hallo,

Ik zit de laatste tijd nogal in een stressvolle periode die niet snel te verhelpen is. Ik heb nu ergens een nieuwe baan gekregen en moet straks dus weg bij mijn huidige werkgever.

Mijn probleem is dat ik altijd zo vreselijk snel emotioneel ben. Ik weet ook zeker dat ik ga huilen als ik wegmoet. Ik wil dat echt niet! Diazepam helpt niet.

Hebben jullie andere tips?

Emotioneel reageren hoeft natuurlijk helemaal niet erg te zijn. Je zult ongetwijfeld een reden hebben om van baan te veranderen, dus laat dat dan de hoofdmoot zijn. Hou je daar aanvast.
Ik schrik ervan, dat je pillen wilt gebruiken om van deze emotionele reaktie af te komen. Indien je dit vaker hebt gebruikt, zou dat wel eens de oorzaak kunnen zijn van je sterke emoties.
Stop in ieder geval met deze middelen, maar verman jezelf. Dit is veel beter en zal elke keer gemakkelijker zijn om wat harder te worden en niet zo snel meer te huilen.
Mag ik weten hoe oud je bent?

Hallo,

Bedankt voor de reactie. Ik slik zo af en toe diazepam of oxazepam. Mijn huisarts geeft me dat heel makkelijk. Ik verander van baan omdat ik niet bij mijn huidige werkgever kan blijven, ik werk namelijk in een ziekenhuis en de arts waarvoor ik werk gaat weg.

Maar ook voordat ik begon met het slikken van die pillen, was ik sterk emotioneel.

Ik ben nu 22

Ik heb geen idee waar je over klaagt. Indien je zo in harmonie bent, je zieleleven zo in overeenstemming met je gedachten, waarom zou je dat willen veranderen? Omdat anderen dan niet kunnen zien dat het je werkelijk raakt, dat het je pijn doet afscheid te nemen? Vind je dat te kwetsbaar?
Ik vind het werkelijk krachtig! Ik heb er jaren over gedaan om te voelen wat er gaande was, en in mijzelf te beleven wat het mij deed. Ik was een koude kikker die blijkbaar nergens om gaf.
Niks aan doen, zou ik zeggen, weggooien die slaappillen, wakker worden, en beleven!

Nou aan de reactie van Jans heb ik echt wat hoor! Goh ik voel me ineens een stuk beter! NOT!!!!

Ik heb dat dus ook en ben daarom op internet aan het zoeken waarom ik zo vreselijk snel huil. Of het nu erg is of niet... waarom huilt de 1 sneller dan de andere? Die Jans snapt er niets van.. begrijpelijk dat je daar niet blij van wordt.

Zelf huil ik dus om het minste geringste wat maar een beetje zielig of mooi is. Als ik een ander zie huilen, huil ik zo mee. Zelfs het lezen van een zielig verhaaltje lukt me niet. Laatst zelfs bij Holland got Tallent moest ik laatst huilen! (Het eerste nummer van die Bakker die gewonnen had bv)

Het is soms gewoon heel lastig als je overal om huilt....

Ik heb een prima leven, geen stress, voel me geweldig
gebruik wel medicijnen voor mijn hoge bloeddruk.
Maar sinds 1996 toen mijn broer in mijn armen gestorven is huil ik om zielige, leuke, blije dingen.
Snap er helemaal niks van, als een ziek kindje op de tv een beertje krijgt huil ik, ook als 2 mensen weer bij elkaar komen na een aantal jaren huil ik. Ook als ik hornger en verdriet zie. Mijn man begint dan van moet ik de zakdoeken vast pakken. Ik denk zelf dat het kan komen van medicijnen die je gebruikt, kan dat ?
Ik wil er graag vanaf, maar weet niet hoe??
groet Conga

Ik weet niet hoe ik dit onder controle kan houden
bij het minste heb ik tranen klaar
binnenkort krijg ik mijn eerste kleinkind als iemand mij daar naar vraagt krijg ik tranen in de ogen
soms moet ik een menigte toe spreken ik moet mijn speech aanpassen zodanig dat het niet te emotioneel wordt want dan krijg ik het beslist moeilijk
wat kan ik daar aan doen en aan wat ligt dat

1. Ik ervaarde dezelfde problemen als jullie. En vind het lastig maar had het geaccepteerd. Condoleances vond ik verschrikkelijk. Ik huilde dan zo mee met familie van overledene. Ik zou tijdens begrafenissen nooit kunnen spreken etc. Een paar jaar geleden werd ik depressief en gebruikte medicatie. Daardoor raakte alles me niet meer zo. Wil niet zeggen dat ik me afgevlakt voel. Maar prettiger voor mezelf. "Hoef niet overal wat mee". De medicatie hielp goed en ik kwam er weer bovenop. Gestopt met medicatie en het erg emotioneel zijn kwam weer terug. Helaas een terugval gehad en weer begonnen met de medicatie. En ik merk dat het super emotioneel zijn weer weg is. Hoefde niet met iets zieligs van gtst mee te huilen. Dit is op zich wel een raar gevoel want ik was van mezelf gewend dat ik tranen met tuiten zou huilen... en er kwam niets.
2. Wil met mijn verhaal niet adviseren om medicatie te gaan slikken want als het niet nodig is doe het dan echt niet. Bijwerkingen zijn ook niet alles. Maar in mijn geval is het een prettige bijkomstigheid.

Vroeger hoefde ik amper te huilen.  Alleen al had ik pijn bijvoorbeeld. Maar sinds ik en mijn ouders mijn paard en mijn hond moesten in laten slapen, huil ik om heel veel. Als ik bijvoorbeeld met mijn ouders over iets gevoeligste ga praten huil ik al sowat. Ik vind het echt heel vervelend.  Ik ben nu 14 jaar. Het is nu 5 jaar geleden dat ik mijn hond moest laten inslapen en 2 jaar geleden van mijn paard. Als ik in mijn klas ben ben ik meestal de gene die snel de tranen krijgt. Ik wil dat gewoon niet meer. Weet iemand hier een oplossing voor?

Hey Sofie,

Troost je. Toen ik in de lagere school zat, was ik al een huilebalk.

Ben ondertussen 32 jaar en heb dit nog. Echt, voor het minste ben ik super emotioneel. Dan zeggen sommige mensen: " wordt eens volwassen en kom je voor je eigen op." En dat doe ik ook wel. Maar tot op een bepaald punt; dan moet ik gesprek afbreken of ik begin te huilen. Soms weet ik zelfs niet waarom. Ik kijk bvb niet naar romantische films want dan is het ook al zover; ook begrafenissen of een BK of WK veldrijden op tv... stom maar je leeft mee en die spanning bouwt zich op en pats... dan ben ik weer aan het wenen. Ik weet van mezelf dat ik hoogsensitief ben. (test gedaan op internet) Ik zou ook liever willen dat dit niet gebeurt, en ik weet ook niet hoe er vanaf te komen maar 1 ding weet ik. Jij en ik, we zijn niet alleen. Er zijn nog mensen die dit hebben.

groeten

Ik heb ook een andere baan gevonden en weet nu al dat ik verschrikkelijk ga huilen mijn laatste week op het werk. Begrijp er zelf ook niks van en wil hier ook heel graag iets aan doen. Alle tips zijn welkom.

Ik ben ook veel te emotioneel naar mijn zin. Wil ook afzien van een uitvaart waarvan ik eigenlijk vind dat ik ernaar toe moet gaan, maar ik nu al dagen stress heb omdat ik weet dat ik harder huil dan de naaste familie en dat vind ik erg gênant. Herkenbaar?

Ik ben veel te emotioneel. Ik wil er juist medicijnen voor gaan gebruiken, maar wil hier niet voor naar de dokter. Ik wil weten als ik paracetamol in neem of dat dan een beetje helpt, want ik voel me echt heel erg slecht voor niks. Maar 1 ding ben maar 13.

Paracetamol gaat daar zeker niet tegen helpen. Die kun je daar  niet voor gebruiken. Ga naar de huisarts en bespreek het met hem/haar