Hallo allemaal!!

Nou nou zeg wat een vervelende verhalen allemaal;) tis wat met die mannen!!Nou ben ik zelf een gezonde 21jarige met een vriend van 23jaar, gaan nu 1.5 jaar met elkaar. Maar sinds een maand of 2/3 is de seks helemaal weggezakt.....We hadden eerst altijd om de dag seks en hij was dan eerst altijd juist degene met de meeste zin!! en als ik nu zin heb of hem probeer te verleiden komt ie elke x met iets anders; geen zin, moe.... Nou zou ik zelf denken dat dit een topleeftijd is om goeie seks te hebben & nog veel van elkaar moet genieten zolang je nog geen kinderen hebt (is btw nog geen excuus!!!)!!En zolang gaan we nou ook weer niet met elkaar (niet al 10 jaar)Als we er dan over praten zegt hij dat ik niet zo moet zeiken blaablaa en dat het gewoon komt omdat we al wat langer gaan en het dan allemaal niet meer nieuw is. Maar goed moet je dan maar elk jaar een andere vrouw nemen omdat het dan allemaal nog spannend/nieuw is?? Ik vind zelf dat we eraan moeten werken en het samen spannend moeten houden, hij reageert er niet echt op, zelfs met een nieuw lingerie setje/kaarsjes aan/muziekje op maak ik hem niet meer warm!! Help wat moet ik doen?!?!?heeft er iemand tips of wijze raad om in deze situatie te doen?

Je zou het gewoon met hem kunnen bespreken. Gewoon zeggen wat je voelt en denkt, en aan hem vragen wat hij erover denkt, en misschien wat voelt. Informeer je vooraf over dit onderwerp zodat je beslagen ten ijs komt. Succes!

Er zijn verschillende onderwerpen die met geen zin in seks hebben te maken kunnen hebben: het gezin, tekort aan testosteron, gezondheid, negatieve seksuele ervaring. Over deze thema's en wat er aan te doen is kun je lezen op de betrouwbare seksuele voorlichtings website van de NVSH: http://www.nvsh.nl/problemen/index.htm. Als je weer vragen hebt, kunnen we proberen je verder te helpen. Succes.

Nou als ik het onderwerp aankaart bij hem door te vragen wat misschien de reden hiervoor is geeft hij gewoon geen antwoord alleen maar een bot antwoord van jaah we gaan nu al 1.5 jaar en dan is het allemaal gewoon/niet spannend meer. Maar toch sloof ik me nog elke x voor hem uit door spannende setjes aan te trekken etc etc.... en als ik dan zeg dat we er samen aan moeten werken geeft hij verder ook niet veel antwoord als nou als je het ergens anders beter kan krijgen ga je toch weg!! Terwijl hij het juist altijd zoo fijn vond de seks en ook echt nodig had....

Dan is zijn boodschap duidelijk denk ik, dan kun je dus misschien beter weggaan en op zoek gaan naar je eigen geluk. Of je blijft afhankelijk van zijn nukken, en je blijft ontevreden. Lijkt me niet zo'n moeilijke conclusie. Spijtig voor jou maar wel de realiteit. Sorry.

Nou, ik ben dan zo'n man die geen zin meer heeft. In de periode dat de kinderen alle aandacht eiste had mijn vrouw eigenlijk nooit zin in sex. Oorzaken: druk, zorgen, geen gelegenheid. Ik kon dat begrijpen met periodes van wanhoop en berusting en ook hoop want "onze tijd komt wel als de omstandigheden zouden verbeteren". Ik hield en hou ontzettend veel van haar en toen de kinderen eenmaal goed op zichzelf kwamen beleven we een ware opbloei inclusief vlinders en hebben meer aandacht voor elkaar, soms elke dag/nacht seks, maar het koste me een enorme moeite om klaar te komen en op een gegeven moment ging het het helemaal niet meer. Zij voelt dat alsof ze voor mij niet meer aantrekkelijk genoeg zou zijn. De problemen rond seks stapelen zich op. Nu heeft zij wel zin en ik niet meer. Ik ben erg onzeker geworden en associeer seks steeds meer met problemen en falen. Wij komen er niet meer uit en leven langs elkaar hoewel we elkaar niet kunnen missen en erg goede maatjes zijn.
Onder mannen is dit een groot taboe en ik vind het zelfs moeilijk om dit in het forum te beschrijven. De reden dat ik dit toch gedaan heb is dat ik vind dat dit onder de aandacht moet komen.

Dag allemaal,

Stom om tedenken dat ik de enige vrouw zou zijn, die een man heeft die onder de 40 is en ook geen zin heeft (en maakt) om sex te hebben. Ik heb heel zachtjes gehuild toen ik al jullie verhalen las, van ontroering maar ook van erkenning....We (lees ik) praten er regelmatig over.
Op een mooie zomerse dag in de tuin, begon ik er maar weer eens over...Na lang vragen, vragen en doorvragen kwam het eruit...
Geen verassing, maar ik weet nu de obstakels. O.a. de 2 (niet alte beste) bevallingen...Hij heeft ze niet "live" gezien, maar ik was bij de 2e bijna dood, ik werd na 13 uur pas wakker op de intensive care..
Maar ik ben een vechter en ik ben er (god zij dank) nog!!!
Ook komt het soms door zijn werk, moe enzo.
In het begin dacht ik het gaat wel over...maar de allerlaatste keer was in middels 17 weken geleden.( Sorry, maar het zijn bijzondere momenten, dus ja... ik hou het bij...)
Kijk ik onderhoudt me wel en hij ongetwijfeld ook, maar ik mis gewoon de "chemie"die vrij komt bij het vrijen! Het lijkt makkelijker gezegd dan gedaan om gewoon te beginnen met zoenen enzo..
Meest van tijd moet ik het initiatief nemen en ik zie er steeds meer tegen op. ben bang dat hij het doet omdat het moet.
Ik moet het even kwijt vandaar dat ik nu op dit forum voor het eerst dit uberhaupt vertel aan vreemde ( met de zelfde problemen als ik 😉
Tja, goede vriendinnen genoeg, maar ze zullen ons nooit meer het zelfde aan kijken..denk ik..
Dit lucht wel op, maar het probleem lost natuurlijk niet op zo. Ik heb tot nu toe een aantal tips gelezen uit sommige bovenstaande reacties, daar ga ik wat mee doen
Als eerste meer tijd voor mezelf maken (ben wel bang dat de kloof nog groter wordt), maar de onzekerheid hakt er aardig in na tw wenig seks.
En vreemdgaan kan ik gewoon weg niet. Ik hou van hem!
Bedankt voor jullie luisterend oor of pc scherm.

Mo

gho , toch nog mensen met hetzelfde probleem...

en zodra ge hem dan wilt verlaten heeft hij ineens kei vaak zin.. gewoon om u te kunnen houden..
moet ge dan echt al laten zien da ge een eigen plek zoekt om toch aan u trekken te komen?

ik begin te denken da het niet willen meer te maken heeft met dat men de relatie te vanzelfsprekend vind. en daar is altijd iemand de dupe van he..

Hallo Allemaal,

Ik ben dan zelf ook een man, 33 jaar.
Ik heb met mijn vorige partner om de dag zowat sex gehad, zowel buiten als binnen, overal in huis, samen zaten we elkaar gewoon gek te maken, te strelen en we gingen er in op.
Helaas ging het in de relatie na 6 jaar fout, zij had een ander..
Ik heb inmiddels ook een andere vriendin na een jaar alleen te zijn geweest, alleen daar gaat de sex erg moeizaam, ik kan nergens aan zitten om haar op te winden,masage, overal op haar lichaam zoenen, strelen, alles is te gevoelig of het kriebelt, ik doe het niet goed wat ik ook probeer, word telkens in mijn ogen af gewezen, ze duwt me weg, ze gaat er niet mee in op, ik heb het ook met haar daarover gehad en ook tegen haar gezegd dat ze maar een keer naar mij toe moet komen, dat doet ze dus niet, ze raakt me niet aan, ze wind me niet op.
Ze is nu wel zwanger, van de 2 (jaja, 2 keer ipv 1 keer in de 2 maand) vrijen in de maand was ze meteen zwanger, dat wilden we ook bijde graag, ze is nu 17 weken zwanger, maar sex ? nope, ik voel me telkens af gewezen, ze komt nog steeds niet naar me toe.
Ze wil zoenen, daar raakt zij opgewonden van, ik niet.
We gaan soms vroeg naar bed maar ik heb nu ook geen zin meer in sex, ik vond het altijd lekker, spannend, telkens wat uit proberen, nu komt het bijna niet eens meer in me op.
Ze is nu weer teleur gesteld omdat we weer niets gedaan hebben en ik zit nu maar beneden achter mn pc, praten erover helpt ook niet, ik heb het een soort op gegeven.
De kleine is welkom, ben nog steeds wel gek op mn vriendin alleen de sex, denk niet dat dat ooit nog op zo een manier goed komt.
Bij mij is het dus dat mijn vriendin me weg duwt, wat ik ook probeer, het lijkt of ze er niet van geniet, als zij er niet van geniet, geniet ik er ook niet van...

Nou hier dus hetzelfde verhaal. ben een vrouw van 26 ik en mijn man hebben 2 kids, nadat de 2e geboren is wat nu bijna 2 jaar geleden is heeft hij helemaal geen zin meer! en als we het dan wel doen krijgt hij een slappe onder de sex, heb al zoveel met hem gepraat, maar hij zegt nee ligt echt niet aan jou!ik heb echt alles al geprobeerd , zelfs al maak ik er een leuke avond van met kaarsjes lingerie enz , dan nog wijst hij me gewoon af en zegt hij ik ben moe! waarop ik wel weer kan huilen wat al tich x is gebeurd dan zegt hij niet huilen loop ik verdrietig naar boven en meneer gaat gewoon lekker slapen! we zijn verder super gelukkig , hebben het ook echt leuk samen alleen de sex mist,ik word er gek van om maar continu te denken zou die mischien vanavond willen, was zelfs zo dat hij laatst wou en ik gewoon mn gevoel niet kon laten gaan omdat ik bang was dat het halverwege weer ophield door hem, heb hem nu gevraagd of hij in therapie wil , maarja dat wil hij niet want hij wil het niet met andere erover hebben, moedeloos word je ervan! even fijn om dit van me af te schrijven

ik ben een vrouw van 25 heb 2 kindjes meisje1 en jongen 1 maand ik ben gelukkig getrouwd alleen hebben we een sex probleem sinds ik zwanger ben geweest is de sex echt veel minder word er zo onzeker van niet normaal ik zou echt elke dag wel willen lekker intiem genieten van elkaar maar hij wil dat niet heeft er geen behoefte aan ook geen romantiek te vinden ik heb er juist veel behoefte aan na twee zwangerschappen achter elkaar ook in de zwangerschappen was het heel moeilijk ik had toen echt zoveel zin niet normaal en hij ook niet maar dat kon ik wel begrijpen maar nu niet meer ik word er echt zo onzeker van mijn lichaam is wel op een negatiefe mannier veranderd maar ik kan er niet zo veel aan doen ben bezig met sporten en gezond eten maar dat duurt ff hij vertelde laatst dat hij juist heel veel zin heeft allen om eraan te beginnen vind hij niks als hij eenmaal bezig is gaat het wel zegt ie maar als ik adt zo hoor word ik juist heel verdrietig en onzeker en ook heel boos.
ik weet niet meer wat ik hieraan kan doen ik wil ook geen andere man ik wil gewoon ik ik hou verdorie van hem en wil van hem genieten wel heb ik een probleem met het klaar komen dat kan ik niet zo goed weet niet wat er mis is aan mij oooh wat moet je nou als je dit heb je kan een ander niet dwingen maar jezelf ook niet steeds aan de kant zetten ik snap hem ook echt niet als hij zegt als de sex lekker is moet je het niet te vaak doen omdat het dan een sleur word maar 1x per week is bij ons echt heel veel en ik weet dat als ik de verhalen lees hier dat ik helemaal niets te klagen heb maar ik ben een echt sexbeest ik hou ervan met of zonder problemen aan me hoofd als iemand weet of er een medicijn voor is zodat ik minder zin heb heel graag denk alleen dat dat help gewoon niet zovaak willen zo dit lucht wel een beetje op om het op te schrijven

Ik vind niet dat je medicijnen nodig hebt omdat je niet ziek bent. Behoefte aan seks is heel gezond. Wel vind ik het jammer dat je onzeker bent en dat je erg gericht bent op het orgasme in plaats van eenvoudig genieten van de seks. Jammer dat je partner minder behoefte heeft. En als je hem verleid?

Ik ben hier op de goeie site,net weer een ruzie met mijn man achter de rug want bij ons hetzelfde probleem, mijn man kan gewoon geen sex meer met me hebben. Ik weet uit zijn verleden dat hij vroeger wel graag sex had en maar voor hij mij leerde kennen heeft hij niet echt een vaste partner voor lange tijd gehad, niet langer dan een jaar. We hebben snel kinderen gekregen (eerste was een ongelukje) en ik heb steeds het idee dat ik niet diegene ben waar hij mee wil samen zijn, gewoon omwille van het sexprobleem Ook al doet hij alles voor mij en de kinderen (ondertussen hebben we er 2) toch heb ik het gevoel dat als de kinderen er niet waren we niet meer samen geweest zouden zijn. Ik ben een sportief type en zie er zeker niet slecht uit maar ben niet het korte rokje decolté type en als mijn man weer eens voor de zoveelste keer geen errectie krijgt voel ik mezelf zo slecht, minderwaardig.. noem maar op. Zelf vind ik sex heel belangrijk en ik kan de wereld aan en slaap supergoed na heerlijk vrijen maar het dieptepunt is ook eens zo groot als het weer eens niet lukt. We hebben dit probleem al een geruime tijd, of mijn man eerlijk is weet ik niet maar masturberen doet hij niet zegt hij, ook niet vreemdgaan, tja wat moet je dan gaan denken ? Ik denk dat mijn man niet eerlijk durft zijn tegen me omdat hij vroeger ooit heeft opgebiecht dat hij toen hij 18 was een keertje naar een hoertje is geweest met vrienden, dat niks vond maar ja, stoere mannen, bla bla. Ok, ik heb daar niet zo goed op gereageerd en vandaar dat ik denk dat hij nu schrik heeft om eerlijk te zijn. Nog mensen die dit kennen ?

zucht.. ik hoopte dat ik de enige was met dit probleem maar helaas lees ik veel herkenbaar verhalen.

Zelf ben ik 26 jaar, in de bloei van mijn leven. Ik heb 1,5 jaar geleden een geweldige vent ontmoet. Hij is ook 26 jaar, staat net als ik goed in het leven. En we willen allebei ons leven met elkaar delen maar....

De laatste tijd twijfel ik hier aan. Het afgelopen jaar hebben we namelijk volledig geen sex gehad. Ik probeer van alles. Je moet je voorstellen dat ik voor deze relatie elke week wel een wisselende sexcontacten had met altijd 1 of 2 standby guys voor als ik nachts niet alleen wou slapen. Ik genoot ervan! Maar nu ik het wil doen met de man van mijn dromen, lijkt het een grote nachtmerrie te worden.

Hij wil niets! Ik heb van alles en nog wat geprobeerd, voorgesteld. Maar hij doet net alsof alles een grote straf is. Tis nu zelfs zo erg dat ik heb gezegd: Of hij geeft me deze maand echte oprechte sex of ik zoek het buiten de deur op.

Ik zie geen andere oplossing dan sex en liefde apart te houden. Het voelt zo slecht maar wat anders kan ik doen?

Het zou heel goed kunnen zijn dat je partner juist dat schisma in jou voelt en dat dat zijn verzet verklaart dat zijn oorsprong dus vindt in jouw onbetrouwbaarheid.