewenst, en vrede voor 2009, en beterschap ook voor je moeder want zij is vast niet helemaal gelukkig. Er is iets met haar maar wat...???

Dit is gewoon zo eng ik ben het verhaal aan het lezen en mijn moeder is gewoon percies hetzelfde.. vaker heb ik dan zoiets van ligt het dan aan mij doe ik iets verkeerd? ik ben toen naar een moeder van een vriendin van mij gaan praten die zegt dat ik met mijn moeder naar de huisarts moet gaan, maja hoe pak je dat in godsnaam aan het vertellen aan mijn moeder is echt een stappenplan en ik denk ook niet dat ik het ooit zou durven, ik heb dit mijn 11 jaar oudere zus vertelt en die lacht er maar mee en ik zit er mee. mijn ouders zijn al meer als 8 jaar gescheiden en de band met mijn vader is ook niet sterk. Ik was zo hopeloos dat ik maar op internet ging zoeken en toen kwam ik dit tegen, ik denk zelf dat ze gewoon overspannen is en dat depressie ook een rol speelt. Ik wens jou veel sterkte.

hoi heb nog eens een vraag ;
mijn moeder heeft weinig zelfvertrouwen ,
dus heeft zij ook veel angst nu door die angst denk ik schut ze altijd met haar hooft zegt mijn moeder dus eigenlijk heeft ze een tik nerveus telkens ze in contact komt met mensen begint ze altijd met haar hooft te (eigenlijk bibberen ) want je ziet het eigenlijk als je echt op haar let dat ze lichtjes met haar hooft schud nu is mijn vraag heeft iemand er ervaring mee om van deze zenuwen af te geraken ? dat ze een normaal leven lijd want zoals het nu is beland ze binnenkort in een depressie wat ik echt niet wil ! ze zeggen altijd dat ze bach bloesem moet in nemen maar ze kalmeert er alleen van en het geschud blijft dus als iemand iets weet alle info is welkom ! alvast bedankt !!!

Nervositeit is een veelvoorkomende klacht. Hoofschudden past bij deze klacht.

Er is een aandoening van de schildklier die deze klacht kan veroorzaken.

Als de oorzaak psychisch is, kun je eens overwegen het met haar te bespreken tijdens een lange strandwandeling. In het bos of op het strand, wordt bijna iedreeen rustig, en dan kun je het dus ook in alle rust met haar bespreken.

Daarnaast is het belangrijk te weten dat je niemand kan helpen als degene waar het om gaat niet vindt dat er iets aan de hand is, of geen verandering wil.

Zomaar.

Lees ook:

Overspannen / burn out en medicatie
http://www.dokter.nl/forum/Psychiatrie-overigen/104896-Overspannen/burn-out-en-medicatie-WIE-HEEFT-ERVARING.html

Vanaf juni overspannen
http://www.dokter.nl/forum/Psychiatrie-overigen/105055-vanaf-juni-overspannen.html

Angst / overspannen of iets anders?
http://www.dokter.nl/forum/Psychiatrie-overigen/108983-Angst-/-overspannen-of-iets-anders-Lees-ff-aub.html

Overspannen / angsten
http://www.dokter.nl/forum/Angststoornissen/107296-Overspannen/angsten/

Overspannen
http://www.dokter.nl/forum/Psychiatrie-overigen/100275-overspannen.html

Moe, wazig zien, slapeloosheid, slechte concentratie
http://www.dokter.nl/forum/Hersenen-zenuwen/226164-moe-wazig-zien-slapeloosheid-slechte-concentratie.html

Al maanden koorts en doodmoe
http://www.dokter.nl/forum/Vermoeidheid/186423-Al-maanden-koorts-en-doodmoe.html