Sinds enkele weken gaat het helemaal niet goed met me. Op een halfjaar tijd heb ik heel verdrietige dingen meegemaakt die ook de nodige stress meebrachten.
Sept. 17 overleed mijn oom door asbestkanker.
Nog geen maand later slecht nieuws over mijn peetoom, hij heeft maagkanker. Later zal blijken dat dat niet meer te genezen is.
Vorige maand moest ik afscheid nemen van mijn psychiatrisch verpleegkundige (ik ben in behandeling bij de ggz wegens angststoornissen) wat ik heftiger vond dan verwacht.
Nog geen week later sterft mijn peetoom.
En als kers op de taart overlijdt 3 weken terug het konijn van vrijwilligerswerk en heb ik tijdelijk geen werk (niet dat ik nu kan werken, dat kan ik niet eens opbrengen)
Sindsdien ben ik uit mijn huisje. Hyperventilatie, doodmoe, geen eetlust, trillerig, ik kan geen stress meer verdragen want dan word ik kwaad of ik ga acuut hyperventileren, huilerig, zelfs muziek luisteren is me al teveel. En natuurlijk ben ik nu bang. Ik heb het idee dat dit nooit meer goedkomt. Ik wil me gewoon weer normaler voelen. En dat dit snel wegtrekt, want geduld dat heb ik ook al niet.
Ik snap het niet, hoe kan dit nu gebeuren bij mij? Ik werk niet eens echt. Ik ben pas 29. Ik was de laatste tijd wel teleurgesteld in mijn leven, baalde dat ik geen betaald werk kon gaan doen omdat ik niet veel stress meer kan verdragen (oh, de ironie!) baalde dat ik nog bij mijn ouders woon. Dat mijn leven niet perfect is, daar baal ik van.
Ben ik wel overspannen? Als ik erover lees dan herken ik me er wel in.

je zou een depressie kunnen hebben.... bespreek dit met de behandelaar bij de GGZ

Die zegt ook dat het teveel spanningen en veranderingen zijn geweest voor mij. Een depressie heb ik al eens gehad, maar dit voelt heel anders.

dan wellicht toch overspannen